F.
9
De Eremijt van Tazert overleden
BRU te Gent
Natuurschoon wijkt voor
modern verkeer
Woensdag
MORT 1938
De sneltrein
Luik-Doornik
ontspoord
België op de Wereldtentoon
stelling war Kew-York
XXXXIIIIe JAARGANG NUMMER s -a. h f«SS£
Drukker-UitgeVer J. Van Nuffel-Dc Gendt, Kerkstraat, 9 en 21, AALST. DAGBLAD 25 CEX i IliMEN telefoon 114,
Publiciteit buiten het Arrondissement AALST Agentschap HAVAS, Adolf Maxlaan, 13, te BRUSSEL jtue de Richeleu, PARIJS Bank Eulding-K-.ngsway, 20 LONDEN, W. C. 2.
IT. IRANCIf CA
I/Ton op 6, flf 1 -C
K. K. 9 V. M. 1#
Te Tazert. aan den kant van het
Atlasgebergte, in Marocco, ligt een
schoon wit gebouw, het huis van den
goeden God, waarboven een witte vlag
wappert, welke men van alle kanten zien
kan. Daar woonde vóór korten tijd Pa
ter Poisonnier.
Toen de "Eeremijt van Tazert", zoo
als men hem daar noemde, of "de Pater
met den witten muilezel" voor de eerste
maal in Marocco kwam, was hij nog geei*
geestelijke, droeg hij nog de pij, de koord
en de sandalen niet, zooals in zijn later
leven. Hij was toen nog een jonge kerel,
belust op avonturen en dol op hét leven
van het wilde Afrika. Maar de streek
bood hem niet wat hij verwachtte, hij
leerde er enkel en alleen de ellende ken
nen waarin de menschen daar in afzon
dering leefden, en, hij voelde vanaf dit
oogenblik den aandrang om iets voor
hen te doen, zijn plicht als christen
mensch, daar te helpen en bij te slaan.
Daarvoor was hij echter te dien tijde
niet toegerust en hij keerde dan ook naar
Frankrijk teru£ en ging zich aangeven
in het klooster der Paters Franciscanen
Daar begon hij dadelijk zijne studiën in
Godgeleerdheid en medicijcen, Dit duur
de van 1923 tot 1930, zeven jaren waar
in hij blijk gaf van al de gaven welke
een waar missionaris noodig heeft, om
zijn medemenschen ter hulp te snellen in
de meest afgelegen hoeken van de we
reld, in de ongelukkigste dagen van de
samenleving.
En de Eerwaarde Pater Poissonnier
vertrok naar de wilde streken, waar hij
voor het eerst had kennis gemaakt met
de menschelijke ellende.
Daar, aan de grenzen van het eeuwige
zand, de woestijn, waar alles zwijgt en er
schier niets bestaat dan arme, lijdende
menschen, begon Poissonnier zijn werk.
Met eigen hand en de luttele hulp van
enkelen die hem van den beginne af daar
leerden kennen en waardeeren, bouwde
hij de woning welke door de inboorlingen
al spoedig met den naam van "Het Witte
Huis,, of "het huis van den goeden God,,
bestempeld werd. En alle dagen ging hij
her- en derwaarts, om ongelukkigen te
helpen, en zieken bij te staan.
Tot op zekeren dag, ten einde krach
ten, hij in zijn "witte huis" bleef en zijn
afwezigheid in den omtrek werd opge
merkt. Toen, kwamen kolonisten uit de
buurt, laadden hem op, en brachten hem
naar het gasthuis van Marrakech, waar
men hem de beste zorgen toediende, zor
gen welke echter niet meer mochten ba
ten. Pater Poissonnier werd door zijn
Heer tot zich geroepen en overleed na
een verdienstelijk leven vol opofferin
gen.
En nu staat het "witte huis" daar
eenzaam en wacht tot een volgende
missionaris de taak van den betreurden
"Pater met den witten muilezel" zal ko
men overnemen.
Haine, St- Pierre, 8 .Maart. De sneltrein
Luik—Doornik, is bij het inrijden van het
station te Haine-St-P -rre, ontspoord. Ter
hoogte van de vertak» g naar Marieniont, is
een van de voorwielen van de eersten reizi
gerswagen losgeraakt. Dc wagen ontspoorde
maar werd nog ove*"-:cn afstand van drie
honderd nieter door-fde lokomotief meege
sleurd.
