Rijkdom en Armoede
Hst JubBlk09gr.es dei K.A.J,
te Brussel
toeten, dat diezelfde organisatie in Bel
gië wonderen heeft verricht. En als de
jvereld zioekt naar wat zij doen zal om
fhaar toekomst te verzekere 11, dan zoekt
zij te vergeefs, want Kanunnik Gar dijn
heeft het probleem al. opgelost.
Donderende toejuichingen begroeten
jdeze vleiende maar zoo verdiende hulde
aan Kanunnik Cardijn.
EERSTE MINISTER VAN ZEELAND
fctaat daarop recht en wordt lang en
luidruchtig toegejuicht. Hij dankt om.
dat ook de Kajotters meer van daden
jhouden dan van woorden. Hij dankt om
dat de Kajotters bij monde van den al-
lgemeenen ondervoorzitter der J.O.C. hr
[Verhoeven, zoojuist de verbintenis' heb
ben aangegaan zich bereid te houden te
ïtrijden voor het welzijn van het land
•en hij weet dat de Kajotters hun woord
jhouden als zij het verpanden.
En daarom wensoht de lieer eerste
^minister de Kajotters da.n iook van harte
igeluk. Waar zij houden aan .daden, mo
gen zij er op rekenen dat,zij; een actie
zullen voeren, die lukken zal.;
De Kajotterij werkt nietalleen op
het materieel gebied :.dat het bij
zonderste aetieveld is der Rege.ering
maar de K.A.J. werkt eVenzeer en even.
goed op het geestelijk terrein. Dat is
des te beter, waar zij hun tweevoudige
actie hebben gebaseerd op dé beste en
'eenig goede economische leer, die thans
jin de wereld bestaat, de eenige echte
moderne economische leer, die is die
der pauselijke encyclieken.
Daar is slechts één missing in' wat
zoo juist werd gezegd door de Kajotters,
iZij hebben beweerd te zijn de macht
van de toekomst. Neen, zegt de eerste
minister, zij zijn de macht van het he
den. Van nu af aam spelen zij een rol
in de maatschappij, zij spelen de goede
rol. Want in de geweldige hervorming,
die de wereld thans doormaakt-, neemt
de katholieke arbeidende jeugd haar
jtaak op. En die taak is. niet klein.
Pes te schooner is zij.
Lange toejuichingen begroetten deze
(rede van den eerste-minister, die de
rij der spreekbeurten besluit.
DE FEESTZITTING IN HET
HEYSELSTADION
Hier begonnen de feestelijkheden tc
ihalf drie. Van voor het gestelde uur
Zaten de tribunen proppehsvol. Het
kleinste plaatsje was bezet. Het waren
zeer waarschijnlijk meer1, dan honderd
duizend personen tegenwoordig. Kajol-
.ters, Kajotters en altiijd maar Kajotters,
maar ook zeer veel Kajottersvienden.
Welke wemeling van kleuren in de. heer
lijke zon: wit geel, groen, rood, blauw.
Koe prachtig die groep van vijfduizend
leden dei' vrouwelijke Katholieke Aktie.
Wanneer Kardinaal Van Roey, ge
volgd van al de hoogere geestelijke
waardigheids.beklee.ders, zijne intrede
doet gaat er een gejuich -en gejubel op
'dat geen einde schijnt te nemen. Door
die begeesterde overgroote massa wordt
een dreunend bondslied gezongen. 0,p
c-en verhoog in het midden van het plein
brengt men de vier federale vlaggen en
nu heeft een indrukwekkende optocht en
defilée plaats van de twee duizend vaan
dels.
Aan het gejuich komt geen einde.
Wanneer de acht congolecsche neger
tjes met hun \Tiag, afkwamen, barst een
donder van toejuichingen los. Behaarde
•ook een groot sukses de groene groep
Hollanders en vooral de talrijke prach
tige groep der Belgische Vrouwelijke
Jeugd. Dit défilé was oprecht hartroe
rend en grootsch.
HET SPREEKKOOR
«DE N I E U WE J E U G D»
Boeiend van in den beginne; (aan
dachtig gevolgd erT bewonderd door a-1
de aanhoorders. Klaroengeschal. Wni
nent.ies, Excellenties, U groet en dankt
'de werkersjeugd der katholieke wereld,
de stoot- en stormtroepen der apostelen
y.an den arbeidsstand, dankbaar en fier
onder uw gezag en uwe leiding te mo
•geil ijveren voor het Rijk van Christus,
Werkman en Wereldkoning.
