a
rv\ Nu wist ik geen en weg meer met mijne verwondering en
besloot van daar te blijven. Juist ten 4 ure, sliert zij, zonder reu
tel, zonder doodstrijd.
Geen oogenblik was dit woord uit mijn gedachtGod sal mij
i'crhooren
Ik ging met mijne vrouw naar de begravenis en zag daar al
die werkmeisjes ot dienstmeiden met zulke deftige en ingetogcne
manier, dat ik, na den dienst, er mijne verwondering over uit
drukte.
't Is, zegde zij mij, de eerder stad, alles wat ge daar ziet, is
zedig, godvruchtig en nederig. Ze maken deel der Congregatie
van Onze Lieve Vrouw en niet eene ot zij beoefent groote deugden!
Ik ben zeker dat bijna allen voor hunne gezellin dezen morgen
te Communie zijn geweest. Eulalie was eene heldhaftige dochter.
Zeg liever, 'nen Engel.
Er zijn er eene menigte die haar gelijken.
God had medelijden meimij. Al die woorden doorvliemden mijn
hart.
Ik liet mijne vrouw bij de moeder van Eulalie, en keerde naar
buis langs de boulevards, waar gerots en gerij, pracht en weel
de te hooren en te zien was. Ik, ik dacht op het arme werkmeisje
dat kwam begraven te worden. Daar zag ik iemand afkomen dien
ik, op dees oogenblik, wel duizend uren ver hadde gewenscht
eene oude kennis, rijk, netgekleed, 'ne man van de wereld, van
de vermaken. Ilij wordt geacht, doch ik die hem een weinig ken,
hen gedwongen hem te verfoeien.
Vanwaar komt ge, vroeg hij?
Van 'l kerkhof.
Gij hebt dus iemand der uwe verloren
Pardon, ik heb eene arme werkster, kennis mijner vrouw,
naar't grat vergezeld.
Hij speelde op en vroeg of ik democraat, volksvleier was ge
worden. Zijne tegenwoordigheid, zijn gelaat, zijne mal verbitter
den mij. Ik antwoordde hem dat er weinig rijkeliêri waren die
I zooveel eerbied verdienden als Eulalie S.
Eulalie S. riep hij uitde kleine EulalieIs 't zij die dood is?
ja.
Verduiveld, 'tis spijtig! Een schoon meisje te min!
Hebt gij haar gekend? vroeg ik op mijne beurt verwonderd.
Ja, antwoordde hij met onbeschaamdheid, ik heb haar ge
kend, doch niet genoeg. Die Congreganisten, vriend, zijn onge
naakbaar. Als gij de deugd bemint, dan mag ik u verzekeren dat
i deze werkster er had, en ver boven mijne middelen.
Ik wil niet herhalen wat die schurk nog zegde; ik liet liem niet
alles uitzeggen, maar werd als van den grond weggesleept en
naar 't kerkhof gebracht, voor den verschgevulden put.
Daar daalde Gods genade in mijn hartik had de boosheid en
de onschuld vau nabij gezien; de wulpschheid en de reine liefde;
ik knielde neêr, bad voorde eerste maal sedert tien jaren en,
vol van eene ongekende kracht, belootde Ik niet huiswaarts te
keeren vooraleer, mijn geweten was ontlast.
Van dien dag af ben ik christen.
Wordt voortgezet.
Hen moet nooit vruchten plukken hij vochtig weer, noch in den
vroegen morgen, als er dauw op ligt. Het schudden van vruchten,
om tijd uit te winnen, is een verkeerde bezuiniging, daar de dus
geoogste vruchten' veel minder waard zijn, omclai zij in den val
61 een kneuzing öf wel een ontvelling krijgen. De minste druk
nu en de minste ontvelling zijn de voovloopers van' een zwarte of
van een rottb'plek. Iedere appel oi peer of welke andere boom
vrucht ook moet afzonderlijk en met de band geplukt worden.
Druiven mogen nooit van de wijnstokken worden afgetrokken of
afgedraaid, maar altijd met een scherpe schaar afgeknipt worden.
Leopold I wandelde eens in burgersklceren in eene stad hij
zag eenen soldaat die op schilwacht stond, die bezig was met eene
taarie te eten, die bij van zijne moeder gekregen had. Leopold
dé eerste vroeg hem wie hij was, wie dat zijne ouders waren
bij wat compagnie hij was? hoeveelste bataiilon en regiment hij
was? En de soldaat antwoordde .altijd op zijne vragen; en ouder-
tusschen 'ne keer gebeten van zijne taarte ook en als Leopold
nu verscheidene vragen gedaan had, vroeg eindelijk de soldaat
aan Leopold, omdat hij zoo nieuwsgierig was, of hij misschien
ook,soldaat geweest is, of was? Ik ben soldaat, antwoordde Leo
pold; wat zijtgij dan, koporual? neen. Sergeant? neen.
Officier? neen. Major? neen. Generaal? ook
niet. (En de soldaat altijd maar voort bijlen van zijne taarte).
