P Neemt U in acht... de Jeugd slaat U gade L. Dirk Martens roskamt ZONDAG 2 EB6RUAR1 194? (f 1* JAAÜGANG. Nf 5 - W^BRMJVD PRIJS 'ft Orgaan van het Verbond der Weerstandsgroepeeringen van Aalst en Denderstreek AANGESLOTEN BIJ DE NATIONALE UNIE VAN DEN WEERSTAND Beheer Redakti, Lok„I - DEN BEIAARDNi.uw.tr,*, 6. Abouu.m.ut.prij. per 3 m„„d 27 Fr. Op Zondag 16 Februari e. k. hebben de jaarlijksche Karnavalieesten plaats. Onze stad, sedert jaren bekend voor haar buitengewoon vroolijke karnavalfeesten, bereidt zich reeds voor om de duizenden toeschouwers goed te ontvangen en volop te laten genieten, De NEGENTIENDE JAARLIJKSCHE KARNAVALSTOET die te dier gelegenheid uitgaat, belooft al het voorgaande ver te overtreffen, zoowel door den rijkdom van de kostumen, als door het aantal deel nemers. 300.000 fr. prijzen zijn er aan verbonden, een honderdtal groepen, talrijke muziekkorpsen, meer dan 5.000 verkleeden, zullen de kaval- kade maken tot een feest voor oog en oor. Vanaf den Zondag morgen zal de vroolijke menigte karnavalgasten van uit alle hoeken van het land in onze stad binnenvallen en er de opwek kende drukte scheppen van de goede dagen. Speciale treinen, trams en autobussen zijn ingelegd om in den kortst mogelijken tijd en in de beste orde de massa karnavalvierders binnen de stad te brengen. Te Huur zullen de Aalstersche Reuzen den stoet rondleiden door de straten der stad en tusschen een dichte haag toeschouwers zal de golf van muziek, dans en vermaak, ons gedurende uren meesleepen in een feestroes en vergeten van zorgen en kommer. Van den toren van het eeuwenoude Belfort zal het jubelen Geen zorgen voor morgen, Vandaag het plezier, Kom, lustig gedronken En leve 't goed bier.,.. Koude, sneeuw, wat een miserabel we der, het is niet te verwonderen dat ik hier sinds geruimen tijd niets meer te horen kreeg. De menschen lopen voorbij, zelfs zonder mij goeden dag te zeggen. Kwalijk kan ik het hun niet nemen, 't vriest te hard om blijven te staan, zo mijmert onzen vriend Dirk. Doch plots schrikt hij op en ziet ver wonderd neder, wel allemachtig, twee da metjes staan vlak bij hem te diskuteeren en Dirk luistert gretig toe. Weet gijhet nog, Sophie, toen den Brik het zo bont gemaakt had op den trein en de mensen bedreigde met zijn revolver. Of ik het mij herinner, mijn beste Alice, maar hij had toch niet gedacht dat ze in de statie de Feldgendarmerie zouden opbel len. Heeft hij daar peren op zijn smerige smoel gekregen van dien Feldgendarm. Zeg Sophie, dat deed toch deugd, hij had wel te roepenik ben van het D.N.B. en van de S. D. hier mijne papieren, doch niets te maken, nog enige bonken en mit naar de Feldgendarmerie. Ja, ja, Alice, ik heb er plezier van be leefd, doch ik ben niet volledig tevreden. En waarom niet, Sophie Iets niet in orde Toch wel, Alice, maar gij moet weten menschen dat toen Briksken opgeleid werd naar de Feldgendarmerie, hij papieren ver loren heeft, bewijs van de Sicherheits- dienst. enz. Zeg Sophie, hebt ge die papieren nog Neen menschen. ik heb spijt dat ik die aan een Madame gegeven heb en die heeft mij beloofd, alles naar Londen te sturen. Wat gij zegt. Alice, en wie is die Ma dame Kind, den dag van vandaag mag ne mens niet meer zeggen wat ge weet, doch gij kent ze goed, als ge ze ziet is het net of ge ziet de heilige schreeuwmuil. Wat ge zegt, Alice, of ik die ken, maar natuurlijk, en.... ge kunt zeker zijn dat die papieren goed in Londen geraakt zijn met al zovele andere dossiers, doch ze hebben daor maar niets ontvangen, spijtig dat ge die papieren niet gehouden hebt. Ik geloof dat gij gelijk hebt, Sophie, doch ik zal die schoon Madame eens aanspreken en dan.... En mijn besten vriend Dirk denkt na wat hij daar gehoord heeft, hij vindt het erg jammer, dat zooveel smeerlapperij be staat en walgt terecht over sommige indi viduen, die zich ook weerstander durven te noemen. Geen moed verloren, beste Dirk, eens toch zal gerechtigheid geschieden en zal de Weerstand in zijn volle glorie prijken 1 Tijdens de vreselijke en reeds verre ja ren, toen we eendrachtig in de stikdonkere duisternis streden, schreef de H. Francois Mauriac, - die toen nog niet meedeed aan de toegeeflijkheid met tremolo, die in be paalde kringen opgeld doet - in Le Ca hier Noir der gedenkwaardige Edition de Minuit" "Zouden wij durven beweren dat de Westerse democratie de menselijke waardigheid, waarop ze zich thans beroept, heeft weten te vrijwaren 7" En de met ondergang bedreigde burge rij slingerde hij de volgende woorden, als een striemende philippica in 't gelaat: "De Pernod, Het Sportpaleis, het bordeel, wat al redenen van bestaan. Ook daar moest de bodem van de afgrond worden bereikt, om weer wat hoop te krijgen. De martelaren getuigen voor 't volk. Al leen de massa der arbeiders zal het ge schonden Frankrijk trouw zijn gebleven." Het