Naar den Yzer toe In hel Oude Kunstpaleis 21 Het Italiaansch- Abessinisch Geschil Een Kapel voor de Oorlogs slachtoffers opdenCoi-di-Lana Woensdag AUGUSTUS 1935 Koning Albert-Fonds gesticht Avignon, de Stad den Pausen Oveesteoomingen in Nederland Kerkstraat, 9 en 2t Aalst. Telefoon 114. Publiciteit' buiten het Arrond. AALST! Agentschap HAVAS, Adolf Maxlaatl XXXXIe, JAARUANG. RCMMEH |gg DAGBLAD 20 Centiemen Uitgever J. Van Nuffel-De Gendt. 13, te Brussel Rue de Richeleu, Parjis Bank Buiding-Kingsway, 20 Londres. \y. C. 2. H. Anastasius Zonop4,51 Zonaf6,55 L. K. 21 N. M. 29 We zijn nog niet weg ran Clercken Neen chauffeur een oogenblikje, jongen want Pastoorke Denijs is te interessant. Pastoor E. Denijs van Meldert mijn oude vriend, zei me gisteren nog Weet ge 't al dat ik familie bon van Pastoorke Denijs We zijn ook oorspronkelijk van Roeselaere. Da's echter en zeker der dan Pater Vermeulen, Jezuiet die te Brussel woonde en te Drongen plotseling over veertien dagen stierf Die studie- makker was voorheen en van wien een Brussels blad vertelde dat hij kozijnde met Warden Oom of Edward Vermeulen van Hooglede den befaamdeu volksschrij ver. Dat laatste bewijzen zou moeilijker zijn. Daarbij d' as uit de lucht gegrepen Doch keeren we terug tot Pastoorke Denijs. Veel kau ik erover vertellen, om de goede reden, dat ik zijn intiem vriend was, doch dat komt hier niet van pas en 't zal later beter passen. 't Pastoorke was lange jaren, toen het zwervende predikant was in }t fransche, een vooraanstaande gazetschrijver en gaf uit, wekelijks: De stem uit het Vaderland op eigenaardige wijze geschreven, komiek tragiek, leesbaar enz. en ge moest wil lens nillens dat blad van 't begin tot ein de met aandacht lezen trok te veel aan, en de stijl en taal en vertellingen en gezegden waren toch zoo vloeiend en belangrijk. We gewaagden (laarvan Warden Oom, hemel, die vriend was een hertelap van Pastoorke Denijs, en hij sprak op eigen aardige manier de lijkrede uit aan 't graf vati den betreurden zendeling te Lïchter- velde. Ik kau niet nalaten, daar 't een en 't ander van over te leveren, want dat figuurke en mag niet verloren gaan, im mers zoo een werkzaam en ieverig pries ter kan dienen tot voorbeeldaau iedereen. Warden Oom las af zoo 't een en 't ander dat ik hier neerpen. Deze edele pries- terziel vol ie ver en eenvoudige godsvrucht stond sterk ia zekere ernstigheid en leerzaamheid en was aan niets of aan nie mand verslaafd. E. H. Edmond Denijs had lust op stil studieleven en droomde weieens vroeger toen bij leeraarde te Brugge op Sint Lo- dewijks naar den Evenaar te trekken. Een bewijs daarvan zijn de twee lijvige boekdeelen van zijn gewaardeerd werk over Congo. De Voorzienigheid wilde hem op een ander veld. Iu 1902 werkten in Frankryk eeu 10.000 West-Vlaarasche arbeiders en geen West-Vlaamsch pries ter zorgde er voor. Hij werd door zijn bisschop uitgekozen om een armoedig reizigers- en zwerversleven aan te van gen, hij die het op de studiekamer had. Hij moest en zou het Vlaamsche kloek- gespierde werkvolk van besmetting ont houden, en hij verdedigde de rechten, de plichten, liet geloof en de zeden van zijn vrienden, de maatjes zooals hij ze heette onze Franscbnans of onze Vlaam sche werklieden in Frankrijk. En dat werd een eindeloos biechthoo- ren, preeken, raad geven, gemoederen bedaren, troosten en opbeuren. In den zomer was het een eindeloos rondreizen zwerven en loopen en daarna begonnen de wintervergaderingen, men verbroe derde voor de naaste campagne. Al dat werk en die pogingen werden niet altijd met den gewenschten uitslag bekroond, doch men verloor goen moed en geeu betrouwen. Zijn deugd en gebeden kwa men alle moeilijkheden te boven nen handdruk, een grepe