In den Katholieken Strijdersbond
Het Volksbanket was een waar succes.
Melangrijke verklaringen van Minister
8
Rede van
Z. E. Minister Rubbens
Dinsdag
JANUARI 1935
DE VOLKSSTEM
XXXXIe JAAHOAXd NLMMEll g
Kerkstraat, 9 en 2t Aalst, Telefoon 114. DAGBLAD 20 Centiemen Uitgever J. Van Nuffel-De Gendt.
publiciteit buiten bet Arroncl. AALST Agentschap HAY AS, Adolf Maxi aan 43, te. Brussel i— Rue de Riobeleu. Pa rijg «n Bank Buidlng/Kingsway. 20 Londres VV. 0. 2,
II. Gudula
Zonop7,45 Zonaf4,10
E. K. 11 V. M. 19
?t Is juist twee jaar geleden dat te
Aalst de Katholieke Strijdcrsbonif werd
geboren, uit den nood aan voortdurende
^eendrachtige werking onder de katholie
ken.
Die tweede verjaring werd plechtig en
'schitterend gevierd door een grandiioos
volksbanket, waaraan benevens de po
litieke leiders van het arrondissement,
'/i00 strijders uit alle volksklassen deel
namen, en waarop h. ilubbenst, mfnis-
iter, van Arbeid en Sociale Voorzorg, een
groote rede hield.
Wanneer we den Katli. Werkman s-
kring biinneingaan, hebben we geen
oogen ig.enocg voor de zeer •stemming-
wekkenidié versliering in de zaal aange
bracht,. Op het verhoog zijn de vlaggen
yan de verschillende Strijdersbonden
geplaatst. Aan iliet balkoen liangt de
Belgische, Pauselijke en Vlaamsche ba
nier. De tafels zijn lijn opgesmukt en
vermeerderen aldus grootelijks de ap
petijt. Verders 'kleurige bloemen en fris_
sche planten. Als herinnering aan vroe-
geren hardnekkigen kamp troont van
voren op het tooneel den klassieken
^bokkenkop» met vurige ©ogen..:.-
De aangename verwarming der zaal
draaigt er niet het minst toe bij om de
no.odige enthousiaste en humoristische
stemming op te wekken.
Onder geleide v.a;n een welgeregelden
'ordedienst nemen do honderden discli-
gonool.en hunne plaats in, en slaan lusi-
tig aan 't koiuiten en aan 't zwanzen.
De zaal rijist overeind en een dreu
nende Vlaaniscïhe Leeuw weerklinkt bij
de intrede van Minister Itubbens, en de
kath. partijleiders.
Op hel podium, waar de ecretafel
was opgericht, nemen plaats jï Z. Exc.
'Minister Rubbens, "neeren Moyersoen en
De Clercq, senators, Ludovtc Moyersoen,
voorzitter van den K. S. B., Van Schuy
lenbergh, volksvertegenwoordiger, Van
Oud en hove, bungemeesler van Dender-
houtem, Dr. Schel 1 hout, De Vuyst,
D'ilaese, Joz. Besscms, ondervoorzitter
van den K. S. B., Alfred Van Geert-, be
stendig. afgevaiardiigde, Flamant, plaats
vervangend volksvertegenwoordiger cn
Georges Eem,a,n, sekretaris van den
K. S. B.
We bemerken in de zaal, de kath. ge
m eent era ad s le de n van Aalst, Dr Corde
dans, privaat sekretaris van Minister
Itubbens, eenc afvaardiging van Gee
raard sbergen, enz.
Het Banket.
Gezellligheid en Eetlust.
De H. Ludovic Moyersoen
de ziel van dein Slrijidersbond, rin
kelt met de bel en bidt h,el Onze Vader.
En dan, in alle gezelligheid en intimi
teit nemen de 400 kranige strijders de
.wapens in de hand, ditmaal echter in al
le vreemdzaamheid om den kamp op hun
télloor aan te gaan.
Heildronk aan Paus en Koning
Naar icude en prijzenswaardige tradi
tie. spreekt dc lieer Lud. Moyersoen een
heildronk uit op den regeeerenden Pans
„en den Koning.