Dan ziit gij koning? Ja, antwoordde Leopold I. Als hel zoo is,
dan houdt mijne taarte vast? Ik zal mijn geweer presenteren....
Amelic, weetje geen nieuws? Neen ik Cisca. Ce kent wel
Roste Gis, me waar? Ja ik. Eiwel, hij is gisteren noen
gaan zwemmen, en hij is versmoord. En was hij dood? Ja
lie;wat da ge zegt. Maar kijk, ten verwondert mij niet ook,
hij zag er al zoolang miserabel uit
OPLOSSINGEN DI5R PRIJSRAADSELS.
Laai ons al Ic samen Dezen loven
Die zijn zegen zoml van boven
Die dun boer zijn sehuur heeft bclaün
Met zoo menig zakje graan....
Wet zal dun boer wel zeggen
Ik kan dit jaar-niet veel wegleggen
En zal nog barder klagen
Als de werkers giouter buur gaan vragen-
Maar dan werkt den gast wat min
AI stak daar wel ren groot uur iu
En terwijl zij niet werken
Nemen zij den kop van hel verken,
Stellen liet voor de uur
Waar zij vinden een vuur.
Nu. denkt gij mij te verblinden
Omd at ik gecucii toog zou vinden
Kom maar eens in ons kar.tien
Daar zult gij ceu grooten zien.
Dek ik nu bet boofd van den toog
Dan boud ik maar oog
En keeren wij den toog dan om
Dut is vast niet welkom,
Want dan wordt het goot.
Iets, dat iedereen verstoot.
G. Bul té, sold, der Genie, I'll-" te ticrchcm. bij Antw.
W as 't jaargetij droog en bet lenteweer guur,
Gij, boeren zijl echter uitnemend te vredeu
Du granen en boenen zijn reeds in de scun.it,
liet braakland gemest en op voren gereden
Eli vergt nu liet werkvolk een groolerc men.
Daar rnoogl gc dit jaar absoluut niet van spreken
Do oogst is schier dubbel, cn 't koren blijft duur,
Het zal er gewis op geen stuiverken steken.
Des werkmans gezin heelt hel 't huis nog zoo zuur,
En schaméfcn helpen, die armoede lijden,
is zeker een middel, in 'l akelig tra
Dat lichaam en ziele vaneen zullen scheiden.
Geen vreeze te lichhcn voor 't eeuwige vele.
Eu u iu den Hemel te mogen verblijden.
Staat liever wat min aan "l buffet of den toon.
Waarop, in du herberg, de bierglazen pronken;
Houdt 's zondags liet uur van 't naar buis gaan in 't ooe,
Want velen, die dikwijls een poltellen dronken,
Die stierven een vroege, rampzalige dood
Dan sleepte uien ze ook al eens I-tiii door dc gooi.
Ciguë Ophnsselt.
Er zijn nog ander schooue oplossingen; spijtig dat wij
ze allen niet kunnen geven.
Latere tijdingen. De hop klimt overal in prijs.
Op 15 October zal er in Frankrijk gekozen worden voor de
openstaande plaatsen der Kamer. Dan zul men zien langs welken
kant Frankrijk helt. Mac Mahon wil elk ie vrede stellen.'
Zondag gebeurden te Rome twee betoogingeneene, van de
Revolutie, die een gedenkteeu inhuldigde aan de Porta Pia, langs
waar Rome over 4 jaar werd ingenomen de tweede betooging
bad in 't Vatikaan plaats, door de katholieke maatschappijen van
Rome. Op de redevoering dos Voorzitters, gaf Z. II. Pius IX eene
treilende antwoord, welke de telegraaf nog niet gezonden heeft.
Weinig nieuws uit Spanje de Madridsclie wachten en durven
dc position der Carlisten niet aanvallen. Moriones slaat langs Car-
rasal gelijk een hond voor 'ne gesloten hutsepotketel.
Uit Kopenhagen wordt geschreven dat Pruisen voorstellen had
gedaan om Denemarken bij het Duitsch Bondgenootschap te doen
Treden. Denemarken weigerde en klocg die handelwijze bij Rus
land aan, die er zeer misnoegd over was. Rusland zal nooit toe
slaan dat Pruisen de zeehaven van Denemarken overmeesterde.
Er isgecn twijfel meer. Rusland heeftaan don Carlos geschreven.
Te Parijs slaat het brood 75 centiemen de "2 küoste Brussel
wordt 1 kilo 56 centiemen betaald.
De zwaluwen vertrekken en de lijfrokken en zokken k amen af.
Op verscheide markten is de tanve weer afgeslagen.
Eene groote compagnie van pefoolhandel is failliet, door den
aanhoudenden afslag dier waar, wij spreken van Amerika; denegen
bronnen der Unie geven 50,000barrels per dag, en zooveel wordt
er niet verbruikt.
Brievenbus. Een dicht uit Etichova Mijft voor do naaste week.
Zcle, JA. Aallre, uw prijskamp, later. N° 90 is er nooit geweest.
Knesselare, beter, doch., ik zal u schrijven.
