©esdjicöcms öcr Pauselijke Souauen
De ouderdom zal
door F. De Cuyper.
De ziekte ontzag noch rang, noch standde koningin moeder
van Napels werd op eenige uren weggerukt'; de Bisschop dier
plaats, de Kardinaal Altieri sterft slachtoffer zijner zelfopoffering.
De schrik, de verslagend beid is algemeende angst maakt de
bevolking rad: loos; de inwoners verlaten hunne huizen, en ont
vluchten de slad, zonder te weten waarheen. De zieken worden
verwaarloosd, de dooden verlatensommige lijken werden nit de
vensters op de straten geworpen, zonder dat iemand ze durfde
naderen om hun een graf te bezorgen. Terwijl die droeve voor
vallen zich opdeden kwamen er een vijftigtal Zouaven, onder het
geleide van den belgischen luitenant de Resimont, te Albano toe.
Nauwelijks zijn zij de stad ingetreden, of zij waren getuigen
van dit hartscheurend schouwspel. Op dit gezicht, nemen officic-
ren en soldalen een moedig besluit.
De Resimont geelt den eersten het voorbeeld, hij neemt een
lijk in - ;ijne armen, plaatst hel op den doodwagen, en voert het
naar het kerkhof. De soldaten volgen hunnen oversten natwee
uren later zijn al de doode lichamen ter aarde besteld,
Hiermede niet te vredeiv wijden zij zich aan het verzorgen der
besmetten loc.
De heldhaftigheid, waarmede zij de gevaren der besmetting
trotseerden, dwongen hunne vijanden zelven hun de schoonste
hulde toe tC'brengen
Zijdrongen, schreef het protcstantsch dagblad, the Times,
do verlaten woningen binnen haalden erde* lijken, die zij indoe-
ken wonden en op hunne schouders naar het kerkhof droegen.
Overal waar deze grootmoedige en liefderijks mannen zich ver-
toonden, weergalmden de kreten van zegening en dankbaar-
lieid der inwoners, die lot wecnens toe waren getroffen, bij
het zien der koelbloedigheid waarmede zij de grootste gevaren
tartten en de walgelijkste plichten volbrachten.
Eer aan 11 ware christen-helden! eer aan U, zelfs uit den mond
uwer vijanden.
Sedert eenigen tijd las men in de nieuwsbladeren, dat Garibaldi
de sleden van Italië doorliep en aan de menigte, die zich rond
hem verdrong, bad toegeroepen, hun te wapenen en hem te vol
gen om Rome te veroveren. Zij verhaalden hoe talrijke koraitei-
ten in het koningrijk waren gevormd, om vrijwilligers aan te
werven, en ze van wapenen en kieederen te voorzien.
Bijzondere inlichtingen bevestigden dit nieuws, men voegde
er zelfs bij dat men in helleger aan de soldaten en officieren,
een onbepaald verlof toestond, en dat deze, het mccslendeel voor
hunne aankleving aan Garibaldi's ontwerpen gekend, zich met de
vrijwilligers vereenigden om ze te oefenen en'te geleiden.
Het was dus meer dan waarschijnlijk, dat er.een inval van.
Garibaldi in de pauzelijkc staten nakende was.
Op liet einde der maand September 1867 rukten de benden van
den roover-generaal het pauselijk grondgebied binnen.
Had de revolutie hare voorzorgen genomen, hare plannen listig
beraamd, de ware kalholijkeu ook zijn niet -werkeloos gebleven
honderden jongelingen kwamen naarRome gesneld, om zich rond
den Stadhouder van Christus te scharen, en Hem met hunne hors
ten tegen de vijanden van Paus en Kerk te verdedigen.
Overal waar de Gnribaldiers zich vertoonden, stuitten zij op de
pauselijke bajonnelten, en werden met groole verliezen terug ge
slagen.
De reeds schitterende wapenfeiten beschrijven zou ons te vérre
leiden, en kan in eene korte schets, gelijk hier vereischt word,
geene plaats vinden wij zullen ons dan bevredigen, met een
kort overzicht der belangrijkste mede te deelen.
Na verscheidene roemrijke gevechten, waarin de roodhemden
de nederlaag hadden, en de Zouaven eene dapperheid aan den
dag legden, welke hunne tegenstrevers verbaasde, had er een
licldensirijd plaats, wellicht eenig in de geschiedenis.
Den 13 October randden 80 Zouaven het versterkt dorp Monto-
Libretti aan, verdedigd door 1200 Garibaldiers. De slrijd was
verschrikkelijk en duurde zeven uren. Met de bajonnet stormen
de Zouaven den berg op, uien zij onder eenen kogelregen moeten
beklimmen, al vechtende drongen zij tc samen met den vijand-het
dorp binnen, waar er cciïe vreeselijke slachting begint. Een uur
lang vellen onze dapperen al neer, wat er onder hun bereik
kwam; aan het marktplein gekomen, vonden zij den vijand achter
sterke barrikaden verschanst. De eerste luitenant Guillcmin, een
allerbeminnelijkst officier, algemeen gekeud onder dén naam van
engelbewaarder, en wiens moed dien van den leeuw evenaart,
was hel eerst boven op de versterking, maar yond"ër ook der.
heldendood.
ar zelven regeeren c
De tweede luitenant, de Quélen, wordt korts na hem gevaarlijk
gekwetst. Backsergcant.majoihield vastberaden stand. Vrecselijk
was deu strijd, ijselijk de slachting. Allen schenen woedende
leeuwcji te zijn, allen streden met verachting van den dood. Daar
was liet dat Pieter Jong, blootshoo'd en met gescheurde klecren,
telkens op nieuw tegen de Garibaldisten instormt en met den
kolt va» zijn geweer links en rechts, al wal hem omringd neer
velt, tot dat hij eindelijk zonder wonden, maar uitgeput'van ver
moeienis op de knieën zinkt, en in zijnen val nog twee vijanden
doodelijk wondt.