Toen de trein stilstond snelde men dc rei
zigers van den eerste#? wagen schoolkin
deren die een uitstapje deden ter hulp. Geen
van hen was gewond en vele hadden zelfs
niets ongewoons opgemerkt.
De wagen was nochtans erg beschadigd.
Het treinverkeer onderging een tamelijk
groote vertraging. 1
ONS PAVILJOEN. BELANGRIJKE
GROOTE TAPIJTWERKEN VOOR
WEDSTRIJD ONDER ONZE
SCHILDERS
BRIEF UIT BRUSSEL
Brussel* 7 Maart 1938
Onverpoosd wordt er gearbeid aan de
verwezenlijking der Noord-Zuid-verbin
ding. Wij slaan toevallig, stil te lijken,
naar het drukke bedrijf daar onder ons
en schudden bewonderend hel hoofd.
«Hoe hunnen ze het ?n vraagt iemand
peinzend naast ons. Ja, hoe kan dat.
Voer ons, heken, is hel moeilijk te be
grijpen, macir ge looi en moeten wc toch,
wc slaan immers voor de werkelijkheid.
Wc zetten onze wandeling voort en
onwillekeurig denken we aan wat reeds
verdween en nog ven.wijnen moet.
«Mooie, schilderachtige hoekjes van
oud Brussel verliezen we klaagt de
schilder. «Oude, ongezonde krotten, een
echte schande voor een stad als Brussel
worden eindelijk met den grond gelijk
gemaakt,zegt de dokter goedkeurend.
En beiden lubben gelijk. Het is moei
lijk een bepaald standpunt daarover in te
nemen. We geven beiden hartsgrondig
gelijk. Dal is dan alzooons diploma
tisch standpunt.
En toch heimelijk denken we Ach,
het kan dan wel spijtig zijn van al dat
moois dat zal verdwijnen, maar er komt
hier
den
iets nieuws voor in de plaatswat
verbetering bet eekent.
We wandelen dan ook voorbij
Kruidtuin en plots dringt het tot ons door
dat ook deze laatste zal moeten plaats
uimen voor de eischen van het moderne
verkeer. «En al die mooie bocmen en die
eldsaam-prachtige planten, wat moet er
daarmee gebeuren vragen we ons af.
Gauw gaan toe op onderzoek en uil
bevoegde bron vernemen we «7)s hoornen
en planten worden naar het uitgestrekte
park van Woluwe overgebracht, de res',
wordt af'gebroken.
We vinden deze oplossing nog dc beste
maar toch is cr iets dat onherroepelijk
verloren gaat.
Met den Kruidtuin zullen ook verdwij
nen, de, door den Brusselaar, zoo wel
bekende rustbanken.
Wanneer het zonnetje genoeglijk-warm
over den Kruidtuin glijdt is het onmoge
lijk een plaatsje te vinden op dc steeds
dicht-bezette banken. Het is er fijn zit
ten. Midden in het stadsgewoel nog een
plaatsje te vinden is wel een wonder. Nu
erdwijnt dit ook. Vele Brtissclaars sul
len er nog dikwijls aan denken, als aan
iets tertrouws knus. Maar och, ook de
tijd zal hier iccl over heen gaan. Binnen
een tiental jaren zal niemand meer over
den Kruidtuin praten. Misschien nog
alleen als over een historischbijzonder
heid.
Het is liet toeken van dezen tijd Na
tuurschoon moet verdwijnen voor modern
verkeer
PETEItLEN.
HOOFD DER DUITSCHE POLITIE. Heinrich Himmlcr, werd tot opperste hoofd
man aangesteld van de Duitschc politie. In gezelschap van zijn dochtertje woonde hij te
Berlijn een sportfeest bij.
Vetvolg.
EEN VLIEGMACHIEN VOOR STRATOSFEERVLUCHTEN Een Belgisch inge
nieur, M. Renard legt de laatste hand aan een stratosferisch vliegtuig dat drie motoren
van g50 paardenkracht bevat 25 m. 50 breed en 17 m. 50 lang is. Dit toestel zal een snel-
held van 350 km. op een hoogte van vijf duizend meter kunnen ontwikkelen^ De foto
geeft een beeld van dit reuzenvliegtuig i dat zijn voltrekking nabij iSj
Manhattan werd in 3'>26 door een Belg, Pe
ter iMinuit, Gouverneur van Nieuw Amster
dam of Nieuw België (dit zijn de eerste na
ven van de latere stad New-York), voor
eenige koraalsnoeren in enkele handvollen
dollars, van de Indiromsche opperhoofden
ckocht. Dit geschiedde 's nachts, bij een
houtvuur en nadat nr n tevoren flink aan
Bacchus had geofferd.