Het eerste koor is dit der opstande-
De Vlaggenoptocht In het Heyselstadion
lingen, door de vijanden der Kerk van. -Christus zal ïieerschen! Zwaait de
het go*de spoor gebracht.' Opstand 'té—j zwierende vaandèis wijd uit. Hoezee
gen het gezag, meesterlijk, weergegeven; En geestdriftng drtepnt: Christus vin-
op eene wijze, die wel eens huiveren ic.it, Christus regnat, -Christus imperat
doet. Maiar de Kajotters komen vurig ëni De uitvöëring van dit spreekkoor
strijdlustig tosschen En hebt ge nog overtrof aller verwachting. Ook werd het
niet de Kajotters gezien, die rotse die onthaald op een aaphoudenden storm
rijst boven Vlaanderen Ën krachtig en van toejuichingen en gejubel
machtig treden zij op tegen den leider
der Hel. Wij Christene arbeidersjeugd
willen een nieuwe jeugd een nieuwe we
reld voor Christus-Koning. Hoe prachtig
en troostvol is- die strijd tegen hel kwaad
TOESPRAAK VAN Z. E. KARDINAAL
VAN ROEY
Tusschen liet Ie en het 2de gedeelte
REDEVOERING VAN Z.E.H. CARDYN
Eminentie,
Hoogwaarde Prelaten,
Damen en Heeren,
Beste Kajotslers; en Kajotters, oud-
Kajptters, ouders, vrienden der IC. A. J.,
"mijn eerste woord iè een woord van
dank
Dank aan Z. Em. Mgr Van Roey, on
zen geliefden Aartsbisschop, die hier m
ons midden met zooveel genegenheid ten
weergegeven Aan ons de zege! Pakkend'van het spreekkoor- richt Z. Em. Kar-1 0nzen opzichte, het hoogste kerkelijk
was het, wanneer de eed weerklonk van' dinaal Van Roey, beurtelings, fn het; gezag van ons land vertegenwoordigt,
getrouwheid en de groet aan den Paus.1 Fransch vooreerst én vervolgens in lieti Dank aan HH. HH. EE. de bisschop
Een storm van toejuichingen ging op. "Vlaamsch eene harfeeJijke toespraak tot lpen van 0ns land, de vreemde landen en
Leve de Paus! en machtig weerklonk de jubelvierende kajotters. uit de verre Missielanden, die door hun
imnQAvnardi'2-e aanwezigheid ons ju
Leve de Piaus Bewaar
Zijne Eminentie wenscht hen ge-|ne hoogwaardige aanwezigheid ons ju-
luk met hun prachtig geslaagd kongres belkongres wilden opluisteren,
t- Is aan- dat. een ware triomf mag heeten voor de( Dank aan al onze EE. HH. Proosten,
de bezielers van onze Kajottersbew-e-
h-et «Eviva.
hem ons lang
iDe werkloozen treden op.
doenlijk! «Nood aan werk, nood aan kristelijke gedachte on den ijver voor
brood, nood aan lioop, nood aan liefde»! de- wereldheerschappij van Christus.
Weer hoog den moed werkloozen, terug! De hoogwaarde Kerkvoogd hegro-et en
naar Christus, terug naar zijn leer te-| dankt dtan de aanwezige prelaten en
rug naar zijn liefde, terug naar Home,1 geestelijke en burgerlijke overheidsper-
de eeuwige wiaarheid, de eenige weg,: sonen, wenscht de K. A. J. afgevaardig-
naar ware welvaartHoe aangrijpend den uit. de verschillende wereldgewesten.