past wel, even na te denken over die zinsneden, het is geen ijdel iets, op dit ogenblik terug te grijpen naar de vaak profetische wekroepen, die opklonken uit deongelijkmatige inhoud onzer sluikbladen Te die tijd streden millioenen menden van goede wil, om de vrijheid te redden, en om een nieuwe wereld te doen ont staan. Te midden van de strijd bliezen ze soms even uit en maakten 't bestek en de balans op, ontwierpen p'annen. Ze waren het allen eens, om de banvloek uit te spreken over de oude regimes waar in Perno'd, Sportpaleis en de rest hoogtij vieren. Ze hadden gelijk. Ze hebben nogmaals gelijk, als ze, in Belgie bijvoorbeeld, tijdens deze week der Gerechtigheid en der Burgerlijke Opvoe ding, de wil te kennen geven dat zij zich zullen verzetten tegen de afschuwelijke te rugkeer der vergissingen van 't verleden, waarop de spons virtuozen en aflaatpredi- kers willen aansturen. Immers, waarover gaat het eigenlijk Om het botvieren van een onverbiddelij ke wraakzucht op de slechte Belgen? Om het opslaan van evenveel galgen als wij doden bewenen Staat en die van de Staat tegenover de bur ger aangeleerd. Dit alles is tot dusver ge loof zonder werken gebleven. Het kind ziet de grote woekeraar van de sluikhandel triomferen in zijn luxe-wagen, terwijl de eerlijke ambachtsman tevergeefs wacht op het onontbeerlijke vrachtwa gentje. Het ziet, hoe Robert Poulet ongestraft blijft, net als de monsters van Breendonck en Courcelle, moordenaars, wier misdaden de vreselijkste dedectiveromans in de scha duw stellen. Het kind, dat geen toegang heeft tot de bioskoop. waar een of andere star uit Cali- fornie. een ietsje te vurig, een athletisch jeune premier omhelst, kan dagelijks, zo het Luik bewoont, stoten opmeneefde procu reur-verklikker Destexhe en meneer de ex- burgemeester Bologne, die cynisch en on beschaamd door de middenstad slenteren, en, - als het Brussel bewoont - kan het meester Dubois-Clavier ontmoeten, die nagenoeg helemaal door onze rechters werd wit gewassen. Het kind, waarvan de vader werd opge knoopt te Mauthausen of de dood vond langs de wegen van het Reich, tijdens de kruistocht naar de dood van duizenden on zer broeders - dat kind, die rechtheb bende zoals dat heet - wacht nog steeds op een billijke vergoeding, ter nagedachte nis van hem, die het vereerde. DE EEUWIGE ZELFDEN r\ ^e'5t9e 1 flehoord. de Witten van t O, F. wordt vervolgd voor kindermoord. Voor kindermoord Wat ge zegt 1 Ja man, volgens de praatjes was zijn vrouw bevallen van een tweeling.de Wit ten gaf maarïéén spruit aan bij de bevol king, en nu heeft hij een huiszoeking ge had om te zien wat hij met zijn tweede had gedaan. Geen sprake van 1 Wel twintig duizend zouden er nodig zijn en dat is te veel. De scherpzinnigsten onzer landgenoten, zij, die de oorlog voorspelden, de ver knechting en het verraad, zij, die zorgvul dig het formidabele raderwerk der gehei me machine van de Weerstand in elkaar staken, willen nu niet, dat de idee der Ge rechtigheid gescheiden wordt van de idee Burgertrouw. Ze denken niet aan zichzelf, wel aan hun kinderen. Ze. voelen zich, tegenover onze doden, verantwoordelijk voor de toekomst van onze jeugd. En geen mens, die het hart op de rechte plaats draagt, kan hun ongelijk geven. ■Zeker, in onze scholen heeft men de ge woonte van de groet aan de vlag aangeno men, men heeft de kinderen de rechten en plichten van de burger tegenover de Het ziet, dat alles weer terugkomt: de Pernod het Sportpaleis en de rest. Zouden wij er dat kind een verwijt dur ven van maken, als het op zijn twintigste jaar niet die vurige en weloverwogen lief de toedraagt, die men de echte vaderlands liefde noemt 7 Betekent dit nu, dat we moeten wanho pen, dan wanneer we, op de keper be schouwd, toch nog maar twee jaar hebben verloren Het zou een misdaad zijn, een strijd op te geven, die we hebben gewonnen, ten koste van taai geduld en onverzettelijke hardnekkigheid. Maar het wordt tijd, dat we diegenen, die het verraad onder de arm nemen, toeroepen: Neem U in acht. Eens had gij het over de ziel van 't kind, toen ze niet bedreigd werd. Nu is ze in ge vaar. door uw schuld, door uw baatzuchti ge gevoelerigheid. Gij hebt wetten en rechters. Doe die wetten eerbiedigen en houdt die rechters gestrengheid voor, te genover de grote misdadigers. Zoniet barst morgen in lycena en athe nea een hele verbitterde jeugd ineen scha terlach uit, als de met de vlag zwaaiende or het Volkslied aanheffende meester durft beweren, dat alle Belgen gelijk zijn voor de wet, dat het goede steeds beloond, het kwade altijd gestraft wordt. Neem u in acht De jeugd slaat u gade. Ze staat op het punt, u meedogenloos te vonnissen en u voor altijd te veroordeelen tot een verachting, die gij niet zoudt ge- stolen hebben.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Weerstander | 1947 | | pagina 1