Opsoingsrede door M. Bastlaens, 18 Wondei'dag Oogst 1927| Schepen van Openbare Werken, gehouden op Zondag 14 Oogst in onze 2e Jaarbeurs Luidspreker in eene processie te Doeririjk Incidenten in Italië Veldtocht met de schaar Na de mislukte Oceaanvlucht Kerkstraat, 9 en SI, Aalst. Telefoon 114. XXXIII» JAARGANG NUMMER E88 Dagmad. 20 Centiemen UitgeTer J. Van Nnffel-De Gendt H. Helena. ■Zonop4,47Zon aI7,0l| aLaalste Kwart.den 19a Publiciteit buiten het Arrondissement AALST Agentschap Hevas, Adolf Max laan, 13, te Brussel Rue de Rioheilsu,PariJs Breams BuHeings, 6, Londres E. C. Dc lieer schepen'Bastiaens, Voorzit ter van liet inrichtend comiteit dankt eerst liet Schepencollege cn de gemeen teraadsleden voor hunne aanwezigheid bij do opening der handels tentoon stel ling. Hij dankt "de he eren! y olksvcrte. gen- woord igers en Senatoren, alsook in het bijzonder, den E. It. Coppens, deken van Aalst die allen met zijne welg ko- komen tegenwoordigheid vereert. Daarna lees.t de lieer Bastiaens de [volgende puike .toespraak, die door ie dereen met een, goedkeurend applaus, werd begroet. Geachte Medeburgers, Indien- het waar is, cn het is zoo, dat Vaderlandsliefde eene deugd is, die den enkeling tot hooge en edele daden dwingt, ten voordeele van het gemeen schappelijke Vaderland, en dat die deugd door een volk beoefend, eene lieele na tie brengt lot. dc hoogste zelfopoffering, ja, tot die van het leven; zoo ook moet de liefde die wij onze moederstad toe dragen,als deugd-beoefend,iederen me deburger aanzetten om in de male a an liet mogelijke bij te dragen tot de al- gemeene welvaart en den bloei zijner, geboortestede. Dat hebben onze 'Aalstersch'e mede burgers verstaan wanneer ze hand in hand niet alleen eigen handel trachtten uit ie breiden, maar ook liet algemeen welzijn hunner stad willen bevorderen. Ze hebben, heler, dan vroegêr, Ver slaan, dat dc ircklaam het beste middel Ös om goede zaken te drijven, naar het woord van den grooten Amerikaan [«Hebt ge maar één dollar, gebruik hem 'dan als reklaam, en wie weet of ge er geen fortuin mee maakt.. Dat heeft ons Aalslersch' geftneente- bcstuiir verslaan, wanneer het, naar zijn vermogen, heeft medegeholpen 0111 dc handelsfoor in deze ruime lokalen, mo gelijk te maken, die heerlijke vruchten zal doen afwerpen ten voordeele onzer medeburgers. Een dankwoord past hier aan onzen grachten heer Burgemeester, 'die al zijnen invloed liecft ten dien&te gesteld om deze handelsfoor, te doen Jukken. Thans staan wc hier wederom", 'Ge achte medeburgers, omringd door dezen .tot wie onze erkentelijkheid moet gaan olm in kleine mate 'te vergelden dc offers welke onze handolars zich getroosten voor het gemeenschappelijk welzijn. Hun vooral komt de eer toe deze prach tige .handelsfooii' leefbaar te maken. Het bewustzijn van de noodzakelijkheid, de handelswaren te doen zien cn te doen .kennen, moet beloond worden door de zekerheid, welke onze medeburgers uit deze handelsfoor moeten meedragen dat ze in eigen stad, alle koopwaren van welken aard ook, kunnen krijgen, aan prijzen welke, in verhouding met de hoe danigheid der waren, gemakkelijk de mededinging der groole steden kunnen doorstaan. Wij moeien, hef 'durven zeggen, 'Ge achte medeburgers, zooveel mensehen nog, zijn de meening toegedaan, dat men noodzakelijker wijze Brussel moet bezoeken om zich goede en goedkoope waren aan te schaffen. Bij bel openen van deze Ilandelsfoor zal het blijken Voor iedereen, dat onze stedelijke conn- merpanten ons vertrouwen verdienen en beoefenen wij ten minste de liefde Lot 'onze moederstad doo.r handel te drijven met onze medeburgers, ten voordeele van den algemecnen welstand. Onze dank gaat ook lot de vreemde tenloonstellers die medehelpen tot het .wol-lukken onzer Ilandelsfoor. Heeten wij ze welkom, niet enkel in deze ge bouwen en bij deze gelegenheid, maar overal in onze stad en bij andere om standigheden. Wij verzekeren hun eerie hartelijke ontvangst, bij de bevolking die, door vriendelijkheid broederbanden