s Hulde aan de nagedachtenis van Hsndslkjonseience ïïieüws Mieip in Spaijs Pleohtiglieid se de Koninklijke Vlaamschs Academie Vulkaanuitbarsting in Salvador Dinsdag Dec. 1955 Onzen Hond VOLKSSTEM xxxix jAAPaana kumsier 276 Kerkstraat, 9 en 21 Aalst. Telefoon 114. DAGBLAD 20 Centiemen Uilgerer J. Van Nuffei-D» Gendt Publiciteit buiten het Arrond. AALST Agentschap Havas, Adolf IVtaxi-aan 13, te Brussel Rue de Richeleu, Parijs Bank Buiding/Kingsway, 20 Londres W. C. 2. H. Crispins |Zonop7,2yZonaf3(64 L. K. 10 N. M. 17 Oe Koninklijke Familie wauuï da PSechlighsid in heü Paleis der Aeademiën bij Hij leefde zijn volk lezen. Zooals wij onze 'lezers aangekon digd hebben, werd er Zondag dooi; do Kon. VI. Académie, tor -gelegenheid van de 50e verjaring- van liét afster ven van Hendrik Conscience in -hei Paleis der Academiën te Brussel, eone buitengewone vergadering belegd. Deze bad plaats te 10.45 u. cn vorm de in dein .waren zin van bet woord, eene roerende hulde aan dc nagedach tenis van dr?n man die zijn volk heeft leereiv lezen. ,D,e zaal was el ruk bezet door een tiilgelezen publiek, waaronder mogen aangestipt worden al dezen welke naam hebben in onizc Vlaamsche let terkundige wereld. Aan de tafel van het bestuur had den plaats genomen MM. Horman Teirlinck, bestuurder dc Academie minister Lippens. Staatsminister Max, •heer Leo Van Puyvelde, onderbe stuurder, MM. Felix Timmermans, prof. Sabbc, prof. Vermeylen, Jozef Muls, prof. Bruynooghe, Goemans, bestendig secretaris. Godeijn "n De Veen, voorzitters van het Rekenhof,do luitenants-generaals Luyten en Neefs, baron Gourtems, baron van den Bos sche, oud-minister Carnov, Heynuin., Van Caenpghcin, Staatsminister Van Gauwelaert, enz. enz. Verder bemerkte men in de zaal Mevr. Antheunis-Gonscienee, klein dochter van den feesteling. Hunne Majesteiten de Koning en Koningin deden hunne intrede rond 11 uur. Zij waren vergezeld van prins Leopold en prinses Astrid. Nadat zij hadden plaats genomen in de eere-loge, verklaarde M. H. Teir linck do zitting geopend. Hierbij ver leende hij het woord aan minister Lippens, welke onze vorsten en prin sen dankte om hunne vereereiitie aan wezigheid op deze zitting. Die dank was des te oprechter omdat, men in die aanwezigheid het klaarste bewijs vond van' hunne belangstelling voor de cultureelc ontwikkeling van liet volk. Minister Lippens, daatop voort gaande, bracht eene schitterende hul de aan het verdienstelijk werk van Conscience. Hij begroet in bom een der promotors der Vlaams,eke bewe ging en vooral den man die zich ten dienste had gesteld van zijn volk. *- De omgeving van Conscience. M. Jozef MULS, lid der Kon. Vlaam sche Academie, handelde daarop over de Omgeving van Conscience. Ka te hébben herinnerd aan hef. af sterven van Hendrik Con-science op 10 September 1883, gaat spreker .terug lol. Antwerpen, de stad waaP Hendrik Conscience is geboren cn opgegroeid. Hij schetst Inert)ij in« vluchtige trék- kén het letterkundig debut van den schrijver en stijft terloops aan de ver schillende personen welke hem hier bij- behulpzaam waren. Hierbij onderlijnt hij dat Conscien ce gekomen is ten gepaslen tijde. De Vlaamsche kuituur was op zijn laagst gezonken en de aigemcenen toe stand bij het Vlaamsche volk aller treurigst. Gelukkig vond hij steun bij Leopold T cn de toenmalige ministers efi let terkundigen. Wat nu zijn werk betreft wel voelt men er den invloed in van al wat zweemt naar Romantisme. Conscience heeft de. inwerking- van het tijdperk- waar in hij leefde niet kunnen öntloo- pen en zoo komt hel dat men duide lijk in zijn werk sporen weer vindt van Lamenais, Scot, Victor