j3fiOEYAAUT KAAR p. p. y?vOUW YAK pOURDES.KAAR. p. JL. ygOUW
vAh"t JI.Part, tg Jssouduk, ek kaarde GE3on.TEPuv.vr3 yak
DEK p yiNCEKTIl'S.
ittcöitatie.
200 'T KIND GEN UflQER-
ie VERVOLG.
Op hit goffoven toft ken. 11 .'cr.it wederom eenieder plaats en bereidt zich om
Zoove l mogelijk wat te slapen. De grootste stilte heerseht overal: wij vliegen
henen met eeno verwaarlijke snelheid.
Ik beklaag dn reizigers der derde klossen, maar hun geloof en betrouwen
zijn grootDo Heer verzacht hunne pijnen, zende zijnen Engel uit den Hornet
om hen hij to staan, óm hunne vermoeidheid te verlichten, de smelten dor
zieken te heelen en te verminderen.
Het morgenrood heeft pas de duisterheid des nachts doorgebroken en op
nieuw zijn do pelgrims aan gebed en zang overgegaan. Omtreu! 8 uren des
voormiddags komen wij te Issoudun aan. Onze Lieve Vrouw van het heilig
Hert wacht ons daar met schatten van allerlei zegeningen.
ISSOUDUN.
Hoe zacht, hoe zoet weerklinkt die naam aan onze ooren
De stad ligt Op eenen berg men ziet van verre eene ouJe vesting, eenen
ouden toren maar eenieders oogen zijn gevestigd op de fraaie gothische kerk
van het;H. Hert. Op do spits van den toren staat het beeld van O. H. J. G.
aan de menschen zijn aanbiddelijk Hert toonende.
Dienaars van Jezus en Maria, op; op, gij allen die dankzeggingen te doen
of gunsten af te smeoken hebt: Ziehier dat Hert dat do menschen zoo toer heeft
bemind
Vraagt en gij zult bekomen.
En wij vergeten onz» vermoeidheid. Reiszakken en mantels, wij laten alles
in den trein. De stoet vormt zich voor de statie. De standaard van Montignij
gaat voor wij volgen, gerangschikt in twee uitgestrekte rijen, recht naar de
kerk, biddende den roozenkrans en zingende den magnificat en andere lofzan
gen. De priesters gaan eerst, daarna de mannen, alsdan de vrouwen. Vooruit
worden de algemeenc voto's of offeranden der bedevaarders aan O. L. Vrouw
gedragen liet zijn vier dienrokken, dalmatieken genaamd, in fijn goud, die
zullen dienen tot opluistering der kerkelijk.» fet-slen en bij Maria, wanneer wij
zuilen vertrokken zijn, ons zullen blijven vertegenwoordigen.
rn de kei k algemeene communie, solemnele mis gecelebreerd door den
Eerweerdigen Heer Kanunnik Legrain, deken van Bergen, ecre-voorzitter der
Bedevaart, wijding der offeranden, sermoen enz.... Ife priesters betwisten
elkander de outaarsom liet H. Sacrificie te kunnen opdragen.
Luisterrijk is dit heiligdom waar juweel van Maria! Goud, marber, koste»
lijko schilderingen van onder tot boven, honderde standaars, giften en gi-
schenken En weten dat dit alles daar gekomen is in eenige jaren Ja, hier
zien wij wat het geloof vermagja, het kan borgen van arduin en graniet
opheffen.
Ziellier in twee woorden dc geschiedenis van 0. L. Vrouw van Issoudun.
(Wordt voortgezet).
Dc zorgen n egen* «Ic Lindscblicid.
Mijne goede vrienden, velen van U heeft de goddelijke Voorzienigheid de
zorge aanbevolen kinderen op te kweeken. Vaders en moeders hebben groote
plichten ten opzigte hunner kinderen te vervullenoomen en moeien, broeders
en zusters, zijn dikwijls met de opvoeding van eenig arm weesken belast.
Wij vermeenmi dus hoogst nuttig te zyu onzen lezers nopens de zorgeu wegens
du kindschheid te spreken; en iedereen zal daar genoegen in vinden, want,
ofwel velen nog jong en verre van den ouderdom eens huisvaders verwijderd
zijn, zij moeten maar wat geduld hebben; zij zullen daartoe welhaast gekomen
zijn, indien God lien in hot leven laat.
