KERSTDAG 1931
n
KERSTMIS
'e 1,1.'#
C- -.«KV*
ST. MART! N USKERK
TE AALST,
Kerstnacht...
nin>~*"'
IN
Orde der Goddelijke Diensten i
MIDDERNAOHTMIS
Missa Pontifictlls Pefosi,
Onder de offerande, Adeste (XVI eeuwj.
Vervolgens onder de communie* en dankmis
(2 gelezene missen)
Rhapsodic voor orgel op Kerstzang.
Gigout,
Alma nox (stille nacht) Gruber.
A soils ortus Bt. Volckaart,
Hodie Christus natus est Clerembault.
Quem vidistie pastores Kempter-
Tusschenin orgelspel op oude Kerstwljzen
van Dacquin en andere.
Eer darkens, Herdorkons, die er zoo vroom
Lod. De Vocht.
HOOGMIS, Misia Stella maris Grlesbacher.
Onder do offorade, Adeste A. Volckaert.
Tantum ergo Oberhoffer,
LOF, O Sacrum Déodat de Sévérao.
Ave Maria Aroadelt, Adeste Benolt.
Sermoen door Z, H. Deken.
Tantnm ergo Mitterer,
De herderkens lagen bij nacht A. Meulemani.
XXXVII JAARGANG NUMMER ^95
DAGBLAD 20 G»nii»raon
Uitg«T«p J. Van Nutt.l-D» Gendt.
Kofkstraat. 9 «n SI, Aalst. Telafbon 114.
En dit zal tot teeken zijn
Gij zult een Kindehen vinden, in doeken gewonden en neer*
gelegd in eene kribbe
Is het niet verbazend dat de Meester van Hemel en Aarde bij
Zijne geboorte Ondor da msnsohen juist als herk^nningsteeken
genomen do blijken der uiterste armoede
Da engelen immers .bij hun verschijaan aan da herders vatl
Betlehern zegden i
Heden is geboren in de stnd van David, de Zaligmaker die
u Christus de Heer is. En dit zal u tot teeken zijn
Gij zult een kindeken vinden
da Zaligmaker, Christus de Heer, wil dan erkend worden aan
armtierige lompen in een kribba
Hij van wien de Profeten voorspelden (Isaias 9-6). Eon kind
is ons geboren, zijn heerschappij rust op zijn schouder, en zijn
naam zal genoemd worden Wonderbaren Raadgever, God.Maohtiga
Vader der Toekomst, Vredevorst j
lieefl als herkenningsteken ellendige doeken
Hij van wien d: Engel Gabriël, bij do aankondiging van Maria
zegde: Deze zal grOot zijn, en zal don Zoon- des Allerhoo.'sten
genoemd worden.en de Heer zal Hem den troon van David Zijnen
Vader geven, en hij zal in eeuwigheid in het huis van David
regeeren en om zijn rijk zsl geen einde zijn:
lieefl als kuis een verlaten stal,
Hij, wien de engelen in Zijn geboorte aanbaden en verkon
digden, in lofzangen en machtvertoon,
heeft als troon een arme dierenkribbe
Het teeken van de macht is de zwakheid.
Hot teeken van de majesteit is |de nederigheid*
Heft teeken van den rijkdom ia de armoede.
Hst Kind van Eethlehem, heofl van in Zijn geboorte al da
grortlboginsels dar wereld omvergegooid en 8 uk geslagen.
IJdelheid der ijdelhedon on alles is maar ijdelhaid. uitgeno
men God te dienen, dit is do grooto onderwijzing van dan stal
Bethlehsm.
Alle macht en grootheid on rijkdom, Christus heeft ze veracht
en verstooten, om de zwakheid, da nederigheid, dastarktate ver
kiezen en ze niet dwoepend, maar in werkelijkheid ais kenteekon
aan te nemen.
Hel sal heel de wezenlijkheid worden'van ganpch zijn leven,
't Is Hij die zal zeggen, zalig de droevigen, zalig die weenen,
talig die vervolging lijdon.