Hogo en anderen van hetzelfde tijdperk. Wat Conscience echter wel eigen was, is dat zelden een schrijver zoo dicht bij zijn volk stond en dat hij er zoo goed werd door begrepen. Nog voor zijn overlijden werd zijn stand beeld opgericht te Antwerpen. Het idyiisch werk van Consciences Prof. Maurits SABBE, welke daarop aan het woord kwam, handelde over «Het Idyiisch Werk van Conscience. Wat de grootste verdienste geweest is van Conscience, was dat hij met hef. volk heeft geleefd en zijn dage- lijksch doen en laten heeft medege maakt. Hij zag dit echter met een blik, be geesterd door de liefde en een gemoed vol genegenheid. Daardoor heeft Conscience steeds den goeden kant van ons volk op het voorplan weten te brengen cn de minder gunstige zijden zooveel mogelijk zien te verdoezelen. Heel zijn bestaan door is Conscien ce de idealist gebleven, wiens pen de werkelijkheid tot sprookjes wist om te looveren. Spreker besluit daarop dat het werk van Conscience door het feit dat het eene klare weerspiegeling is van de Vlaamsche ziel onder ons volk zal blijven, voortleven. Conscience als historische romanschrijver M. August VERMEYLEN handelde over Conscience als historische Ro manschrijver. Hij ontleedde hierbij in hunne groote trekken de meest ge kende werken, van Conscience op dat gebied, zooals Jacob Van. Artevelde van Vlaanderen en Die Leeuw van Vla&n- De Kerels hoofdzakelijk deren.» Hij besluit, hierop dat buiten Gogol, den: grooten Rus, er in Consciences tijd geen enkel romanschrijver be stond, welke met Conscience kon ver geleken. worden. Conscience als Volksverteller Felix Timmermans, welke vervol gens aan bet woord komt, huldigt Conscience als volksverteller. Toen, zoo sprak Felix Timmermans op zijne gemoedelijke manier, het Vlaamsche volk uit zijn eeuwenlangen slaap ont waakte en onmondig en onbeholpen in de wereld stond, hadden wij een man, die zijn' roeping als een apostel vervulde Conscience. Eeuwen waren donker over ons heengegaan. Wij had den alle. 'geloof in ons zelf en ons ei- en vertrouwen verloren. Wij waren niet eens vernederd nis wij uit vreem de handen on-s karig geestesvoedsel moesten ontvangen. Wij hadden alle hoop verloren, dat het ooit zou ver anderen. Toen- kwam Conscience als een her der, die de frischheid van den morgen in de plooien van zijn mantel droeg en de goedheid op zijn gelaat. Hij kwam vertellen., voor allen, zooals herders, patriarken en heiligen doen, vol een voud en 'vol klaarte. Hij vertelde niet van de landen van. overzee, niet van heldensagen uit hef. Noorden, neen,hij vertelde hel. sprookje van het "Vlaam sche volk. Wij zagen in dc donkere hutten, in de burgerkamers, in de sombere kas teden en in de «pachthoeven en wij kregen onze menschen lief. Door Conscience vernamen wij, dat wij ook een schoone natuur om ons heen had den. Be Leeuw van Vlaanderen een ster van Berlhlehom. De klokken luidden. We kregen een ziel Elk vertelsel was een gebeurtenis. Hij had het sterker kannen doen,maar hij deed het uit liefde voor "net volk, bracht het geluk en optimisme en be zwoer voor hem de zon. Zijn vertellingen: boeren /an de duisternis naar bet Jicht. Het -elk vraagt geen portret van zijn eigen, ir een uitzicht uit eigen 'obbon. Zelden kwam een geschikter man op geschikter plaats, in geschikter tijd. Hij was vader, herder en apostel, een tuk van ons leven. Hij heeft ons, let terkundigen, een volk gegeven dat hij leerde lezen, wezen en zijn. Daverende toejuichingen begroet ten het einde dezer redevoering'. M. H. Teirlinck verklaarde daarop de zitting gesloten, welke geheven werd onder den kreet van Leve de Koning. Mevr. Bertha