Zwaarten ua de
Maaltijden
Ee reis van Chamberlain
en Halifax naar Home
G£KEK6D NIEUWS
Erg ongeluk le Sl-.ttorilz
Londsn^Brussel
in 48 minuien
üei ski-smgeluk
ep den Galibier
Eéiie slem
Voor Kamerontbinding
NEW YORK
ALLEEN
IN DE WERELD
11 Januari. H. Honorata. - Zij
was de zuster van den H. Epiphanus,
bisschop van Pavia, aanvaardde den
kloosterlijken staat en stierf rond het
jaar 500.
Indien gij de zwaarten in de maag
voelt, eenigen tijd na uw maaltijden i3
1 het bijna zeker dat gij lijdt aan hyperch
De goudvoortbrengst in de mijnen lorhydrie of afscheiding van een al t<
van Kilo-Moto. -- De voortbrengst van j zuur maagsap. Dit overtollig zuur ver-
de mijnen van Kilo-Moto in December wekt de gisting van het voedsel, dat als
1938, bedroeg 141 kgr. 641 tegen 719
kgr. in dezelfde maand van 1937.
Voor het jaar 1938 bereikt de pro-
duktie 8.466 kgr. tegen 8.066 kgr. 701
gedurende het jaar 1937, wat dus een
aanwinst van nagenoeg 400 kgr. verte
genwoordigt.
De prinsen Felix van Luxemburg en
René de Bourbon gekwetst
Op de vermaarde bobsleighpiste van
«Gresta» te St-Morits, heeft zich een
erg ongeluk voorgedaan.
Een «bob» werd bestuurd door prins
•René de Bourbon en langs achter had
zijn broeder Félix van Luxemburg
plaats genomen, om het remmen te ver-
lood in de maag blijft/en zeer hevige 'zekeren.
pijnen veroorzaakt. Een spoedige, ver-
Apostolaat te Brooklijn. De bis
schop van Brooklijn heeft de geestelij
ken van zijn bisdom aangespoord om
het aantal godsdienstcursussen voor an
dersdenkenden uit te breiden.
Het vorig jaar werden onder leiding
van Pater McGowan reeds 45. van deze
cursussen gehouden. Aan dezen cursus
hebben 671 niet-katholieken deelgeno
men, waarvan er 542 zijn overgegaan
tot de Katholieke Kerk.
lichting kan bekomen worden door een
half koffielepeltje of 2 a 3 comprimés
Magnésie Bismurée te nemen in een
weinig water, na de maaltijden of wan
neer gij de pijn gevoelt. De Magnésie
Bismurée maakt bijna onmiddellijk het
overtollig zuur werkeloos, verzacht de
ontstoken slijmvliezen en voorkomt
brand, krampen, zuur, zwaarten en al
le ongemakken die uit een overvloed
Vrijdag laatst hadden zij een koers
gewonnen en wilden Zondag herbegin
nen.
Zij vertrokken aan een buitengewo
ne'snelheidprins René gebood zijn
broeder, de remmen niet aan te raken.
In de eerste virage waren zij prach
tig geslaagd en werden luidruchtig toe
gejuicht; zij vervolgden met nog groo-
ter snelheid. Prins Felix had den tijd
niet een ruk aan- dé rem te geven
van zuur
Bismurée onschadelijk en gemakkelijk
om nemen, is te koop in alle apotheken
aan de prijs van fr. 7.50 en frs. 13.50.
Het groot formaat bevat meer dan het
dubbele en is dus veel voordeeligev.
Een gasleiding van 2500 Km. Een
gasmaatschappij uit den staat Montana
(V.S.A.) heeft de toelating aange
vraagd voor het aanleggen van een
23 00 km. lange gasleiding naar Wis
consin, een afstand gelijk aan dien van
Kopenhagen naar Napels.
Dc kosten worden op rond 5 millioen
dollar (150 millioen frank) gesteld.
Een tweede plan van nog grooteren
omvang, en dat 200 millioen dollar zou
eischen, bestaat in Kansas. Hiertegen
zijn echter bezwaren gerezen van de zij
de der werkgevers- en arbeidersorgani
saties der kolenmijnen; het betreft hiei
namelijk het vervoer van een concur-
reerend product aardgas.
