[koetsten voor de grot gebracht, er uit genomen, en terwijl de
'CongreganisUn van Geeraardsbergen den Rozekrausbaden. leidde
men 't meisje tweemaal rond de grot. Daar teruggekomen^legde
men haar 3eèr op den grond, al de aanvangen baden o onze
vaders en 5 weesgegroeten ter intentie der zieke en op eens staat
Mathilde op, roept: lk ben genezen, en gaat zelve hare krukken
voor het beeld der 11. Maagd plaatsen. Haar vader, hare zusters,
al de aanwezigen snikten en weenden van zielsaandoening, terwijl
de genezene zonder krukken tweemaal rond de grol ging. Dat
hebben wij vernomen uit den mond van drie dcttigc menschen
die het met eigen oogen kwamen te zien.... Laat ons God bedan
ken die, door de Onbevlekte Maagd, zijne macht en goedheid doet
uitschijnen!
Op de terugreis van Lourdes naar België, is de eerw. neer
Castelein, geboortig van Gheel, den 18 september, te 9 1/4 ure,
te Morcenx (departement der Landes), overleden. M. Castelein
was onderpastoor te Leeuw; hij leed sedert lang aan cene slaga
derbreuk, en wilde, alvorens te sterven, Lourdes bezoeken.
Zondag lieöft er te Kerselaar, een hall uurke van Oude
naarde, tene bedevaart plaats gehad, cene der schoonste die
Vlaanderen ooit beeft gezien.
Overal wordt er geklaagd over de duurte der boter. Men
betaalt dit artikel uiterst duur, cu 't is bovendien dikwijls, nog
slecht, omdat men het op verscheidene manieren vervalscht.
Rond Brussel klagen ze geweldig van de patalterdievende
boeren doen de pairoelje.
Vrijdag kwam AnloniaVerleye, oud bojaren, bedronken
in een logement te Brugge; men legde haar beneden op een bed
en weldra sliep zij om in d'eeuwigheid wakker tc worden. De
doktor bevestigt dal zij door overdaad aan drank gestorven is.
Znturdug heeft men te Mechelen uit 't water gehaald, hel
lijk van den kanonnier .Ch. L. Dc Marlelare van St. Gillis, die
reeds van zondag met een nachtverlof was gemist. Hij is m t wa
ter gevallen, doch niemand weel lioe.
Er is te Antwerpen een gesticht geopend voor de dienst
meiden buiten post, die nu dikwijls leelijk versukkelen en in
slecht handen geraken.
Dander week, ten 8 ure 's avonds werden te Turnhout twee
ossen aan dc statie gelost een der gasten geraakte los. kwetste
een werkman en liep met den kop in de leegte, ecnen aankomen-
den trein te gemoct, de lokomotief verpletterde hem, docli zoo
hevig was de schok dat twee rijtuigen outriggelden. Ilct vleescn
van den os is aan de annen uitgedeeld.
Verleden vrijdag Legal eeji pachter van Baal, nabij Aarschot,
zich met zijne kar naar Leuven, waai op hij twee vette kalveren
geladen had, die hij ter markt wilde brengen. Te Wygmaal geko
men, wilde de pachter zijn peerd te eten geven, doch luj was on
voorzichtig genoeg hel dier den toom uit den muil te doen. Het
peerd verschrikte plotselings, de pachter wilde het tegenhouden,
doch hij werd neergeworpen cii een der wielen zijner kar, ging
hem over 't lijf. Dc ongelukkige bleef op den slag dood.
In de l'rov. iN.-Brab. en 's Hertogen!). Ct. wordt door cene
Bossche jonge dameaan de «NedeiLmdsche jufferschap» in
dichtmaat hei voorstel gedaan om zich eenvoudiger te kleeden.
Zij durft het voorstel wagen
<- Udi wij uoold en voet verladen
Wefc van 'l lioolü (iel lureiul&k,
Wejj van scliouu de sjiise huk,
Weg van houd üo |iauvycveereu',
Weg die paf van alle klieren,
Weg die lint- én sinkkonpruchl,
Weg mei ulic recnide draciu
Zij vvensclil, dat de zedige, deftige la lie vveer ais oudtij'ls in eerc komc.
In Frankrijk zitten tegenwoordig 11 ter dood veroordeel-
den.
Er is in Amerika 'ne molen afgebrand, waardoor _J perso-
nen zijn gedood en 80 gekwetst. Schade 500,000 dollars.
Wuef.de «isiuAij. Tc Ilenryville (Amerika) hebben drie
mannen 's ïiachls eenen Franschmau aangerand, al zijn geld alge-
nomen eu hem daarna, bij middel van koorden, aan dc rails van
den ijztrJnvveg gebonden. Als dc schelmen weg waren, deed de
arme vent bovcnmeuschelijke pogingen om los tc geraken, doch
onmogelijk; hij kerme cn haalde, doch niemand hoorde hem.
Weldra kwam'cr een trein at die zijn been verbtijzelde, 's Ander
daags vond men hem cn korts nadien is hij overleden.
Drie personen worden van die misdaad verdacht; zijn er ge
noegzame bewijzen tegen, hun, ze zullen zonder proces ter dood
gebracht worden.
