P
Neemt U in acht...
de Jeugd slaat U gade L.
Dirk Martens roskamt
ZONDAG 2 EB6RUAR1 194? (f
1* JAAÜGANG. Nf 5 - W^BRMJVD
PRIJS 'ft
Orgaan van het Verbond der Weerstandsgroepeeringen van Aalst en Denderstreek
AANGESLOTEN BIJ DE NATIONALE UNIE VAN DEN WEERSTAND
Beheer Redakti, Lok„I - DEN BEIAARDNi.uw.tr,*, 6. Abouu.m.ut.prij. per 3 m„„d 27 Fr.
Op Zondag 16 Februari e. k. hebben de jaarlijksche Karnavalieesten
plaats. Onze stad, sedert jaren bekend voor haar buitengewoon vroolijke
karnavalfeesten, bereidt zich reeds voor om de duizenden toeschouwers
goed te ontvangen en volop te laten genieten,
De NEGENTIENDE JAARLIJKSCHE KARNAVALSTOET die te
dier gelegenheid uitgaat, belooft al het voorgaande ver te overtreffen,
zoowel door den rijkdom van de kostumen, als door het aantal deel
nemers.
300.000 fr. prijzen zijn er aan verbonden, een honderdtal groepen,
talrijke muziekkorpsen, meer dan 5.000 verkleeden, zullen de kaval-
kade maken tot een feest voor oog en oor.
Vanaf den Zondag morgen zal de vroolijke menigte karnavalgasten
van uit alle hoeken van het land in onze stad binnenvallen en er de opwek
kende drukte scheppen van de goede dagen.
Speciale treinen, trams en autobussen zijn ingelegd om in den kortst
mogelijken tijd en in de beste orde de massa karnavalvierders binnen
de stad te brengen.
Te Huur zullen de Aalstersche Reuzen den stoet rondleiden door de
straten der stad en tusschen een dichte haag toeschouwers zal de golf
van muziek, dans en vermaak, ons gedurende uren meesleepen in een
feestroes en vergeten van zorgen en kommer.
Van den toren van het eeuwenoude Belfort zal het jubelen
Geen zorgen voor morgen,
Vandaag het plezier,
Kom, lustig gedronken
En leve 't goed bier.,..
Koude, sneeuw, wat een miserabel we
der, het is niet te verwonderen dat ik hier
sinds geruimen tijd niets meer te horen
kreeg. De menschen lopen voorbij, zelfs
zonder mij goeden dag te zeggen. Kwalijk
kan ik het hun niet nemen, 't vriest te hard
om blijven te staan, zo mijmert onzen
vriend Dirk.
Doch plots schrikt hij op en ziet ver
wonderd neder, wel allemachtig, twee da
metjes staan vlak bij hem te diskuteeren en
Dirk luistert gretig toe.
Weet gijhet nog, Sophie, toen den Brik
het zo bont gemaakt had op den trein en
de mensen bedreigde met zijn revolver.
Of ik het mij herinner, mijn beste Alice,
maar hij had toch niet gedacht dat ze in de
statie de Feldgendarmerie zouden opbel
len.
Heeft hij daar peren op zijn smerige
smoel gekregen van dien Feldgendarm.
Zeg Sophie, dat deed toch deugd, hij
had wel te roepenik ben van het D.N.B.
en van de S. D. hier mijne papieren, doch
niets te maken, nog enige bonken en mit
naar de Feldgendarmerie.
Ja, ja, Alice, ik heb er plezier van be
leefd, doch ik ben niet volledig tevreden.
En waarom niet, Sophie Iets niet in
orde
Toch wel, Alice, maar gij moet weten
menschen dat toen Briksken opgeleid werd
naar de Feldgendarmerie, hij papieren ver
loren heeft, bewijs van de Sicherheits-
dienst. enz.
Zeg Sophie, hebt ge die papieren nog
Neen menschen. ik heb spijt dat ik die
aan een Madame gegeven heb en die heeft
mij beloofd, alles naar Londen te sturen.