Aandoenlijk oogenblik, wanneer de} Dank aan hen die den oproep der ka-
zieken opgebracht worden. Heil u, zieketholieke wereld hebben beantwoord,
broeders! Mo-ed, moed in het lijden Man; Hulde atan onze kameraden uit Bel-
Christus. Dit prachtig deel deed hier' gie, evenals uit den vreemde, en ook
en daar tranen rollen. hulde aan onze bf.o.èders, verbannen uit
Het vierde deel was een opbeurend Duit'schland, ju-it Rusland, hulde ook aan
zangkoor en liep over de zuiverheid;! onze vrienden uit Kóngo en Ethiopië
waarvoor iedereen te strijden heeft-. V.'eg (Storm van toejuichingen)
de moderne, kwetsende zeden Wij zijn De kardinaal besluit met den wenschjdat de eerste deugd van ieder ware Ka
de reine, Christene jeugd j dat de heerlijke K. A. j. beweging moge'jotter en Rajotster weze de steun, de
Het koor der wachters, de verheer-' groeien en bloeien onder de bescher-j liefde, de eerbied voor vader en moeder,
lijking van het Christi-Kruis., diat de ar-' miiig' van hel Heilig Huisgezin van Na-| Dank aan u, mijne beminde oud-ka
men uitbreidt over alle rassen en st-an-: zareth, het voorbeeld der Arbeidersfa-} jotters! Gij zijt de stichters, de baan
den. 't Was een ware balsem op de milie breken, der beweging, uw geloof heelt
harten: naast het Kruis stiaan wij pal.Een onbedaarlijke storm van toejui- de beweging gebaard u zullen
Kon men iets schooners hoorei! hél' ehin.gen breekt los wanneer Zijne Em. brekers der beweging gebaard; u zullen
Kruis boven wieg en grafin" fabriek en min ent ie in den loop zijner redevoering dé toekomstige geslachten loven omdat
bureel, in school en kazerne bij werk- den lof miaakt van Z. E. H. Kan Cardijn.} gij een nieuw tijdperk hebt ingezet in
man en patroon, bij macht en onder-j Het. spreekkoor-wordt voortgezet enjjde geschiedenis der arbeidersjeugd,
daian. De roep van trouw aan het Kruis bij bet- einde neemt do Z. E. H. Kan.j Velen onder u hebben veel geofferd
drong ,tpt iiv 't. diepste, der ziel. Cardijn liet woord in *fezer vóege Ivoor de beweging en hoe zou ik
ging die na hunne lastige inspanning
vandaag met hun leiders en leden de
vruchten van hun noesten arbeid ko
men bewonderen.
Dank aan u, ouders van onze jonge
arbeiders! In dit dankwoord en in dezen
groet gaat mijn hart naar mijn gelief
de ouders, mijn goede vader en mijn
beminde moeder, aan wie ik het beste
van mijn priesterhart te danken heb, en
mijn vurigste wensch geliefde vaders en
moeders, is dat uw zonen u mogen be
minnen, zooals ik mijn ouders bemind
heb, dat zij u mogen eeren en danken en
geen hulde brengen aan de helden di#
gestorven zijn 0111 doo'r hun dood het
leven, de zegen der beweging te verdie
nen. Hulde en dank aan een Bernard De
Wever, een Michel Werbrouck, een Ra
chel Cnudde, die hun leven ten beste ga
ven voor de K. A. J. en V.K.A.J.
Gij, vrome zieken, kranige soldaten,
moedige werkloozen, uw offer, uw moed,
uvv betrouwen is de zegen van onze be
weging;.
Dank aan u, mijn beste, mijn gelief
de Kajotters Wat ben ik blij 11 van
daag hier somen te zien en op dit eer
ste wereldcongres- u, mijn Vlaamsche
Kajotters te- groeien, te danken, te vie
ren, voor uw toewijding, voor uw durf-
kracht, vóór uw edelmoedigheid.
Het succes van dit wereldkongres is
grootendeels uw werk. Dank voor de mis
van dezen morgen, dank voor het spreek
koor van dezen namiddag, uw woorden
zijn geen declamatie en geen tooneel,
uw woorden en uw gebaren zijn de óp
rechte uitdrukking, de prachtige- beliijdè-
nis'van uw Kajotlersgeloof, van uw Ka-
jottersovertuiging, van uw Kajotters--
apostolaat*
Kajotters van het Jubelkongres, de
wereld, de arbeiderstand, de Kerk, do
Paus, zien naar u, wachten op pp u, be
trouwen, in u! Uw pptredpn vandaag in
het aanschijn van de wereld is. een hei
lige verbintenis die gij hebt aangegaan:
den kajottersstrijd .voort te zetten tot de
eindverovermg, strijd niet met geweld,
uit haat of nijd, met vernielende wa
pens, maar geestelijke en zederijken
strijd door zelfverovering, zelfheiliging,
door verovering van anderen, door zelf
verloochening in dienst en tot wëlzijft
van allen 1 1
Maatschappelijke strijd, niet door
klassenhaat of klassenstrijd, maar door
eendracht en onderlinge liefde, door be
roepseerlijkheid, gesteund op de kriste-
lijke beroepsorganisatie, streven naar
de kristelijke orde.
