19
Inhuldiging van
het Monument Woeste
53 Zittijd
Ér Katholieks Kringen.
VRIJ UK BELASTING
Dinsdag
Octob. 1926
De betooging-
der gedeporteerden
Kerkstraat. 9 en SI, Aalst. Telefoon 111.
XXXU' JAARGANGNUMMER 243
iJRgl^lHCL 20 Centiem»!! Wekelijks 1,00
Uitgever J. Van Nulfel-D» GenJt
Publiciteit bulten het Arr. AALST Agentschap Hevas
Adolf maxlaan, 13, te Brussel. Rut de Richelieu, RBriJ*.
BBBS3KUK
H. Sflviniiis
Zonopö, lT,ondef5,54
Volle Maan den 21
INSCHRIJVING yoor het Gedenkteeken
en het Schoolfonds Karei Woosfce
Ontvangen ten bureele dei* «Volksstem».
Bedrag der vorige lijsten fr. 1040,00
M. Désiré D* Wolf, Aalst 100 00
M. Fritz Dc Wolf, Aalst 100,00
M. Charles De Wolf, Aalst 100,00
M. Alfred De Wolf, Aalst 100,00
M. Aug. Moyersoen, Notaris
te Lede 100,00
M. Alfons De Kegel, Aalst 20,00
Totaal fr. 1560,00
X/VV
,1
het beste van zich zelf wijdde, waarvan menfair van eersten rang in het eerste
hij niet ophield dc geest en het hart Ic parlement der wereld geweest zijn.
zijn, cn dat van hem gedurende zoovele j El. Wftö g0(m p).kel he4angrijk vraag-
jaren do onneiwis Jrare hoofdman van sjukj aan heUvelkf's lands lot was ver
liet groot katholiek leger maakte.
Het, verbond tcokcfit zijn naam op, in
al den glans zijner opoffering en in
straling van de openbare erkentelijk-
lu de zaal Palria te Brussel werd
Zaterdag namiddag, te 3 uur, de 53e Ver
gadering gehouden van het Verbond der
Katholieke Kringen, onder voorzitter
schap van Staatsminister Segers.
Deze sprak over den uitslag der ge
meente kiezing, die eene nederlaag daar-
stelde-voor de socialistische demagogie
en voor het anti-godsdienstig sectarisme.
Een adres van hulde werd aan Z. H.
den Paus gestuurd en ook een telegram
aan Z. M. Koning Albert.
Daarna werd de politieke toestand on
derzocht.
Zondag voormiddag werd de vergade
ring voortgezet. Ridder Jacques Ruzette
las een een verslag voor over de verbe
tering van het parlementair stelsel.
Dan werd nog eene motie gestemd,
waarin de Federatie der Katholieke Krin
gen hare verontwaardiging uitdrukt over
de vervolging waarvan de Katholieken
van Mexico het slachtoffer zijn en haar
algemeen protest voegt bij dit van den
Pausen alle Katholieken van gansch de
wereld.
's Namiddags had de inhuldiging plaats
van het Monument Woeste, waarvan we
onze lezers reeds verscheidene dagen
onderhielden.
Zondag, om 3 ure werd op de St Boni-
■faciusplaats te Elsene, rechtover de Kerk
liet monument 'ingehuldigd, ingericht ter
nagedachtenis van wijlen Graaf Karei
Woeste. Het monument, een kunstwerk
van beeldhouwer Frans Huygghelen, ver-
beelt, het borstbeeld van den grooten
Katholieken Staatsman, op een arduinen
zuil. Naast de zuil eenerzijds eene maagd,
het dankbare Vaderland verbeeldende,
die een bronzen palm en anderzijds twee
kinderen die bloemen aan den verdienste
lijken zoon, aan den grooten verdediger
der Katholieke scholen aanbieden.
Op de plaats heeft men twee verlioogen
opgerichteen voor de familie van M.
Woeste en voor de genoodigden. Onder
de familie bemerken we o. a. de zuster
van den grooten Staatsman, die te Parijs
woont. Het andere is voor de overheden.
