Als gij göenen azija hebt neem dan heele assche doch zoo heet
niet dat ze het vel zou verbranden leg ze droog op twee doeken
en omwind er afzonderlijk de voeten van het kind mede. Laat de
assche er twee of drij uren, ja langer op liggen, indien het kind
er geene pijn van schijnt te lijden. Het doel dezer middelen is bet
hoofd te ontlasten en liet bloed naar de beenen te trekken.
2U Middelen 0111 de stuipen, seskens te verdrijven als ze reeds
gekomen zijn. Bijna onfeilbaar middel leg eene vingergreep
zout op de tong van het kind. Daarenboven gebruikt dezelfde
papplaasters of assche; gelijk wij hooger hebben aa ngeduid. Zet
eene echel bloedzuigend diertje te Gent leken genaamd aan
elke knoesel der voeten van het kind boven de plaasters, en laat
zetwee uren bloed trekken. Stelp vervolgens hel bloed met spin-
nekopneten die gij op de beten der echels leggen zult, en ze met
eencn doek omwinden. De baanst of gebrand lijnwaad veroor
zaakt hetzelve uitwerksel. De doeken mogen niet te straf gespan
nen zijn om den omloop van het bloed niet te beletten.
Deze kwaal, welke somtijds op weinige uren de dood der kin
deren veroorzaakt, kan men door deze zoo eenvoudige middelen
tegen houden of doen verdwijnen.
Wij zijn voornemens onze lezers verscheidene dergelijke raad
gevingen mede te deelen betrekkelijk de verschilligc ziekten
waaraan de kinderen doorgaans onderhevig zijn. Deze raadgevin
gen steunen op de ondervindingen zijn door eenen onzer be-,
kwaamsle geneesheeren goedgekeurd.
De trotschaard en de gierigaard zijn nooit gerust; de armen en da ncderigen
van geest genieten eene volkomene rust.
Met zijne driften te overwinnen, en ni t met eraan te gehoorzamen vindt
men de waro vrede dos harten.
HET
EEVEKSTE Klim
9° VERVOLG.
Helaas, ja sprak de Koster. Die schurken zijnlot alles in
staat.... Hier zijn de sleutels van Kerk en Sakristij.
En hoe is 't op 't dorp
Zoo stille als in een graf.
Aan 't werk dus Wat zullen de Fransche raten aardig
kijken morgenvroeg.... Kom, vrienden geen tijd verld-en!
En Karei met baas Mitsler, den koster, Mena en die boeren
trokken de herberg uit. naar de Kerk. Mitsler ging net Karei
vooraan en droeg eene dievenlaniecrn.
Langs hier, sprak Karei; opgepast links, nu lechts,....
ha, we zijn er'1 Zal gemakkelijkst zijn langs de gr©te deur,
niet waar Koster
jamaar, de zegeling, heft eens de lanteern op,baas
Inderdaad, üweers over de deur was eene strep» afcer aan
beide kasten verzegeld en waarop geschreven /arme' a\ nom de
la loi.
Ziet-ge wel ferme au nom de la loê, zei de Kostei; daar
staat de doodstraf op,mannen Wat gaat ge doen,Karei
't is al gedaan! en de band papier vloog op 't klrkhol
Doe nu maar open.
De sleutel ging in 't slot al krakende rond en zuchtend gin
de Kerkdeur open.... Ei, hoe donker, 'tis als een grafwa\ vei
dufde geur! nergens licht, zelfs de !amp van't tabernakel, d
eeuwige lamp, is uitgedoofd, wijl de Heer-Jezus met gewd
uit zijne woning is gedreven.
Allen bleven in 't portaal slaan, eenigen van schrik, allen va
ontroering want 't was reeds zoq lang dat zij den voet in dit
heilige plaats niet hadden mogen stellen. Uit aller ziel klom ongc
t wijfeld eene vurige bede ten hemel.
Dat de II. Maagd gezeid nood Gods ons bescherme en be
ware, zoo galmde Mena's zilveren slem.
Amen deed de koster. Zonder haperen aan 't werk
Op een omzien wa:en eenige waskeersen ontsteken, eene lad
der bijgehaald, en Mitsler klom op het outaar. De overlevering
wil hebben dat hij, reeds op zekere hoogte zijnde, een misstap
deed, van de ladder viel en,- tot elks verbazing, ongehinderd
bleefdoch dit feit staat£nergeus aangeteekend. Althans eer eene
halve uur verloopcn was, stond het mirakuleus beeld beneden en
werd door aebt kloeke mansarms uit de kerk gedragen, 't Scheen
dat de engelen, nevens het outaar, hunne wezens tot droefheid
plooiden, als ;:ij hunne Koningin de plaats door haar met duizen-
de weldaden bezaaid zagen ontvluchten. 'I Scheen dat hunne
stemmen klagend en dreigend door de kerk galmdenWee, wee
het aardrijk
En zwijgend trad de treurige eerewacht der Moeder Gods door
dc kerke; hun hart was toch zoo benepen! in 't portaal keken ze
nog eens naar de plaats waar ze zooveel zoetigheden hadden ge
smaakt, die ze nu ontberen moesten. De Koster stak de deur in 't
slot, draaide om, trok weer de sleutel af. Tot hoelang! vroeg
Mena; 0 Heere, tot hoelang! Ja tot hoelang! galmde 's Kosters
stem natot hoelang zal Godshuis gesloten blijven
En niemand wist daarop te antwoorden. Na eenige oogenblik-
ken afgezet te hebben, torschlten de dragers hunnen duurbaren
schat weer op de schoudersMena las haar Rozenhoedje en in de
stille des nachts werd het mirakuleus beeld door het dorp naar
de hoeve gedragen van den braven landbouwer. Bernard Saey.
