0csd)icöcnts öcr Pauselijke 3ouaucn
Zoo ga an de din;
--7-
door F. De Cuyper.
Deze kleine afdeeling moest* met veel omzichtigheid zich in de
'richting van Monto-Rotonde hegeven en den vijand langs dien
kant lokken, terwijl het gansche legerkorps de Ganbaldiers van
de andere zijde zou aanvallen.
Omtrent twaalf ure cn half'stuit de voorhoede, bestaande uit
drie kompagniën Zouaven, eene afdeeliug kanonniers en een
peloton dragonders, op de voorposten des vijands.
Dè roodliemden roepen de soldaten. Vuur, antwoordde
dc Kommandant.
Drie geweerschcuten knallen door de luchthet is het teeken
dat de strijd aanvang neemt. Van Campo-Bianco, de plaats waar
zij de eerste vijanden ontmoeten, tot Mentana, rekent men twee
kilometers gaans.
Deze weg is lang? beide zijden met zeer dicht kreupelhout be
zet, doorsneden rr.et kleine opvolgende heuvelen, die den vijand
eene goede stelling aanbieden.
De kronkeling der wegen, de valleien, de kleine boschjcs, de
ondoordringbare hagen, de met niuren omzette wijngaarden, de
afgezonderde huizen, welke zich overal vertoonen, bieden den
vijand veel voordeel aan daar zij integendeel het pauselijk leger
tal van moeielijkhcden berokken. Op omtrent 800 meiers van
Mentana, rechtover ecnen omdraai van den grootcn weg, strekt
zich eene naakte vlakte uit, toegang gevende aan cenen sohoonen
wijngaard, Vigna-Sanlucci genaamd. De ingang is door een
tamelijke» hoogen muur beschut, en van de ingangpoort naar
de woning, die de hoogte beheerschl, loopt eene lange dreef,
langs heide zijden, met wijngaardeu bezet. Het geheel geleek aan
eene geduchte schans, welke honderden strijders kon verbergen
en daar scheen gebouwd te zijn om den ingang van Mentana te
verdedigen. Langs de rechte zijde der stad ligt eene tamelijke
uitgestrekte hoogte, wier hellingen ook met wijngaarden zijn be
plant. Op den heuvel verheffen zich twee bouwvallige woningen
en oen ouden toren, die als zoovele sterkten schenen. Eindelijk,
Mentana zei fis in ëene laagte gebouwd endoor dieheuvelen gedekt.
Op al deze plaatsen, zoowel tot eencn langen weerstand ge
schikt, hadden dc Garibaldisten zich versterkt, met hel vast be
sluit hen hardnekkig te verdedigen. Zoohaast de voorhoede het
voornoemde teeken gegeven had, verwijderde de vijand zich met
voorzorg en vluchtte langs ae andere zijde, in een bosch, aan
den voel gelegen van den berg, waarop de pauselijke» zich ver
toonen.
Er was geen twijfel, dit bosch bevatte de voorhoede van den
vijand.
Vooruit Zouaven! roept de kommandant. Vooruit her
balen in koor officieren en soldaten. En terzelfder tijd
loopen zij in stormpas den heuvel af, komen aan dc haag die het
bosch afsluit, ontnemen den vijand zijne gunstige stellingen, en
wisselen gedurende eenige minuten een lievig geweervuur; maar
de Garibaldislcn, achter boomen en heesters verborgen, lijden
weinig schade.
Wij verliezen onzen tijd en onzen voorraad, zegt een officier,
zij zijn te wel beveiligd, voorwaarts, met de bajonnet erop !os!
De dappere Zouaven, zonder liet gevaar te duchten, zonder aan
de moeielijkheden te denken, zonder zich 0111 bet aantal hunnërMe-
genstrevers te bekommeren/kruipen door de haag overal waar er
zich eene opening bevindt, en werpen zich met de bajonnet voor
uit in hel bosch.
Dc vijand, over dezen onverwachten aanval verbluft, verbergt
zich achter de dikke hoornen en begint van daar op de aanvallers
te vuren. De Zouaven werpen zich als zoovele leeuwen op de
Garibaldiers, vervolgen ze van boom tot boom, van heester tot
heester, wonden en dooden er een aanzienelijk getal, en dwingen
hen de wijk te nemen.
liet leger had inlusschcn de voorhoede vervoegd en juicht hare
eerste zegepraal toe door de kreten Leve Pius IX Leve de
voorhoede Vooruit Op den vijand los
Men stelt zich weder op weg een deel van 't leger trekt links
af, en bezet het bosch door den vijand ontruimd, hePandcr ge
deelte klimt langs de rechte zijde de heuvelen op.
De voorhoede blijft den grooten weg volgen, en zijn weldra op
nieuw handgemeen met de roodhemden, die voor de tweede
maal uit hunne stellingen vei dreven worden.
Naar mate zij Meritain naderen, ontmoeten zij ook steeds toe
nemende moeilijkheden.
In eene vallei gekomen viel er een regen van ballen op onze
dapperen neder, hel vuur was zoo hevig, dat zij niets zien, dan
dikke rookwolken. Het was genoeg 0111 zelfs den stoutmoedigsten
te ontstellen men zou gezegd hebben, dat uit elke boom, uit elke
jen wonder wel.
heester, twintig, dertig, veertig, vijftig vijanden op hen vuurden.
De Hemel beschermde hen zichtbaar; ondanks een zoo welge-
richte, aanhoudende kogelregen die voldoende was 0111 hen allen
te verpletteren wierdeu cr slechts weinige getroffen. Men zou
gezegd hebben, dat eene onzichtbare hand, de ballen van hen
verwijderde; zij schuifelen langs hunne ooren, doorboren hunne
kepis, maakten galen in hunne wijde hroeken, maar eerbiedigen
bunnen persoon.
