De conlerentie
van Locarno
8
De Bedevaart der
Bisdommen Gent Brugge
naar Rome
Donderdag
Oct. 1925
De ramp van 4tVenerio
Na de
Fransch^Ainerikaansche
onderhandelingen
Het Schoolschip
De «n-ootste hoornen
der wereld
XXXI' JAARGANG NUMMER 232
Kerkstraat, 9 en 21, Aalst. Tel. 114 33AGBLA.D I S CENTIEMEN WEKELIJKS 0.75 Uitgever: J. Van Nuffel-De Gendt
Publiciteit buiten het Arr. AALST 1 Agentschap Havas, Adolf Max laan, 13. te Brussel, Rue de Richelieu, Parijs, <r—Bream's Buildings, 6, Londres E. 0, 4,
H, P.rigilta
Zon op 6,01. onder 5,15
Luatate Kwartier den 17
Locarno, liet kleine Zwitserselie
stadje aan den Noordelijken uit
hoek van het Lago Maggiore, is
aan de toeristen even goed bekend
als Palanza, en het Zuidelijk gele
ges Arina even goed als de Borro-
meïsche eilanden op het meer.
Waar de Maggia neerstroomt
van de berghoogte en uitmondt in
het meer, daar klimt van den oever
de districthoofdstad Locarno den
bergrug op. Een stadje van 10.000
zielen, waar zoo menige door ziek
te verzwakte menscben genezing
komen zoeken en waar nu Europa
haar genezing zoekt.
Het plaatsje, dat geen andere
dan eene toeristische faam bezat,
heeft nu eene wereldfaam gekre
gen, want het werd uitverkoren als
de zetel der Internationale Confe
rentie die er gisteren geopend
werd.
Heeren diplomaten en verte
genwoordigers der mogendheden
weten de plaatsen uit te kiezen voor
hunne beraadslagingen; Santa'
Margharita, aan de Genueesehe
riviera, deed aan schoonheid niets
af aan Locarno, en palabers mogen
fcr gerust eenige weken duren, zelfs
in October, zonder dat men het be
raadslagen langdurig vindt.
Locarno zal een bijzondere plaats
in de reeks conferenties blijven in
nemen; 't is de eerste Conferentie
sinds den oorlog op dewelke
Duitschlund op gelijken voet de
geallieerden ontmoet.
Het doel der beraadslagingen is
de Veiligheid en de ontmoeting
dankt haar ontstaan aan het initia
tief van Duitseliland, toen het
voorstellen vooruitzette voor het
sluiten van een Pact, dat de positie
in Westelijk-Europa zou stabiel
maken.
Frankrijk kan evenwel niet han
delen zonder rekening te houden
van de belangen van Polen, zijn
bondgenoot in het Oosten. En zoo
zal die conferentie voor de veilig
heid in West-Europa vooral be
lieerscht worden dopr het Ooste
lijk vraagstuk.
Te elfder uur. juist toen de ge
volmachtigden hunne valiezen in
pakten verscheen op het tooneel
M. Tsjitsjerine, de Russische
commissaris voor buitenlandsche
zaken en werd de mysterie-mai}
van de Europeesche diplomatie.
Hij viel binnen te Warschau,
klaarblijkelijk met het doel om
vriendschappelijke betrekkingen
te bevorderen met Polen, het
eeuwenoude slachtoffer van Rus
land.
T)c Polen zien nu juist met geen
gerust oog naar wat er te Locamo
wordt bedisseld en 't is daarom
mogelijk dat Tsjitsjerine te War
schau een warmer onthaal heeft
ontmoet dan anders liet geval zou
geweest zijn.
Van Warschau trok hij naar
Berlijn en wat daar is gebeurd
maakt de wolk der geheimzinnig
heid nog iets wat dikker,
Wat er nu van zij men is het
eens om te erkennen dat de confe
rentie van Locarno aan gevolgen
belangrijker kan zijn dan al de
tot nu toe gehouden Conferenties.
In deze laatste besprak men de
gevolgen van den. oorlog en de
maatregelen van toepassing en
uitvoering van liet verdrag van
Versailles, hetwelk den oorlog be
sloot.
Nu is het doel een nieuwe status
voor Europa op te maken, met het
doel den Vrede voor de toekomst
te verzekeren,
Het voorstel gaat van Duitsch-
land uit. Is dat een reden om op
voerhand wantrouwig te zijn?