Een nieuwe jeugd voor een nieuwe
wereld
Kaljotters van "Vlaanderen, samen met
al de takken van het J. V. K. A. en. het
V. J. V. K. A. bouwen wij een nieuw ge
slacht^ een nieuw volk
Door u wordt "Vlaanderen terug de
bakermat van een Katholieke bescha
ving
Door u heerscht Ivristus weer in alle
middens, in alle gezinnen, in alle har
ten
Door u wordt de gezichteinder klaar
der en de toekomst gered.
Wij brengen; weer de wereldjeugd
tot Kristus' Kerk, tot eer en deugd
Dit zweren- wij. God hoor' ons eed,
Kajotters op ten kamp gereed 1
hier
Zicht op do tribu-ne tijdens de aanspraak van Kardinaal Van Roey. |n medaillon Kanun-nik Cardijn.
3isle Vervolg.
Zijt gij nog niet vertrokken, juf
frouw
Neen, antwoerdde Mathilda, ik
kon den heer Walter niet voor heden
spreken.
Niet voor heden hernam de
knecht verbaasd. Liet "hij u zeggen, dat
hij u ontvangen zou
Ja hij bestelde mij hier tegen
tien ure in den morgend.
Dat is zonderling riep de be
diende. De heer Walter en de lieer die
hij hem was zijn gisteren avond niet geven,
den sneltrein naar Londen vertrokken,
zonder eene boodschap voor u achter te
laten.
Mathilda Wilmot liet geen verwonde
ring of verontwaardiging blijken, en be
gaf zich dadelijk naar den rechter. Zij
deelde hem mede, wat er den vorigen
dag had plaats gehad, en hoe zij weini
ge oogenhlikken geleden was teleurge
steld geworden.
Evenals biij haar eerste bezoek werd
ook thans van hare verklaring aantee-
kening gehouden.
Het verwondert mij niet, dat Hen
ry Walter mij niet zien wil, zeide zij
toen dit afgeloopen was. De moorde
naar gevoelt, dat hij het gezicht van de
dochter van zijn slachtoffer niet zou
kunnen verdragen
De rechter schudde nadenkend liet
hoofd.
Neen mejufvrouw, zeg dat niet,
sprak hij. Had de heer Walter werke
lijk schuld, dan zou hij, hoe pijnlijk
het hem ook mocht zijn gevallen, u te
woord hebben gestaan, om uwe vermoe
dens uit den weg te ruimen, of u Toch
geen nieuwe reden tot verdenking te
TIENDE HOOFDSTUK
De Wedstrijden
Philip Dudley Palgrave Milword,zich
noemende Franklin Milword
hoek van de tent die, door
van de e.irkus afgescheiden,
slaapvertrek van het
maakte, en verdiepte
zat in een
>en gordijn
liet huis
publiek voor den ingang der tent door
aardigheden, die zich meer door plat
heid, dan door nieuwheid onderscheid
den, trachtte te bewegen om de zoo
even aangevangen voorspelling bij te
won.en.
Milword die thans dankbaar was, dat
hij zich met zijn kind om de tafel van
den bestuurder mocht nederzetten, was
de volle neef van den graaf van Haug-
hion, heer van Jocelyns-Rock. Ziljn va
der, George Mihyord, verkeerde in zijne
jeugd in gesladigen onmin met zijn
Eene eindelooze ovatie valt den
stichter en opperleider der Kajotters en
Jocisten ten deel.
Het is bij de vijf ure -wanneer deze
heerlijke betooging. ten. einde loopt en
de duizenden en duizenden deelnemers
het Heyselstadron verlaten.
Voorwaar een onvergetelijke dag die
een ware wapenschouw mag heeten van
het vreedzaam maar ook strijdvaardig
jeugdleger, in den dienst van Chrislus-
Koning
Na een kort bezoek aan de tentoon
stelling ving de terugtocht aan naar de
staties van waaruit de speciale trcins de
congressisten naar huis voerden.
