MA UK TP RIJZEN.
Wel doen berouwt nooit.
't Parket is te Des tel berden geweest; heeft bestatigil dat J. B. De
Vriondt maandag niorgeAd in eenen toegêvrozon gracht dood gevonden
is, niet verschelde wonden aan't hoofd; men had hem zijn uurwerk en
zijn gold ontnomen, en bijna ai zijn kleèren in stukken ge'rokken.
Daders tot nu toe onbakend.
I
Ei wat 'ne schoonen, zoeten Feestdag is 't. verleden woensdag ge
weest Boe gelukkig is de mensch toch uie d'aangenaamheden smaakt
van een gerust geweten, van God te dienen, van de Moeder Gods Maria
en de Heiligen tot vriend to hebben. Die mensch mag arm zijn, ik noem
hem rijk hij mag vernederd zijn, ik noem hom groothij raag ongeluk
kig schijnen', ik noem hem gelukkiger dan 'ne nffllionnair. Niets, ja
niets overtreft den vrode des harten én al 't. zinnelijk genot kan niet op
wegen tegen de wellusten die zoo mild uitborrelen in 't hart van degc-
non die met een zuiver inzichten goeden wil den Heer dienen.
David, propheet David bekende dat over drij duizend jaren Wat
zijn uwe tabernakelen aangenaamriep hij uitmijne ziel is vol onge-
nuchten ais zij in 't huis van den Heer niet verblijftGelukkig degenen
die in dat huis wonen Heer! ze zullen u loven in der eeuwigheid,
Vrienden, o mijne vrienden, laat cus dit. geluk betrachten en alles
wat de Religie aangaat, in de grootste eero houden. Laat ons daar dik
wijls op peizen, dat do Religie eenoteedcro Moeder is voor eiken wereld
bewoner in hare woning, ter Kerke, is de Koning thuis, maar do nede
rige dienstknecht ookhare Tafel staat gedekt v oor de edele Prinses,
gelijk voor d'armo vrouw; en hare Feesten zijn voor iedereen, zonder
uitzondering. Waar vindt men zulke goedheid, 'k vraag 't u en zouden
wij niet gansch hart en gansch beenen moeten zijn, om eraan te beant
woorden, ingezien het uit louter liefdo voor ons on voor ons welzijn is.
Men schrijft ons uit Evergem, 6 December.
Mijnheer do Opsteller,
lk kan niet nalaten UE. mede te deelen het geluk dat wij zondag 11» genoten
hebben in het vieren ("voor de eerste maal) van ons titelfeest.
Gij weet, Mijnheer, dat ons Genootschap over eenige maanden kkukwet-
telijk ingesteld is welnu, met groot genoegen mag ik u ditmaal schrijven
dat de iever ouzer Xaverianen nog langs »m meer vermeerderd, bijzonderlijk
den iever der zangers, die afdceling telde in den beginne 30 leden en nu teil
zij reeds meer dan 50 leden. Nu gesproken van Zondag.
Van 's morgens vroeg, niettegenstaande het koud en guur weder, waren er
een zeer groot getal Xaverianen ten H. Tafel. Ue Generale Communie, voor
geschreven door het Reglement, kon geen* plaats hebben, ingezien hol groot
getal leden.
Om 9 1/2 begon de zeer plechtige Hoogmis, welke gezongen werdl dooi
de leden der Zangafdeeling in schoon muziek
Mijne pen is onbekwaam den indruk te beschrijven dien wij in onze harten
gevoelden op hel hooren van dien schoonen Gloria a'sook den Sanctus, die
aangeheven werd door die vijfiig kloeke zuivere mansstemmen.
Hier moet ik oen woordje van bedanking toesturen aan den leermeester en
aan al de zangers voor den iever waarvan zij nu zulke groote blijken gegeven
hebbenmoed. couragio, vrienden, het zingen is het heil van 't loven zin
gen wij tot glorie van God, nu bijzonderlijk, dat de duivel en zijne aanhangers,
vrijmetsers en Geuzen, door slechte en zedeloozo liedjes het volk en bijzonder
lijk de jongheid zooken le bederven.