In Rusland zijn vele werklieden eeuer schoenmakcrs-vcr-
ccniging aangehouden, alsmede talrijke boeren.... Waarom, we-
'teil'wij niet. Er is maar heel weinig vrijheid in Rusland 't is
daarzwijgen 'of de doos in.
bubbelt Strafuivoering. Woensdag morgend hebben te Al
giers twee mi.itaire strafuitvoeringen plaats gehad: die van Mon-
nier, soldaat hij hel eerste regiment zouaverp veroordeeld tot dc
doodstraf en tot de militaire afstraffing, voor moordpoging met
voorbedachten raad op een officier zijner kompagnie en die van
Mcssaoud beu Lakhdar benSaidi, inboorling uit. 'het geslacht der
Miliodadali^door denzclfden krijgsraad-veroordeeld tot de dood
straf, wegens moord op céncn jongen Aranb van omtrent 7 jaren.
De zouaaf had eene sigaret in den mond en gaf geene de minste
blijken van ontroering Hij stapte kloek,maar zonder trotschlieid,
voort aan de zij van den aahnoesenicr der militaire gevangenis.
Men wilde hem een doek voor de oogen hinden, doch hij smeek
te dat men hem daarvan zou ontslaan. Deze vraag kou echter niet
ingewilligd worden en de aalinoesenier raadde hem aan deze for
maliteit met ootmoedigheid te verdragen. Toen de aalmoesenier
voor het peleton afscheid nam van den veroordeelde, vatte deze
zijne handen cn drukte ze herhaalde malen. Daarna rukte hij den
doek van zijne oogen, "\yierp hem ter aarde cn deed een toeken
aan de soldaten van net peloton, die hun geweer schouderden,
dat zeggen wilde: Mikt juist.
Een zouaal, bloedverwant of vriend van den veroordeelde, die
bij de uitvoering tegenwoordig was, werd zoodanig door de ont
roering getroffen dat hij op dc'nzclfden stond als de veroordeelde
ten gronde viel, waar hij lang buiten kennis bleef liggen.
Messaoud ben Lakhdar werd vooi bet stratpeloton gebracht,
met de kap van zijnen burnous over de oogen getrokken. Hij keer
de zich met den rug Kaardde gevveeren en wendde zich als bij in
stinkt om, toen men vuurgat. Hij viel, doch poogde weêrop te
staan. Men heeft op hem li'cl genadeschot, in het oor, moeten los
sen.
VERANDERD
2C Vervolg.
Op ander keeren, als de pijn haar doet zuchten, dan vraag ik
Gij lijdt, Eulalie? En zij antwoordt aan mij gelijk daar straks aan
u lk lijd, maar ben toch gelukkig. Ilct is mij ook gebeurd van
tiaar te zeggen Gij hebt dan geen spijt van uwe moeder te ver
laten? En zij heeft mij geantwoordWij zullen u vertroosten.
Och, wat zal ik u zeggen, zij is nog op de aarde en zij is er niet
meer, en als ik haar geluk zie, dan kan ik niet grijzen.
En toch, zij weende, d'armc vrouw, doch 't waren geen bittere
tranen.
Constant, zcide ik, het christene leven is vol zoete gehei
men die de menschen zonder geloofniet kennen. Men nadert traps
gewijze tot dit licht waarvoor alle twijfeling moet wijken.... Wat
Ige daar verhaalt, gebeurt in duizende brave huisgezinnen. Ge
zoudt denken verdriet te vinden en ge ziel een vreugd die geen
j konings-paleizen genieten. We gaan nog een glas bier drinken,
Constant?
Ja, ten ware gij met mij naar huis wildet gaan; toe, komt
logecrcn,
ISu mag het niet zijn, een andermaal.
Ja maar!
'k Beloot het u stellig. Binnen een goei uur moet ik aan de
'statie zijn.
Zoo, 'k neem uw belofte aan; baas, nog twee glazen faro.
IV
Hij een Sterfbed.
Denzelfden dag, laat in den avond, keerde ik naar dit huis te-
rig. Ilet kind was zeer verslecht; op 't oogeublik dat ik binnen
trad, onderstond zij eene lievige krisis; de pols sloeg bijna niet
meer, de slem was. weg en. op 'l wezen lag reeds den vinger der
Dood. De-moeder ontstak eene gewijde keers, deed mij teeken
van die in baars dochters hand te houden, en neerknielende be
gon het ineiisch de gebeden der stervende te lezen. Wij waren
van weerskanten het bed. De moeder las met zwakke en gebro-
kene stem; ik hoorde ze voor de eerste maal en kon dus niet ant
woorden. Up eens verhelderde 't wezen der stervende en zij zei
al lachende tot haat' moeder Vermoeit u niet, moeder, ze tcurden
■mij roiinji'iesen. be vromv wierp eeu blik op mij dien ik nimmer
zal vergeten en kuioldetdiciiler bij hol bed. lk was blijven recht
slaan, en viel nu ook op mijn knieën. Wat er iu mij omging, kan
ik u niet zeggen, vriend.
>ia ceiiigen tijd, maakte Eulalie haar kruis, stiel een zoele en
diepte zucht uit en bleef stil, ademloos, koud, met open oogen
li"gen. Wij geloofden dat zij vertrokken was. De moeder meende
hare oogen'te sluiten, doch ceuc ritseling der wenkbrauwen
hield haar tegen. Ik lei mijn por tegen den mond van't meisje
en hoorde deze woorden Néén, neen, nog niet.morgen ten vier