Antbeunis overhan digde na do plechtigheid, bloemen aan de Koningin. Het was voor de Koninklijke Vlaam sche Academie eene harec meest in drukwekkende zittingen. De actueele waarde van Conscience Als laatste spreker kwam M. Her man Teirlinck aan het woord, voor het houden der slotrede. In zijn slot woord had 'Spreker het hoofdzakelijk over de actueele waarde Aan Conscien ce. Hij A'crklaarde onder meer Als slot A-an de Academische hulde is het. mijn taak de aktueele waarde van Conscience te bepalen. Wij hebben allen als kind op Conscience's schoot gezeten. Met vaderlijk gezag heeft hij een wereld van helden opgewekt, die ons tegelijk vervulde met schaamte en met trots. Conscience :gaf ons echter meer dan een opbeurend cn denkbaar geheugen. Hij bereidde de opgang van ons nationaal gevoel. De Vlaamsche persoonlijkheid werd door hem aange sproken. Dat is de waarde van het werk van Conscience. Be erfenis van Conscience is van uitzonderlijke waarde. Zijn werk is in volstrekten zin een goed werk. Het leert ons zuiver en eenvoudig te zijn. Het leert ons edel en edelmoedig te zijn. Het leert ons offervaardig en schoon te zijn. Het gaat niet goed met onzen lijd er dreigt gevaar. Over de igeheele we reld is het maatschappelijk lichaam met koortsen aangetast. Vergaderin gen als dezen zijn echter teekenend en heilzaam. Uit alle streken en ïil alle standen zijn wij hier bijeengekomen en zitten te zamen. Het is of een «roo- te familie zich weer vereenigt en kracht aan zijn kracht wil onUe°nen. Een volk, dat zulk een solidariteit Kan Iconen, leeft en heeft een toeko .vt. Gezegend het volk, schreef Prins, dat in een Conscience zijn vader her kent. De hoogsten staan met ons. Een volk dat zulke eensgezindheid kan be— leiden, heeft een ziel, een droom, een Uit San Salvador wordt geseind dat Vrijdag de Isalco in werking is getre den. Veel boeren zijn het slachtoffer van de onverwachte uitbarsting .è- worden cn zijn verrast door den neer- stroomenden lava, die van den fcra- tcnvand daalde. Dc ongelukkigen zijn levend ver brand. Er is bij 'de ramp ook veel vee ver loren gegaan. Door de dichte aschregens zijn de meeste koffieplantages in de nabij heid van den vulkaan' verwoest cn de plaatsen, die zich in de omgeving hé- vinden, zijn lievig geteisterd door. de onverwachte uitbarsting. De vulkaan Isalco Salvador is de kleinste van de mid den Amcrikaansche staten, maar de bevolking is buitengewoon dicht.Dwars door de republiek, die trouwens in haar wapen een vulkaan heeft staan, die uit zee oprijst, loopt een vulkaan- koten. De Isalco is een van de vele vuurspuwende bergen het is een der was kleinste en ontstond eerst in 1770.Ilij heeft nu een hoogte van 1.825 meter. Salvador is een rijk land wat de op brengst betreft -en vooral de koffie plantages zijn- een belangrijke bron van inkomsten voor de republiek. De lavastroom vloeit verder De stad Isalco bedreigd Latere berichten melden, dat een paniek zich van do bevolking heeft meester gemaakt. De lavastroom die reeds zes boerenhoeven in de omge ving van de stad Isalco heeft wegge vaagd. zet haar weg voort in de rich ting van de stad. Wat de paniekstemming r.cg ver hoogt is de dichte wolk assehe, die boven heel de streek hangt otu als loeiende stof neerdaalt. De .bevolking van de streek Ts" op de vlucht geslagen met have en go»d. Groote opgewondenheid Madrid, 3 Oec. ■Die verkiezingsveldtocht voor de verkiezingen van heden Zondag was veel minder lievig dan den voor-avond van 19 November, doch de onrust is veel grooler. Er worden allerlei paniekzaaiende berichten verspreid, die natuurlijk slechts met het grootste