Ik maak dus het ontwerp u dikwijls nopens uwe lieve kinderen te spreken,
die gij zekerlijk zeer bemint, en die ik grootelijks lief heb. Ik zal hierop dik
wijls terug keeren omdat ik overtuigd ben u daaraan nooit onverschillig te
vinden.
De zorgen over de kindsheid zijn drijderlei, namelijk voor liet lichaam, het
verstand en de ziel. Laat ons met de eerste beginnen, om het kostbaarste en
bet edelste voor het laatste te bewaren.
De kinderen, mijne goede vrienden .zijn een groote zegen voor een christelijk
huisgezin; als zij wel opgekweekt zijn, dan worden zij de troost, de hoop en
de steun hunner ouders: ook zal eene godvruchtige moeder zich tot die groote
vreugde door ernstige gedachten voorbereiden; /ij zal alsdan meer dan naar
ge woon to bidden, God de noodige sterkte en wijsheid vragen om het kind dat
zij verwacht wel op te voedenzij zal zich bereiden om bij het Raderen van
dit gelukkige oogenblik de heilige Sacramenten der biecht en des Autaari te
ontvangen. Hoovele nogtans venvaarloozen hedendaags die groote plicht!
Zij zal zich ook onthouden van allo overmaat van vermoeienis, van geweldige
lichaamsoefeningen, vansterko dranken, die nooit een vrouw betomen en dan
nog veel min dan ooit. Is zij aan deze voorzorgen getrouw, zoo 'zal zij onge
twijfeld van God hekomen dat hare kinderen sterker en welvarender zijn.
Maar het kind is geborengehoorzaamt dan sliptelijk, christeuo moeders,
aan een gebod der heiliga Kerk, welke de moeders verbiedt de kinderen bij
zich in liet bed tc laten slapen alvorens zij een jaar en eenen dag oud zijn.
Verwaarloost deze zoo moederlijke voorzorg niet en boe ann gij ook mocfitfet
zijn, tracht voor uw kind een afgezonderd beddeken' Ca maken; uwe onge
hoorzaamheid konde welligt de schrikkelijkste gevolgen hebbeu. Ik wil u een
voorbeeld verhaleu, hetwelk de moeders nooit uit haar geheugen mochten
verliezen.
Eene jonge vrouw was naar den hal gegaan en had haar kind aan de zorgen
eeuer voedster overgelatenals het feest geëindigd was, kwam zij gansch-
schoon opgetooid, eenige uren na middernacht, in de kamer waar do voedst. r
sliep, om kaar-lief en eenig kind te zien. Eilaas, wat zag. zij de voedster sliep
loodzwaar en had het arme schepselken dat zij bij zich in het bed genomen
had, in haren slaap versmacht!!!
Het is niet noodig hier'nog woorden bij te voegen om de ijsselijkheid van
dit tafereel des te meer te doen uitschijnenelk teedere moeder zal het ligt
pe»i'üpen ou diep in haar hert printenMochte liet voor uilen eene heilzame
leese zijn
Wij gaan groote Feestdagen vieren! Zondag, ALLERHEILIGEN,
de vrolijke herinnering onzer overledene vrienden, die na deftig
geleefd en kloek gestreden tc hebben, in de blijdschap des He
mels, Gods aanschijn aanschouwen en er alle goed genieten, 't Is
uwe feestdag, rijke mcnsch, 't is uwe feestdag, arme vriend, 't is
de feestdag van groot en klein, want allen hebben Voorouders,
Ouders, Nabestaanden, wier lichaam in 't kille is gelegd, nadat
hunne ziel naar 't Vaderland was verhuisd. Ter kerke dus, zoo
haast het Oosten in zijn morgenluister de dag aankondigt;' voor
ons is 't dat de klokken hun blij gebrom heinde en vereenden
voor ons, dat het outaar van goud en zilver schittertvoor ons,'
ter eer van onze Familiön dat de feestgezangen door de kerk dreu
nen.... Laat ons op den Hemel denken.... De Ilemei, dat is ons
wit, ons doel, onze hoop.... Wreede, onheleefbare toestand voor
dc menschen, die aan den nemcl niet denken, die voor den He
mel niet leven Z'hebben geen doel, geene hoop; slechts de on
deugd verdooft dit gevoelbij al de ongcloovige volkeren was
het vast aangenomen dat de Schepper ons hierna eene plaats be
reidt, waar de goeden zullen geloond en de kwaden gestraft
worden.... Ik zie daar op den trein, in de herberg, een jongeling
die deze regelen leest en spottend de Werkman wegsmijt; van den
Hemel spreken, is hem te klein, te kinderachtig; mijnheer gelooft
niet.... Rampzalige! neen, zoo zult gij niet denken als uw vader
of moeder of een uwer vrienden, op hun sterfbeddc zullen liegen;
dan ontwaakt bij allen dit gevoel ons door den Schepper ingestort
en door de brekende oogen der teergeliefden klinkt dc taal des
herten: Neen, 'i is geen eeuwige scheiding; we zullen malkaar
weerzien.... Doch, laat ons liedenden kouden spot-en twijfel
zucht daarlaten, en denken wij op den Hemel, waar al wat wij
hier voor God en voor de deugd doen, rijk zal geloond worden...