«Onze beweging steunt hoofcizakel jk
op hoogere en geestelijke motieven, en
't is dus vanzelf sprekend dat ze een
trek voelt naar Rome. Het is onze fier
heid cn vreugde zonen te zijn van de
Kerk en de richtlijnen te mogen volgen
van Paus Pius XI aan wien de K. S. B
hulde, kinderlijke onderdanigheid en
geestdriftige bewondering brengt.
Trouw ook aan 'n andere 'traditie,
hoepen we heil den Koning en liet vor
istenhuis; aan Koning Leopold1, die met
zooveel nadruk verklaarde, de trouwe
navolger van zijn vader, en aan Belgie
tot in de ziel verkleefd te zijn, brongen
we de hulde van onze fiere Aalstersehe
trouw
Beide toa'Sls worden rechtstaande
aanhoord en met geestdriftig handge
klap beantwoord. Het Vaderlandsch Lied
besluit den heildronk aan den Koning,
Goeden Geest en doelmatige methode
De h. Moyersoen zegt verder I. Onze
strijdersbond die nu 769 leden letl,
dankt zijn bloei niet zoozeer aan de
plaatselijke politieke omstandigheden
dan aan den geest die de leden bezielt f n
de methode die we hebben ingevoerd.
OniSi ideaal i& 'n zuiver katholiek
ideaal zonder meer, 'n ideaal dat ons
schouder aan schouder schaart, dat
van oars offers vraagt dut de katholieke
herleving i-n onze stad heeft verwekt
ons ideaal begeestert ons en-we dragen
hot in ons leven om het te doen beer-
isichen tn deze christelijke stad naast
'djien geest 'heeft onze methOide, ver
regaande decentralisatie, den schitte
renden opgang van onzen K.S.B. be
werkt.
.Vervolgens somt de geachte redenaar
in leuke gezegjden, de verschillende
wijkkringen van den K. S. B. op, die hij
terecht de legerdivisies van den Katho
lieken strijd noemt.
De K. S. B.. die vooral een werk van
jonge mannen is, is waarlijk lier, U,
minister Rubbens, in zijn midden le mo
gen verwelkomen, U, die v ooral bekom
merd zijt met die jeugd.In deze moeilijke
tijden hebt U niet geaarzeld, uwe ver
antwoerdelijk'heiid' op te nemen in 'n
geest van offervaardigheid en niet be
lust op vergankelijk succes. Onze sym
pathie is U toegezeki. De maatregel die
U genomen hebt tot reglementeering
van den vrouwenarbeid is ons vooral
welgevyllig, want tot herstel van het
huiselijk leven, dat 'n hoofdpunt is van
oin|& kath. sociaal programma, is iiet
noodi'g iciat de vrouw in 't gezin zou blij
ven.
De toejuichingen o.ie op de kernach
tige rede van h. Dud. Moyersoen volg
den, groeien tot een machtig salvo
wamneer de h. Rubbens, Minister van
Arbeid cn Sociale Voorzorg, liet woord
neemt.
De li. Hubbens wijst op de noodzake
lijkheid de begrooting in evenwicht te
houden.
Het is, inderdaad, voor den Staat,
noodzakelijk, zegt hij, meer nog dan
voor particulieren, dat de begrooting
in evenwicht weze. Daafuit vloeit voort,
dat de uitgaven noodgedwongen moe
ten verminderd worden in een belang
rijke verhouding, gegeven dat dc ont
vangsten meer en meer slinken en men,
wal, de belastingen betreft, voor liet
loopende jaar eenc vermindering van
minstens 000 millioen voorziet. Het is
dus nóód-zakelijk, drastische maalrcge-,
ien te treffen op' elk gebied. Beperking
gen moeten onvermijdelijk ingevoerd
worden op een terrein, over hetwelk ik
heden, in hel bijzonder, wil spreken.
