Si terugkomst nan Den wcroorDcelDe.
Daer hy zyn eyglien niet verstaet.
Verhaal van eeneu 33. H. Dorps-onderpastor.
(Naar't ciigelscli).
2,w VERVOLG.
De jongste stralen der ondergaande zon waren op liet aardrijk
gedaald, ecne heldere klaarte op de graanvelden werpende en
de schaduwen der boomgaarden verlengende, toen Edward voor
liet oud vaderlijk huis terugkwam, waar naar hij gedurende de
lange jaren zijner gevangenis zoo pijnlijk had gesnaakt hij kon
over de haag zien de hol scheen hem beter bewerkt dan vroe
ger er waren bloemen, leeken van vrede en geluk doch de
oude hoornen, onder welke hij, duizende keeren, moê van.spelen
had gerust, gestreeld door cene teedere moeder, die oude hoo
rnen stonden daar nog.
Hij hoorde geluid van stemmen, binnen in 't huis ze klonken
zoo vreemd in zijn ooren hij wist wel dat zijne arme moeder
zoo n vreugd rond zich niet hebben kon de deur ging open en
een hoopje kinderen kwam er vrolijk uitgeloopen. De vader ver
scheen ook aan de deur, met hot kleinste kind op den arm, en
de anderen, allen rond hem, op d'handen plakkende, opdat hij
deel zou nemen aan hunne vreugden. Ach, zoo had de oud-ver
oordeelde naar niet geleefdjliij herinnerde zich hoe menigen keer
hij zich verstook onder 't deksel van zijn bed, als vader 's avonds
thuis kwam, legen moeder keef en haar sloeg... DU gedacht ver
bitterde hem en hij ging van daar de wanhoop in de'ziel en vol
woede op zijn tanden bijtende.
Zoo was dus de terugkomst, waarvan hij zooveel zoets had
verwachten voor welke hij zoovele jaren had geleden Geen en
kele groet, geen enkele oogslag, geen huis om hem te ontvangen,
geene hand om hem bij te staan; en dat in zijn geboortedorp
Hij gevoelde dat hij in 't ballingschap zijn geboortegrond an
ders had gedroomd dan hij wezenlijk was. Dit gevoel viel als ijs
op zijn hart en verpletterde hem. Hij dierf naar zijne moeder niet
vragen en ging als uitzinnig terug naar het dorp; waarheen? hij
wist het niet onvrijwillig geraakte hij terug op 't kerkhof en
bekeek daar de talrijke kruisen bid voor de ziel van.... Hoe vele
oude bekenden vond hij daar niet Ach, dacht hij, mocht ik
daar ook rustenvoor altijd! neen. er is iets daar achter...
En bij beefde nog meer.
Wat verder was de grafmaker bezig met eenen put te delven.
Eduard ging naar hem toe.
Hebt gij hier geen zekere vrouw Xhij noemde zijne
moedergekend
Laat eens zien eei ja...
En zij.... vroeg de jongeling al bevende.
Zij is al lang dood ze lag hier begraven en 't is reeds de
derde put dien ik op den haren maak. Waart ge kennis met die
vrouw?
Hem werd geen antwoord gegeven de oud gevangene was
reeds aan den anderen kant van 't kerkhof, zijn handen op de
oogen, waarover dikke tranen rolden. Dood! moeder, dood
vreeselijk geacht... Hij kon 't niet meer houden en liet zich plat
op 't gras vallen.
Toen hij de oogen wéér opende, lag nevens hem een ander
menschzijn lichaam was gebroken, maar niet door den arbeid
hij scheen oud, doch niet door de jaren maar door overdaad. Die
man vestigde zijne oogen op den vremdeling en keek dan verwil
derd op. Edwards oogen schitterden ook van ongewoon vuur.
Beiden hadden malkander herkend.
Gij hier huilde de Vader; 'k meende dat gij reeds lang
dood waart
Gij hier! herbaalde Edward moordenaar mijner moeder
bederver uws zoons oorzaak van mijn ongeluk
Houdt op, ellendige riep de Vader; is 't reeds de wrake
Gods die mij vervolgt Houdt opof ik verdelg u
En wezenlijk hief hij reeds dc-n stok op om op Edward te
slaan doch deze was reeds ter aarde gevallen en bleet oaar in
onmacht liggen.
Tot zijn zeiven komende, bevond hij zich in het huis des graf-'
makers, omringd van al de liefde die menschen van geringen
stand aan hunne lijdende broeders bcloonen. De grafmaker was
oud, men stelde Edward voor zijne plaats te nemen, wat hij gaar
ne aannam.
Van niemand was hel geweten dat de nieuwe grafmaker de
oud-gevangene was; men vond het wel zonderling dat hij eiken
avond voor 't nederig graf der arme vrouw bleef bidden en van
daar gaande, diep ontroerd wasdoch hij behield zijn geheim
en sleet in vrede en boetvcerdigheid de laatste dagen zijns levens.
