F. 9 De Eremijt van Tazert overleden BRU te Gent Natuurschoon wijkt voor modern verkeer Woensdag MORT 1938 De sneltrein Luik-Doornik ontspoord België op de Wereldtentoon stelling war Kew-York XXXXIIIIe JAARGANG NUMMER s -a. h f«SS£ Drukker-UitgeVer J. Van Nuffel-Dc Gendt, Kerkstraat, 9 en 21, AALST. DAGBLAD 25 CEX i IliMEN telefoon 114, Publiciteit buiten het Arrondissement AALST Agentschap HAVAS, Adolf Maxlaan, 13, te BRUSSEL jtue de Richeleu, PARIJS Bank Eulding-K-.ngsway, 20 LONDEN, W. C. 2. IT. IRANCIf CA I/Ton op 6, flf 1 -C K. K. 9 V. M. 1# Te Tazert. aan den kant van het Atlasgebergte, in Marocco, ligt een schoon wit gebouw, het huis van den goeden God, waarboven een witte vlag wappert, welke men van alle kanten zien kan. Daar woonde vóór korten tijd Pa ter Poisonnier. Toen de "Eeremijt van Tazert", zoo als men hem daar noemde, of "de Pater met den witten muilezel" voor de eerste maal in Marocco kwam, was hij nog geei* geestelijke, droeg hij nog de pij, de koord en de sandalen niet, zooals in zijn later leven. Hij was toen nog een jonge kerel, belust op avonturen en dol op hét leven van het wilde Afrika. Maar de streek bood hem niet wat hij verwachtte, hij leerde er enkel en alleen de ellende ken nen waarin de menschen daar in afzon dering leefden, en, hij voelde vanaf dit oogenblik den aandrang om iets voor hen te doen, zijn plicht als christen mensch, daar te helpen en bij te slaan. Daarvoor was hij echter te dien tijde niet toegerust en hij keerde dan ook naar Frankrijk teru£ en ging zich aangeven in het klooster der Paters Franciscanen Daar begon hij dadelijk zijne studiën in Godgeleerdheid en medicijcen, Dit duur de van 1923 tot 1930, zeven jaren waar in hij blijk gaf van al de gaven welke een waar missionaris noodig heeft, om zijn medemenschen ter hulp te snellen in de meest afgelegen hoeken van de we reld, in de ongelukkigste dagen van de samenleving. En de Eerwaarde Pater Poissonnier vertrok naar de wilde streken, waar hij voor het eerst had kennis gemaakt met de menschelijke ellende. Daar, aan de grenzen van het eeuwige zand, de woestijn, waar alles zwijgt en er schier niets bestaat dan arme, lijdende menschen, begon Poissonnier zijn werk. Met eigen hand en de luttele hulp van enkelen die hem van den beginne af daar leerden kennen en waardeeren, bouwde hij de woning welke door de inboorlingen al spoedig met den naam van "Het Witte Huis,, of "het huis van den goeden God,, bestempeld werd. En alle dagen ging hij her- en derwaarts, om ongelukkigen te helpen, en zieken bij te staan. Tot op zekeren dag, ten einde krach ten, hij in zijn "witte huis" bleef en zijn afwezigheid in den omtrek werd opge merkt. Toen, kwamen kolonisten uit de buurt, laadden hem op, en brachten hem naar het gasthuis van Marrakech, waar men hem de beste zorgen toediende, zor gen welke echter niet meer mochten ba ten. Pater Poissonnier werd door zijn Heer tot zich geroepen en overleed na een verdienstelijk leven vol opofferin gen. En nu staat het "witte huis" daar eenzaam en wacht tot een volgende missionaris de taak van den betreurden "Pater met den witten muilezel" zal ko men overnemen. Haine, St- Pierre, 8 .Maart. De sneltrein Luik—Doornik, is bij het inrijden van het station te Haine-St-P -rre, ontspoord. Ter hoogte van de vertak» g naar Marieniont, is een van de voorwielen van de eersten reizi gerswagen losgeraakt. Dc wagen ontspoorde maar werd nog ove*"-:cn afstand van drie honderd nieter door-fde lokomotief meege sleurd. Toen de trein stilstond snelde men dc rei zigers van den eerste#? wagen schoolkin deren die een uitstapje deden ter hulp. Geen van hen was gewond en vele hadden zelfs niets ongewoons opgemerkt. De wagen was nochtans erg beschadigd. Het treinverkeer onderging een tamelijk groote vertraging. 