smeden wil met allen die zullen bijdra gen lot den bloei en liet groot-maken van Aalst. Dank aan het ministerie van koloniën 'die door zijn prachtige tentoonstelling meer aantrekkingskracht geeft aan on ze handelsfoor. Onze dank ook aan dc duizenden toe schouwers die deze dagen dc legerpu- pHlenschool zullen bezoeken, orn door hunne tegenwoordigheid dc tenloon stellers aller standen aan (e moedigen én hun de verzekering te geven dat de arbeiders, hun brood te Verdienen maar toch ook merieheipen om het leven Véri onzen handel te voeden. Geachte Medeburgers, de goede God heeft hel zoo gewild dat de mens.ch niet alleen zou leven in deze wereld maar dat de een de ander zou helpen. De onbeholpenheid waarin eenieder van ons verkeert, de onmogelijkheid voor den enkeling om te voorzien in al zijne noodwendigheden, dc aangeboren ongelijkheid naar geest- en lichaams krachten, maken de menschen afhan kelijk de renen van de anderen en bij gevolg ook gesehikt om ie leven de eerier, door de anderen. Die wet legt ons klaar, en duidelijk een plicht op. Zij die rijker T/egaafd zijn naar den geest dan anderen, en liet geluk hadden te mogen putten aan de levengevende bron van wetenschap en vakkennis zijn dan ook geroepen om het verstandelijk kapitaal te bezorgen aan nijverheid en uitmaakte onzer stad. En nu ook nog benijden vele oogon en haften de levende handelsbeweging 011- ze/r goede stede. Wie als vreemdeling Aalst bezoekt, krijgt onmiddellijk de overtuiging dat onze stad rekening houdende met hare bevolking', ruim schoots voorzien is van grootc en welin gerichte handelshuizen, waar, in prach tige uitstallingen degelijke en koopbare waren in overvloed voorradig zijn. Vooral de na-oorlogsche jaren heb ben ceri wedijver doen ont&taan bij on ze handelaars, en bij honderden werden huizen of voorgevels neergehaald om ze naar de moderne cischen groot- steedsch hcrop te bouwen. Onze stad heeft er veel bij gewonnen aan fraai uitzicht en bij vele buitenmenschen de gedaclïte vaslgeankerd: In Aalst ia al les te krijgen, ge hebt overvloed aan keus. Dat de'handel onzer" stad groole uit breiding nam, Geachte Medeburgers, kan een kleine atatistiek ons duidelijk maken. Niet meer hier dan elders hoeft men over faillieten te spreken, noch hoort men veel van uitscheiden van bedrijf eoor onvoldoende verkoop, niettegen staande liet groot aantal winkels De kruidenierswaren spannen 'de kroon met omtrent 250 winkels (248) volgen dan 'dc handelshuizen van eerste levensnoodwendigheid als beenhouwe rijen J0.2, brood en pasteibakkerijen 75: kleergoiedwinkels 64; schoen en pan toffels 60; witgoed 45; groentenwin- kels 40, eonfectieliuizen 50. Bij het overloopen cener volledige lijst onzer handelshuizen, Geachte Me deburgers, moeten wij ook het besluit trekken, dat een bloeiende handel de weerspiegeling is eener bloeiende nij verheid. De nijverheid is de voedende bron van den handel; zonder handel geen nijverheid, en bij eene slapte der njverheid hebben onze handelaars sef fens. redjen tot klagen. Hoe onze nijverheid baat trekt uit een levende handel, blijkt maar al te wel uit het verband bestaande tusschen handel en nijverheid; de handel immers, is de verbruiker der nijverheid en zoo zien we die verwantschap verwezenlijkt in onze stad: Schoen-, tabak-, witgoed winkels, sayet-, likeur-, kleergoed en meubelhandel werden een rijk afzetge bied voor onze industrie. Vandaar eenerzijds het ontstaan van nieuwe nijverheidsgebouwen en weder- leeerig het zoeken naar verkoop in eigen stad, in nieuw gestichte handelshuizen. Zoo is bewaarheid wat ik in 't begin gebrachte offers niet onbeloond zullen blijven. In liet verleden was onze moederstad Vlaanderen door bekend voor zijn kunst zin. Nu nog,.Geachte Medeburgers, ko men talrijke vreemdelingen oog en hart bevredigen door om te zien naar dc kunstperels onzer heerlijke gebouwen, St. Martenskerk en het Belfort, spre kende getuigen van den goeden smaak, den kunstzin en den rijkdom, onzer, voorouders. Die St. Martenskerk spreekt 