tabak uit ziju eigen tabakblaze, zijn tong helder, krachtige woord in 't bijzoader of in zyn eigen toe spraken hij sprak toch zoo vloeiend zyne moedertaal, en dat uren lang, lui sterde men verwonderd toe met gespan nen aandacht naar zijn beeldige, schil derende, bewijzende, kernachtige rede. En dan die pen, o die pen die hij han teerde gelijk het geen ander kon be schreef en bewees dat men diende te we ten. Die apostel gebruikte het juiste geschreven en ook gesproken woord. Al luisterend© leerden ze hem liefheb ben en de hardste vermaningen namen zij gretig aan, die apostel mocht alles zeggen, ook 't was voor 't goed van zijn maatjes. Ze wilden van Pastoorke Denijs de waarheid hooren. Hij van zijn kant De Belgische en Zwitsersche Alpinis tenclubs hebben als hulde aan dc nage dachtenis van koning Albert die verle den jaar Februari, bij het beoefenen der bergsport te Marche-les-Dames om het leven is gekomen, een «Koning Al- bert Herdenkingsfonas» gesticht. Het doel van het fonds is de nabestaanden van bergbeklimmers, die als gids of sportbeoefenaar het leven lieten, te on dersteunen. De afgeloopen tien jaar zijn in Zwit serland meer dan 700 personen bij het bergklimmen of bij het- beoefenen der skisport verongelukt. De laatste jaren bedroeg het aantal slachtoffers gemid deld 100. Vele menschen die aan de bergsport ten offer vallen, zijn afkom- slig uit een nederig midden en moeten dan hun gezinnen onverzorgd achterla ten. NA DE MISLUKKING Het Engelsch belang Londen, 19 Aug. Sir Samuel Hoare en M. Eden gaan thans den toestand onderzoeken, vooraleer het Britsche ka binet- zal bijeengeroepen worden. 1. het embargo op de wapens be. stemd voor Italië en Ethiopië; 2. de bescherming der Britsche lega tie te Addis Abeba 3. de versterking der troepen in de Engelsch e koloniën, buurstaten van Ethiopië gecantonneerd. Buitendien zijn er twee belangrijker kwesties 1. die der Engelsch-Italiaansche be trekkingen en 2. die der politiek te Geneve te vol gen. De eerste kwestie stelt zich onder een nieuw daglicht daar baron Aloisi weinig belang sitelt in de rechten van Enge land op de bronnen van den Blauwen Nijl en licht omspringt met het verdrag van 1925. Dit kan zware gevolgen hebben voor de Engelsche katoenpolitiek TtT Egypte. Voor de tweede kwestie wacht men te Londen op de houding die Frankrijk rie men gaat. Buitendien doet men uitschiijnen dat Italië zonder zijn bevoorradingen aan ertsen uit den vreemde geen oorlog voe ren kan. Dit toont aan waarheen de par_ Iri' tegenwoordigheid van den voorzit- Het lijdt geen den minste twijfel r* Avignon is een der schoonste en eeiy De buitenlandsche afdeelingen van het Oude Kunstpaleis *op de Tentoon stelling te Brussel vormen een Museum der Musea, naast het geheel, dat een overzicht geeft van de glansrijke en on uitputtelijke voorübrengst van vijf Eeu wen Brusselsche en Brabantsche Kunst. In deze te Amsterdam, Parijs, Londen en Budapest voorbereide afdeelingen, viridt men een keur van' meesterwerken. Het, is een eenige gelegenheid deze te Brussel vereenigd te zien; immers, men zou een groot aantal musea en verzame lingen in het buitenland moeten afloo- pen, om zich een denkbeeld t.e vormen van de kunstscholen, welke zij verte genwoordigen. De Hollandsc.he afdeelmg beslaat drie zalen, gewijd aan de Meesters uit dn 17e eeuw. Rembrandt en Frans Hals voeren ■er den boventoon, de eerste met vier schilderijen en een merkwaardige reeks eisen, de tweede met vijf meesterwer ken. Het «Mansportret» door Rembrandt, in bruikleen afgestaan door Lord Fa- •ingdon en ingezonden op een paar ten toonstellingen van keurwerken, is een van die onvergetelijke beeltenissen, die alleen zeer groot© meesters op het doek hebben kunnen brengen. Dat