©cscljicöcms kt JpausdijkcBauaum Hoe 't met den o door F. De Cuypèr. Hij beveelt dan lien achter de hellingen van den Musone te ge leiden, hen de rivier te doen doorwaden en ze op' Umaiia te rich ten. Daarna keert hij tol de hoeve terug, waar hij een laatsten hand druk met'zijnen vriend, den dapperen Pimodan wisselt. Ccneraal...., zegt de stervende, zij vochten als leeuwen l..,Onze eer is gered!... vaarwel Lamoricierc verwijdert zich; err doet den aftocht blazen. Hij geeft den Kolonel Gullen-Hoven hel bevel naar de hoeve te" gaan en aan de soldaten die er zich bevinden, het order van ach teruit te trekken mede te doelen maar alle pogingen in het wry*k te stellen, om het grof gesehut te behouden. Luitenant Dudier onderscheidt zich op ditoogenblik, op eene schitterende wijze, hij spant zichzelven aan het stuk, dat hij op die hoogte heeft gevoerd en onttrekt het aldus aan de handen des vijands. In de hoeve der Crocclle bevinden zich nog acht ongehinderde Zouavcn, de laatste verdedigers van twee-en twintig ongelukkige gekwetsten maar het zijn leeuwen die e.en uur lang den aanval van meer dan duizend Piëinonteezers afweerden. Reeds branden op dcu dorschvloer de hooi- cn houtmijlen; nog vuien zij aanhoudend. Eindeiijk weergalmt er een dubbel schot, dé helft van hel dak wordt weggerukt, een bal valt door liet gewelf in de kamer. Eensklaps is de kamervol rook, de vlammen, dringen dooi-de openingen, liet buis staal inbrand Nog willen de acht helden zich niet overgeveu, maar de zuch ten en smartkreten der gewonden vertecderen deze ontembare leeuwen. Men steekt een witten zakdoek op den laadstok van een geweer, de.Picmonteezers houden op met schieten de Zouavcn nemen de zwaarst gekwetsten op hunne schouders en dragen ze doorrook en vlammen builen de brandende woning. De dapperen werpen eenen blik rond zich, zij zien nog slechts het oostenrijks bataillon, die den aftocht van het pauselijk leger had gedekt, zich verwijderen. De veldslag is verloren Het leger verdelgd De officieren die den opperbevelhebber in zijnen tocht naar Aiicüna niet hadden gevolgd, verecnigden zich te Loretó. ■Ziende dat er hun nog slechts 3000 mannen overbleven, weinig tot vechten geschikt, besloten zij met generaal Cialdini, o.-cr de voorwaarde der overgaaf te onderhandelen. Deze laatste stelde hun de volgende artikelen voor, welke door den oorlogsraad als gunstig aangenomen werden. Hel leger, zou vrij zijn en de vreemdelingen naar hun vaderland terug gezonden worden de krijgseer zou aan het leger des Pausen bewezen worden,- de soldaten moesten de wapens neer leggende ofliciercu mochten hum»e degens behoudeii, de ont ruiming van Loreto moest binueu de vier-cu twintig uren plaats hebben. Het lijk van de Pimodan, de machabeër onzer dagen, werd naar Rome overgevoerd cn er mét luister begraven. Wij zullen met trachten de onmenschelijke handelwijze der overwinnaars jegens de gekwetsten af te malen; hel zij genoeg te doen aanmerken, dat zij, na van alles beroofd te zijn geweest, stampen en dolksteken van hunne beulen ontvingen, ja men ging zoo verre hun de troostmiddelen van den godsdienst te ontzeggen. De belden van Castclfidardo werdeu voorzeker-niet beier be handeld. Zij werden van stad tot stad voorlgesluurd, door het grauw der bevolking uitgejouwd en met steenen en slijk geworpen. Men hi id ze in afgrijselijke gevangenissen opgesloten, zonder hulp, /Ónder voedsel, zonder Meeding, en strafuytevreedelijk.als.zij durfden klagen. U! het was vreeselijk om die edellieden te zien,, van alles berooid, door hel ongedierte opgegeten en met Ideede ren overdekt, die hen mét flarden aan'hel lijf hiiigèti. De milddadige kafholijken zonden groote sommen gelds om de gevangen van kleederen le voorzien en hunnen overtocht-te be talen. l'.ij hunne aankomst op gastvrijen bodem zagen die helden zich niet liefde verwelkomen en als in zegepraal door hunne mede- bli rgers rondgedragen. Aldus eindigde de eerste veldtocht waarin de pauselijke Zoua vcn zjch op eene zoo ridderlijke wijze hebben onderscheiden, Op dn 300 mannen die deel van bet gevecht uenomen hadden, lelde men 20 dootlen en 120 gekwetsten; deze cijfers bewijzen ten volle hoe heldhaftig zij voor recht en waarheid hadden gestreden. derdonl zaï gaan. De gtjoöte verliezen