Over die kwestie kunnen de mee
ningen verdeeld zijn. alhoewel de
toestand van Europa vraagt dat
wij stilaan alle vooroordeel gaan
afleggen en niemand meer mogen
uitsluiten bij het werk van ophouw,
dat alleen door gezamentlijke
krachten kan tot stand komen.
Restaat er wantrouwen, dan
komt dit evenwel grootendeels
voort door de schuld der Duitsche
regeering die niet eer naar Locar
no wilde gaan of ze moest nog eens
de kwestie der verantwoordelijk
heid op het tapijt brengen,
Men kent het antwoord, o. a.
dit van M. Vandervelde, den Bel
gischen' minister van buitenland-
-selie zaken, die ons land te Loeamo
gaat vertegenwoordigen, en die
daar enkel figuur kan maken als
hij het vertrouwen van al zijne
landgenooten bezit,
He kwestie der verantwoorde
lijkheid is geregeld te Versailles en
zij kan niet weer te Locamo te
berde komen. Wat Duit'schland te
zeggen heeft is hoe het Vrede ver
staat;. Vrede wil, en of het Vrede
verlangt, zonder beperking, zon
der nevenbedoeling, eerlijk en op
recht.
Van geallieerden kant. van Bek
gisclie zijde vooral, wensclit men
vurig dat de besprekingen te Lo-
carno zooveel aarde mogelijk op
den Vredesdijk mogen aanbren
gen en aan Europa terug vertrou
wen mogen schenken.
Het mag er aan geen goeden
wil ontbreken, van het oogenblik
dat men gewaar wordt dat
Duitsehland ook door goeden wil
wordt bezield.
Ondervindt men evenwel dat de
Duitsche regeering schippert, on
der den invloed van binnenland-
sclie politieke aangelegenheden,
dan wordt voorzichtigheid de bood
schap en is sentimentalisme de
meest ongewenschite van alle ei
genschappen.
Wat er ook van zij, het uur is
niet alleen ernstig voor de Geal
lieerden, het is ook ernstig voor de
Duitschers die nu voor de eerste
maal te Locarno als gelijkberech-
tigden kunnen zeggen hoe zij Vre
de verstaan en welke de nieuwe
weg is die de wereld moet inslaan
om tot een zonniger toekomst te
geraken,
Er klinke vandaag dus geen en-
onberedeneerd woord, dat de sche
mering van hoop op betere tijden
zou kunnen komen bewolken.
Door de Capena geramd.
Het Italiaansche petrool-tanksdhip «Ca
pena» van de «Societa de Navigazione»
te Rome werd bij aankomst in Enge
land, op verzoek van den Italiaanschen
gezant naar liet droogdok te Tilbury ge
bracht om te worden onderzocht.
In het dagboek van het schip werd
1. vermeldt, dat het vaartuig op een
hindernis onder water was gestooten.
Het bleek, dat plaats en tijd overeen
stemden met die van het- zinken van
den Italiaanschen duikboot «Venerio»;
die met 51 man is vergaan na een aan
varing.
Re Italiaansche overheden gelooven,
dat het de «Capena» is geweest, die
den duikboot, beeft geramd en den ka
pitein wordt verweten, dat hij van het
gebeurde geen verslag uitbracht.
Nadat het onderzoek, dat in tegen
woordigheid van den marine-attaché
bij het Italiaansche gezantschap plaats
had, dit vermoeden had versterkt-, werd
de kapitein geschorst, met hot bevel,
naar Rome te vertrekken voor een ver
der onderzoek,
DE TELEUIÏSTELLINÖ IN ITALIË
Re onbesliste afloop van de Eransche
scliuldbesprekïngen te Washington
heeft in italic algemeene verbazing en
teleurstelling verwekt.
Men beschouwde de Eransche onder
handelingen als het voorspel van de
eerlang te beginnen Italiaansche be
sprekingen en de hoop op een gunstige
regeling daarvan werd aangewakkerd
door de berichten uit Amerika over de
inschikkelijkheid der Amerikaanscihe
commissie.
Re Italianen zien thans evenwel, dat
Amerika veeleer bewijzen heeft gegeven
van een onverbiddelijke houding en nu
Washington doof is gebleven voor het
pleiten van Caillaux, is er weinig hoop
dat het pleidooi van den Italiaanschen
afgevaardigde, graaf Yolpi, een gunsti
ger onthaal zal vinden.
Re liberale «Giornalc dT.talia» be-»
treurt in een commentaar, dat Ameri
ka niet veel gewicht schijnt te hechten
aan de moreele argument-en van de
Fransöhe afgevaardigden, wier aan
dringen op een veiligheidsbepaling ook
belang heeft voor Italië, dat geen ver
plichtingen kan aanvaarden, welke ha
derhand boven zijn 'krachten zouden
bli jken te gaan.