Ik wensck op zeer heldere wijze mij
ne houding in deze aangelegenheid tb
verklaren. Ik neb, inderdaad, geoor
deeld, dat in de huidige, moeilijke en
gevaarlijke omstandigheden, het niet
passend was de verantwoordelijkheid
voor dit beheer te_jveigeren. Het, ware,
zonder twijfel, gemakkelijk geweest
deze verantwoordelijkheid aan anderen
over te laten, om dart; op vrije, maar
misschien onrechtvaardige wijze, kri
tiek-uit te oefenen. Deze gemakkelijke
houding stemde niet overeen met wat
onze plicht van ons vereisehte wij
Tiebben geoordeeld dat het van het al
lerhoogste gewicht was, dat liet beheer
der sociale belangen onzer bevolking
toevertrouwd weze aan hen die den so
cialen toestand kennen, opdat ze des te
boter gewapend zouden zijn om de so
ciale wetgeving tegen twee gevaren te
beschermen tegen het gevaar komen
de van de zijde van zekere personen,die
de werkelijke noioden van het volk niet
kennende, straffeloos het gebouw van
onze sociale wetten meenen te moeten
ondermijnen, aan de andere zijde, tegen
het niet mnnder ernstig gevaar der
misbruiken, die zich, op gemakkelijk te
begrijpen wijze hebben voorgedaan.
Het eene en het andere gevaar moeien
vermeden wondon, zelfs ten koste van
maatregelen die, op het eerste zicht?
harld kunnen schijnen. Maar ge zult al
len erkennen dat, bij voorbeeld op het
gebied van de ouderdomspensioenen,
volstrekt moet gezorgd worden, dat de
kostelooze rente toes lag van den Staat
niet nutteloos 'witgeel eeld worde aan
personen die 'liefh niet iiöbcfig hebber!.
Het angstwekkende vraagstuk der
werkloosheid
Wat de werkloosheid betreft is liet
vraagstuk angstwekkend alle nijver
heid sland en lijden onder deze sociale
plaag. In 1934 liueft Belgie 1 milliard
frank moeien uitgeven, om de werkloo-
zen te steunen. Toen. enkele weken ge
leden de afgevaardigden van de Neder-
landsclie katholieke partij naar Belgie
kwamen, heeft oud Minister Aalberse
ons gezegd, hoe beklemmend het vraag
stuk der werkloosheid voor zijn land
was. Wij mogen, zesde hij, de begoo
cheling niet koesteren, dat, indien de
crisis voortduurt, wij altijd over de
zelfde sommen zullen beschikken, die
we nu uitbetalen.
Wering van alle misbruiken
We moeten, met alle middelen waar
over we bescihlikken, de herneming van
het werk bevorderen, om den staat te
ontlasten.
We bevinden ons tegenover denzelf
den 'toestand .aan de eene zijde heeft
de gemeenschap voor plicht de onvrij
willige werkloo-zen behoorlijke be
staansmiddelen te verzekeren, maar.
aan de andere zijde, moeten we de in-
werkstclling voortzetten cn een sy
steem in bet leven roepen, van diien
aard, dat de misbruiken totaal uitge
sloten wezen. Wij hebben, zonder twij
fel, dit systeem nog niet gevonden we
zullen het waarschijnlijk nooit vinden,
zoo ingewikkeld en zoo moeilijk is deze
Stof. De toestand verandert ien andere
gedurig cn men koestert een illusie,
wanneer men meent dat 'n difinitief en
eenvoudig systeem kan gevonden wor
den. Daaruit vloeit de noodzakelijkheid
voert van tijd tot tijd nieuwe maatre
gelen in le voeren en de organisatie van
het systeem voor de werkloosheid en
het toezicht le verbeteren. Ge weet dat
de herinrichting, welke door mijn. uit-
sLekcnden voorganger, den heer Van
Isackef, werd ondernomen, in volle ver
wezenlijking gaat. We verwachten veel
van dezen maatregel, samen met de de
zer dagen getroffen maatregelen die,on
der andere, een vermeerdering voorzien
van de svndikale bijdragen cm het ver
zekeringssysteem te redden, dat aan de
baisis moet liggen en blijven van den
vverkloozensteun. Zonder twijfel, kun
nen zekere maatregelen moeilijk en hard
cellijnen; ze worden ons, opgedrongen
door 'de omsbandigh e wen. Ze zijn voor
zeker niet volmaakt, ook zijn we bereid
te luisteren -naar de positieve kritiek
die zal geuit worden; wat cie negatieve
en kwaadwillige kritiek, dio aan al
le zijden opduikt, betreft, wis
ten we bij voorbaat dat we ons daaraan
moesten verwachten. Ze zal ons niet
kunnen doen -afwijken van de volvoering
yan de voorgeschreven taak.