Een weinig later was alles weer doodstil op de vreedzame ge
meente Lede; geen levende ziel op de dorpplaatsdejloos lag,
even als de andere buizen, in eene dikke duisternis verborgen.
Tok! lok! ging het, aan den uitkant des dorps, op de ven
ster van 't molenhuis.
Wie daar
Goedvolk; we zijn 't wij, üomien; doe rap open.
De moeder, eene vrouw die bijna zestig zomers had beleefd,
zat vol angst in de keuken. Haar moederhart sprong op en was
slechts gerust, na wel gekeken te hebben dat heur twee kinderen
voor haar stonden.
Ei, kinderen, wat was ik ongerust! maar ge deedt niets dan
uwe plichtEn alles wel vergaan
Ja, moeder, t en kon niet beterOns-Lieve-Vrouw is op
veilige plaats, waar geene schendende hand haar zal vinden. En
Karei begon alles in 't lang en 't breed te vertellenMena voegde
er nu en dan een woordje tusschen.
God zij geloofdsprak de brave weduwe. Kinderen, we
moeten God en de II. Maagd bedanken. Vader zal, in den Hemel,
te vreden zijn.
Ailen zwegen eene lange wijl. Werd hunne ziel misschien tot
hoogere steeren verheven? Zagenzij daar dien teergeliefden Vader,
in de glorie der Godheid, zijne wederhelft, zijne kinderen met
hemclsch reine liefde aanschouwen!
Wie weet het? onze ziel immers is door geen banden vast te
leggen. God zegene en God beware u, kinderen! sprak moe-
dei-, ten afscbeide
's Anderendaags, rond 8 ure, kwam eene bende Franschmans,
gevolgd door het Jacobijnsch Aalstersch gespuis, met lange vin
geren en groote zakken, Lede binnengestormd. Gevloek en gebrul
toen zij de zegels gebroken zagenhelsch gehuil, vermaledljding,
toen zij 't Wonderbeeld niet op het outaar zagen. Gezocht, her-
zocht, gevraagd, heen en weer geloopen, niets te vinden. Onze
vrienden zwegen en de brave Ledenaars lachten in hun vuist.
Voor de Kerk stond dc bende te dreigen en een opperhoofd riep
dc vuist naar 't dorp stekendeKomen zal 't er. al moesten we 't
geheele dorp afbranden. Mannen, aan 't werk! al de meubels uit
de Kerk en naar Aalst vervoerd
(Wordt voortgezet).
GEZOND POLITIEK.
Siska- Awé, Doka, is er nu al 'ne Koning in Frankrijk'?
Doka. Nog niet, myn kindge moet weten dat heeft nog al misteries aan;
er is daar een partij in Frankrijk die niet en weet noch en wilt; Jambor zou
mogen komen, maar op conditie van zijn witte Uag daar te laten en van te be
sturen gelijk Lowie Flip en Napoléon.
Sisra. Merdja! wat dat ge zegt!
Doka. Ja, just gelijk't ik vertel. Eu Jambor zou willen veranderingen
in 'thuishouden brengen, per exempel meer macht Lebben over 't slecht, en
beletten dat er alle vijf voel revoliches in Frankrijk zijn gelijk sedert dc jaren
negentig. NVant ge moet toch bekennen dat dit laud niet goed op zijn nooten
staat.
Siska. Dat is kleer.
Doka. Komt dit niet bij die nieuwe manier van besturen, bij die gedurige
kiezing en herkiezing? Mijn advies is ja als g' uw huishouden ziet, ziet ge de
reld. Nu, Siska, boo zou 't gaan, indien uw kinderen recht hadden van te
itemmen, van allo vijf voet de reglementen te veranderen?
Siska. Wel! reglementen blijven reglementen, wat is dat nu?'k Zou eens
rillen zien, reglementen veranderen dan is 't huishouden oin zeep
j Doka. Zoo is 't in Frankrijk gegaan sedert da jaren 90. Men heeft 't volk
liigens met steerten opgedraaid, 't volk moest zelve zijn wetten veranderen,
le vijf voet was wat nieuws en wat verschten lange leste wilden ze de wet
God geven en dan speelde 'te kat op do koorde: geen overeenkomst moer;
chefs hun gezag kwijl, de onderdanen allabaudon, en eindelijk vecht»n en
porden ondereen. Jamhor weet diten ook, hy springt nic-t om Koning
zijn; Koning volgens zijn gedacht, of geen Koning,zegt- hij.