ïlet nieuwe fascistische blad, de «Po-
polo di Roma»: waarschuwt Amerika
niet het onmogelijke te verlangen van
zijn schuldenaars. Het zegt, dat de
Iaatsten door de betaling van de schul
den dankbaarheid willen toonen voor
de hulp, tijdens den oorlog van Ame-r
rika ontvangen, maar, zegt het blad ten
slotte, wat kan Amerika doen om ons
tot- betaling te dwingen?
Een strafexpeditie kan het tegen ons
niet uitzenden. Amerika kan ook de
deuren niet sluiten voor Europeesche
handelswaren en immigranten, want
daf deed het reeds.
Amerika kan ons verdere credieten
weigeren. Welnvk wij kunnen het zon
der die wel stellen, roept de «Popoio»
uit
In officieele kringen te Rome ont
kent men. dat wTcgens liet mislukken
van de Fransoho onderhandelingen de
Italiaansche afgevaardigden hun ver
trek naar Washington hebben uitge
steld. In deze kringen rekent men er
op, dat Amerika de bijzondere positie
van Italië in aanmerking zal nemen'.
Re nijveraars en handelaars die wen-
schen hun firma in Australië te doen
kennen, kunnen deelnemen aan de ca
talogus der Rrijvende Tentoonstelling
ingericht aan boord van het schoolschip
li' A venir
Re belanghebbenden worden ver
zocht zich te wenden tot de Association
Maritime Beige, Jordacnskaai, 25 Ant
werpen.
Inschrijvingen voor deelneming aan
dezen catalogus, worden ontvangen tot
15 October 1925.
CA
J. J. Vliegen te Maestrichfc,
Re hr.
schrijft
In dc L-.K. van Zaterdag 1.1. komt
onder «Wetenswaardigheden» oen be
richt voor, volgens welk men de groot
ste boomen zou vinden in Callforiiië.
Ik kan verzekeren, dat ik groolere,
althans wat omvang betreft, gezien heb.
In 190G was ik ingedeeld bij het de
tachement artillerie, dat de toenmaals
pas voltooide forten der Freanger-stel-
lirg moest bezetten. Bij dc voorberei
dende werkzaamheden der artillerie
behoort o.a. ook het plaatsen van hulp-
richtpunten. Bij zulk een gelegenheid
vonden wij op de Goenoeng Mandal ai
wang, een berg van 16G0 |M. hoogte,
in een ondiep zadel tiysohen twee berg
toppen, een groep boomen van reusach
tige grootte. Eene ervan, den grootste,
hebben wij gemeten; wij waren met
zeventien man, gingen allen met de
borst tegen den boom staan en gaven
elkaar de hand: toen bleef er nog een
opening van plm. 10 centimeter over.
Thuis hebben we de lengte nagemeten
en toen bleek do boom een omtrek te
hebben van 25.90 meter. Later heb ik
door middel van driehoeksmeting de
hoogte bepaald; die bleek 96 meter te
zijn. Re omvang der kroon was zoo ge
weldig groot-, dat ik stellig geloof, dat,
als die boom op de plaats van het
Maastrichtsc/hc stadhuis stond, het gc-
hecle marktplein zou overschaduwd
worden.
Boomen met een omtrok van 10 me
kt zijp, dap geen zeldzaaipboi^»
HET PAUSELIJK GEHOOR.
Zaterdag namiddag werden onze be
devaarders door den II. Vader ontvan-
g«L
Reze ontvangst had plaats in de
schoone zalen van het le verdiep van
het Vatikaan. nabij de Sixtijnsche en
Pauliinsehe kapellen. Re rood-fiuwee-
len en met gouden tooisels versierden
troon van den Paus was opgericht tegen
den achterwand der Hertogelijke zaal.
Re priesters der bedevaart stonden ge
rangschikt langs weerszijden 'het eerste
gedeelte van deze zaal; verder hadden
de mannen post gevat, terwijl de da-
men zich in de Koninklijke zaal bevon
den. Aan het hoofd der priesters ston
den de Z.E:H kanunnik Van dop
Ghevn, geestelijk bestuurder en afge
vaardigde van Z. R. H. Mgr. Seghers,
bisschop van Gent; de Z. E. H. kanun
nik Re Meester, afgevaardigde van Z.