het por- trelmodel en Clement de Jonghe een en dezelfde persoon ziju, zooals men dit wil doen veronderstellen door verg cl ij- ÏSf ™.f, de T' die. dH PeJrs™a8p v00naar London vertrokken stelt lijkt niet overtuigend bewezen. De twee gezichten gelijken niet sprekend op elkaar. De sporen van een op den ondergrond van het werk nog zichtbaar schild doen denken aan een raseclhten edelman en niet aan den handelaar in tijgangers van Geriève willen. TOEGEVING VAN ETHIOPIE Addis, Abeba, 19 Aug. Volgens niet bevestigde geruchten zou Ethiopië op onreehtstreeksche wijze in den loop der gaande zijnde onderhandelingen om op vredelievende wijze het bestaande ge schil te regelen, een belangrijk gedeelte van zijn grondgebied bij Hoog Erythree en Somali land gelegen, aangeboden heb- ben gelijktijdig als breede economische toegevingen. ter van de Italiaansehe oorlogsvermink- r> ij t,,er aantrekkelijkste steden van Frank- ten Delciroix, verscheidene overheden,'ri.-k J den leider van de Duit sche oorlogsver minkten en afvaardiging van oud-jagiers yan den Oostenrijkschen keizer, alsme de van 5000 Italiaansehe oudstrijders, is op den Col-di-Lana, bekend uit den oorlog, waarin o.a. een Italiaansehe mijn den lop van den berg in de lucht liet vliegen, een kapel ingewijd ter eere van de gevallenen. Delcroix hield een rede, waarin hij de Oostenrijkers verwelkomde en zeide, dat. al was het in het verleden noodig elkaar te bestrijden, men thans met sympathie en waardeering tegenover el kaar staat, daar men gelegenheid heeft gehad eikaars krachten te meten. Sprekend over de oorlogsverliezen aan dooden, zeide Delcroix verder dat het gebied, dat Italië aan de overzijffe der zee opeischt, reeds bedekt is met de dooden van Italië. De kapel werd ingezegend door mgr, Bartolomasi, die in den oorlog aalmoe zenier is geweest. liaald. De Dnice stak iji bet uniform van «eere-korporaal» der zwarlliemden. De troepen hebben den Duce toegejuicht roepend «A noi! A noi!» De Duce sprak zijn troepen moed in. Van daar begaf hij zich naar Benevento waar hij tot driemaal toe öp het balkon van de prefectuur, mioest verschijnen om de toejuichingen van de menigte in ontvangst te nemen. De Duce zei dat hilj afscheid bad ge nomen van de zwarthemden die naar Afrika vertrekken waar zij, volgens hem, de schitterendste der. zegepralen zullen bevechten. Italië, zoo zei hij ook, zal zijri gang gaan totdat liet fascistisch rijk zal ge vestigd zijn. De militianen zullen ihun plicht doen met ijzeren tuchtjus.qu'au bout» De liedjes vertellen er over en baar roem is ver: over de grenzen van het eigen land uitgegaan. Terecht ten an dere. Zie al maar eens, hoe schoon zij Is die oude Saint. Bénézet brug, waarop' te midden het oude en versleten kapelletje slaaf, toegewijd aan den stichter er van. Even schoon als de legende, die zoo oud moet zijn als de brug zelf. Luister, zelf maar 5 Daar was eens een jonge herder uit Provence. Bénézet was zijn naam. Op een schoonen dag kreeg die in het Hoofd om een brug te gaan bouwen die ge dachte was hem ten andere door God- zelf ingegeven. Natuurlijk dat iedereen om hem lachte. Maar de jongen liet zich niet van' streek brengen en eens op een schoo nen morgen, bracht hijzelf den eersten steen aan i maar een steen zoo groot' dat dertig mannen tegelijk hem voorze ker niet hadden kunnen verplaatsen. Ge kunt denken wat voor oogen de men schen van Avignon nu trokken Nu wa ren ze ineens overtuigd... en ze hebben van hem een heilige gemaakt. Indrukwekkende processie Addis Abeba De verzoeningscommissie samengekomen. Parijs, 19 Aug. De vier scheids rechters der verzoeningscommissie voor 't Italiaansch-Eithopisch geschil kwamen AJ1. Ai heden nanoen samen om een opoerj Dlcidag- te Addis Abeba