De Loting
De KoDing van Portugal
en zijn oudste zoon vermoord
Nieuwstijdingen.
Het nut der bosschen
Over Hugo Verriest
In Aalst zijn de lotingsdagen zonder
buitengewone voorvallen afgeloopen.
Hier en daar wel een broebbelmgsktn
of uitdeeling van muilperen, als gevolg
der dronkenschap, maar toch niets
erg. Op sommige dorpen Van 't om
liggende het er erger toe; te Oor-
degem o. a. is er wreed gevochten met
de messen. De lotelingen van BAVE-
GEM, die van Oordcgem kwamen,
waar zij hadden deelgenomen aan de
loting, werden opHoog-Bavegem aan
gevallen door eenige lotelingen van
Oosterzeele. De aanranding was zoo
onverwachts, dat de Bavegemnaars
zich niet konden verdedigen; de aan
randers zwaaiden met hunne messen
als bezetenen en kapten en kerfden in
den hoop.Drij gebroeders hadden ver
schelde messteken bekomen. De laffe
aanranders namen dan de vlucht, zon
der gekend te zi]n. 's Morgens werd
er aan het gemeentehuis van Oordegem
slag geleverd tusschen Oordegem en
"Vlierzele. Hier ook werden de messen
getrokken en twee jongelingen bekwa
men erge wonden. Toen de gendarmen
uit het gemeentehuis kwamen om tus
schen te komen, waren de vechters
reeds in alle richtingen gevlucht. Hoe
barbaarsch toch, die messengevechten.
Te St Amandsberg werd ermaandag
achternoen ook gevochten tusschen lo
telingen en*jneeloop«rs, Zekere Fiers
kreeg 'ne messteek tegen het rechter
oog. In 't Antwerpsche is het maan
dag ook loting geweest; daar ook heeft
bet in sommige dorpen gespannen; te
Puers o. awerd er gevochten met de
messen en zijn er zelfs revolverschoten
gelost. Toe maar! dat gaat nu toch
over zijn hout, bij beschaafde lieden.
Te Hingene ook werd er schrikke
lijk gevochten; verschelde jongelingen
,zijn deerlijk gesteld.
Heel waarschijnlijk zullen het mee-
rendeel onzer lezers reeds de tijdingen
vernomen hebben, over de wreede ge
beurtenissen m Portugaal.
Zaterdag reedde koninklijke familie
van de statie naar huis, in een open
rijtuig, bespannen met vier peerden.
Aan den omdraai eener straat geko
men, sprong eensklaps een kerel op
het achterdeel van het rijtuig en loste
twee revolverschoten op den koning,
die doodehjk gewond ineenzakte.
Aanstonds sprongen de soldaten en
policie-agenten naar den kerel, die zich
krampachtig aan de koets vasthield; op
hetzelfde oogenblik naderdenverschei-
dene andere medeplichtigen het rijtuig
en van alle kanten werden er schoten
gelost, met karabijns die de schelmen
van onder hunne mantels haalden.
De oudste zoon, een prins van21 jaar
werd insgelijks getroffen door 2 kogels
en stierf korts nadien.
Dejongste zoon bekwam eenewonde
aan den arm, doch niet erg; en de ko
ningin bleef ongedeerd.
Verscheidene der aanvallers werden
ter plaats gedood en een groot getal
aangehouden.
Naar het schijnt was de aanslag se
dert eenigen tijd reeds beraamd? De
oproermakers dachten een soort van
oproer te zullen verwekken en aldus
de middelen te hebben om de republiek
te doen uitroepen. Doch hun plan is
mislukt, daar van zondags reeds de
tweede zoon koning van Portugal is
genoemd. Een nieuw ministerie is ins
gelijks tot stand gekomen, en de over
heden zijn vast besloten alie poging
tot oproer te dempen.
T'AALST is donderdag morgend
een brouwerswagen van den heer Max
Moens in de vitrien gereden van M.
Mertens, handelaar in jenever en li
keuren, Gentschestraat. Ganschjde vi-
tnen met al de likeurflesschen werden
verbrijzeld. Dat zal daar een geram
mel geweest zijn
Te LEDE kwam zondag avond
Remi Roggeman in de herberg van de
weduwe Coen, en kreeg er twist met
denzoon Jules. Roggeman, m woede
ontstoken, gaf de bazin eenen stamp
op den buik; vrouw Coen viel bewus
teloos ten gronde en maandag achter
noen, rond 3 ure is de ongelukkige
bezweken. Het parket is ter plaats ge
weest. Men zegt dat Roggeman vroeger
nog in't zinneloozengesticht verbleven
heeft.
Te 1DEGHEM (bij Ninove) kwam
maandag avond rond 8 ure. zekere M. V.
vanSchendelbeke, in de statie der gemeen
te op 't oogenblik dat de trein, waarmede
hij moest vertrekken, reeds in gang was.
Hij sprong op de voettrede van een wagon
verloor het evenwicht en rolde onder de
wielen van den trein. De ongelukkige
werd letterlijk in stukken gereden. V..was
weduwenaar; hij laat twee minderjarige
kinderen achter.