'ook nog altijd uit de dankbaarheid onzer voor ouders voor Hem, die zoo kwistig aller hande zegeningen over ons volk spreid de. Elk altaar, elk patroon-heilige her innert de bloeiende gilden en ambachten handel, van voor 600 jaar; cn het doet ons nu I 2üj die meer -begunstigd zijn "door nog terugdenken aan den bloeienden geld en goederen, gemakkelijk bescliik- handcl van voorheen, die den welstand ken over grooten welstand, leveren dan ook hei. klinkende kapitaal onontbeer lijk om handel en nijverheid lot stand en bloei te brengen. Mriar ook onze werklieden leveren een voornaam kapitaal, zonder hetwelk de twee andere tot onvruchtbaarheid zouden gedoemd zijn, namelijk; het krachlkapitaal, noodzakelijker wijze onderhouden door gezonde werkvoor- vvaarden en door een redelijk loon, groot genoeg om het gezin le voeden, dat God hem geven zal. Daaruit blijkt klaar, Geachte Mede burgers, dal allen in verzoening dienen le leven, en dat het belang van handel en nijverheid vragen dat verstand, geld "en arbeid in onderlinge overeenkomst moeten verbroederen en trouw elkaar ter zijde staan. Uit die maatschappe lijke overeenkomst volgt bet onder drukken van eigenbelang en baatzucht ten voordeele van het algemeen wel zijn. Ik bleef aan friijn plicht le kort liad ik hier ook niet, 0.011' woord over voor onze. landbouwers, die zeker, wel in handel en nijverheidsopzicht ook eene groote rol spelen. Zoo de nijverheid de voedende bron is van den handel, zoo is dc landbouwer heel dikwijls de le vensader van nijverheid en handel, deels de grondstoffen leverende voor dc fabrieken, deels den handel voor zien van de onontbeerlijke waren tot het levensonderhoud van rde gansche bevolking. Zij voorzien 'de beenhouwerijen, de bakkerijen, de groenten en fruitwin kels, reeds 220 in getal. En klagen ze soms dat de steedschc grootnijverheid hij duizenden de werklieden van het veld naar dc fabriek roept, zoo lvcbbeiï industrie en handel er voor gezorgd de ontbrekende armen te vervangen door allerhande machienen en werd dc stad, ten gevolge der inwijking een grooter afzetgebied aan heter prijzen, van al lerhande 1 andbouwprodukten, die het leven onzer landbouwers meer men- sclielijk heeft gemaakt. Geachte Medeburgers, het 'stedelijk bestuur zal al hot mogelijke doen omi handel en nijverheid steeds eene hel pende hand loc te. steken. Ons zal men het niet moeten aanwrijven niet mede te werken aan de uitbreiding van onzen handel en onze nering. Om dat te bereiken zijn wij 'gereed de mogelijke offers le brengen lol ver fraaiing van onze stad, tot het op touw zetten van feestelijkheden die 'de nabu rige gemeenten op sommige dagen als leegpompen, tot hel medewerken om de verkeersmiddelen uit te breiden en te verbeteren, om in een woord Aast tc zegde, Geachte Medeburgers: Wiemaken tot nog een sterker aantrek- eene steunende hand reikt aan den kingspunt als hel tol nu toe was. handel, werkt mede aan de uitbreiding der stedelijke industrie. Zijn ze niet als uit den grond opge rezen, de nieuwe fabrieken, die het Onze wensch is., het handels- en nij verheids wezen in onze stad dusdanig le zien uitbreiden en bloeien, 'dat bij de eerstkomende handeïsfoor het aantal aanschijn van onze stad veranderdenjhandelshuizen de 1500 zou overtreffen, en zelfs ouzo nijverheid eene gansche Onze wensch is het, de industrie met nieuwe richting geven. Moesten wij aan l,are thans 210 inrichtingen zooveel de hand onzer aardrijkskundige hoeken intellectueele en arbeiderskraclrlcn te de nijverheid onzer stad aanleercri, we zi,,n gebruiken 'dat al onze mannen cn vonden er geen spoor onzer thans zoo bloeiende brein ij verheid met 40 werk meisjes in eigen stad of omgeving hun brood kunnen verdienen. Wat zouden. winkels en honderden werksters; wede 7000 arbeiders, en' werksters die al- vonden niet vermeld onze 40 schocnfa-leen voor de statiën Aalst, Lede eri brieken, noch onze 15 tabak- en ciga-Denderleeuw eiken dag per spoor naar rcnwerkhuizen. (]e grootstad rijden dankbaar en geluk- Die