Toen dringen de roodhemden in menigte rond den held, en
doorbooren zijn machteloos lichaam maar rond zijn lijk, lage-,
de lijken van veertien zijner vijanden die hij met eigen hand had
geveld. Een andere held, Nougues, gehectcn sloeg al tellende: een,
twee, drie, enz den eenen Garibaldier na den anderen, en hield
slechts op, toen hij aan het hoofd gewond, en een kogel in eiken
arm had ontvangen. Korporaal Mereier, een Belg, bediende zich
van zijne bajonet en richt rond zich een ijselijk bloedbad aan, lot
dat een kogel zijne bil verbrijzelt. Colingrigte stond tegen den
muur-geleund en bood hel hoofd aan zes vijanden. Aldus bleven
onze onversaagden voort strijden, tot dal de duisternis niet meer
toelaat vriend of vijand tc onderscheiden.
Tijdens den nacht ontruimde den vijand liet dorp.
Daar dc benden van Garibaldi ondanks de" menigvuldige ver
liezen, welke zij ondergingen, steeds talrijker werden en op vcr-
sciiilligc punten reeds eene-belangrijke legeïafdeeling uitmaakten,
besloot de Opperbevelhebber der pausclljken, zijne soldaten de
provinciën te doen ontruimen, en het ganschc leger tc Rome tc
vereenigen, om aldus het gevaarte ontwijken van iedereafdee-
liug afzonderlijk door de overmacht der vijanden overwonnen te
zien.
Nauwelijks had bet leger des Pauses dc provinciën verlaten,
of zij werden door de Garibaldicrs bezet, die door hun getal, zoo
wel als door hunne vorderingen, gevaarlijk werden. Zij verstou
ten zich zoo zeer, dat zij hunne voorposten tot onder de muren
van Rome zonden en de slad bedreigden; met hef]voornemen
hulp te bieden, aan die verraderlijke moordenaars,.welke in de
hoofdstad geslopen waren. Het werd dringend noodzakelijk, den
vijand eenen beslissenden slag toe te brengen, om zijne meer en
meer toenemende onbeschaamdheid te breidelen, en aan zijne
onwettige veroveringzucht paal en perk te stellen.
Met dit doel stelde generaal Kanzlër zich aan het hoofd der le
gers, en besloot Garibaldi, in zijne verschansingen te gaan aan
tasten.
De wapcnminisler deelde aan den Opperbevelhebber van het
fransch bezettingsleger zijn voornemen mede deze laatste gaf
bet verlangen te kennen, de onderneming/looi' een gedeelte zijner
troepen te ondersteunen.
De pauselijke legérafdeeling, onder het bevel van generaal
Graaf de Courlen, lelde omtrent 3000 man waarvan loOOZouaven,
aangevoerd door dan Kolonel Allet.
De franschcn die als reserve volgden, hadden eene getalsterkte
van ongeveer 2000 krijgers, en stonden onder het hevel vaii den
brigade-generaal Baron de Polhés.
Om vier ure des morgens, verlieten zij do slad langs de poort
Pius, en trokken dan weg. naar Meolana.óp. Over dc brug-No-
mentano gekomen-, beval de generaal aan den kommandant de
Troussures, mol drie. zijner compagniën Zouaven den weg naar
Salara te nemen.
Wordt voortgezet.
Oplossing van 't vorig raadsel de letter \V.
De lettor W staat in woningen in Wetteren,
Maar in 't woord huis vindt men niet zulke lettoren,
En sla ik nevens 't ei.
Militonnair. wat schilt hel mij M. Van Dierdoncq, Mnchelen.
Nog gevonden door A. C. Evergem, llermine dub. id. W* Callotter.s, Ürusse!,
G. Verzele. Melden, Bultynck, Adegem, O. Schepens, Gavre, Galarina Kay-
aert. Zeilick, Karei De'Boes, student, St Nikolaas.
Nu vraagt Celie. van Desteldonck: Wie zijn do twee grootste vijanden van
elkander op aarde
En Bultyr.ck zou geerne welen wat er vermindert met groeien?
De muzikanten zijn nog altijd bezig met de liedjes! 't zal mij 'iu-n duren ketr
zijn in Gods naam we zulten toch ons geld niet meedragen, Waarom? Om
dat wij er geen Lobben: 'tis kleer, zei den beer, en hij bliosde lamp uit.-
D.i eerste koudo eh ook do Jesto Mijdt die als tY peste: let daar we! op! Iaat
uitzitten is altoos gevaarlijk, maar in decs tijden bijzonder. Ik heb gezegd.
Biechten is vervelend.
Avrw. Maar wie zegt u dat gij voor uw genoegen moet gaan biechten
Al wat goed en nuttig is, is ni- t altijd aangenaam. Het is ni ;t unmjemam
drankjes in te nemen als men ziek is. Alen-doet het toch. om te herstellen.
Het is niet itangenfliim om van den ochtend tot den avond tc werken, om zijn
brood te verdienen cn tc voorzien in het onderhoud van zijn gezin, om iels te