'ft Is Hij die zal zeggen, zelfs aan de grootsten der aardo
Indien gij niet gelijk wordt aan een kind, zult gij het rijk der
Hemelen niet bezitten
't Is Hij die zal zeggen; Zalig de Armen en het ie moeilij
ker voor den rijke het rijk der Hemelen in te gaan, dan een kemel
door heft oog eener naald te komen
Hoe is het mogelijk daft de mensch nog zoo zeer en met
zooveel gejaagdheid, de macht en grootheid, en rijkdom blijft
najagen, dan als Christus ven zijn geboorte, en in gansch zijn
levan door wcord en daad heeft veroordeeld.
Mat Kerstdag moeten wij tot Jezus kribbe naderen, en ona
leven naar diens voorbeeld schikken.
Wordt zwakken meft de geringen en lijdendon, om hun beteren
balsem van hulp en troost te schenken*
Wordt klein en eenvoudig mat de meeaten en met do minsten,
eooals de Meester die niet aarzelde de voeten zijner discipelen,
zelfs die van Judas, zijn verrader te wasschen.
Wordt arm en ontheohtaan den rijkdom. Wil niet hartstoohtig
BteSds uw bezit willen vermawrderan. Geef overvloedig I
Ware het niet schande da» in deze tijden van aigemeene
armoede er gevonden worden die hun bezit zouden vorgrooten
Doet allo nuttige uitgaven mogelijk en zelf nuttelooae. Want
ladere uitgave verschaft werk aan werkloozen en aan armen.
Geeft daarbij in overvloed weg, bijzonderlijk aan de talrijks
huisgezinnen, ouderlingen en z'oken, liefdadig.
De liefdadigheid overdekt een overvloed van zonden.
n Wee de rijken Zij hebben hun belooning reeds ontvangen
ELO,
STILLE NACHT.,.. HEILIGE NACHT...
In een arjmocdig maar zinnelijk ka
mertje zat een jonge vrouw te naaien.
Zij zag er droevig uit en aan haar
bleek gelaat kon men zien, dat ze veel
geleden had. Haar ccnigste kind een
meisje van een jaar of zes, zat bij haar
te spelen en babbelde over allerlei din
gen; ze was nog te klein om het ver
driet- van Moeder te begrijpen. «Moe
der». zei zo, «vannacht -daalt immers
de Lieve Jezus op aarde neer om aan
de kindertjes in hun slaap geschenken
te brengen Wilt U Hem zeggen, dat
ik heel braaf ben geweest...
Moeder knikte en werkte voort. De
kleine, moe van 't spelen, viel in slaan
Moeder keek naar het onsehuldigo
meisje, dat -daar zoo zorigeloos sliep en
tranen rolden over hare wangen. Zy
pekte het op en bracht het naar bed;
daarna knielde ze neer voor het beeld
der Moeder van Smarten. Na e-eniga
oogenbTikken gebeden te hebben storicj
ze op, sloeg een mantel om en verliet
het Ruis.
Het was de Kerstavond van het Jaar
1793. Het was de tijd der gruwelen van
het schrikbewind èn niemand in Pa
rijs durfde 's avonds buiten komen.
Deze vrouw moest dan wel een ge-
wii-htige reden hebben om zich bijna
in den nacht naar buiten te begeven.
Zij was juist aan den boek van do
straat, toen ze door de re-publikeinscho
soldaten werd aangehouden die haar
vroegen «Waarheen burgeres? Ze
antwoordde: «Naar mijn zaken, zoo
als gij naar de uwe». «Ho, ho, men
verzwijgt 't doel van zijn tocht niet
tegen de soldaten: volg» ons naar de
sectie, daar zult ge dan opheldering
geven».
«Nu dan,» zei ze «mijn weg is naar
Danton on wee -u, zoo .gè mrij belet, cr
heen te gaan».
«Ga dan,» zei de officier en gaf haar
een geleide mee.
Danton woonde in een eenvoudig
huis in de voorstad St. Germain. Jn
ffefestmalen en vermaken zocht die
woeste revolutieheld te vergeten, de
wroeging ovor al het onschuldig ver
goten bloed. Uit gewoonte bad hij ook
Op dezen heiligen Iversta-vond een
gioot gastmaal laten aanrichten. Veel
gasten waren voor dit maal uitgenoo-
digd en zaten daar vercenigd, toen de
soldaten verschenen.
Wat verlangt ge vroeg Danton.