1 ONS PAVILJOEN. BELANGRIJKE GROOTE TAPIJTWERKEN VOOR WEDSTRIJD ONDER ONZE SCHILDERS BRIEF UIT BRUSSEL Brussel* 7 Maart 1938 Onverpoosd wordt er gearbeid aan de verwezenlijking der Noord-Zuid-verbin ding. Wij slaan toevallig, stil te lijken, naar het drukke bedrijf daar onder ons en schudden bewonderend hel hoofd. «Hoe hunnen ze het ?n vraagt iemand peinzend naast ons. Ja, hoe kan dat. Voer ons, heken, is hel moeilijk te be grijpen, macir ge looi en moeten wc toch, wc slaan immers voor de werkelijkheid. Wc zetten onze wandeling voort en onwillekeurig denken we aan wat reeds verdween en nog ven.wijnen moet. «Mooie, schilderachtige hoekjes van oud Brussel verliezen we klaagt de schilder. «Oude, ongezonde krotten, een echte schande voor een stad als Brussel worden eindelijk met den grond gelijk gemaakt,zegt de dokter goedkeurend. En beiden lubben gelijk. Het is moei lijk een bepaald standpunt daarover in te nemen. We geven beiden hartsgrondig gelijk. Dal is dan alzooons diploma tisch standpunt. En toch heimelijk denken we Ach, het kan dan wel spijtig zijn van al dat moois dat zal verdwijnen, maar er komt hier den iets nieuws voor in de plaatswat verbetering bet eekent. We wandelen dan ook voorbij Kruidtuin en plots dringt het tot ons door dat ook deze laatste zal moeten plaats uimen voor de eischen van het moderne verkeer. «En al die mooie bocmen en die eldsaam-prachtige planten, wat moet er daarmee gebeuren vragen we ons af. Gauw gaan toe op onderzoek en uil bevoegde bron vernemen we «7)s hoornen en planten worden naar het uitgestrekte park van Woluwe overgebracht, de res', wordt af'gebroken. We vinden deze oplossing nog dc beste maar toch is cr iets dat onherroepelijk verloren gaat. Met den Kruidtuin zullen ook verdwij nen, de, door den Brusselaar, zoo wel bekende rustbanken. Wanneer het zonnetje genoeglijk-warm over den Kruidtuin glijdt is het onmoge lijk een plaatsje te vinden op dc steeds dicht-bezette banken. Het is er fijn zit ten. Midden in het stadsgewoel nog een plaatsje te vinden is wel een wonder. Nu erdwijnt dit ook. Vele Brtissclaars sul len er nog dikwijls aan denken, als aan iets tertrouws knus. Maar och, ook de tijd zal hier iccl over heen gaan. Binnen een tiental jaren zal niemand meer over den Kruidtuin praten. Misschien nog alleen als over een historischbijzonder heid. Het is liet toeken van dezen tijd Na tuurschoon moet verdwijnen voor modern verkeer PETEItLEN. HOOFD DER DUITSCHE POLITIE. Heinrich Himmlcr, werd tot opperste hoofd man aangesteld van de Duitschc politie. In gezelschap van zijn dochtertje woonde hij te Berlijn een sportfeest bij. Vetvolg. EEN VLIEGMACHIEN VOOR STRATOSFEERVLUCHTEN Een Belgisch inge nieur, M. Renard legt de laatste hand aan een stratosferisch vliegtuig dat drie motoren van g50 paardenkracht bevat 25 m. 50 breed en 17 m. 50 lang is. Dit toestel zal een snel- held van 350 km. op een hoogte van vijf duizend meter kunnen ontwikkelen^ De foto geeft een beeld van dit reuzenvliegtuig i dat zijn voltrekking nabij iSj Manhattan werd in 3'>26 door een Belg, Pe ter iMinuit, Gouverneur van Nieuw Amster dam of Nieuw België (dit zijn de eerste na ven van de latere stad New-York), voor eenige koraalsnoeren in enkele handvollen dollars, van de Indiromsche opperhoofden ckocht. Dit geschiedde 's nachts, bij een