Wat gij zegt. Alice, en wie is die Ma
dame
Kind, den dag van vandaag mag ne mens
niet meer zeggen wat ge weet, doch gij
kent ze goed, als ge ze ziet is het net of ge
ziet de heilige schreeuwmuil.
Wat ge zegt, Alice, of ik die ken, maar
natuurlijk, en.... ge kunt zeker zijn dat die
papieren goed in Londen geraakt zijn met
al zovele andere dossiers, doch ze hebben
daor maar niets ontvangen, spijtig dat ge
die papieren niet gehouden hebt.
Ik geloof dat gij gelijk hebt, Sophie, doch
ik zal die schoon Madame eens aanspreken
en dan....
En mijn besten vriend Dirk denkt na
wat hij daar gehoord heeft, hij vindt het
erg jammer, dat zooveel smeerlapperij be
staat en walgt terecht over sommige indi
viduen, die zich ook weerstander durven
te noemen.
Geen moed verloren, beste Dirk, eens
toch zal gerechtigheid geschieden en zal
de Weerstand in zijn volle glorie prijken 1
Tijdens de vreselijke en reeds verre ja
ren, toen we eendrachtig in de stikdonkere
duisternis streden, schreef de H. Francois
Mauriac, - die toen nog niet meedeed aan
de toegeeflijkheid met tremolo, die in be
paalde kringen opgeld doet - in Le Ca
hier Noir der gedenkwaardige Edition
de Minuit" "Zouden wij durven beweren
dat de Westerse democratie de menselijke
waardigheid, waarop ze zich thans beroept,
heeft weten te vrijwaren 7"
En de met ondergang bedreigde burge
rij slingerde hij de volgende woorden, als
een striemende philippica in 't gelaat: "De
Pernod, Het Sportpaleis, het bordeel, wat
al redenen van bestaan. Ook daar moest
de bodem van de afgrond worden bereikt,
om weer wat hoop te krijgen.
De martelaren getuigen voor 't volk. Al
leen de massa der arbeiders zal het ge
schonden Frankrijk trouw zijn gebleven."
Het past wel, even na te denken over
die zinsneden, het is geen ijdel iets, op dit
ogenblik terug te grijpen naar de vaak
profetische wekroepen, die opklonken uit
deongelijkmatige inhoud onzer sluikbladen
Te die tijd streden millioenen menden
van goede wil, om de vrijheid te redden,
en om een nieuwe wereld te doen ont
staan. Te midden van de strijd bliezen ze
soms even uit en maakten 't bestek en de
balans op, ontwierpen p'annen.
Ze waren het allen eens, om de banvloek
uit te spreken over de oude regimes waar
in Perno'd, Sportpaleis en de rest hoogtij
vieren. Ze hadden gelijk.
Ze hebben nogmaals gelijk, als ze, in
Belgie bijvoorbeeld, tijdens deze week der
Gerechtigheid en der Burgerlijke Opvoe
ding, de wil te kennen geven dat zij zich
zullen verzetten tegen de afschuwelijke te
rugkeer der vergissingen van 't verleden,
waarop de spons virtuozen en aflaatpredi-
kers willen aansturen.
Immers, waarover gaat het eigenlijk
Om het botvieren van een onverbiddelij
ke wraakzucht op de slechte Belgen? Om
het opslaan van evenveel galgen als wij
doden bewenen
Staat en die van de Staat tegenover de bur
ger aangeleerd. Dit alles is tot dusver ge
loof zonder werken gebleven.
Het kind ziet de grote woekeraar van de
sluikhandel triomferen in zijn luxe-wagen,
terwijl de eerlijke ambachtsman tevergeefs
wacht op het onontbeerlijke vrachtwa
gentje.
Het ziet, hoe Robert Poulet ongestraft
blijft, net als de monsters van Breendonck
en Courcelle, moordenaars, wier misdaden
de vreselijkste dedectiveromans in de scha
duw stellen.