was voorgfe- sclveidsreehler te benoemen. J «breven door den keizer en viel samen met d.e bidstonden, welke in de Vereenig. de Staten werden gehouden voor het be- M. Eden naar Londen Le Bourgct., 19 Aug. M. Eden is he den avond per vliegtuig uit Le Bourget Het Engelsch kabinet gaat bijeenge roepen worden. Londen, 19 Aug. Al de ministers ontvingen van M. Baldwin die zich te genwoordig te Aix-les-Bains bevindt schilderijen en prenten, waarmee men!,iec*en bericht hun maatregelen te tref- hom onderstellenderwijzc verwart. Van Frans Hals zijn de groote groep van '«Het Gezin van den Burgemeester», het portret van een bejaarde dame (Ver zamel. Van Gelder) nog een ander kloek geborsteld portret in brnik- leen afgestaan door het Praagse he Mu seum, en de «Man met Bierkan» alle meesterlijke kunstgewrochten, algemeen bewonderd. De landschappen van Jacob en van Salomon Ruysdael, van Hobbema, van Albert- Cuyp, van Van Goyen, van Her culse Seghers, van Saenredam. van A\ercamp, van Vander Meer, de genre doeken van Jan Steen, de portretten van F. Bol, G. ter Boreh, B. vander Helst, Niic:. Ma-es, van MiereveJt; A. de Vriest Verspronck, de stillevens van Nic. Maes' Kalff, Van Beyeren; de zeegezichten van Bachhuysen, van Vande Velde, van Van de Capeile., de werkjes van de beide Ostade's, van P. Potter en Netscher vor men een geheel van zoo'n hoog kunstge halte. dat ieder liefhebber van Holland - sche schilderkunst het aan zich zelf ver schuldigd is deze eens rustig te bekij ken. fen om naar Londen] weer te keeren van den oenen dag op den anderen om de volgende kabinetszitting bij te wonen- Een logenstraffing. Van Fransche. zijde wordt officieel gelogenstraft dat. incidenten zich voor deden tussclien Ethiopische stammen en andere, staande onder Fransch be heer. Mussoltni tot zij'n troepen. Zij zullen vechten «jusqu'au bout» Rome, 18 Augustus. Het antwoord van Jtalie op do voorstellen welke 'te Pa rijs werden gedaan li-et op zich wachten doordat Mussolini uit Rome was ver trokken om vertrekkende troepen toe te spreken. Hij was namelijk naar Tsernia getrok ken wa«ar hij met geestdrift werd ont- Zie hierncven. houd van den vrede. De negus woonde den dienst bij in de kathedraal van SL. Georg-e, waar een enorme menigte was bijeengekomen, onder wie zich lal van hoogwaardig heidsbekleders en leden van het diplo matisch korps bevonden. De belangstel ling was zoo groot, dat vele menschen nipt tot de kerk konden worden toegela ten; in den stroomenden regen bleven zij buiten gebeden zeggen. De keizer met zijn gevolg zette zich bij een Christusbeeld, waaromheen zich een aantal geestelijken in met goud be slikte gewaden had geschaard. Na de godsdienstoefening vormden de pries- 1 j. c v ii van nel Ufllcl? ters, die in het wit waren gekleed met De groole kapel wordt ten andere 't Is langs de westzijde van de stad, dat ge Avignon moet gaan ontdekken, langs d© kleine haven van Villeneuve, waar destijds de schepen kwamen aan leggen, die de Rhone kwamen afvaren. En van daaruit strekt de stad zich uit schoon en ver, langs de Saint Benc- zetbrug, en' de Domrots, de kathedraal, de zware vestingen en de pannedaken, waarover grootsch en indrukwekkend het Paleis der Pausen heerschl. Froissart heeft dit gebouw vroeger genoemd «het schoonste en het sterkste huis ter wereld.» Tan buitenuit gezien is liet geheel indrukwekkend en een voudig. De strenge lijn der schoormu- ren, waartusscben de bogen zwierig lijnen, en de enkele kleine vensters en kijkgaten alles werkt mee om aan bet kasteel den indruk van een stevige versterking te behouden. MaaT van de oostzijde gezien is het gebouw schilderachtiger en schooner, want hier riijzen dc torens, groot en zwaar, uit dc muren op, midden de smalle straatjes