voorbehoud dienen onthaald. Zoo zou Lerrous aan journalisten verklaard hebben, dat zij zich moesten gereed houden om Maan dag morgen ophefmakende feiten be kend te maken. Om een gedachte te geven van den zenuwachtigen toestand kan o. m. die nen het feit, dat ai de wapenhande- aars te Madrid, bun wapens bij de overheid hebben ingeleverd uit vrees dal hun zaak zal worden geplunderd. Elders in de provincie werden de wapenhandelaars door de burgerlijke overheid verplicht hun voorraad wa pens en munilies, in le leveren. Slechts twee lijsten Uit Madrid. 3 December Vanaf 8 ure Zondag morgen waren de kics.hureelem weer open. Heel den voormiddag bleef liet kalm in de stad. Slechts twee lijsten staan tegenover elkaar en die van de Nationale Unie bevat 'daarbij slechts acht namen. Daar do kiesomschrijving Madri 1- centrum, zeventien afgevaardigden kiest, zal de tegenpartij, de socialis tische, in ieder geval negen gekozenen hebben1. Dat is een heele geschiedenis geweest met *oiizen hond», dat mag ik U vorzokereu. Hij hoc-t "Bruno., zoo heb Ik hem gedoopt, en,., als 't hem belieft, lui3tert hij ook naar dien naam. Hij moet zoo-n drij maanden oud zijn, naar de -achatlage- van een paar hondenkenners, die hem te zien kregen, 't Is een rashond, esn Mechelsche scheper. Zijn kleur is bruin, met een 2\varte streep over den kop. Een mooie lango snuit bezit hij, met twee donker* bruine co^en, die glinsteren van deugnie terij. We hebber* hem gemeten en bevonden dat hij juist 34-cm hoog is, niet min of niet meer, want we waren zoo maar gevieren om dat ta meten. Vergissingen zijn hier dus uitgesloten Voeg daarbij twee paar dikke, molligs pootjes en een mcoien staart en... ga ziet hem zeker reeds in verbeelding, daar voor u staan ?l 'n Fijnen hond, niet waar Nog wel de eerste de besta niet Volgens mij is 't effenaf een prachtbeest al zeg ik het zelf. Waar ie vandaan komt? Dat weet ik ook niet en dat is juist het fijne van da geschie denis, want ik zei U toeri al, niet waar, dat er eena geschiedenis aan onzen Druno ver bonden is Do kwestie is deze. Bruno is 'nen VON DELING Inderdaad, Ik vond het diertje Inopon bij mijne aankomst op de worf, een lullige mor- gend. 't Zeg er verarmd, verwaarloosd en bekrompen uit en ik kreeg aanstoucs mede lijden met dat jonge hondje. Ik riep 't bij me tevergeefs, het keek wel als ik riep, maar 't durfde nist naderbij komen. Ik ging dan in 't bureel en haalde er een van m'n meege brachte boterhammen uit m'n tasch en wierp het stukjes tce, die het gretig binnenslokte. Zoo kreeg ik 't hondje dan eindelijk in m'n bereik. M'n plan was terstond gereed: een verloren hond die ik groot zou brengen. In de nabijheid stonden echter twee mannen ta praten. Was de eigenaar er niet bij Want met zekerheid wist ik niet te zeggen of hst beestje vericren was... Ik wachtte dus en zag me verplicht een tweeden boterham uit te deelen aan den vondeling. Even smakelijk ging nummer 2 naar binnen. Na een tiental minuten die me een geslagen uur toeschenen, gingen de mannen eindelijk hunnen weg uit. maar goen van beiden die acht gaf voor d.-n hond. Ik locada een zucht van varlichting, nam het beestje op, dat intu8sehen reeds veel vriendschap-en vertrouwen voor mij scheen over te hebben, en droeg het in 't bureel, alwaar het dadelijk een plaatsje zocht rond de ronkende kachel. Aanstonds zocht en vond ik een oude kom en goot er do helft van den voor mij meegebrachten koffie in uit, (met melk en suiker, hoer) en slokken dat hij deed. 