Het kind, dat geen toegang heeft tot de
bioskoop. waar een of andere star uit Cali-
fornie. een ietsje te vurig, een athletisch
jeune premier omhelst, kan dagelijks, zo het
Luik bewoont, stoten opmeneefde procu
reur-verklikker Destexhe en meneer de ex-
burgemeester Bologne, die cynisch en on
beschaamd door de middenstad slenteren,
en, - als het Brussel bewoont - kan het
meester Dubois-Clavier ontmoeten, die
nagenoeg helemaal door onze rechters werd
wit gewassen.
Het kind, waarvan de vader werd opge
knoopt te Mauthausen of de dood vond
langs de wegen van het Reich, tijdens de
kruistocht naar de dood van duizenden on
zer broeders - dat kind, die rechtheb
bende zoals dat heet - wacht nog steeds
op een billijke vergoeding, ter nagedachte
nis van hem, die het vereerde.
DE EEUWIGE ZELFDEN
r\ ^e'5t9e 1 flehoord. de Witten van
t O, F. wordt vervolgd voor kindermoord.
Voor kindermoord Wat ge zegt 1
Ja man, volgens de praatjes was zijn
vrouw bevallen van een tweeling.de Wit
ten gaf maarïéén spruit aan bij de bevol
king, en nu heeft hij een huiszoeking ge
had om te zien wat hij met zijn tweede
had gedaan.
Geen sprake van 1
Wel twintig duizend zouden er nodig
zijn en dat is te veel.
De scherpzinnigsten onzer landgenoten,
zij, die de oorlog voorspelden, de ver
knechting en het verraad, zij, die zorgvul
dig het formidabele raderwerk der gehei
me machine van de Weerstand in elkaar
staken, willen nu niet, dat de idee der Ge
rechtigheid gescheiden wordt van de idee
Burgertrouw.
Ze denken niet aan zichzelf, wel aan hun
kinderen. Ze. voelen zich, tegenover onze
doden, verantwoordelijk voor de toekomst
van onze jeugd.
En geen mens, die het hart op de rechte
plaats draagt, kan hun ongelijk geven.
■Zeker, in onze scholen heeft men de ge
woonte van de groet aan de vlag aangeno
men, men heeft de kinderen de rechten
en plichten van de burger tegenover de
Het ziet, dat alles weer terugkomt: de
Pernod het Sportpaleis en de rest.
Zouden wij er dat kind een verwijt dur
ven van maken, als het op zijn twintigste
jaar niet die vurige en weloverwogen lief
de toedraagt, die men de echte vaderlands
liefde noemt 7
Betekent dit nu, dat we moeten wanho
pen, dan wanneer we, op de keper be
schouwd, toch nog maar twee jaar hebben
verloren
Het zou een misdaad zijn, een strijd op
te geven, die we hebben gewonnen, ten
koste van taai geduld en onverzettelijke
hardnekkigheid. Maar het wordt tijd, dat
we diegenen, die het verraad onder de arm
nemen, toeroepen: Neem U in acht.
Eens had gij het over de ziel van 't kind,
toen ze niet bedreigd werd. Nu is ze in ge
vaar. door uw schuld, door uw baatzuchti
ge gevoelerigheid. Gij hebt wetten en
rechters. Doe die wetten eerbiedigen en
houdt die rechters gestrengheid voor, te
genover de grote misdadigers.
Zoniet barst morgen in lycena en athe
nea een hele verbitterde jeugd ineen scha
terlach uit, als de met de vlag zwaaiende
or het Volkslied aanheffende meester durft
beweren, dat alle Belgen gelijk zijn voor
de wet, dat het goede steeds beloond, het
kwade altijd gestraft wordt.
Neem u in acht De jeugd slaat u gade.
Ze staat op het punt, u meedogenloos te
vonnissen en u voor altijd te veroordeelen
tot een verachting, die gij niet zoudt ge-
stolen hebben.