«Hier is een vrouw die U noodzake
lijk wenscht te spreken», was T ant
woord.
«'Laat li a a if binnenkomen», zei
Danton.
De vrouw trad binnen en op Pon
ton's norsche vraag antwoordde zij
vrijmoedig
«Burger Danton, ik kqm U vragen
om een daad van recht, om de vrijheid
van een onschuldige. Gisteren hebt ge
mijn man doen aanhouden en ge zult
toch iemand niet op het schavot, laten
brengen, zonder zijn verdediging te
hebben gehoord.»
Met ëen gebaar zond Danton de sol
daten weg.
«En hoe beet l'w man?»
«Henri Deaulrine.»
«Waarom is hij gevangen geno
men9»
«Hij heeft ieimiand vaarwel gezegd,
die ter dood is veroordeeld; een daad
van moed, burger, die ge zult moeten
prijzen in plaats van straffen.»
po gasten glimlachten om het vcr-
c Vijf en twintig jaar geleden werd
'op Kerstnacht de H. Mis opgedragen
in een klem dorpskerkje. Ter eerb
van het Goddelijk Kind bracht men
daar ieder Kerstfeest een schaapje
(mee, dal door een knaap werd ccleid.
Het was een groofe -eer, de herder to
mo^on zijn van het sohaapje Aan
Christus.
1 Dien nacht was de Herder van het
[schaapje eon ventje* met vriendelijk
blauwe oogen, bemind orn zijn goed
'hart. cn zijn eenvoud. Alle gel-uvigen
traden het kerkgebouw binnen en ke
lken naar het schaap en zijn i:»v»n
kleinen geleider. Op zachten toon
fluisterde men elkander tóe- «De
kleine Danton is zoo vroomj als een
engel en zoo zacht, als een schaapje.»
I Het was verder de gewoonte, 'Jat tp
Kerstdag, de herder met zijn eb nap
alle woningen binnen ging, dat bracht
geluk aan, meende men.
De kleine herder was dien d ig de
koning van het dorp. Men vroeg hem
gunsten, want men meende dat het
Goddelijke Kind do belofte van den
herder zou vervullen. Herinnert gii u
nog burger Danton, dat een meisje
'uit net dorp u vroeg «Lieve Koning,
ik .vraag u, altijd een medelijdend
hart te hebben
Pio kleine koning' antwoordde «Ik
beloof u, lief meisje, dat ik iltijd
goed zal zijn voor de ongeliikkigen,
maar vooral voor U, die zelf zoo n
'medelijdend hart bezit. Welnu, het
kleine meisje van toen slaat, nu v.i i?
u. om de vervulling, uwer belofte te
vragen.»
«Gij?» riep Danton peinzend uit,on
hij keek haar scherp aan «ja, vocguc
hij er bij, nu herinner ik me u weer.
Burgers, verontschuldigt me een
oogenhlik en hij begaf zich met de
moedige vrouw naar buiten.
Ilare zaak was gewonnen. Verheugd
keerde zij naar huis terug. Den ande
ren morgen vroeg, zeer vroeg, werd er
aan de deur geklopt. De vrouw deed
open. Henri Deaulrine trad bin
nen.
Op het gedruisch werd do kleine
wakker cn riep
«Moeke, is'de lieve Heer gekomen?
«Zij antwoordde «Zeker, 'mijn
kind.
«En wat heeft Hij mij gebracht?c.
De bevrijding van Uw Vader, kind-
lief, sprak de moeder met tranen in
de oogen.
LVen Kerstdag was er in Parijs ze
ker 6sn gelukkig huisgezin H.Ï,S,
trouwen, waarmede die vrouw tot Dan
ton sprak. In het algemeen stelden de
slachtoffers der revolutie niet veel
vorlrouwen in hun onderdrukkers.
"En wie zal de gratie van Uw man
onderteekenen vroeg een der gasten
spottend.
«Niemand anders dnn Danton, was
het antwoord. Danton begon te lachen
r,ut wordt wat moois», sprak hij,
ik heb wel lust u bij Uw man tc la
ten opsluiten, burgeres
Dat zult ge niet doen, antwoord
de de moedige vrouw. «Ik beroep mij
op uwe belofte, burger Danton
Mijn belofte?»