Geziustoeslagen. Het stelsel der
algemeene compensatie.
Wat de familievergoedingen betreft,
kunnen verschillende systema's moege
lijke goede trouw worde.n vooropgesteld.
Ge weet, dat men in onze streken, ge
makkelijk de afschaffing der toelagen
aan het eerste en het 'tweede kind zou
aanvaarden, ten einde op die wijze de
toeslagen voor de talrijke families niet
te verminderen. Indien wij nochtans dit
systeem niet hebben aangekleefd, dan is
dat niet uit vrees nocli gcmakkelijk-
heidshalve, maar wel omdat de beweeg
redenen ten gunste van het behoud der
toelagen voor de eerste kinderen ons
stock-houdend schenen. Men dient zich
inderdaad te herinneren, welk de oor
sprong' was der l'amilievergoedir%en.
Het systeem werd vooral m Wallonië
door de partroons der groolnijverheid in
het leven geroepen. Deze patroons heb
ben, ten einde een sociale band lus-
schen hen en hunne werklieden in het
lev«n-te -roepen, de familievergoeding ie
rekenen met het eerste kind, ingesteld.
Toén de Slaat, op zijn beurt, gevolgd is,
heeft liij helzelilde gedaan. Daar ligt
aian. den grond van deze wet een princi-
pen van solidariteit, maar ge zult toege
ven dat het zeer moeilijk, zooniet on
mogelijk is, van de nijveraars van eene
Streek te eischcn dat ze aanzienlijke
sommen voo-r familievergoedingen be
talen, waarvan een zeer gering gedeelte
slechts ten goede zou komen aon een
zeer klein getal hunner werklieden.
Er is echter nog wat anders, dat ze
kere personen die kritiek uitoefenen
vergeten, en dat is, dat van nu af, een
gmot getal kassen voor familievergoe
dingen zich in een deficitairen toestand
bevinden en dat van nu af, in Limburg,
te Antwerpen, in West-V laanderen, in
alle streken met groote gezinnen, deze
deficilaire kassen hunne fainilïovergoe-
d'ingen met 10 p.c. hebben moeten ver
minderen.
Dat is een tiiel te aanvaarden onge
lijkheid en dat. is de reden waarom, in
het systeem dat ik aanvaard heb, ik de
twee vraagstukken innig heb verbon
den en derwijze ben te werk gegaan,
dat, dank zij een meer algemeene com
pensatie voortaan alle families die fa
milievergoedingen trekken, liet nieuwe
wettig barema zullen ontvangen, zonder
eene vermindering'. Men mag geen kri
tiek uitoefenen op het l'eit dat dit bare
ma eenige vermindering beeft onder
gaan. De cijfers werden, inderdaad, be
paal»! in 1930, toen de index op 823
stond. Het index-iciijfer is thans 053 en
daalt nog altijd. De vermindering der
vergoedingen slaat niet in verhouding
tot vermindering van do levensduurte.
Het salaris der staatsagenten
Hetzelfde is waar voor de Staats
agenten. Twee algemeene vermindcrin
gen werden ingevoerd: eene van 5 p.c.,
voor iedereen, eene andere van de fa
milievergoedingen waarvan iiet bedrag,
te rekenen met liet derde kind, rijkelijk
het beloop overtreft, van de vergociddn
welke in de privaat-nijverheid wordt
uitbetaald.