Gouverneur-generaal Rijckmans in
Congo terug. M. Rijckmans, gouver
neur-generaal van Congo, is van zijn
reis naar Europa in Congo teruggekeerd
en te Matadi aangekomen. Hij werd
met de gebruikelijke plechtigheid door
de plaatselijke overheden ontvangen.
Vervolgens nam M. Rijckmans plaats
in een extra-trein waarmede hij naar
Leopoldstad vertrok.
Persjubileum in Italië. Het katho
lieke blad van Genua «II Nuovo Citta-
dino» heeft in het begin van het nieu
we jaar zijn tienjarig bestaan herdacht.
Bij deze gelegenheid heeft Kardinaal
Pacelli, in naam van den H. Vader, een
schrijven gericht tot de redactie en de
administratie van het. blad, waarin hij
het blad een ruime verspreiding toc-
wenscht onder de Italiaansche katho
lieken.
Door een engelsch verkeersvliegtuig
Een Engelsch verkeersvliegtuig, on
der bevel van kapitein J. T. Percy, is
van het Londensche vliegveld Croydon
naar Brussel gevlogen met aan boord
een vier-koppige bemanning en 1 l pas
sagiers; de vlucht duurde slechts 48 mi
nuten. Het oud rekord bedroeg 53 mi
nuten.
xxen ene uit een overvioeu ----- --
voortspruiten. De Magnésie bij de tweede virage. sloeg de «bob., te
gen een wand van de piste.
Dadelijk sneldè men ter hulp; beiden
lagen erg bebloed-óp de ijsbaan.
Prins Félix was èver gansch het li
chaam gekwetst dóch niet gev
met zijn broeder, René was het erger
gestéld. Overgebracht naar het gast
huis, moest men de talrijke wonden toe-
- in
naaien.
Nadere bijzonderheden
De kwetsuren die prins René de
Bourbon en zijn bfpeder hebben opge-
loopen, zijn niet zoo erg als hierboven
gemeld. Prins René de Bourbon, werd
slechts de bovenlip .gekloven en zal niet
lang in het gasthuis' verblijven. Wat
prins Félix van Luxemburg betreft, die
heeft slechts kneuzingen opgeloopen.
Mededeelingen voor de Werkloo-
zen (openstaande betrekkingen) door
den Nationalen Dienst voor Arbeidsbe
middeling en Werkloosheids worden
thans niet meer gelezen om 9 uur, doch
aan het einde van de eerste uitzending
der Nieuwsberichten, welke te 7,25 uur
aanvangt.
Verbond der Katholieke Vereenigin-
gen en Kringen. De eerstkomende
algemeene vergadering der afgevaar
digden zal plaats grijpen op Woensdag
I 1 Januari, te 1 0,30 uur stipt in «Patria»
23, Broekstraat, Brussel.
Dagorde 1. Het vraagstuk der Jo
den a) Historisch overzicht, uiteenzet
ting van ridder J. de Ghellinck d Else-
ghem, advokaat bij het Beroepshof; b)
de Joden in Belgie, uiteenzetting van
burggraaf du Bus de Warnaffe, gewe
zen minister, volksvertegenwoordiger.
Op de algemeene statutaire vergade
ring van de katholieke associatie van
het kanton Assche heeft Kamerlid De
Winde de balans opgemaakt van de
vier jaren drieledige regeering en zich
overtuigd voorstander verklaard van
Parlementsontbinding welke het kie
zerskorps zou toelaten zich uit te spre
ken over de twee stellingen die tegen
over elkaar staan. Ofwel zal men rechts
omkeert maken, zeide hij, om terug te
keeren tot de gezonde tradities van om
zichtigheid en zuinigheid in zake open
bare financiën; ofwel zullen de handha
ving van een onverdraaglijken belas
tingdruk en de voortzetting van een
overdreven levenswijze de Natie in haar
levensbronnen ondermijnen door de
vernietiging van de belastbare stof,
door de verdelging van den midden
stand en door het verval van de econo
mische bedrijvigheid van Belgie. Het
land heeft zijn keuze gedaan.
De stad New York is een van de
grootste en drukste steden der wereld.
Volgens de laatste volkstelling waren
er 6.930.446 inwoners, waaronder
4.300.000 blanken.
Om een idee te krijgen van de enor
me uitgestrektheid dezer stad, is het
voldoende te weten, dat de voornaarp-
ste verkeersweg, de Broadway, die de
stad in lengterichting doorsnijdt 27 ki
lometer laftg is.