Alles gaat ras voorbij.... de dagen vliegen met hunne vreu^de'rï
en droefheden;.... Salomon, die rijk en machtig was bovenalle
koningen, zeide op 't einde zijns levensIJdelheid der ijdelhcden,
alles ijdelheid, behalve God te dienen. De Minister van Hendrik Villi
koning van Engeland, zeide op zijn sterfbedde: Ach, ware ik
arme werkmensch geweest; ik heb veel voor de wereld gedaanniets
voor den Hemel.... Niets voor den Hemel! wij-kunnen niet be
grijpen wat de Hemel is; er zijn op de aarde vele wellusten, vele
schoonheden; hoe verrukkend is de natuur, bij heldere zomerda
gen welke fijne smaak heeft dc Schepper in de vruchien niet
gelegd! Hoe zoet kan T muziek, 't gezang^ onze ooren niet stree-
ien En ons hart, welke zachtejgewaarwordingen kan het niet
ondervinden! Wie heeft in zijn leven geen ^Ogenblikken gehad,
waar 't een of ander edel gevoel bijna van blijdschap doet bezwij
ken.... En als God dit gedaan heeft voor den mensch in balling
schap, voor den mensch die hem kwam te beleedigen, wat zal hij
niet doen in zijn rijk, in 't Vaderland, voor den mcnsch die hem
gediend en bemind heeft, die, ter zijner liefde, op de aarde heeft
geleden en gestreden!.... Laat ons dit op Allerheiligen, en meer
maals in 't jaar, overwegen.
Dan komt Maandag ALLERZIELENDAG, ook 'nen waren volks
dag. Ziel eens lr-e tcedtr de Kerk ons behandelt, met jaarlijks
voor al de overledenen, eenen praehtigen lijkdienst te doen celc-
brecren. ja zelfs er 'nen heelen dag aan toe te wijden. Zoo ge
denkt die Moeder haar kinderen, zeifs in het graf. Voor de 'le
venden, arm en rijk, moet de Pastoor wekelijks zijne hoogmis
doen, en voor al dc overledenen wordt, gaftseii de wereld door,
op Allerzielen, 'nen plcchtigen dienst gedaan. En dit gebeurt iii
alles; overal toont dc Kerk zich als eene teedere Moeder,,., we
moeten ons dus jegens haar bezield zijn met kinderlijke, met
dankbare gevoelens.... Niets, o niets tegen haar! er zijn er die
haar haten, die haar vervolgen, die haar dc handen willen bin
den; maar de Kerk haat niemand; ze gaat voort met hare welda
den rond te strooien voor al wie ze ontvangen wil, zelfs over de
vijanden, die immer met opene armen ontvangen worden.... Al
lerzielen dus, Maandag, dan wordt 't klokgebrom een noodge
schrei, kim, bom, bom: kinderen, denkt op uw overleden Vader,
op uwe overledene Moeder,op uwe afgestorvene Familie, die mis
schien in't Vagevuur lijden; leeft deugdzaam en bidt voor de
rust hunner zielbim, bomhom: man, denk op uwe echtgenote,
vrouw, denk op uwen man; dc liefde is door 't graf niet afgebro
ken bim, hom, bomrijken, denkt op uwe afgestorvene vrienden.'
misschien lijden zij in 't Vagevuur voor hunne aangcklcefdheid
aan 't geld, voor hunne gierigheid; helpt die zielkcs. En hoe kunt
gij dit doen? Wel, met ter hunner intentie degebrekkelijke, dc