Daar bemerken we de heeren Jaspar,
de Brequeville, Hymans, Renkin, Segers,
Carton de Wiart, Brunei, Voorzitter der
Kamer, vele Volksvertegenwoordigers, en
Senatoren; Mgr. Micara Nuntius, Mgr.
Van Roey aartsbisschop en Generaal dii
Roy de Blicquy, vertegenwoordiger des
Konings.
Vele afvaardigingen met vaandels, scho
len en patronages zijn ook tegenwoordig.
Aan de afvaardiging van Aalst, aan wier
hoofd dc heer Burgemeester M. R.
Moyersoen <jn baron L. de Béthune
stonden, was eene speciale plaats voor
behouden op de St Bonifaciusplaats.
De groote menigte volks kon natuurlijk
igeene plaats vinden op de St Bonifacius
plaats, ook waren de zijstraten volkomen
bezet. Luidsprekers waren daar geplaatst,
die de redevoeringen, later uitgesproken,
voor ieder verstaanbaar zullen maken.
Om drie uur een klaroengeschal en het
doek valt. Het borstbeeld verschijnt en de
menigte juicht toe.
Onmiddellijk daarop neemt Staats-
minisfei* Segers het woord.
H. Generaal, Excellenties,
Monseigneur, Mevrouwen, Heeren,
Door de onthulling van dit ge druk-
feeken. opgel icht aan de nagedachtenis
van een man, die zijn lijd beheersctiL en
wiens naam als een schitterende ster
in ons geheugen glanst, vervult het
.Verbond der katholieke vereenigiogen
en kringen jegens den grooten afgestor
vene. wijlen graaf Karei Woeste, een
vromen plicht van erkentelijkheid, van
bewondering en van onwankelbare ge
negenheid.
Het Verbond komt hijldc brengen in
de eerste plaats aan hem, die geduren-l
de «Ja jaar do werkenden voorzitster, en
dan gedurende vijf jaren, de cere-voor-!
xdler was van zijn werk, aan hetwelk li ij j
lieid, hij de groots!e namen welke de ka- maken,
bonden, of hij drukte er zijn machtigen
stempel op. Er was geene groote be
spreking, of hij gaf er de richting aan.
Het bilan van zijne werkzaamheid op
tholiekc partij ooit heeft geëerdbij
dc MaJou's de Descbamps' de Victor Ja
cob's en de Becrnaert s. En wellicht
stellen de strenge lucht van zijn leven,
de vruchtbaarheid van zijn werk en de
laaiende vurigheid'van zijn geloof, Ka-
rel Woeste aan het hoofd van deze heer
lijke kenrgroop.
-Doch, ziende dat zich bij ons aanslui
tende afgevaardigde van Z. M den Ko
ning; de vertegenwoordigers van den H.
Stoel; dc hoogste geestelijke overheden,
gegroepeerd rondom den Primaat van
onze Kerk: dp eerste minister, omringd!
der leden der regeering;.de burgemees
ter en U-el magistraat van deze gemeen
te Elsene, waarvan Karei Woeste een
der geeerbiedigsle burgers was; en zoo
vele andere, die zich gisteren zijne poli
tieke tegenstrevers verklaarden, en die
vandaag, in den glans van deze groote
ziel, engel de edelheid van zijn karak
ter. de pracht van zijn lalenl en de
groote diensten, welke hij steeds, aan de
gemeenschap en aan hel Vaderland be
wees, willen herinneren; ziende voor
al de volkserkenfeli jkheid. welke in eene
geestdrift lol uiting- komt in dezen on-
gewonen volkstoeloop, drijft onze ge
dachte hooger.
Het Verbond groet, lereelf der lijd als
de kranige hoofdman der katholieke
pari ij en de onvergelijkbare, christen, de
uitstekende, rechtsgeleerde en. advokaat.,
do groote parlementair en de staatsman
die zijn land hooft gediend en zijne par
tij heeft geeerd.