Het Empire State Building, het hoog
ste gebouw van New York en de heele
wereld telt 85 verdiepingen en is dui
zend voet hoog.' Het is nóg 30 meter
hooger dan de Eiffeitoren.
Het zal slechts weinigen bekend zijn.
dat onder de talrijke secten te New
York de Joden de grootste rehgieuse
gemeenschap vormen, onmiddellijk ge
volgd door de Roomsch-Katholieken.
De stad heeft niet minder dan 3000
kerken en 20 musea.
De voornaamste handel van New
York is de kleerenhandel en dit ver
klaart tevens het buitengewoon groot
aantal Joden, van wie nog een groot
gedeelte is onderworpen aan het fameu
ze «sweeting-systeem». Na de klee-
dingindustrie volgt de papierindustrie.
Als geldmarkt wordt New York op het
oogenblik alleen nog overtroffen door
Londen.
1ste Vervolg.
Ik dacht een oogenblik na op de
Woorden die mijn oude schoolkame
raad tot mij gesproken had. Waar gaat
gij heen? en Hebt gij geld vroeg
hij immers. Dat moet wel eene wijze
vraag geweest zijn, want waar zou ik
zonder geld kunnen heengaan Nu
werd mijn gang twijfelachtig en doel
loos.
Pinkoog Pinkoog riep ik, luid
genoeg om door de voorbijgangers ge
hoord te worden, waarom mij dit ge
vraagd
Ik gevoelde mijne hulpeloosheid, en
tranen biggelden langs mijne wangen.
Alleen geen vader noch moeder te
kennen, die u liefhebben en koesteren
geen geld of goed te bezitten, waarme
de gij de verleiding kunt bedwingen,
van huis te gaan. Gansch alleen Jong,
arm, onervaren, en dan nog verstooten
te zijn O mensch, dat lot is zoo vree-
selijk I
Maar ik was niet verstooten. De lief
dadige hand strekte zich ontfermend
over mij uit, doch ik was fier en eer
zuchtig, en weigerde het brood der ge
nade te eten.
Het was vrij natuurlijk dat niemand
meer acht op mij sloeg, toen ik het
grootste deel van het vette West-Fries
land achter mij had. Die havelooze jon
gen, met zijn somber uitzicht, was vooi
de voorbijgangers een voorwerp van
Londen, 9 Jan. In afwezigheid
van M. Chamberlain, die Dinsdag och
tend naar Parijs en Rome vertrekt, in
gezelschap van Lord Halifax, zal het
ambt van eersten-minister, gelijkvor
mig de traditie, uitgevoerd worden
door den Kanselier van dp Schatkist
sir John Simon.
Men voorziet geen vergadering van
het Kabinet voor Woensdag 1 8 Januari.
De oorlog in Spanje is de «struikelsteen')
aldus de «Times».
Londen, 9 Jan. Aan den voor
avond van de reis-van M. Chamber
lain en lord Halifax naar Rome, wijst
de Londensche pers er op dat de oor
log in Spanje, vólgens de uitdrukking
van de «Times» da;>struikelsteen» uit
maakt der Engelsch^ialiaansche bespre
kingen.
De diplomatieke opsteller van de
«Times.) bevestigtjdffit in ieder geval «de
oorlogsrechten—mét zullen toegestaan
worden vooralëer hét plan van het Co
mité van nipt-inmenging wordt verwe
zenlijkt
Volgens de diplomatieke opsteller
van de «Daily Telegraph and Morning
Pist» blijft de toekenning van de oor
logsrechten ondergeschikt aan de alge-
heele terugtrekking der vreemdelingen.
De uitwijking der Duitschers is dus zoo
noodzakelijk als die der Italianen.
De hoofdopsteller van de vreemde
politiek-rubriek van de «News Chroni
cle» onderlijnt van zijn kant, dat de
Spaansche kwestie hét meest dringend
te regelen is, indien men een werkelij
ken vrede in Europa1 wil bekomen.
«Ongelukkiglijk, voegt hij er bij, 'v.
het een weinig aanmoedigend proefveld
Er is nog geen de minste hoop op
zoening in Spanje, zoolang de vreemde
troepen niet worden teruggetrokken, en
zoolang de levering van vreemd oor-
logsmaterieel niet heeft opgehouden.