'a Middags kreeg den vondeling mijnen derden boterham en ik klopte dan maar op de kin, denkende dat ik al geeten liad. Als ik d in 's avonds naar huis terugkeerde sloot ik mijnen kameraad in het bureel op en thuis vertelde ik mijne historie. Vrouw lief scheen niet zoo enthrus ast over het ge beurde als ik zelf en stelde me al dadelijk voor het wreeds feit dat het moeilijk voor ons zou gaan om het diertje t9 behouden..., Las ze de teleurstelling en de spijt op miju wezen? Want vergoeilijkend voegde zeer aanstond aan toe als u hom echter achter moogt zetten, zou dat wel gaan, vraag het eens aan Mijnheer X, Zoo kreeg ik dan toch weer hoop, en den derden dag was het zaakje geklonk»n. het akkoord bersikt. En al dien tijd bleef Bruno, ik had hem intuS3chen al zoo gedoopt, cp m'n bureel. We waren dikke vrienden geworden deelden broederlijk de meegebrachte boterhammen, 't Beste was natuuriijk steeds voer Br uno, dia er geen zier om gaf of er al cf niet i6ts voor mij overbleef. Een dag bracht ik voor hem boterhamme.i meoc met en dikke laag vet besmeerd. Als ik hem een tuk daarvan voorlegde rook mijnheer or ajns aan, trok zich ervan terug en kwam mij dan aankijken met oogen die sohenen te zeggen is dat al wat ge voer mij hebt meegebracht, ouwe jongen dat speel ik niet naar binnen, hoor I Wat bleef or mij dan anders te doen als hem mijn eigen boterhammen cf te staan, en... straf, maar niet minder waflr.,,, zelf de vetboterhammen binnen to ntoff Jen, Gelukkig had ik grooten honger, anders had dat zeker niet gegaan Eindelijk dan, don vierdon dag, bracht ik mijnen kameraad moe naar huis, hem op mijn arm dragend a!s een kerstekind. Als ik aan holde kwam iedereen toegeloopan om den von deling te zien en te keuren. Ik zette Bruno neer in den gang en liet hem vrij loopsn.Eorst trok hij zich wat achteruit, schuw en btvraasd voor die nieuwe gozichtcn. aio hem stonden aan te gapen. Dan keek hij mij eens doordrin gend aan, en aleik hein bemoedigend streelde en zoetjes toesprak, was zijne terughoudend heid verdwenen en kwispelstaartend ging hij kennis maken met zijne nieuwe huisgonooten De uitroepen van «och. wat oen lief beestje, vat een schoon hondje on de streelingen dio eenieder hem gaf, stelden ook mij gerust. Ik zag dat hij al onmiddellijk aangonomen was. Ja. 't was een blij do intrede voor Bruno, wien dcxea nieuwen tehuis best scheen to bo< vallen, Verder Bruno do hold - van den avond aar ai may 's nachts belette hij ons allen ta slapen door zi.in hevig geblaf en gejank. Dat men hem 's nachts opsloot in een donker hok, zoo gehesl afgezonderd, dat scheen hij niet over zijn hart te kunnen krijgen I Nu is Bruno daar gelukkig al over heen. Hij is zijn nieuw leven gewoon on stolt het opper best, Hij is de beste vriend van al de huiagenco- ton, dn> hem om ter meest vortroeteleo. Het is ook zoo'n vriendelijken hond. die zoo echt lief kan zijn en dankbaar gestemd jegens zijne be schermelingen en meestors. en vooral jegens den «Barmhartigon Samaritaan» dio hem uifc den nood redde. En dat beu ik. E. GILIS. n-, in i I Te Mazarron is het lot een .iljeli^o |De Koninklijke Vlaamsche Acade-iv._i-.-~i ,botsing gekomen, men mie wijst met dankbaren ernst op deidoo(]e te betreuren leering daarin beslot-en;. Zij begroet' den Koning, de Koningin, den kroon prins cn de kroonprinses, wier aan wezigheid met een onverge tel ijken Jluister deze vergadering bekrachtigt! heeft Te Honda werden negen stembussen vernield. Te Madrid werd vrouw met ZiQ onderaan volgende kolom» stokslagen afgeranseld omdat zij vijfmaal stemde. Te Malaga werd een groep commu nisten aangehouden, omdat deze poogden kloosterzusters het slem. men .te beletten,

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Volksstem | 1933 | | pagina 1