ipduslneele uitbreiding was een kig 2jjn> ccn mecP huiselijk leven Ie aantrekkingskracht waar werklieden; hebben en tevens ook, onbewust, mis- van den buiten, die thans, bij duizen den, eiken morgen, met behulp van al le verplaatsingsmiddelen, Aalst berei ken, om hier, naast prize gtedclijke schien te kunnen medehelperi tot meer deren bloei van handel en nering. Mochten" deze dagen een uitgangs punt zijn' [van ïlieuwfi JEClY&ait XQQJÉ, onze goede Aalslersehc stad. Gaven ze aan eenieder van óns dc overtuiging van het plichtsgevoel ten bate van het gemeenschap, dan zouden vele dankba re harten hunne erkentelijkheid uit-, spreken en van op het Belfort weer-, galmden meer dan ooit de blijde feest- lonen over dep bloei en de welvaart on zer stad. Daarmede verklaag IK 'dc Handels- foor. geopend. Be XXe Sicclc vermeldt dat te Door- nijk eene gelukkige nieuwigheid werd ingevoerd. In dc processie van het II. Sakrament waren al de groepen,van den kerkbaljuw die den stoet openden tot de groep der. koorzangers, onderling verbonden door een elektriekcn draad van 150 m. lengte. De draad werd door die verschillende groepen, engelen, maagdekens enz. opgehouden zooals men dit met pen rozen-guirlande zou doen. Luidsprekers, 'iri Food fluweel ge- wikkels. werden 'door engelen gedragen en een klein voertuig, s insgelijks met rood fluweel behangen, bevatte de toe stellen die de werking van het omvang rijk apparaat moesten verzekeren. A'ari het begin tol liet einde van den stoet werden dc lofzangen in een éénig ak koord gezongen, cn dc rozenkrans sa men gebeden. Het was eene wonderlijke samenhan- deling, waarvan men zich moeilijk een gedacht vormen kan. Mussolini en de Kerk, vijf Gees telijken opgesloten. Het modus* vivendi zoo n'et ten einde, dan toch bedreigd. De «Osservatorc Romano», meldt dc aanhouding, gevolgd door dc opsluiting in de gevangenis te Udine, van Mgr Sclizisso, aartspriester van Gemone, jaar oud; Mgr Gori, kanunnik detf kathedraal van Udine; eerw. h. de Gas- pcro, aartspriester van Tarcente; Mgr Concilia, rector der parochie van Pra ter de Pordenono en eerw. b. Colin, aartspriester van Spilimberg. Dc «Osscrvatore» die meent dat deze geestelijken voor verbanning zijn, be stemd, Naar óns weten werd het ernstig ge schil dat nu ontstaan is in de provin cie Udine tusschen de overheid en dé hooge geestelijkheid, nooit vermeld in de Italiaansche bladen, die overigens aan een strenge censuur onderworpen zijn. Wij moeten ons dus bij veronder stellingen bepalen. Maar de in boven vermeld telegram aangehaalde feiten toonen duidelijk aan dat '1 zoo fragiele «modus.-viven- di» sedert vier jaren stilzwijgend ge volgd zoowel door de burgerlijke over heid als door het geestelijk gezag, be dreigd, zoo niet vernietigd is. In algemecnen zin kan gezegd wor den, dat de H. Stoel de maatregelen, door Mussolini genomen ton gunste van den godsdienst: herstel van liet kruisbeeld iri rechtbanken cn scholen, godsdienstonderwijs, ontbinding der Vrijmetselarij, enz. naar waarde wist te schatten; maar dat hel Vatikaan zij ontstemming nooit verzweeg over de slechte bejegening van geestelijken of leeken die trouw waren gebleven aan de Propolari partij van Dom Sturzo. In gemeten bewoordingen heeft dan ook de Paus tegen incidenten van dien aard geprotesteerd. Van een anderen" kant, heeft het Va tikaan levendig het feit gevoeld dat ze kere katholieke jeugdorganisaties vol ledig moesten verdwijnen en de plaats ruimen voor soortgelijke fascistische instellingen, in dcwtelkc 'de geestelijk heid niets te zeggen heeft;; Balila's Vanguardisteri. 