Tot dusver zes lijken weergevonden
Op den Galibier, namelijk bij de
bergengte van Ponsonière, in de streek
van Saint-Jeanrde-Maurienne, heeft zoo
als gemeld een geweldige sneeuwstor-
gevaarlijk; I hng een karavaan van 8 skiloopers ver
rast en. bedolven. Slechts één hupner
kon zich bevrijden.
De reddingsploegen zijn er in ge
laagd zes lijken te bergen, waaronder
dit van den heer Jean Maurairr, be
stuurder van het kabinet van den voor
zitter van den Franschen Senaat. Hij
was slechts 35 jaar oud.
De andere lijken werden herkend als
zijnde die van mej. Torchon-Davat,
mej. Magnan, en van de heeren Ray
mond Ermorine, Paul Elwerfest
Stéphane Lechner.
De heer Raymond Ermorine was lui
tenant-vlieger bij het 19de eskader van
Bordeaux. De heer Paul Elwerfest was
een Nederlander, studeerende in het
Biologisch Instituut te Parijs. De heer
Stéphane Lechner was ski-monitor.
De lijken werden per slede overge
bracht naar Valloire en aldaar in de
kleine dorpskerk opgebaard.
Het lijk van den heer Daniel De-
wulf, professor van ski-Ioopen die ins
gelijks vermist wordt, is nog niet terug
gevonden.
de vergiftiging overleden. De andere
arbeider is buiten gevaar.
Door de politie werd een onderzoek
gesteld.
BRAND TE AARTRÜKE
Op een hoeve van baron Van Caloen,
aan de Bruggestraat, bewoond door ze
keren Richard Jonckheere is Maandag
avond brand ontstaan in een schuur,
die langs de straat gelegen is.
Toen het vuur bemerkt werd stond
de schuur reeds in lichtelaaie. De die
ren die in het brandend gebouw onder
gebracht waren, konden allen gered
worden.
De brandweer van Torhout werd te
lefonisch verwittigd en snelde in aller-
haast ter plaatse. Zij stelde alles in het
werk om het vernielend element zoo
goed mogelijk te bestrijden en de na
burige gebouwen te vrijwaren.
Het vuur breidde zich bliksemsnel
uit, doordat de schuur een gröote hoe
veelheid hooi en stroo bevatte.
De oorzaak van den'brand is tot nu
toe onbekend.
De rijkswacht van Torhout, die even
eens ter plaatse was om de orde te
handhaven en dé noodige vaststellingen
-te doen stelde het eerste onderzoek in.
De brandweer bleef tot laat in den
avond ter plaatse.
De schade zóu, volgens de eerste
vaststellingen, zeer hoog oploopen.
MAN VERONGELUKT TE
ANTWERPEN
Een automobilist zag Maandagavond
aan het kruispunt van de Volharding-
ér» Onafhankelijkheidstraten, te Ant
werpen, plotseling een man naast een
fiets op den rijweg liggen. Hij remde
uit alle macht, maar vruchteloos. De
man werd overreden en zoo deerlijk
gewond, dat hij enkelen tijd later over
leed.
Het slachtoffer is de 5 1 -jarige Jan
De Vos, uit de Jules-Kenneslei, te Wil-
ijk.
TE ANTWERPEN DRONKEN TWEE
VERHUISWERKLIEDEN EEN
GLAASJE VERGIF
Een hunner overleden
Twee verhuiswerklieden hadden
Maandagnamiddag een groote partij
meubelen binnengebracht in een huis
der Twee Nethenstraat, te Antwerpen.
Toen zij hun werk geëindigd hadden,
schonk de vrouw des huizes voor elk
hunner een borrel uit. Toen zij het
glaasje geledigd haddenwerden zij
door hevige krampen gekweld.
Zij werden in allerijl naar het zieken
huis overgebracht, waar werd vastge
steld, dat beiden bij vergissing, cynisch
zuur hadden gedronken.
Een der arbeiders, de 32-jarige Hy-
poliet Govaerts, is Maandagnamiddag
het gasthuis, aan de gevolgen van
TWEE JONGELINGEN VERDRON
KEN TE DENDERMONDE
Maandagnamiddag werd de wijk van
de Donckstraat te Dendermonde in op
schudding gebracht door een tragisch
geval.
Zekere H. De Deyn, wonende te
Appels, zag van verre hoe twee jonge
lingen beproefden op het ijs te gaan.