R. H Mgr Waffelaert, bisschop van
Brugge en de Z. E. H. Coppieters, pas
toor-Reken van Aalst. Onder de aanwe
zige potabelen bemerkte men M. Moyer-
soen, burgemeester van Aalst en gewe
zen minister, vergezeld door zijn zoon
M. Ludovic.
Het was 1 V* ure, wanneer Z.H. de
Paus die in de aanpalende zaal der
Parament! de Spaansche bedevaart
had ontvangen op den drempel der Her-,
togelijke zaal verscheen. Geestdriftig
gejuich steeg uit de Belgische rangen
op. Re H. Vader groette glimlachend.
Hij was vergezeld door Mgr Caccia-Ro-
minioni, kamermeester, en door Mgr
CaUori di Vignale, geheim kamerheer,
evenals verscheidene officiers der pau
selijke korpsen.
Re Z. E. H. kanunnik Van den
Gbeyn naderde den H. Vader om Hem
de hulde en de offerande der bedevaart
te overhandigen Re Paus aanvaardde
minzaam deze huldeblijken en daalde
dan van zijn troon af om dc; ronde van
de zalen te doen, de bedevaarders te ze
genen en hen tot den ringkus toe te
laten, terwijl Mgr CaUori di Vignalc
aan ieder de pelgrimmedalie overhan
digde. Wanneer Z. H. in de koninklij
ke zaal vdrschecn, werd hi j door de da-
men op bijzonder geestdriftige wijze toe
gejuicht.
REDEVOERING VAN REN PAUS.
Re H. Vader nam terug plaats op
den troon, terwijl de bedevaarders zich
rondom hem schaarden om de redevoe
ring te hooren, welke Z.IT. ging uitspre
ken.
Het is met een bijzonder genoegen
en grooten troost, zegde Hij. "dat wij
hier onze beminde kinderen van Belgie
zien. onze zeer beminde kinderen, en
dat wij u hier begroeten zooals een va
der dit verlangt te doen jcgen3 al zijne
kinderen, die uit al de werêlddeelen "tot
hem komen. - -
Het is, zegden wij, met genoegen
en troost dat wij u ontvangen. Voor
eerst, omdat gij uit Belgie komt, en dat
Belgie niet aan de poorten van Rome,
noch in de nabijheid van Italië is gele
gen, zooals dit het geval is voor vele be
devaarders, die tot ons komen.
Bij eene eerste gedachte kan die be
schouwing van stoffeliiken aard lijken,
maar zij heeft ook eene zedelijke betee-
kenis Want gij hebt talrijke moeilijk
heden van een lange reis moeten over
winnen, om te komen in het huis van
den Paus, in het huis van den Vader al
ler geloovigen. Zonder twijfel leveren
op onze dagen de reizen niet meer de
moeilijkheden op van de reizen der be
devaarten uit vroegere tijden, inaar zij
veroorzaken nochtans veel vermoeienis,
en moeilijkheden aller aard, en 't is een
groote verdienste deze gedragen te heb
ben om tot hier te komen.
Wanneer wij aan dit alles denken
is onze troost dan ook des le groot er en
onze ontroering des te dieper omdat wij
rondom ons kinderen zien, bezield met
zulke groote kinderlijke liefde voor
hunne gemeenschappeli jken Vader en
hunne Moeder, de H. Kerk.
Uit Belgie komen, foeteekent dat gij
Belgen zijt, wat in onze oogen van nog
grooter belang is. Roor eene reeds lang
gcieden ondervinding, bij gebrek der-
welke de ondervinding van dit Heilig
jaar ruimschoots zou volstaan, weten
wij welk vurig geloof de Belgen' bezielt
en met welke diepe godsvrucht dc Bel
gen zich hier komen verrijken met de
groote genaden van het H. Jaar. Wij
weten in welke deftige houding van uit
muntende katholieken gij door de stra
ten van Rome hebt gewandeld, in de
Basilieken hebt gebeden cn alles hebt
verricht wat noodig is tot het bekomen
van den aflaat van liet II. Jaar.
Wij wenschen u geluk om de gcna«
den, welke gij aldus voor uwe zaken
hebt verworven; wij wenschen u geluk
om de diensten welke gij elkander hebtf;
bewezen en oni het goede voorbeeld datf'
gij hebt gegeven aan allen, die gij door,
uwe godsvrucht hebt gesticht.
Wij wenschen u ook geluk om dd
schoone plaats, waardig van uw geloof;
waardig van uwen zoo diep katholieken-
Belgischen geest, welke gij hebt ingenoi
men in dit heerlijk schouwspel van hetj
H. Jaar.
Op dit tijdstip zijt gij gekomen op
een der gunstigste oogenblikken voor
het getal en de stichting der bedevaar
ders, die voor heel de wereld getuigenis
afleggen van de eenheid, de katholiek
teit en dc heiligheid der Kerk, zoo op
recht en zoo heerlijk schoon.