Eene bevoegde stern zal U straks zeg
gen. Mevrouwen, Heeren, wat Karei
Woeste is geweest als advokaat.
En wellicht zal zij U den indruk ge
il dat deze wonderbare man, die op 35
jaar, dank aan de stemmen zijner con
fraters, in de balie van liet Verbrekings
hof trad. in zich het kenmerk droeg van
den advokaat, meer nog misschien dan
deze van den parlementair.
Voor wie weet welke opvatting Woes
te had over zijn beroep en met welke
ftpf,£fnvhX(Te KJ,i illo. foei. i.i~
wie zich herinnert de vaardigheid en de
zekerheid van zijn oordeel, zijne stand
vastigheid hij het werk zijne imiver-
verseelc recht skiiudige wetenschap, zij
ne spreekwoordelijke onafhankelijkheid
en eerlijkheid, de juistheid van zijn oor
deel van man der wet, de soberheid, de
helderheid, de stevigheid, de logiek en
de verhevenheid zijner pleidooien, zijne
gematigdheid zonder gelijke bij het kie-
sc-he uur der eereloonen. is het zeker
dat Karei Woeste oprijst als het vol
maakte toonbeeld van meester der balie.
Hij is het. toonbeeld -vir bonus, di-
cendi peritus voor wie de schoonste
taak der menschheid is gerechtigheid te
doen geschieden. Hij was van oordeel
dat liet ambt van advokaat een staal, is,
waarin volgens het, woord van den kan
selier d'Aguesseau zijne fortuin ma
ken cn zijn plicht doen slechts eene
zelfde zaak zijn, en waarin de verdien
ste er. de roem onafscheidbaar zijn
Met een der beroemsie advokaten van
Frankrijk, had hij mogen zeggen «Ik
heb nooit een enkel proces gepleit, het
welk ik, als rechter, mijn kliënt zou heb
ben doen verliezen».
zou de herhaling, zijn
van
van
gansch de politieke geschiedenis
Bolgie sedert eens halve eeuw.
In de Kamer van Volksvertegenwoor
diger*, waar hij gedurende 48 jaar ze
telde, kwam hij dc eerste toe. Hij bleef
er op zijn. bank geschroefd. Hij verliet
dc laatste de zitting. Ilij kwam er eiken
dag, zelfs in den ';jd wanneer hij, bleek
en borst lijdend, tegen een wreede kwaal
streed, welke hij., Goddank, Ie boven
kwam. Men zag er hem zelfs den dag
van. den trouw van een zijner kinderen.
In den tijd der groote redevoeringen
was het een genoegen hem te Ivooren te
gen tegenstrevers, zijner waardig, de
Frère-Orban's cw de Graux, die tegen
hem opgewassen -waren.
Sedert dat het algemeen stemrecht in
de Kamer zooveel dwergen rondom dien
reus had verspreid, stegen, onder dc
striemende slagen zijner redevoeringen,
do spot en de woede steeds hooger te
gen hem. Niettemin bleef hij de verga
dering beheerselven. In de uren van
grooten strijd was er niets indrukwek-
met de zelfde brecde opvatting, met
kracht en klaarheid de grondbeginselen
van het gezag, van orde en van het
evenwicht in de staatszaken, onze eerste
instellingen, onze grondwet, onze ge
meen tevoorrech ten, de koloniale onder
neming van een grooten Koning, alle
onze vrijheden.
Men mag niet uit lvct oog verliezeji
dat bij Karei Woeste de liefde tot het!
vaderland, dc liefde tot de maatschap
pij, de liefde tot God maar ééne en zelf
de liefde uitmaakten. Dat was het ken
merk van gansch zijne politieke leering.
Alles wat hij deed, alles wat hij
dacht stemde immer overeen met zijne
godsdienstige gevoelens:... En dit legt
ons uit de groole eenheid die wij in de
werkzaamheden van gansch zijne le
vensbaan onderscheiden.