en ineengewrongen huizekens. Langs den hoofdingang van het Pa leis der Pausen treedt men in een bree de binnenkoer, waar men in een der hoeken het beroemde Venster der Afla ten merkt een breed balcon van waar op de Paus destijds den plechtigen ze gen gaf. Binnen bezoekt men vooral de groote audiëntiezaal, de gerechtszaal cn de groote kapel, die zonder den minsten twijfel de voornaamste en meest be langwekkende zalen van het paleis zijn. zwarten mantel en written, of zoo zij in Jerusalem waren ge-weest, rooden bulband, een processie, aan het hoofd waarvan de keizer schreed, ouder de beschutting van een roode paraplu. De menigte, die buiten had gewacht, sloot zich eerbiedig bij deze processie aan, die statig door de voornaamste straten der hoofdstad trok. Zij trok groove belangstelling, vooral ook bij de Europeanen, van wie er velen onverho len uiting gaven aan hun sympathie voor Abessinie. wilde geen Na twaalf jaren zwerversleven kwam Pastoorke Denijs naar Clercken en kwam er mij van kennis geven. De Duitschers vorlamden zijn iever... Hoe onvoorzich tig hij zijn dagboek schreef is onzeggelijk Clercken lag na den oorlog iu puin. An der volk, andere toestanden, andere, merken, geknakte gezondheid, en op 53 jarigen ouderdom, met zijn geknakte ge zondheid, voldeed liij aan den wenscli kwaad hooren van zijn maat- van zijn bisschop en keerde terug naar Unn rlolct <w1 T?«nr-«1«i_TT..1.1. ,1 .1. 1 1 jes! In de Handelstad Roeselaere, binst den winter toen hij thuis was ontving hij zijn maatjes met gretigheid geduld be leefdheid, liefde en do meeste goedheid. Iedereen was welkom in zijn woning en met raad en daad stond hij elkeen bjj. Zie hiernevens. Frankryk doch na enkele jaren werken moest hij het opgeven en hier te Lich ter velde in zijn werkmanshuisje zijn le ven eindigen. Edward Vermeulen op bet graf van het pastoorke on de maatjes die talrijk aanwezig waren weenden... en wij vaagden insgelyks een traantje weg. MARC. In Nederland heeft een overvloedige regenneerslag ernstige overstroomingen veroorzaakt. Hierboven een Nik. in een van de straten van den Haag. - ge roemd als een der schoonste werken,die dc Gothisehe bouwkunst in Frankrijk heeft fiagelaten. Natuurlijk moet ge, na een bezoek aan het paleis zelf, den Troullas-loren beklimmen een enormen bouw vijftig meter hoog en boven op den top ont- waaTt men niet alleen heel het paleis, maar tevens een overhe-grlijk panorama op de Rhonevallei, waardooT cfe siroom snel cn breed heenstroomt. Door de lichte avondlucht, waarin do klokken stillekens heieren, dringt heel de typische atmosfeer van Avignon in u, van het moderne Avignon, dat door zijn verleden niet is doodgedrukt, maar even rustig is blijven doorleven in het betooverend kader van die oude steencn. De oude stad heeft in den loop der tij den h.eel wat koningen zien komen cn gaan, en keizers en zelfs Pausen de stad is gewoon geraakt aan glorie, zon der nochtans een air aan te nemen of uit. de hoogte neer te zien op de men schen. Avignon lacht en zingt... Vanaf juijn uilkijkplaats vermoed ik dat het volk samengedrukt is op de Pla ce de l'Horloge. Zij die aan den voet van het Paleis geboren zijn, kunnen hun geboortestad nooit vergeten cn zij die evenals ik, een bezoek aan de stad brengen, kunnen haar niet verlaten dan met een leemte in het hart en zij ne men er eene warme herinnering aan mee. En begeleid door de klokken ko men de schoone woorden van Mistral in miijn herinnering. Dat is Avignon en het Paleis der Pausen Avignon, Avignon, op de Remenrots. Avignon, aangeres der vreugd, die een vooreen, haar torensin de hoogte steekt die torens die met bloemen zijn bezaaid.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Volksstem | 1935 | | pagina 1