Dit zijn de historische elementen, die ter
grondslag .fegco- h«r ver
te" der' tapijtwerken-: dc ontdekking der Vcr-
cenigde Staten en de eerste kolonisatiepogin
gen te New-York door dc Belgen.
Het onderwerp voor het tweede tapijtwerk
luidt de werking der Belgische missionaris
sen in de Vereenigdc Staten. Een bclang-
ekkende figuur in dit verband, was - de ii?
1620 te Ath geboren Waalschc franciskaner-
pater Louis Hennepin, "die in 1675 als aal-
oezenier deel uitmaakte van dc expeditie
an Cavellcr de la Salie naar Canada. In 1680
aarde hij in een broze kano en met
slechts twee metgezellen en een hond, de Il
linois op en de Mississipi tot aan diens mon
ding in de Golf van Mexico. Tijdens zijn
tocht ontdekte hij dc watervallen van de Nia
gara. Hij werd door dc Indianen gevangen ge
nomen en mishandeld. Zijn ontdekkingsreis
duurde een jaar. De ontdekkingen van Hen
nepin werden echter bctwist;hij onderging al
lerlei vervolgingen en werd tenslptte naar
Holland verbannen. Ecï ander groot Bel
gisch missionaris in de. Vereenigde Staten,
was de Dcndermondenaar Pater Picter Jan
)c Smet, S.J., de pacificator tusschen de
Sioux-ïndianen uit het Rotsgebergte en dc
blanken. Gedurende een kwart eeuw heeft hij
als missionaris onder de -Indianen geleefd,die
hem als een heilige beschouwden. Zijn naam
staat met gulden letters in het kapitool van
Washington geschreven. Een standbeeld ir
zijn geboortestad en een ander in het Rots
gebergte, blijven zijn roem verkondigen. -
Het derde thema staat in verband met de
Belgisch-Amerilcaansche betrekkingen tijdens
en na den oorlog. Daar zijn in dit opzicht
vooral :hct Amerikaansche leger in Vlaande
ren bij het einde van den oorlog; dc werking
van oud-president Hoover en van het bevoor-
radingscomitet; de Universitaire Stichtin;
dc Amerikaansche giften voor den werdcrop-
bouw en de herinrichting van óns hoogcr on
derwijs (Bibliotheek van Leuven, enz.)
Het vierde tapijtwerk moet gewijd zijn aan'
oud-Belgie, welks grootheid door de eeuwen
heen moet worden opgeroepen door zijn voor
naamste monumenten.
Het vijfde tapijt, tensotte, bedoelt een
synthesis te geven van het hcdendaagsch
Belgie. aan de hand van de moderne verwe
zenlijkingen in ons land.
Van alle vijf deze onderwerpen, is zeer zc
ker veel te maken en wij mogen ons dan ook
aan een harden strijd on de* dc mededin
aan dezen wedstrijd verwachten.
In elk geval mag men ervan overtuigd zij
dat, als dc Jury haar uitspraak zal hebben
edaan en vijf ontwerpen iOor definitieve trit-
oering zal hebben aangenomen, deze te New-
York de artistieke faam valft ons land zullen
helpen voortzetten en een schitterende pro
paganda zullen zijn voor <en onzer herboren
cudc kunstnijverheden en voor het Ameri»
kaansch toerisme naar ons land l
Bollet
Edward Bru t
an M
Bertha PEUT,
het slachtoffer
Edward Bru werd Maandagnamiddag met
zijn vrouw naar het gerechtshof tc Gent over
gebracht. Dc gendarmen hadden streng be
vel gekregen, dat dc echtelingen elkaar n
zouden Wet -to-cn-
t.angehoudencn met den celwagen werden
aangebracht en nevens het babi net van den
heer onderzoeksrechter Werden opgesloten.
Er waren ook verschillende getuigen naar het
Palcis gedagvaard.
HET ONDERHOOR
Heer Jacquaert nam eerst vrouw Bru, om
3 ure, in afzonderlijk onderhoor over den
moord der Heuvelstraat. Dc vrouw hield
krachtdadig staan dat zij niets afwist van een
misdaad die Edward zou plegen tc Gent en
-innert zich
bbcn gezien
ift den Donderdag,
d het bezoek ont-
ic Senti. Deze laatste kwam
zij reeds verscheidene malen
Bertha gaan kloppen was en
iad gekregen. Haar hondje
toch binnen. Pollet heeft haar aangeraden
over dat geval,
s hetgeen Marie Senti dan ook heeft
n. Marie Senti deelde dan aan den lieer
onderzoeksrechter mede, dat zij Bertha den
Dinsdag had gezien cn gesproken en dat zij
haar gezegd had kennis te hebben aange
knoopt met een blonde die een bril droeg;.