Karei Woeste werd immer bewonderd
voor de groote hoedanigheden die hij als
politieker cn als rechtsgeleerde aan den
dag legde. Hij verdient nog meer onze
bewondering voor zijn groole morcele
deugden.
Dc onvergelijke eenheid in lie! leven
van dien grooten man verwekte bij
iedereen, hij zijne vrieden cn ook bij
zijne tegenstrevers de algemeene be
wondering, meer nog- den algemeenen
eerbied. En het is die groole hoedanig
heid, die om liet hoofdvan Karei Woeste
eenen krans slingert, die niets kan be
kender dat bet oogenblik, waarop bij!vlekken.
refill, stond om de bespreking eene de,| Overtuigd dol de Katholieke K-rk »l-
fmitieve wending Ie geven, ik zie hemIe.cn het. geheim bezil over leven en
nog altijd aan zijne bank. Tot dan lob dood, overtuigd dat alleen de christelii-
sch, en hij onverschillig, verwijderd van ke. leering het geluk van liet mensclidoin
de bespreking, gebogen over zijn engen kan verzekeren, zoo staple hij voort het
lessenaar, waar ivij zijne lijvige brief- Kruis voor de oogen, dc oogen steeds
gevestigd op het Eeuwig Zicht van hiér-
ua maats.
wisseling in orde bracht.
Een oogenblik heeft hij het hoofd op
gericht. -i, ïs slechts een blik, 't is een
bliksem. ITij schrijft ter loops eenige
kleine woordjes op een klein papiertje.
En dan, in gebogen houding, wacht hij,
met half gesloten oogen. Maar, daar
geeft de voorzitter hem- het woord. Hij
staal recht kalm en bedaard. Onmiddel
lijk is het op ai de banken eene algemee
ne aandacht. En dan is de vergadering
in stilte gehuld. Hij spreekt., en zijïi
stelsel is bijna altijd hetzelfde. In korte
woorden vat bij do bespreking samen.
Hij slaat dadelijk*, in het hart van het
vraagstuk H*j rukt .het uit do moeras, AU hoofdman stond hij 35 jaar aan
waarin net .verzonken lag. Mot een vleu- tIe leiding der Federatie van Katholieke
-ffelslag.voert l.ijbet op een hooger peil. Kringen en Vereenigingen, gedurende
5 jaar was hij er de ziel,, het loven van.
Woeste was voor alles, een geloovige.
't Is omdat hij geloofde dat hij als eene
eerste plicht aanzag, de ziel van het
kind te redden. Daarom wilde hij de
vrijheid van het geweten verzekeren in
de scholen, daarom wilde hij de kriste-
li.jke leer aau 't hoofd der programma's
m de openbare scholen.
En om zijn doel Ie bereiken, ver
waarloosde hij geen middel hel woord,
de pen, de daad. Hij wilde do nias^a
overtuigen, naslepen en zoo werd hij een
hoofdman.
Hii zet liet recht; en vergroot het. Met
1 inamo. ioi.J-1-.n.n x I liii K/.I
doorsteekt, zooals zoovele etterbuilen,
eik argument zijner tegenstrevers. Le
vendig. Ibriig', dringend, en steeds matig.
afscheidende wat er valseh is in de
waarheid eitwat er waar is in de valsclv-
heid .jaagt hij zijne argumenten in
slagorde, voor zich uit.
En dan besluit hij, rondom zich de
waarheden verspreidende, welke soliit-l^t hij ons leere regeeren met wijsheid'
teren als de bliksems van een degen-1 J--."
kruising-, en welke de bespreking nog
hooger voeren. En om te eindigen richt
hij een oproep tot zijne vrienden.-
die steeiien zuil zal hij nog steeds klim
men in den eerbied zijner vrienden in de
erkentelijkheid van het volk.
Dat hij ons voorbeeld weze en onze
hoop Dat hij ons herinnere de woor-
jden die opzijn wapenschild zijn ge-
Idrukt Geloof en arbeid. Dat hij ons
loop zijn blik leere, waar de plicht' is.