Plots verdwenen de twee onvoorzich
tige jonge mannen in het water.
De Deyn sprong toe en trachtte de
drenkelingen te bereiken door middel
van een plank. Doch het ijs was zoo
broos, dat de redder zelf uit het water
moest worden gehaald.
Onderutsschen verliep echter de tijd
en de twee drenkelingen kwamen niet
meer aan de wateroppervlakte. Men be
gon dan ook onmiddellijk te dreggen en
veldra werd een eerste lijk opgehaald.
Het was dit van zekeren Jozef Vanden
Broeck, 1 7 jaar oud, wonende et Den
dermonde, op het Klein Kwartier.
Even daarna werd het tweede lijk
opgehaald en geïdentificeerd als zijnde
dit van Désiré Van Geerteruyen, 16
jaar oud, wonende aan de Tuin wij.
afschuw, een alledaagsch gezicht, eer
luierik, een deugniet, een kleine Hief
Harde woorden die in stilte door mij
werden opgevangen, maar als dolkste
ken door mijne ziel gingen.
Wat is de wereld toch slecht en
achterdochtig, dacht ik toen alreeds. Is
armoede dan eene schande Waarom
hield men mij voor een deugniet, een
kleinen dief en waarom was ik een
luierik ik wilde immers werken
Toen ik dé Koepoort van Hoorn na
derde, die thans gesloopt doch destijds
nog de oude West-friesche hoofdstad
vari^het vette land afscheidde, was het
re^ds schemeravond geworden want
hoeWel de afstand van de plaats, van
waar ik kwam tot aan de stad, slechts
een paar uren telde, had ik, door van
tijd tot tijd aan den kant van de slooten
te gaan zitten, of door verscheidene
malen mijn hoofd tegen het hek van
eene boerenwoning of tegen de wilgen
stompen, die den fraaien weg ontsieren
een rustpunt te geven, teneinde de tra
nen op te drogen, die nu en dan nog
uit mijne oogen vloeiden, den afstand
schijnbaar met een paar uren verlengd.
De poort was reeds gesloten, doch in
de zware, boogvormige deur was eene
tweede, kleinere deur aangebracht,
groot genoeg, om er den kleinen
niet naar behooren door te laten. Ach
ter de deur stond een reusachtige kerel
met een dom gelaat en eene wollen
muts op het hoofd hij dampte ziji
smookje, en blies van tijd tot tijd eene
wolk voort uit zijne neusgaten. Zijne
verveling moet niet ten mijnen gunste
geweest zijn, want toen ik over de twee
voet hooge plank wilde heen stapper,.
die waarschijnlijk tot drempel diende,
greep hij mij in het kruis van de broek
stevig vast.
Ventje, wie zij t, gij vroeg hij
mij barsch. - -
Ik trilde als het riet aan de rmgsloot,
en het huilen was mij weer nader dan
het lachen. Ik zwèeg.
Gauw wat, kleine spitsboef, ver-,
volgde hij, of ik sluit het gat.
Ik heb later gezien, dat de zware
deuren nog wel in de»-Eoestige hengsels
hingen, maar dat zij toen bij nacht.zoo-
wel als bij dag, vootv. de voetgangers
openbleven- ,ook was de, kerel met
jeneverneus (want daarvoor had ik de
zen aangezien) en zijn wollen muts ver
dwenen. Misschien is hij wel den weg
'van alle vleesch gegaan. Goed, ik zag
hem met smeekende oogen aan, en
toen vielen mijne blikken op een oud
vrouwke, dat aan de linkerzijde van de
poort, onder het hooge koepeldak als
een standbeeld ingemetseld scheen. Ik
heb dat figuur in later en tijd nog dik
wijls ontmoet. Zij stalde op eene zware
houten klep, die 's nachts tot sluiting
van het gat moest dienen, en waaruit
bij dag haar halve lijf troonde, alles uit
wat de hongerige maag van eenen klei
nen vagebond konde strelen zij hield
daar een snoepwinkel.
Ik voelde onbedacht in mijne broek
zakken, maar tastte mis.