1 Dc betrekkingen 'tusschen het Vati kaan en dc regccring hebben altijd tus schen die beide uitersten gewankeld. Op gegeven oogenblik meende Mus solini op het punt te staan een verdrag van vermenging met het Vatikaan te kunnen sluiten, een wettelijk statuut aan de Kerk le kunnen geven en aldus de groole scheiding van '1870 ge daan ie maken; telkens werd zijne hoop verijdeld. Overigens, 'de etatislis'cfie opvatting van het Fascisme was steeds voor het Vatikaan een steen des aanstoots voor volkomen toenadering tot hét' nieuw regiem, ondanks zijuq onbetwistbare goede kanlfiïü jji't New-York wordt gemeld, dat dq normaalschool voor meisjes te Mëxiko. om zoo te zeggen, in gtaat van oorlog; verkeert. De leerlingen zijn inderdaad in twee" vijandige benden verdeeld: deze diq kort haar draagt en deze die de tradi- lioneele haarvlecht heeft bewaard. De «korte haren» hebben een ver* bond gesloten cn hebben gezworen el* ken dag minstens de ylccht yan ccnl meisje af te knippen. De «lange haren» hebben' een yerde- digings.verbond gesticht, maar in dq dagelijksche veldslagen hadden de lan ge haren steeds het onderspit, want do haarknipsters gingen even vaardig om met de schaar als de oude Sioux-India nen met het scalpeermes. Maar aan allo oorlogen' komt een' einde, ook aan deze van lang en kort haar. Gezien het protest der slachtof fers hebben de overlieden besloten al de meisjes uit de kostschool te ver jagen, die met geweld dc mode zouden willen opdringen in de school. Po vl'egers aan het woord. Een vreeselijke nacht. De vliegers van de .«Bremen» ver klaarden in den loop van een persgc- sprek dat de motors tijdens dc 22 uuq van den tocht uitstekend gewerkt had den. Dc vliegers en hun passagiers, had den een vreeselijkcn nacht achter zich. Onmiddelijk bij het verlaten van do Duitsche kust werd de «Bremen» over vallen door een zwaar onweder, dat twee uur duurde. Het regende bijna den ganschen nacht en de nevel was zoo dicht, dat. meu geen hand voor oogen kon zien. Het was zelfs onmoge lijk vast le stellen of men over- land o£ over water vloog. Tegen den morgen werd hel weder iets helderder en gelukte men er in land tc herkennen. Men vloog toen over Engeland. Het bleek, dat de vlie gers ondanks het slechte weder met behulp van hun kompas steeds de juis te richting haddon gevolgd. De wolken hingen zoo laag, dat de «Bremen» vlak boven de boomen moest vliegen. Ook op de Iersche Zee en bo ven Ierland hingen de wolken zoo laag, dat het vliegtuig niet hooger kon stij gen. Hoe meer de «Bremen» de kust van den Oceaan naderde, hoe sterker dc tegenwind werd. Nadat men de open had bereikt, ontwikkelde de Westenwind zich tot een storm. Met ongelooflijk geweld beukte de wind tegen de kabine en le gen de vlakken van het vliegtuig. De snelheid van het vliegtuig werd intus- S.chen met de minuut geringer. De vliegers kwamen tot de conclusie, daLde kans op verbetering van het we der al te gering was en daarom beslo ten zij om te keeren en hun poging to staken. Zij namen onmiddelijk koers naar Duitschland. Daar zij thans dcri wind in don rug hadden, hadden zij /niet geen verdere moeilijkheden, te kampen', zoodat ze gemakkelijk Dessau konden! bereiken. De vliegers eri hun passagier warcit uitgeput, daar ze van het derde uur van! hun vlucht af onafgebroken hadden moeten strijden tegen storm, nevel cn> Ircgen. Wat de vliegers van de «Europa» verklaren. Berlijn, '16 Aug. Ï-Jet bericht vaïï de noodlanding van 'de Europa maakte 's nachts te Dessau een zeer pijnlijker* indruk. De stemming werd nog gedruk- ler, toen bovendien het gerucht zich' verspreidde, dat ook dc «Bremen»" zich' op den terugweg bevond. Professor Junkers had tranen in de oogen. Tot dc journalisten, 'die hom zijn meening. vroegen, zeide hij, dat alle menschelij- ke krachten' wijken moeten voor de macht van de natuur. Edzard en Risliez Verklaarden nrf hun noodlanding te Bremen, dat zij be sloten hadden om te keeren, daar zij' geen hand voor zich uit hadden kunnen zien. en aan de heide zijdon van het vliegtuig 'een' ondoordringbare nevel stond. Zij bevonden zich ter hoogte van Borkum, toon zij besloten terug to keeren. Bij de landing werden de vleu- els beschadigd. De vliegers verklaarden reeds bij het verlaten van de Junckerswerkc vastge steld le hebben dat hun motor niet goed werkte. Dit heeft hen mede bewogen ilea iochl te ètakeïu

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Volksstem | 1927 | | pagina 1