houtvuur en nadat nr n tevoren flink aan Bacchus had geofferd. Dit zijn de historische elementen, die ter grondslag .fegco- h«r ver te" der' tapijtwerken-: dc ontdekking der Vcr- cenigde Staten en de eerste kolonisatiepogin gen te New-York door dc Belgen. Het onderwerp voor het tweede tapijtwerk luidt de werking der Belgische missionaris sen in de Vereenigdc Staten. Een bclang- ekkende figuur in dit verband, was - de ii? 1620 te Ath geboren Waalschc franciskaner- pater Louis Hennepin, "die in 1675 als aal- oezenier deel uitmaakte van dc expeditie an Cavellcr de la Salie naar Canada. In 1680 aarde hij in een broze kano en met slechts twee metgezellen en een hond, de Il linois op en de Mississipi tot aan diens mon ding in de Golf van Mexico. Tijdens zijn tocht ontdekte hij dc watervallen van de Nia gara. Hij werd door dc Indianen gevangen ge nomen en mishandeld. Zijn ontdekkingsreis duurde een jaar. De ontdekkingen van Hen nepin werden echter bctwist;hij onderging al lerlei vervolgingen en werd tenslptte naar Holland verbannen. Ecï ander groot Bel gisch missionaris in de. Vereenigde Staten, was de Dcndermondenaar Pater Picter Jan )c Smet, S.J., de pacificator tusschen de Sioux-ïndianen uit het Rotsgebergte en dc blanken. Gedurende een kwart eeuw heeft hij als missionaris onder de -Indianen geleefd,die hem als een heilige beschouwden. Zijn naam staat met gulden letters in het kapitool van Washington geschreven. Een standbeeld ir zijn geboortestad en een ander in het Rots gebergte, blijven zijn roem verkondigen. - Het derde thema staat in verband met de Belgisch-Amerilcaansche betrekkingen tijdens en na den oorlog. Daar zijn in dit opzicht vooral :hct Amerikaansche leger in Vlaande ren bij het einde van den oorlog; dc werking van oud-president Hoover en van het bevoor- radingscomitet; de Universitaire Stichtin; dc Amerikaansche giften voor den werdcrop- bouw en de herinrichting van óns hoogcr on derwijs (Bibliotheek van Leuven, enz.) Het vierde tapijtwerk moet gewijd zijn aan' oud-Belgie, welks grootheid door de eeuwen heen moet worden opgeroepen door zijn voor naamste monumenten. Het vijfde tapijt, tensotte, bedoelt een synthesis te geven van het hcdendaagsch Belgie. aan de hand van de moderne verwe zenlijkingen in ons land. Van alle vijf deze onderwerpen, is zeer zc ker veel te maken en wij mogen ons dan ook aan een harden strijd on de* dc mededin aan dezen wedstrijd verwachten. In elk geval mag men ervan overtuigd zij dat, als dc Jury haar uitspraak zal hebben edaan en vijf ontwerpen iOor definitieve trit- oering zal hebben aangenomen, deze te New- York de artistieke faam valft ons land zullen helpen voortzetten en een schitterende pro paganda zullen zijn voor <en onzer herboren cudc kunstnijverheden en voor het Ameri» kaansch toerisme naar ons land l Bollet Edward Bru t an M Bertha PEUT, het slachtoffer Edward Bru werd Maandagnamiddag met zijn vrouw naar het gerechtshof tc Gent over gebracht. Dc gendarmen hadden streng be vel gekregen, dat dc echtelingen elkaar n zouden Wet -to-cn- t.angehoudencn met den celwagen werden aangebracht en nevens het babi net van den heer onderzoeksrechter Werden opgesloten. Er waren ook verschillende getuigen naar het Palcis gedagvaard. HET ONDERHOOR Heer Jacquaert nam eerst vrouw Bru, om 3 ure, in afzonderlijk onderhoor over den moord der Heuvelstraat. Dc vrouw hield krachtdadig staan dat zij niets afwist van een misdaad die Edward zou plegen tc Gent en -innert zich bbcn gezien ift den Donderdag, d het bezoek ont- ic Senti. Deze laatste kwam