Nooit is het in het idee van Marie Senti ge
komen tc veronderstellen dat die blonde wel
dc zoon kon wezen van dc kuischvrouw. Her
haaldelijk cn ongerust zijnde ging zij beproe
ven om bij Bertha binnen te geraken, doch
Lfrn- fft»» nier nan Leeft xij den politieagent
Lemaitrc, die op ronde was ingelicht en na
kennis aan den heer politiecommissaris van
dé wijk, trok Lemaitre met een slotenmaker
naar het huis der misdaad. Zij stonden daar
voor het vrecselijk schouwspel.
Heer Jacquaert stelde dan dc vraag aan
Marie Senti of zij Bru kende en of hij nog
in hare herberg was gekomen. Dc vrouw
antwoordde ontkennend op beide vragen.
Agent Lemaitre gaf dan een omstandig
verhaal van liet ontdekken der misdaad.
Dan hoorde men nog heer Christiacns,
zij meende. dat Edward, die voor haar had
angekocht. Maar daarvoor was veel geld
noodig en daar kon zij niets "bp zeggen Ed-
vard bracht haar die geschenken mede.
Op het aandringen van heer Jacquaert, om^"
toch te vernemen of Bru nooit iets had ge
zegd, wist de vrouw tc vertellen, dal zij zelfs
nooit aan haren man had gevraagd van waar
die ringen kwamen.
Het verhoor der vrouw duurde een volle
ur,
EENIGE GETUIGEN
hare schoon-1 hotelhouder aan de St. Pictcrsstatie. Den
als kuischvrouw. NooitDinsdag, 30 November, zijn Bru cn Berth.i
nstc woord, over zijn'in zijn hotel gekomen. lieer Chrïstiacns ken-
!an nog m dc woning
moeder in d
had Bru haar het m...-.- -
d<oen en laten medegedeeld, toch ten minstc.de zc met doch door de dagbladen en later
niet over het plegen van misdaden. Toen dc uit het onderzoek bleek het klaar, dat het kop-
ondcrzoSksreclitcr echter uitleg vroeg hoc pel Bertha cn Bru was, Z socpecrd.
de aangehoudene in het bezit was gekomen j hotel cn bleven cr een klem uurn;
an pelsen, mantels en gouden ringen, tenwat zij samen spraken
harent gevonden, antwoordde de vrouw, dat met
ht
Ch
i hc
Over
i: taens
ujne ecl
Bru kon
gen nopen!
misdaad in
kon geen
DE CONFRONTATIE
vol.-dc de confrontatie titss
htgenootc.
Dc eerste gedagvaarde was heer Jules Pol
let, patroon uit het Lciehof, in dc Pafijntje-
traat, achter de St. Pictcrsstatie. Dc koffie»
huishouder kende Bertha Petit, het slachtof
fer, daar zij dikwijls naar zijn drankgele-
legenheid kwam met Marie Senti, dc koffic-
huishoüdstcr uit «Chi z Nous». ook in dc
Heuvelstraat gelegen. De twee.vrouwen wa
ren vriendinnen en nooit is er over Bru in
ijn huis gesproken.
zijn eerste bekentenissen bcvcsti-
dc omstandigheden waarin dc
dc Heuvelstraat werd gepleegd,
geen verband worden gebracht tusschett
Idcn uitleg der beide aangehoudenen. Bru had
.aan zijn.vrouw nooit gezegd dat hij Bertha
j Petit waar zijne moeder werkte om het le»
veji zou brengen. Een hulp in die laffe mis
daad had vrouw Bru niet gebracht. Wa.ir
haar man pelsen haalde cn gouden ringen,
daarover heeft zij zich nooit bekommerd. Het
nnderlioor der getuigen cn confrontatie duur»,
deh tot 6 ure cn dc aangehoudenen werden
dan naar het gevang teruggevoerd.
lieden Dinsdagmorgen is Bru ter plaats,
der misdaad vcbracht om%crdercn uitleg U,
verstrekken.
BET CAFÉ VAN 13EMUA 1'LllX