Den 22 dezermaand, rond 9 ure 's morgens, bevond Poppe,
oud 73 jaren, schipper te Lokeren, zich met zijn schip op den
Dunne te Dackmnn, toen bij uitgleed en in 't water viel, waar
door hij zich aan het hoofd bezeerde; hij werd onmiddelijk uit
het water gehaald, maar was üood.
In den nacht van zondag tot maandag laatst hebben te Vel-
zike eenige booswichten eenen persoon op den openbaren weg
aangerand,en hem met slokken zoo geweldig geslagen, dat hij
den volgenden dag de laatste 11. Sacramenten ontvangen heeft.
De daders zijn onbekend.
Men schrijft uit Auwegem (wijk Huisgaver)Door den aan
houdenden regen zijn de beken builen hare oevers geloopen, en
hebben meerschen en landen onder water gezet; als men'het
zicht naar Asper neemt, gelijken de velden aan eene zee.
't Is den 4d' februari dat onze koninklijke Prinses gaat trou
wen met Prins Pliilippus van Saxen; er zullen een groot °-etal
kwijtscheldingen van straffen worden toegestaan. n
Brussel telt nu iS8,000 inwoners; in 1800 waren er
86,297 en in 1435, 43,500.
Den 23 December van gepasseerd jaar, ging don Carlos op
de groote baan van Navarra een rijtoertje doen, toen hij het
H. Sacrament ontmoettedat bij eenen armen zieke gedragen wordt.
Wat doel don Carlos? Voorbij rijden zonder groeten of eens, als
beschaamd, de muts afnemen? neen, bij komt van zijn peerd, eu
volgt het H. Sacrament tot aan het huis der ziekehij wilt z'elfs
binnentreden maar de Priester doet hem bemerken dat het eene
besmettelijke ziekte is. Dit houdt don Carlos niet tegen; hij vol<n
eerbiedig bet Allerheiligste en, als de Berechting gedaan is, °-aat
hij tot den zieke, drukt hem d'hand en zegt hem eenige woorden
van troost.... Ik zeg dal dit groot, dat dit verheven is; daanin
ziet men welken eerbied het Christemdom aan de armen weet te
geven! W'hebben nog zulke mannen in d'historie! Ludovicus, de
heilige koning van Frankrijk,diende alle vrijdagen 12 arme men
schen op de ootmoedigste wijze.... Van don Carlos wordt nog
geschreven dat hy 's anderdaags aan de familie der arme zieke
eene groote somme gelds zond.
De heer Bliault, onderbrigadier der douanen te Havre,
heeft het groot lo' vas 200,000 fr. der leening van de stad Parijs
gewonnen. De beer Bliault, die eenige jaren geleden voor de
vierde maal getrouwd is, heeft drie kinderen, waarvan de een
die matroos is, zich thans op zee bevindt.
Verstikking.. Een verschrikkelijk ongeluk heeft gister te
Rouaan plaats gehad, fn de rue Ganterie, n° 60 woont Gouault,
ingenieur-bouwmeester met zijne jonge vrouw en dochterke oud
drie'en halfjaren. Twee dagen geleden was den heer Gouault
voor zaken naar Parijs vertrokken en had zijne vrouw en kind te
huis gelaten. Toen gister de dienstmeid de kamer barer mees
teres binnentrad, welke zij wist niet wel te zijn, meende zij te
bemerken dat mevrouw Gouault en baar kind beide in diepen
slaap gedompeld waren. Dien slaap niet willende storen, verliet
zij stil de kamer en ging bare bezigheden hernemen.
Toen het drie ure namiddag werd en mevrouw Gouault nog
niet belde, begon de meid zich ongerust te maken en riep eenige
buren. Men drong in de kamer der jonge vrouw .waar een sterke
gazreuk bcerschte. Men bevond dat moeder en kind in elkanders
armen, ten gevolge cencr verstikking, overleden, waren. Twee
geneesheeren die aanstonds ontboden werden,kwamen slechts in
lijd om dit dubbel overlijden te beslatigen.
Dit ongeluk wordt toegeschreven aan bet ontsnappen der gaz
uil eenen bek, welke men bad vergeten toe te draaien. Een
vriend van den lieer Gouault is naar Parijs vertrokken, ten einde
hem met do noodige voorzichtigheid over zijn ongelukkigen toe
stand in te lichten.
Raadsel uit Lede.
Wijn lif. l is een dier vlug en zacht,
Ei duur j.iger bolracht;
Gekeerd is edel. kostbaar goed
Dat elk zeer wel bewaren moet. J. F. Timmermans.
Julie Boulez vraagt nu wat er boven 't versland gaat?
Te midden vau Ge nt slaat er niets; 't spreekt van zelfs.
Indigestie.
Kenteekens. In de gewoonlijke indigestiën beeft men walgin
gen, gapingen, zwarigheid der maeg, eenen kwaden mond' en
eindelijk genegenheden tot braken.
- Als men, na na te veel gegeten of gedronken te hebben, eenige
van deze symptomen of tcekens gewaer wordt, dan moet men
seffens ligtcn tb'ee of citroenwater drinken; maer is bet dat de
zwarigheid van de maeg blijft duren, dan moet men brakingen