's Namiddags had de gewone vergadering plaats waarin wel 500 leden te
genwoordig waren, en waarin onze Eerw. Heer Pastoor, bestuurder onzer
Sociëteit, in tredende en welgepaste woorden ons een gedeelte van het leven
oijzes heiligen Patroons afschilderde. Spijtig dat do lijd zoo kort was, want
gaarne zouden wij den geheelen namiddag daarop geluisterd hebben vervol
gens deden do nieuwe leden gezamsntlijk den akt van toewijding en deelde
de Eerw. Heer Bestuurder de medailjen uit, terwijl de zangers eenen lofzang
ter eere van den H. Franciscus zongen, daarna de Benediktie met hel Aller
heiligste en ten slotte nog een lofzang, daarmede eindigde de vergadering.
Na zich, als goede vrienden, eens wel verlustigd en verversclit. en t->n
slotte nog eenige koorkes en kluchtjes gezongen te hebben, scheidden de Le
den uiteen, allen ten uiterste tevreden en alzoo eindigde den door al do Xave
rianen zoo vurig verlangden dag, die ongetwijfeld oenen goeden indruk zal
gemaakt hebben op al de leden en niet min op die personen welke er nog geen
deel van maken, 't zij uit voorzichtigheid, 't zij uit menschelijk opzichtwij
hopen en wenschen uit ganscher harte, dat zij, aangedreven door het goed
voorbeeld hunner medeparochianen, zonder schaamte of vrees, zich zullen
komen scharen onder het machtig vaandel van Franciscus. om alzoo met
vereenigde macht te kunnen strijden legen Satan en geheel zijnen aanhang,
ja stellen wij ons tegenover de Geuzenbende roepende Xaverianen vooruit
i een gezelschap over don Jubilé en over de Mis-
Ze spraken onlangs i
siën
't Is nu lange jaren leèn, zegde Goren, en 't was juist Jubilé, als
er in mijn huis 'ne Schipper inkwam hij zat juist op do
Xf plaats waar nu Ancrobinus zitvan 't een en'tander
sprekende, geraakten wij op den Jubilé en 'k zag sibot
dat er iets op 't bert van dien Schipper krawietelde
1 och, zegde liij, ine 'nen diepe zucht, 'k zou toch ook wil-
r rn 'en biecht e ÉTaan. maar, 't is zoolang leèn. Wat
tPbSL geeft dat, Schipper 'r Acht en veertig jaren meester
„V ny™' Goren. Al was "t acht en zeventig! hoe grooteren
viscli, hoe betere vangstDe Schipper luisterde. Ja, als ge wilt,
is binnen eeni; o tren alles effen. Och, Goren; jsbu dat waar zijn
'k Wil 'no sclielm zijn I)at pak dat pak 't Is weg als ge wilt.
Zie, 'k ga seffens iemand bij do Paters zenden, om er eenen te verwitti
gen Ge zijt t'akkoord? Do Schipper zijn oogon knikten ja. Ik
zond aanstonds mijn nicht don Pater verwittigen; op vijf minuten was
ze weer De Pater is nu precies in 't Sakristij, kwam mijn nicht zeg
gen. Wilt do Schipper meegaan, 'k zal er hem bijbrengen. Ja, 'k,
zei de Schipper, en hij stond op cn ging meê. Zijn kriiën waggelden en
toen hij don Pater zag, karambolden zijn beenen en hij kon geen woord
spreken. Kalmeert u, vriend, sprak de Pater; ik ga een minuutje bidden
en zal straks terug komen. Hij keerde weer, ging iu den biechtstoel,
de Schipper knielde op 't banksken onwater gebeurde is een eeuwig
geheim tusschcu God en den zondaarHier bood Goren zijn snuifdoos
rond cn ging dan voort
Twee uren later zag ik de Schipper weerkomen, met een wezen
gelijk 'nen eersten-communicant: Hij pakte mijn hand vast. Goren,
Goren, vriendlief, zegde hij, 'k ben'nen anderen mensch 'k herleef!
Zie, voor g'heel uw tafel vol stukken van vijf franken wil ik mijn biecht
niet weergeven't Was 'nen ongel, dien biechtvader en ge zoudt
zeggen, hij heeft mij een hard woord gezegd noonniets dan zoete en
zachte woorden. Goren, Goren! wat ben ik gelukkig!