Te GEERAARDSBERGEN leeft se
dert eenigen tijd de genaamde Victor Oli
vier bijgenaamd (Sergent) in onmin met
zijne.vrouw. Maandag nacht ontstond er
opnieuw twist tusschen de echtgenooten.
Toen dinsdag morgend, zijne kinderen
naar de fabriek vertrokken waren, begaf
Olivier zich naar de slaapkamer zijner
vrouw en bracht haar twee messteken toe.
De dader nam vervolgens de vlucht. De
toestand van het slachtoffer is zeer erg.
Over zeven of acht jaar had Olivier, die
55 jaar oud is, zijne vrouw ook messteken
toegebracht.
De policie en de gendarmen van Gee-
raardsbergen kwamen dinsdag in den
vroegen morgend reeds ter plaats van de
moordpoging. Het parket van Audenaarde
is 's namiddags te Geeraardsbergen afge
stapt.
Meermaals wordt er door de landbou
wers geklaagd, als er hier of daar een paar
bunders akkerland werden beboscht
alweer zooveel labeurgrond verloren
voor den boerDe lieden die zoo spre
ken, gaan slechts het onmiddelijk nut na,
en oordeelen gansch verkeerdwant de
bosschen zijn werkelijk van groot nut voor
den landbouw. Zonder de wouden ware
de opbrengst der akkergronden bijna van
geenen tel.
De ontwouding vooreerst is eene oor
zaak van droogte; want, op eene opene
vlakte, dringt het water in betrekkelijk kor
ten tijd door de grondlagen heen tot in de
waterkom der aarde.
Staan er integendeel boomen, dan zij
pelt het water langzaam door de grondla
gen en maakt deze vruchtbaar. Deze door
zijpeling gebeurt hier langzaam om ver
schillende redenshet water wordt tegen
gehouden 1° door de takken en bladeren
2° door de dorre bladeren, die den grond
bedekken 3° door de boomwortels, die
het water ver uitéén drijven.
Dank aan de bosschen worden de vloe
den te keer gegaan immers het water
wordt hier in zijnen loop gestuit door de
beletselen, die wij hoogei aanhaalden, en
de rivieren zijn alzoo gevrijwaard van eene
overtollige hoeveelheid, die hunne bed
ding zou doen overstroomen, wat gebeurt
in eene uitgestrekte vlakte, waar al het
water te gelijk naar de rivieren vloeit. Het
is inderdaad bewezen, dat de rivieren, die
door een oord loopen zonder bosschen,
29 maal meer water ontvangen dan water-
loopen, die hunne bedding hebben in eene
beboschte streek.
Zonder van de verfrisschende koelte te
gewagen, die de bosschen aan onze streken
bij zomertijd bezorgen, leveren zij nog een
ander voordeel op, namelijk Zij houden
de winden tegen, die maar al te dikwijls
zoo'n nadeeligen invloed uitoefenen op de
veldgewassen.
Om een voorbeeld te geven van de on
gekende verdiensten der bosschen en hoe
gevaarlijk van den anderen kant de ont
wouding soms kan zijn, zullen wij een ge
val aanhalen in den laatsten Herfst te Ou-
zous, een dorp in den omtrek van Lour-
des. gebeurd: Voormeld dorp was op de
helling van eenen beboschten berg gele
gen men had den berg ontgind en bij den
eersten storm is de grond, die vroeger
door de boomwortels wierd vastgehouden,
losgeschoten en het dorp wierd door de
rotsklompen vernield.
Herman Teirlinck schrijft in De Stan
daard over Hugo Verriest
Hij gaf een voordracht voor het
Vlaamsch Pleitgenootschap. Hij gaf die
voordracht in dat reusachtig Justiciepaleis,
waarvan men de geheele stad hoort ronken
en waar men ze overziet met al hare to
rens en daken, onder een roling van stu
wende wolkenjacht. In de eerste kamer
van het Dcioepsiioi, een ongewoon
gedreun van mooie damen en aandachtige
heeren, zag ik hem staan zijn zwarte
toog rechtop boven het duistere katheder
en zijn hoofd zijn, heerlijk hoofd, zilverig-
om-kranst, beglansd met een ooi ijk lachje,
daar hooge in de half-duistere klaarte, te
gen de doezelige verven van een verwij
derd Gobelin.
Ik zal niet gemakkelijk zijne zonderiin-
ge.scherp-hedendaagsche elegantie verge
ten. Zijn hoofd zong en tastte, gevoelig,
schuchter-zoekend, melodieus als een van
die wonderbare horzels welke kunnen han
gen, vlijtig en onverroerd, in een gouden
zonnestraal.
Dat hoofd wat een leven Het trilde,
het wiegde, het kleurde op onder de lich
ten van rappe blikken, het fluisterde gelijk
Panfijfels in huiverig riet, het orgelde ge
lijk de kracht van ongelooflijke trompen...
en dan lispelde 't weg in een zilverig ge-
brobbel van klanken, gelijk een watertuil
druppelend over de vlakken van achtien-
deeuwsche fonteinen.
Mijnheer Verriest, dat is nooit meer te
herdoen.
En wat hij zei
Wat weet ik het, wat weet ik al I Hij
'heeft het gezeid... 't Was over Guido Ge
ile.
Het volk is de zee en de taal is hare
barenslag... ea gelijk de fabel vertelt dat