die zij geleden hadden, scheen een oogen- I blik bet bestaan van dit korps in gevaar le brengen gel'ukkiglijk I bevonden er zich nog een boiltlerdtal soldaten van dit wapen te llpme, die geen deel aan dcu strijd genomen hadden. Met'dit klein getal begon men op nieuw bel bataillon erin le richten, waarbij zich weldra de oud-zóuaven, die met den vijand niet verbonden waren, kwamen voegen. Zij werden op liet einde van November naar de grenzen van Toskanen gezonden, waar de benden van Manzzi de bevolking tol oproer aanstookten. Epn kort verblijf te Valeiilano was voldoende, om er de orde te herstellen en de veiligheid in de provinlie Vitcrbo te verzekeren. Naar Rome geroepen werden zij in de kazerne te St. Jan van Latrunen gelegerd, waar de krijgsverrichtingen met nieuwen ievc'r werdén voortgezet. Het bataillon vergrootte gedurig door de vrijwilligers, die wekelijks in de hoofdstad dor chrisleêe wereld toekwamen. Daar er eenige oiuvaardigen in zijne rangen gesloten waren,'besloot mén liet korps le ontbinden. Men richtte hot weldra opnieuw jn onder den naam van pauselijke Zouavcn, naam welke het volk en ook de Piëinonteezers hen hadden, gege ven, sedert zij hunne nieuwe kleeding droegen. Den 10 Januari 1861, werden zij naar Ncrola gezonden, een dorp op de grenzen gelegen, met het doel de provinlie Sabina te heroveren. Reeds waren zij er in gelukt eenige dorpen te bezei len, toen de franscheu tussclien beiden traden en zelfs de grenzen i met hunne soldalen bezciledcn. Van dit oogenblik bepaalde liet bataillon zich lot het garnizoensleven, beuitclings in verschillige -kleine sleedjes rond Rome legerende. Aldus verliepen er drie jaren. Hel jaar 1864 integendeel was merkwaardig, door een verdrag dal er don io'Sepicmber tussclien Napoleon III en Yiclor-Emma- nuel werd gesloten, zonderde tussclieiikomst of beter buileh wele van Pius IX. Door die overeenkomst beschikten twee vreemde vorsten, om zoo te zeggen, over de rechten van den Paus. \ol- geiis die conventie móést de fransche bezetting den Kerkdijken staat verlaten, gelijk bet ook werkelijk plaats heeft gehad. In die verlatenheid is Pius IX het voorwerp van deelneming en voorkomendheid. Uit alle corden der wereld, snellen er nieuwe verdedigers van Paus cn Kerk toe. Een tweede bataillon Zouaven werd ingericht, waarbij men later nog.een derde vopgde. Tijdens het jaar 1866, hebben de Zouaven aan de wereld hef grootmoedigste voorbeeld van naastenliefde en zolfsopofte- ring gegeven. De cholera, die wreedc gccssel, welke dit jaar zoo hevig in Europa woedde, bezocht ook de hoofdstad van het christendom. De rijke familiën haastten zich .om do besmette luebt te ontvluchten en zich te Albano, bet gewoon zomerverblijf van den roomscheii adel,le gaan vestigen. Tol dan toe was deze plaats van den gecscl bef rijd gebleven; maar op 7 Augusli borst er.de cholera eens klaps uit. Tegen den avond haddc geescl rccus twintig slachtoffers ge- iiiaakt, en nog meer dan honderd zieken Verkeei den in doodsge vaar. Wórdt voortgezet. RAADSEL UIT BRUSSEL. In mijn1, wouiiig sta ik "ten toon, lo t i> In W.-Unroii dut ik woon: Als g'in mijn liuis mij nrfdfcn kunt. Zijn duizend franken u vtigimd. ltijkors. Si'ANJK. Pampeluna, dóór de Garlislen belegerd, verkeerd in den gróótster. nood een pond honden-of pecrdcnvlecsch kost 4 IV.;-eene-gei', 80 fr.; oen ei, 30 centiemen en een kieken 12 IV. Koning Alfons is, zells le Madrid, zeer slecht gezien hij durft hjjna niet uitgaan. '[Sneeuwt zoo zeer in Na.v.a.rrat dat. re niet jneer kunnen vechten. "Hel gcheele legér van don Alfons is '130,000" man sterk Al de Chihc/êii zijn nu gód won gei» 1~00 dagenden rouw fe nemen voor de dood huns keizers en binst.dien lijd, hair en baard te laten groeien. Zijl dan baarscbeerdcr in. China En leeft gij ■tons Dijnsdag namiddag nam 'dc herbergier Van Cautcr. liij As- sche, zijn geweer' om op een roofvogel te schieter.'-, die zich nabij zijne woning bevond. Ongelukkig haakte liét geweer bij het uit gaan aan de deur, liet schot-ging al cn zijn zoon, die naast Van Caulef''stond, ontving het schot in het hoofd, liet arme kind was nauwelijks dertien.jaren oud cn heeft nog slechts eenige ©ogen blikken gelecft.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Werkman | 1875 | | pagina 3