En alsdan, in dezen geduchten woor
denstrijd, waarin de kamper vooral het
hoofd heeft geraakt, zonder na to laten
soms ook liet hart ie raken, stijgen
gings kreten van spijt op, en hier toe
juichingen, welke van zelfs losbreken en
steeds hooger galmen om den athleot,
die de partij heeft gewonnen, tc bedan
ken.
Maar, boe menigmalen ook, in oogen-
blikken van aarzeling en van nationale
onlusten, wanneer hei. onderwerp in be
spreking der partijdriften overhcerscht,
en wanneer de reus van het woord en
van de gedachte eindelijk het licht heeft
Meester Woeste, steeds gereed om aan'doen stralen in de sombere gangen der
de balie plaats te nemen, vroeg geen bespreking, hoe menigmalen hebben
uitstel. Nooit, nochtans, scheen hij
overhaastig. Tn het Gerechtshof, zooals
in het Paleis der Natie, verscheen hi.i
met zijn Jangzamen en s.tecds gelijken
tred.
Door zijn glad geschoren gelaat, onv
kranst met de korte en klassieke favor is.
door zijnen cerémoniedas en zijne
strenge en zwierende redingote, door
zijn genieten tred en zijne deftige hou
ding, herinnerde hij aan de groote fi
guren van een verdwenen regiem.
Zelfs onder de gelijkheidstoga,
deze toga onder dewelke al dc advo
katen gelijk zijn, behalve voor het ka
rakter en het talent, geleek hij groot, en
hem ziende, begreep men de beteeken is,
welke vroeger moest gehecht worden
aan deze drie woorden Edelheid dei-
toga Hij herinnerde het woord van
Bossuct, die. in zijn park door een on-
wericr verrast, en langzaam naar zijne
woonst terugkeerde, terwijl zijne gasten
hem van verre toeriepen lpopt gij dan
niet. Monseigneur hun antwoordde
met waardigheid «Een bisschop loopt
nooit
Maar. in hare rechtmatige fierheid,
zal de balie niet betwisten dat er, onder
de aan Kaïrel Woeste toevertrouwde za
ken, ééne was, welke hem steeds, de be
langrijkste, de hoogste, de edelste van
allen bleek 'f, is deze, welke h-el belang,
de grootheid en de eer der Natie betrof.
Deze zaak doze van zijn land
werd door Woeste onvermoeibaar en op
de verhevensle wijze in liet parlement
verdedigd.
Zoo groot waren zijne ervaring in de
openbare zaken, de kracht van zijn
woord cn de macht van zijn gezag, dat-
men van hem gezegd en herhaald heeft,
dat. hij de grootste van onze parlemen
tairs was.
Tcnzelfdcn titel zou Ivij een para
niet- eensgezinde toejuichingen dc be
wondering zijner fegestrevers en de er
kentelijkheid zijner vrienden vertolkt
Als Staatsman wist Karei Woeste, im
mers. de tradities in verband te stellen
met- de nieuwe gedachten. Hij kon óp
meesterlijke wijze de overgangen tiis-
sclien beiden stellen. Hij had dc mceuing
van een Engelsehen Staatsman, lord
Beaconsfield. aangenomen Zonder dc
wet van den vooruitgang te miskennen,
poogde hij altijd de onvermijdelijke
veranderingen in overeenstemming te
brengen met den eerbied voor de tradi
ties, die de grondbeginselen daaistellen
van onze Socialen voorspoed
Woeste was vijand van eene diklaluiir
door liet getal. Ilij dacht ook dal de
evenredige vertegenwoordiging, do vor
ming va\i eene ernstige majoriteit zou
beletten en zoo de bestendigheid van het'
parlement zou hinderen. Hij had betrou
wen in de internationale traktaten: hi.i
verzette zich nochtans niet tegen Ivet
uitvoeren der versterkingen der Maas,
cn die van Antwerpen als hij 1912, liet
gevaar zag opkomen, dat ons land be
dreigde, aarzelde hij niet op te komen,
als verdediger van den algemeenen.
dienstplicht en in het- parlement drukte
hij er op dat de provinciën Limburg en
Luxemburg eene verdediging vergden en
dat men voor do vraag stond de militai
re macht te versterken. Ilij verdedigde
niet woord en daad de sociale wetgeving.