zij reeds verscheidene malen Bertha gaan kloppen was en iad gekregen. Haar hondje toch binnen. Pollet heeft haar aangeraden over dat geval, s hetgeen Marie Senti dan ook heeft n. Marie Senti deelde dan aan den lieer onderzoeksrechter mede, dat zij Bertha den Dinsdag had gezien cn gesproken en dat zij haar gezegd had kennis te hebben aange knoopt met een blonde die een bril droeg;. Nooit is het in het idee van Marie Senti ge komen tc veronderstellen dat die blonde wel dc zoon kon wezen van dc kuischvrouw. Her haaldelijk cn ongerust zijnde ging zij beproe ven om bij Bertha binnen te geraken, doch Lfrn- fft»» nier nan Leeft xij den politieagent Lemaitrc, die op ronde was ingelicht en na kennis aan den heer politiecommissaris van dé wijk, trok Lemaitre met een slotenmaker naar het huis der misdaad. Zij stonden daar voor het vrecselijk schouwspel. Heer Jacquaert stelde dan dc vraag aan Marie Senti of zij Bru kende en of hij nog in hare herberg was gekomen. Dc vrouw antwoordde ontkennend op beide vragen. Agent Lemaitre gaf dan een omstandig verhaal van liet ontdekken der misdaad. Dan hoorde men nog heer Christiacns, zij meende. dat Edward, die voor haar had angekocht. Maar daarvoor was veel geld noodig en daar kon zij niets "bp zeggen Ed- vard bracht haar die geschenken mede. Op het aandringen van heer Jacquaert, om^" toch te vernemen of Bru nooit iets had ge zegd, wist de vrouw tc vertellen, dal zij zelfs nooit aan haren man had gevraagd van waar die ringen kwamen. Het verhoor der vrouw duurde een volle ur, EENIGE GETUIGEN hare schoon-1 hotelhouder aan de St. Pictcrsstatie. Den als kuischvrouw. NooitDinsdag, 30 November, zijn Bru cn Berth.i nstc woord, over zijn'in zijn hotel gekomen. lieer Chrïstiacns ken- !an nog m dc woning moeder in d had Bru haar het m...-.- - d<oen en laten medegedeeld, toch ten minstc.de zc met doch door de dagbladen en later niet over het plegen van misdaden. Toen dc uit het onderzoek bleek het klaar, dat het kop- ondcrzoSksreclitcr echter uitleg vroeg hoc pel Bertha cn Bru was, Z socpecrd. de aangehoudene in het bezit was gekomen j hotel cn bleven cr een klem uurn; an pelsen, mantels en gouden ringen, tenwat zij samen spraken harent gevonden, antwoordde de vrouw, dat met ht Ch i hc Over i: taens ujne ecl Bru kon gen nopen! misdaad in kon geen DE CONFRONTATIE vol.-dc de confrontatie titss htgenootc. Dc eerste gedagvaarde was heer Jules Pol let, patroon uit het Lciehof, in dc Pafijntje- traat, achter de St. Pictcrsstatie. Dc koffie» huishouder kende Bertha Petit, het slachtof fer, daar zij dikwijls naar zijn drankgele- legenheid kwam met Marie Senti, dc koffic- huishoüdstcr uit «Chi z Nous». ook in dc Heuvelstraat gelegen. De twee.vrouwen wa ren vriendinnen en nooit is er over Bru in ijn huis gesproken. zijn eerste bekentenissen bcvcsti- dc omstandigheden waarin dc dc Heuvelstraat werd gepleegd, geen verband worden gebracht tusschett Idcn uitleg der beide aangehoudenen. Bru had .aan zijn.vrouw nooit gezegd dat hij Bertha j Petit waar zijne moeder werkte om het le» veji zou brengen. Een hulp in die laffe mis daad had vrouw Bru niet gebracht. Wa.ir haar man pelsen haalde cn gouden ringen, daarover heeft zij zich nooit bekommerd. Het nnderlioor der getuigen cn confrontatie duur», deh tot 6 ure cn dc aangehoudenen werden dan naar het gevang teruggevoerd. lieden Dinsdagmorgen is Bru ter plaats, der misdaad vcbracht om%crdercn uitleg U, verstrekken. BET CAFÉ VAN 13EMUA 1'LllX

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Volksstem | 1938 | | pagina 1