Men heeft kritiek uitgeoefend op liet
feit dat voor de agenten van de spoor
weg, zekere toesliaigen 'verminderd wer
den. Daarop dient geantwoord te wor
den, dat deze toeslagen ingevoerd wei
den tijdens een periode van duur leven
toen de recruteering- van het personeel
moeilijk was. Men dient bovendien aan
te merken -diat de hoogere wedden nooit
in dezelfde verhouding verhoogd werden
als de lagere wedden cn eindelijk, dat
de hoogere wedden tamelijk zwaiair ge
troffen worden door nfhondingen en de
crisistaks, wat niet het geval is voor de
lagere wedden m kwestie. Maar, bij
wijze van compensatie en om in de toe
komst een einde te stellen aan allo;
moeilijkheden, hoopt de Regeering de
lagere wedden aan te passen en, const
voor altijd, een schommelend barema
in te voeren afhangend van den index»'
De Vaamsche kwestie.
Verder spreekt de heer Minister over,
de hou'diing van de Vlamingen tegen
over den huidigen toestand. Er heerscht
bij de Vlamingen nog te veel wat de
heer Minister kenmerkend betitelde met
de minderilie.idsQientalii.eit. Het is niet
genoeg vjan gelij«kiheidswetlen te heb
ben, wij moeten ons door enze werk
kracht, door bekwaamheid opwerpen tot
de beste 1
De je.igd vooral moet zich nu bekwa
men door flinke studies om plaats in te
nemen in het bestuur, in het leger, in
het gerecht, in het schoolwezen. Ten
slotte brengt de heer Minister hulde aan
het werk dat te Aalst werd geleverd,
llij zal niet nalaten, waar het gaat, Aalst
als voorbeeld aan te wijzen.
Als cén man, verheft ie vergadering
zich om den heer Rubbens eene welge
meende en aanhoudende ovatie toe te
brengen.
Nadat de heer BESSEMS, dc ieverigo
ondervoorzitter van de K.S.B. den h.
Rubbens huldigde als een voorbeeld van
dienstvaardigheid spreekt
De H Senator De Clercq
voorzitter d^r Kath. Verceniging van liet
Arrondissement
Ik zal kort zijn. Mij vervult een drie
dubbel gevoel van vreugde, van bewon
dering en van betrouwen. Aalst is weef,
'ontwaakt uil zijn onverschilligheid; gij
geeft nu aan heel het arrondissement
bet voorbeeld van werk en opoffering
dit. j.aar nog, ik ben er zeker van zult
gij uw duizendens|te lid inschrijven; gij
geeft, mij tde hoop in de toekomst en van
uit. deze stad zal weer dc werking uit
gaan ten bate van de groote onvergan
kelijke katholieke zaak. In naam van
heel het arrondissement wenscli ik IJ
geluk; werkt voort in eendracht, broe
derlijkheid en onderling vertrouwen ten
bate van stad, arrondissement en land!
Een dankwoord
Nogmaals is het de h. BESSEMS dio
oplreédt om dank en hulde te brengen
aan de kath. leiders van 't arriö-iulisse-
ment, aan h. Rom. Moyersoen om zijn
krachtdadiig optreden in de stadspoli
tiek; aap de kath. gemeenteraadsleden
en inzonderheid aan den h. Lud. Moyer
soen, de jonge onvermoeibare strijder
in de kath. actie en in de politiek; aaai
dc peis en ten slotte aan oe ledc-n van
den slrijdersibond zelf. Deze laatsten
wakkert hij aan moedig voort le strij
den in dienst van Christus*
Als Intermez».^
Tussohen al die ernstige redevoerin
gen, en tot slot van dit prachtig^volks-
banket, kregen we mooie Vlaamsche lie
deren ten gehoor©, gezongen door h. De
K'oninck, alsmede echt komieke bijbrok-
jes, waarvoor dank dient gezegd aan -do
h.h. De Ivoninck ein yan der Taelen. Hun
optreden werd met steeds aangroeiende
sympathie gevolgd. SUecos oogstten ook
de Drie-Konimgen met bun gevolg, om
hunmé kerstliederen.
En nu vooruit
Het volksbanket waa overweldigend!
liét getuigde eerst en vooral van een
katholieke heropslanding le Aalst en
van.ceai eendrachtige hardnekkige poli
tieke werking. Tot resultaten moet en
zal het komen. Dat kan niet anders,
i Maar daarom moeten allé strijders blij-
iven post vatten in de rangen. Wij
'roepen hen toe Katholieke strijders,
'yooruit ten kamp; I