Men vergeet misschien, dat hij een van
do eerste was. die na het congres \an
laiik in 1887 de wettelijke regeling van
den arbeid vroeg, de samenstelling der
beroepsvereenigingen en der syndikaten.
Wie heeft er durven verklaren dat de
ingenomenheid voor zijne, partij, hel vi
sioen van den Staatsman verduisterde
Hef, is lastertaal zulks te durven be
weren. In de talrijke geschriften, die hij
ons heeft achtergelaten* verdedigt hij
!dat hij ons leere ons. Vaderland dienen
en door liefde en door licht de zielen tot
God te roepon.
Maar dat hij ons boven alles leere dat
hetgene in het leven de ziel zuiver als
kristaal maakt, den wil sterk als de
rots, het hart warm als een gloed, is
de plichtsvervulling, het onderwerpen
van 's menschcn instinct, aan de hooge-
re krachten, en de steeds onverzadigde
liefde van de zedelijke schoonheid en
van liet ideaal.
De rede van M. Segers wordt langdu
rig toegejuicht.
.Wanneer hij het spreekgestoelte heeft
verlaten, legt generaal du Roy de Blicquy
een prachtigen krans met de namen Albert-
Elisabeth, op den voetstuk van het monu
ment.
De generaal groet daarna langurig de
beeltenis van M. Woeste, terwijl het volk
juicht.
Verschillende andere kransen worden
nog neergelegd door M Segers. baron de
Trannoy, voorzitter der katholieke Brus-
selsche scholen M. Du bost,, namens de
Katholieke Associatie van Brussel, enz.
Vervolgens neemt M. Leclercq, voor
zitter van het verbrekingshof, het woord
om M Woiste te huldigen als advccaat.
Hij looft vooral de opofferingsgeest van
M. Woeste, dien hij als voorbeeld stelt
voor de jonge advocaten. Hij spreekt ook
van de rotsvaste, christene overtuiging
van Woeste, een der trouwste zonen der
Kerk.
Het muziek der grenadiers speelt daar
na de Braban?onne
Rede van M. Jaspar.
Wanneer de eerste minister op het
spreekgestoelte verschijnt, wordt hij warm
toegejuicht. In naam der regeering houdt
spreker er aan hulde te brengen aan den
grooten Staatsman die tevens een der
roemrijkste figuren is onzer parlementaire
geschiedenis. M. Woeste was een man met
ingewortelde princiepen en slreed voor
zijn ideaal zijn gansch leven lang. Hij was
een dier mannen die geboren zijn om te
bevelen en toch bescheiden blijven. Woeste
was een der hardnekkigste verdedigers
der sociale orde en een verheerlijker der
Katholieke Kerk.
Spreker gaat dan tot de huidige moei
lijkheden over en zegt dat de financieele
hindernissen alleen door eensgezindheid
en wilskracht kunnen overwonnen wor
den, allerminst, voegt hij er bij, door een
klassepoliiiek. Het groote voorbeeld van
Woeste weze ons ven les.
Het orkest speelt «Waar Wijd ca Zijd
tefwijl ieder recht staat,
Vervolgens komt M. Buyl, burgemees*
ter van Elsene aan 't woord. Ook hij
brengt hulde aan de nagedachtenis van
Staatsminister Woeste, aan den adel van
zijn karakter.
Ook zijn tegenstrevers zijn het eens om
hulde te brengen aan de rechtzinnigheid
van zijn overtuiging. Hij was een eerlijke
tegenstander. Woeste was een groote par
lementair en een groote burger.