Pas daar eindigde het wereldcongres
en,, gelijk het paste, in een stemming
van feestelijkheid en .gebed.
De afgevaardigden die het congres
hadden bijgewoond werden door h:un
makkers en. waar het kon. o'ok door een
muziekmaatschappij opgewiacht. Hel
vaandel, dal. deelgenomen had aan den
heerlijken vlaggenoptocht in het sta
dion, werd weer onlrold, en de tocht
ging dan naar de kerk, waar het To
Deum» werd gezongen als een dank
zegging van de heerlijkheid van het ge.
slaagd wereldcongres.
om eene toenadering tusschen hem,zijn
vader en broeder tot stand te brengen
Nadat echter alle pogingen, die hij
daartoe aanwendde, door Edgar's toe
Idoen schipbreuk hadden geleden, ves
tigde hij zich te Londen, maar liet zijn
zoon onder de hoede van den opperja
ger en diens vrouw te Shornclilfe na.
Tot zijn tiende jaar groeide de knaap
hier met zijn voedsterbroeder Humprey
op, zonder dat hij, noch iemand buiten
Toen Philip Milword tien jaren cud
was, nam zijn vader hem te Londen bij
zich en liet hem, voor zoover zijne mid
delen het toelieten-, eene opvoeding ge
ven overeenkomstig den stand, waarin
hij hoopte, dat zijn zoon eenmaal weder
zou optreden. Georges middelen waren
echter zeer beperkt en bestonden enkel
in een legaat, hem door een oom van
moederszijde vermaakt, maar dat ten
gevolge van vroeger door hem gemaak-
dén jager en zijne vrouw, met zijn wa-j te schulden zeer bezwaard was. Het
ren naam bekend was. terwijl men zei- gevolg hiervan was, dat toen hij onv%r-
jeuga 111 gesiacngen onmiu mei zijn ren imam ucncuu was,
ouderen broeder Edgard, die de lieve- de, dat de heer, die hem van tijd tot lijd zoend met zijn broeder stierf, aan zijn
ling van lnin vader was, en werd door
den vader nadat hij zich met eene pach
ters dochter in het huwelijk begeven
had onvcrbiddellijk verstoot-en.
Uit dit huwelijk werd slechts één
kind geboren, en deze spruit was Philip
Dudley Palgrave Milword. De moeder
bezweek, toen ha:.-1 kind nauwelijks drie
weken oud was, en dit werd daarna door
zijn Vader toevertrouwd aan de zorg
van de vrouw van den opperjager var
ezelsehap uit-! Jocelyns Rock.
h met over elk-! De vader hield ziblr nog eeni.
lijd
ander geslagen armen r; zijn verleden,} na het overlijden zijner vrouw in den
terwijl Ilerr yon WolterscUocker hel' omtrek van Sli or gelige op, met het doel
kwam bezoeken en dan met liefkozingen
en lekkernijen overlaadde, een neef en
zijn peter was, die te Londen woonde en
zijn petekind na verloop van eenigen
tijd tot zich dacht te nemen. Philip
Dudley Palgrave Milword dacht vol
strekt niet als hij niet zijn trouwen
Humphrey in de bo'sschen vogelnestjes
uithaalde of braambessen en hazelno
ten zocht, en de jonker van het kasteel
hem met zijn adellijke speelmakkers op
ezel of peerd voorbijreed, dat hij met
den jongen edelman, van gelijken bloede
en de naaste erfgenaam zijner aan
sj.aa.nde bezittingen, was.
achttienjarigen zoon, na de veregening
der lasten van den boedel niets over
bleef, en hij zich gedwongen zag om
door eigen verdiensten in zijn onder
houd te voorzien.
Wij vernamen reeds op welke, wijze
hij uit trachtte te doen, hoe ongeneger*
de fortuin hem daarbij was, en.hoe hij
door zijn onbezonnen huwelijk geheel
en al van den berg geraakte om zich,
zoo al niet tot een standpunt te verhef
fen, dat met zijn naam overeenkwam^
dan föeh een g;elukkig en onafhankelijk
bestaan te yerschageib
'i y er volgt,