En wanneer eenige ballen hun doel bereiken, cn de Zo naven
liet bloed hunner gezellen zien vlieten, welke hunne stervende
toeroepen, neemt geen acht op ons VooruitLeve Puis IX
Oh alsdan voelen zij hun hart in den boezem opspringen, cn
op dit oogenblik zouden zij voor niets achteruitdeinzend Onze
dapperen wonnen steeds veld cn zeti'en hunnen weg voort, het
leger qok was met den vijand handgemeen geweest, en liad even
als zijne wapenmakers der voorhoede, de Garibaldisten uil eene
menigte zijner stellingen verdreven.
Onnoodig te zeggen dat al de officieren zich waardig toonen
van de keurbende, die zij ten strijde geleidenin het grootste.ge-
v iar treft men hen steeds aan zij vechten als eenvoudige solda
ten, en bezielen hunne mannen nog meer door hun voorbeeld,
dan door luinne woorden. Maar wie zfch vooral onderscheidt
door zijne onbeschroomde dapperheid, is de luitenant-kolonel de
Charette. Hij is overal en schijnt zich als het ware te vermenig
vuldigen honderden malen trotseert hij den dood, met den
glimlach op de lippen.
De roodheinden,uit hunne stellingen verjaagd, versterkten zich
in de Vigna-Sanlucci, waarvar. wij hcoger gesproken hebben.
Een groot gedeelte sloot zich in het huis, terwijl de andere zich
in de wijngaarden verscholen, en zich achter de omheinmuren
verborgen.
De dappere de Charette- snelt vooruit, zijne soldaten toeroe
pende: Hier,mijne kinderen, volgt mij Leve Plus IX
De Zouaven werpen zich in den wijngaard, snellen met de
bajonnet op den vijand toe, vechten in eene opeengedrongene
menigte, slaan links cn rechts,nu met den kolf, dan met de bajon
net,'strijden soms lijfom lijf'cn rusten niet voordat ;ij den vijaifd
uit den wijngaard hebben verjaagd. De inneming der woning
kost niet minder moeite trots een icgen moorddadig lood, loo
pen zij met gezwinde» slap vooruit, bezetten liet huis met hunne
scherpschutters, eu storten met onstuimigheid op dc verdedigers
neder; na een wanhopig gevecht, hebben zij de onderste verdie
ping in hunne macht, maar op de bovenverdieping bevinden zich
een groot getal roodhemden, die hen aan den trap met gevelde
gewecrcn afwachten. Dc Zouaven richten op hen eene verschrik
kelijke losbranding gezwind als een schicht, stormen zij melde
bajonnet naar boven en verschrikken, door een zoo overhaasten
aanval, de Garibaldislcn zoo zeer, dat zij als verstomd op de
knieën vallen, en in den naam van Puis IX om genade smeekeii.
De Zouaven hadden den moed niet vijanden te dooden, welke
ben,in den naam van hunnen geliefden Vorst,lief leven afsmeeken.
Van daar ijlen zij naar de andere zijde, randen er eene sterke
afdecling roodhemden aan en gelukken erin ze te verdrijven.
De oude puinhoop wordt stormenderhand ingenomen, de
Charette doet er met zijne Zouaven wonderen van dapperheid,zijn
paard wordt onder hem met drie kogels doorboord.
Hel pauselijk leger nadert Mentana, moedig den vijand het hoofd
biedende weldra komen zij in het gezicht van het versterkt
kasteel der stad. Wordt voortgezet.
Als ge 'wilt spreken van een gezonde strekel...
Te RollegemSt.Jan was 't(op halfVaste) reeds meer dan een half jaar,dat er
niemand gestorven was. tenzij kinders.. .En Iv.C, van 't Oudmanhuis, ral. als
hij 't leeft op 5 Juni mengen zijnen jubil'; vieren van honderd jaar. Laatst
deed hij nog mei' de groote processie. 't '/.al zeker voor den laatsten keer
zijn?» zei Kotje. A|ijd was hij een bravo en heerstigo werkman, en hij is 't
gebleven alle dagen zit hij nog aan 't spoelwial.
Eerbied-voor de grijze haren Op zijnen laatsten verjaardag kreeg Kotje
een lekker koekebrood ten geschenke, en volgens dat men vertelt, zouden,
over tijd van jaren, twee edelmoedige volksvrienden hem 'ne keer ge zei d
bobbenKotje, wo gaan zorgen dat ge begraven wordt lijk een Burge
meester, is 't dat ge aan 't ges houdt tot dal ge honderd jaar oud zijt —ven
Kotjo spingt nog niet om veuren, slacht de meeste menigte, maar trekt ook-..:,
cm T langste koordelje.
Jan Kloplerop is dood, en begraven zeker? want een liefhebber beeft voor
z\jn zerk 't volgende op=cluift gemaakt
Hier onder ligt Jan Klopterop.
Komt, monschen. spuwt en stampt er op!
RAADSEL;
Mijn eerst» is van ovcrgroolc waarde,
Piogtans men vindt hul zelden hier op narde.
filet kap en lap cn pap rijinl 't tweede deel.
filnnr 't is een woordje zonder zin. liet heel
Ilrengt vrede ch geluk aan ulle menschel),
En geernc zou ik hel eenieder wenschcn,
Maar 'k vindt, helaas! veel menscheli die in schijn
Het eerste deel van 't raadsel willen zijn. A. C Evergcm.