Mijn talmen om antwoord te geven
scheen den poortwachter te vervelen,
op het toenemend verzoek echter van
de winkelvrouw Och, laat hem
door, dan kan hij zijn weg in de wereld
:l vinden, nam de wollen muts mij op de
I punt van een zijner zwart geschilderde
EEN ARME VROUW OP HET
STORT EENER KOOLMIJN TE GÏL-
LY ONDER WAGONNETJES
VERMORZELD
Een arme weduwe uit Gilly, de 52-
jarige Célestine Claeys, wonende in de
«rue de la Station» was Maandagmor
gen rond 7 uur 20 naar het stort der
koolmijn Trieu-Kairin in de «rue de la
Ferme» gegaan, om er wat mager
steenkolen te verzamelen voor den ver
koop. De vrouw die van den Openba
ren Onderstand leefde, wilde aldus haar
pover inkomen wat verhoogen, en
klauterde voorzichtig de steenkoolhel
ling op.
Toen zij zich op zeker oogenblik wat
al te dicht bij de spoorlijn gewaagd
had, deed zij en val en kwam op de
spoorbaan terecht. Enkele wagonnet
jes kwamen juist langs gereden, en de
ongelukkige werd letterlijk vermorzeld.
Toen men de ongelukkige weduwe
ter hulp gesneld kwam, had zij reeds
opgehouden te leven.
klompen, en wierp mij bijna een halve
Rijnlandsche roede de poort door.
Op deze wijze zag ik voor het eerst
van mijn leven de huizen van eene stad.
Het huilen was mij evenwel nader
dan het lachen, doch de moedwil van
den poortwachter, dien ik later, zooals
ik zeide, nooit meer ontmoet heb, deed
mij de borst van verontwaardiging
zwellen, en het eerste woord, dét ovei
mijne lippen rolde, en op hem doelde
was Rakker
Ik zag de stad, ik zag er huizen ker
ken en torens, in bonte menigte door
een. Ik zag er winkels met allerharide
koopwaren, en wegen en voetpaden,
waarop een hardlooper onwillekeurig
moest knikkebollen.
Ik sukkelde de eene straat in, en de
andere uit, en keerde mij telkens ver
schrikt om. Wanneer een hoop straat
bengels mij op de hielen volgde, liep
ik somtijds als voor mij zeiven vreezer-
de, achter den man, die eene handkar
bestuurde, waarin een dood paard of
een verdronken kalf lag, ook ik bleef
voor een dér gelanteriewinkels staan,
waar de menschen juist bezig waren de
lichten te ontsteken.
Ik noemde in die dagen Hoorn, met
zijne negen duizend zielen, eene groote
groote stad en dat is een knaap, die
altijd onder den plak van een hard
vochtigen is opgegroeid, wel te verge
ven. Hoorn is een lief, zindelijk en wel
varend stadje, wel te verstaan wanneer
men het minus zooveel van het plus
zooveel aftrekt. Nu, armen vindt men
overal, tot zelfs in Perzie en Algiers.
Ik dwaalde nu hier en dan daar rond,
tastte andermaal in mijne broekzakken
doch trok de handen wederom vergeefs
terug. Toen beet ik op mijne nagels en
mijmerde. Wat moet ik aanvangen?
Ik wilde de wereld door maar hoe
de eerste schrede op hare talrijke kron
kelpaden gericht
Als jongen van 1 3 jaren reikten mij
ne blikken destijds niet vérder, dan
naar een goede legerstede, eene warme
hutspot en eenige centen om knikkers
té koopen, en buiten de schooluren
iVaar ik dan ook al de wijsheid, die ik
op dat oogenblik bézat, vergaard had
-Hik bekommerde ik mij weinig om mijn
toekomstig lot.
Jk zeg, buiten de schooluren want
de meester die trouwens een braaf en
:htingswaardig man was, was de eeni
ge persoon, die in zijne trekken het lot
van een armen, verlaten wees met bon
te kleuren wist te schilderen.
Ik had gehuiverd bij zijne verhalen
omtrent de ellende, welke zoo menig
arme onverdiend móest lijden, weinig
denkende, dat ik zelf weldra tot deze
rubriek van menschen zouden behoo-
n- i
Terwijl ik, in mijne sombere over
denking verdiept, ongemerkt aan het
houten havenhoofd was aangeland, en
de avond met zijn geheimzinnig gef uis
ter als een spook op mij neerdaalde,
terwijl ik, in halfbewusteloozen toestand
mijne kwijnende oogen op de loggers
en visschersvaartuigen liet weiden,
die langzaam aan den horizon opdaag
den, werd ik op het onverwachts bij den
schouder gegrepen.
Vervolg.