M«t vreugde verklaart spreker, namens
de gemeente Elsene, de bewaring van het
prachtige monument op zich te nemen.
Daarna werd een cantate uitgevoerd
a Aan liet Vaderland begeleid door or
kest. De cantate eindigt met de Braban-
9onne de vaandels buigen voor het mo
nument, terwijl de klokken der St. Boni-
faciuskerk beginnen te luiden. Het oogen
blik is plechtig.
De plechtigheid is afgeloopen. De over
heden gaan de hand drukken aan de le
den der familie Woeste en langzaam gaat
de menigte uiteen. Er was veei veik.
Ieder was het eens om te zeggen dat de
manifestatie waardig was van den man die
gehuldigd werd.
De supertaks zal wellicht gewijzigd
worden, maar onder welken vorm
ook deze belasting zich zou voordoen,
zal het prelerent aandeel van de
Nationale Maatschappij der Belgi
sche Spoorwegen er altijd vrij van
blijven.
De Stoet
Gisteren Zondag had de groote vader-
landsche betooging plaats bij gelegenheid
der tiende verjaring der wegvoering der
werklieden,die weigerden voor den vijand
te werken.
s p t B f i n n a a n g s t oca ifen'olHie'Tte-
giersplaats was eene beweging en gewoel
te zien die eene groofsclie belooging
deden voorzien.
Vlaggen, palmen, in menigte, welke
laatste bestemd waren deels voor de Ko
ningin, deels voor het Graf van den Onbe
kenden Soldaat.
De stoet begaf zich onmiddelijk naar de
Paleizenstraat, schaarde zich in halve«
ronde en toen kwamen de Koning, de Ko
ningin en de beide prinsen uit het paleis,
gevolgd van M. Jaspar, eerste minister
i M. Hymans, minister van JustitieM-
Max, burgemeester van Brusseldc gene
raals Jungbluth en du Roy de Blicquy; de
majoors d'Oultremont en de Meeus "kapi
tein Van den Heuvel, ordonnance officier
van prins Léopold gravin de Mérode
M.M. Leclercq en Reisdorff, voorzitter en
secretaris van den bond der Oorlogsinva-
Iieden.
De Koning deed zich de leden van het
Bondscomiteit voorstellen, overhandigde
hen eene vlag en hield de volgende toe
spraak
Toespraak van den Koning
Mijn heeren,
Diepe ontroering vervult mij het hart
op het oogenbik dat ik ons nationaal
vaandel overhandig, aan u Belgen die tij
dens den oorlog zoo diep beproefd werdt.
Werkt voor ons jzei de vijand, en
wij zullen u be v oor deel i gen. Werkt voor
ons, zoo niet ontrukken wij u aan haard,
aan ouders, aan vrouw en uind
Neen, was uw antwoord.
En terwijl ginder in de loopgraven
onze soldaten hun bloed plengden, door-
stondt gij onmenschelijke smarten.
Met eerbied buig ik het hoofd ter ge
dachtenis aan diegenen die in de vreem
den den marteldood gestorven zijn. En
plechtig breng ik hulde aan u allen, die u
zoo verdienstelijk hebt gemaakt door
uwen trouw aan ons dierbaar vaderland.
Mijnheeren,
Dit vaandel vertrouw ik u toe. Ik kon
het niet in beter handen stellen.
De oogen die er op gevestigd zijn, spre
ken van toewijding, van diepe liefde voor
België.
Moest ons land andermaal beproefd
worden, dan ben ik verzekerd dat gij op
de eerste plaats zou zijn om nogmaals te
lijden en te strijden voor hooger goed,
voor recht en vrijheid
Het comiteit overhandigde den Vorst
eenen gedenkpenning waarop afgebeeld
is het schild van de Bondsvlag met de
spreuk«Nooit zullen wij werken voor u
Toen overhandigde de afvaardigingen,
hunne' bloemen aan de Koningin cn de,
betooging eindigde met een bezoek aai^
het graf van den Onbekenden soldaat.