Ik weot oen ander geval, vertelde Ancrobinus, dat bier, over dertig
iaar op don preekstoel, in ons groote kerk, is verteld door pater Gil-
liodts(l)Iemand die sedert lang niet moer te biochte was geweest,
preekte pater Gilliodts, kwam, tijdens eene Missie in 't Collegio om te
biechtenna een sermoen had de gratie zijn bert geraakten hij ging zich
bekeeren; maar reeds tegen don biechtstoel zijnde, blijftbij staan:
Waarom nu biechten zegt hg. 'k Ben nog struiseli en gezond. 't Gaat
dan best, Mijnheer. 'k Ben ten minste nog voor tien jaren goed, voor
10 jarenDe Pater bad schoon te zeggen en te smeeken, hij ging
weg. Acht dagen naderhand, 'k was reeds te bed, zegde de Pater,
komt er ia oenen vlucht 'ne knecht naar 't Kollegie ge-
loopen en bolde om de bel af te trekken; Asteblieft
asteblieft, roept by, seffens 'ne Pater; onzen lieer beeft
iets gekregen en vraagt pater Gilliodts! Ik sta op; ik
loop, ik vlieg! ik kom in de poort men komt mij van
den trap tegen geloopen men zegt mij: Mijnheer beeft
daarjuist zijnen geest gegeven! Hij meende zeker
en vast, nog tien jaren te hebben en had geen
tien dagen meer
(1) Pater Gilliodts, die brave goede ziel, ligt zink te bed. waarschijnlijk
op zijn uiterste, ah wij deze regelen eohryven. Wat hoeft die mensoli niet
gedaan voor de samenleving 50 jaar Jssuiet geweest, 50 jaar in don biecht
stoel. op den predikstoel, aan 't ziek-nbed geweest zijns gelijken om te
predik-n en raad te geven, was er niet. Uitgeput van krachten, werd hij in
't kollegie van Aalst geplaatst, waar hij nog la ijnsehe boeken schreef, voor
de kóngregaliën preékte, biecht hoorde, de arm« zieken in't hospitaal of te
hunnen huize gir.g bezoeken, en milde aalmoezen ronddroeg. Zijne politiek
ia zijne jaren van lichamelijke krankheid, was van alius te nut te brengen
voorde noodlijdende wïrkmenschen.En nogtana Pater Gilliodts was van rijke,
van edele afkomst: inde wereld had hij kunnen m--t koels en peerd rijden,
zijne dagen in weelde overbrengen, maar hij werd liever kloosieGingj dat is
dienaar, ootmoedige dienaar van 't volk; als zulke man van gedurige opoffe
ring op zijn sterfbed de zoetste ver'roostingen niet geniet en na zijne doo i de
Hemelpoort niet wagewijd ziet openslaan, hoe zal 't dan.afloopen met ons
allen
Toon de Fraiisclie soldaten voor een paar jaren haal gezoolde en on-
gewaste schoenen ontvingen, riep een Pruis: Trekt ze maar aan Voor
smeer zullen wij weder zorgen
In Frankrijk is ergens een jonge dame overleden aan het spatten van
Ziezoo, jongen zei een v ader tot zijn zoon. op diens trouwdag, een pen. Haar geneesheer schreef haar morphine voor de apothekers-
Nu zijn uw domme streken uit 1 bediende, die 't recept gereed maakte, zag het inktspatje voor een nul
Ja. Pa 1 dit is de laatste. aan, en de dame sliep in, om voor dit leven niet weder te ontwaken.
Tarwe.
Mastel uin.
Rogge.
Haver.
j Aardappels.
Boter.
Eijers.
Vlas.
I Viggens.
AALST
20-50
23.59
20-00
23 CO
08 25
09-43
03-35
05-08
55a65
DENDERMO.NDE. 27.50
00,00
19,00
24,—
09.59
03,15
03.27
00.00
ZELF,.
22,00
00,00
15,00
15.-70
00 00
03.25
03.35
NINO V F.
27.1)0
0(1. '0
19,50
23.50
OS 50
01,55
03.25
LOKEREN
22.75
00,00
15,25
15.75
00,00
00.00
00,00
St-NICOLAAS
26.5)
00.00
15,2."
23.00
06.25
0-5.40
02,25
06.22
Rousselare
28,25
OOOÖ
21.25
25.25
07.25
4.10
3 70
AALST, DRUKKERIJ VAM P. ÖAEMS.