Bij dit schouwspel kan uwe liefde
Voor do Kerk nog slechts aangroeien;
Gij kunt, gij moet in uw land wcerkee-
ren, verkondigende hoe schoon, hoc
groot gij uwe Moeder de H. Kerk licbt
genen.
Wij twijfelen er niet aan. of gij zult
in uw land weerkeeren met eene vuriger
liefde voor den gemeenschappelijken
Vader der geloovigen, den stedehouder
van Jesus-öhristus, den Paus.
'Gij zijt hier in het huis van den
Vader, met den Vader, bij den Vader,
en dat alleen zou reeds voldoende^ zijn
tot de versterking van uwe liefde jegens
den stedehouder van Jesus-Ghristus,
Wiens zending de apostoliciteit voegt bij
de andere kentcekens, die de grootheid
der Kerk uitmaken.
Het is inderdaad de opvolger van
den prins der Apostelen, die tot u
spreekt welke naam hij ook draagt,
hij vormt de laatste schakel van 'de gul
den keten, welke hij hecht aan dc Kerk,
uwe Moeder, zooals zij - is ontsproten uit
het hart van Jesus-Christus, zooals zij is
gebouwd op de steenrots, die Petrus was.
In uw land weergekeerd zult gij
zeggen Wij hebben den Vader ge-
kien, wij hebben de Moeder gezien
Gii hebt ze gezien öp een oogenblik
waarop al het goddelijke, het grootsché
en het machtige in den opvolger van
den H. Petrus met eene 'zelden bereikte
praal veropenbaard wordt.
Wij wenschen u nogmaals geluk
om dit alles, en 't is in deze troostrijke
gedachte dat wj.j u den apostolieken fee
gen schenken, welke gij hier zijt komen
vragen.
Wij schenken u dien zegen zooals
gij hem verlangt. Zeker verlangt gij
hem als de bekroning van uw zieloheil,
als de bekrachtiging der goede "voorne
mens, welke het Heilig Jaar in uwe
harten heeft gelegd, ten einde sleeds le
streven naar eene grootere levensheilig
heid, welke beantwoordt aan het doel
Van het H. Jaar.
Wij schenken u dezen zegen aan
nllen en aan ieder, zoowel voor uwe on
dernemingen als voor de personen die
u lief zijn. Wij zegenen uwe personen,
uwe families, uwe bisdommen, uwe her-:
ders, die in uwe harten deze uitnoodi-
ging tot het H. Jaar hebben ge^gd, wel
ke onze uitnoodiging was. en welke gij
zoo vuriglijk hebt beantwoord. Wij zé
genen uwe geestelijkheid, al deze pries
ters van den Fleer, waarvan wij hier
zulk een talrijke afvaardiging zien, en
die. onder de leiding van hunne bis
schoppen, ïeveren tot het zielenheil.
Aan deze priesters, die hier zijn, en in
't bijzonder aan de pastoors die eene
geestelijke familie hebben te besturen
aan allen, die aan 't hoofd staan eener
kerk. eener groep of van eene werking,
schenken wij niet alleen onzen zegen,
maar dragen wij de zending op dien 'ze
gen mee te deelen aan allen, die aan
hunne zorgen zijn toevertrouwd.
Ten slotte zegenen wij uit ganscher
harte heel uw Vaderland, dat ons zoc
nauw aan 't harte ligt, uw en ons Bel
gie
Re II. Vader zegende vervolgens de
Belgen en nam dan afscheid, begroet
door nieuwe ovaties, welke nog dreun-
denGang na dat de H. Vader was heen
gegaan.
Re bedevaarders verlieten dan het
Vatikaan, in hun hart een onuitwisch-
baren indruk meedragende van deze
zoo vaderlijke ontvangst.
In plaats van Maandag morgond zoo-
ak eerst geschikt was, hebben de Bede
vaarders "reeds Zondag avond Rome
verlaten, met- bestemming voor Floren-
tie. te recht genaamd de Bloementuin
van Italic. Zoodoende konden zij ook
daar genieten van den rijkdom der
kunstschatten cn denkmalen welke ér
letterlijk opgestapeld zijn, Dinsdag na
middag werd de reis voortgezet naar
VenetiC; alwaar men rond 8 Vq ure 'a
avonds aankwam*
