-
God schiep toch de knecht en de Koning uit slijk,
SPANJE.
Laatste gevechten. Volgens tijdingen uit Spanje, zijn de
laatste gevechten lusschen dcCarlisten en Alfonisten zeer hard
nekkig geweest. De Navafreezen hebben met veel moed gevoch
ten. Drie maal vielen zij aan met de bajonnet, driemaal deden
zij den vijand wijken. De krijgsvoorraad begon te ontbreken, en.
toen zij geen kardoezen meer hadden,- vielen zij met de bajonnet
een vierde maal aan.
General Primo de River beschikte over 20,000 man, toen hij
generaal Lizarraga aanviel te Santa Barbera de Magere, en nog-
tans- werd hij met ernstige verliezen teruggeslagen. 'S anderdaags
had de Alfonsistische ruiterij duizend krijgsgevangenen te Villa-
Puevta achtergelaten. Aldus viel generaal Quesada met 40,000
man te Elqueta op generaal Cavero en deed de Carlisten eene
eerste ncèrlaag ondergaan. Men moest gebruik maken van de
gunstige gelegenheid en generaal Quesada gat' bevel tot den-
aanval van Montojurra, waar de verdediging der Carlisten aller-
moedigst was.
Al de artillerie der forten is in handen der Alfonsistcn geble
ven, doch dcCarlisten waren bezweken onder de overmacht van
het getal, en hunne vrienden zeggen dat de Alfonsisten geene
reden hebben om zich daarover erg te beroemen.
Hot gevecht met de troehen van generaal Martinez Campos
was niet minder hardnekkig. Verscheidene honderden Alfonsis
tcn hebben er den dood gevonden. De Carlisten, dank aan hunne
sterke positiën, led.cn minder, doch hun verlies was echter nog
aanzienlijk. De Carlisten verlieten opvolgend Pena-Plato, Bralzain,
ïïendizorrolz, Santiagömendi en San Marcos.
Voor de inname van Tolosa heeft generaal Lomo eenen harden
veldslag moeten leveren, nabij den berg Henne. De Carlisten
hebben, zoo het schijnt, in dien laatsten slag meer dan 500 man
verloren. Een enkel bataillon van Navarra telde 95 dooden. Het
zijn de Navarrcezen, onder hevel van graaf Caserte, die het best
gevochten hebben. De Carlisten hebben een groot getal dappere
aanvoerders verloren, onder andere den zoon van generaal
Ell ot, die te Pena-Plata, in eenen aanval met de bajonnet,
sneuvelde.
Twee manifesten. Men leest in den Unieers, van Parijs
Wij hebben tot nu toe geene bijzonderheden kunnen geven over
de kortstondige verschijning van don Carlos te Parijs. Hij was
ten één uur aan de statie van den Orleansspoorweg aangekomen,
en reeds lang den ringspoorweg of aan dë statie van la Chapelle.
Onder de personen, welke hij had verwittigd en die hem af
wachtten, bevonden zich te Tameri en generaal d'Algarra. Don
Carlos verhaalde dat de bevolking hem op gansch zijnen weg
veel genegenheid had betoond.
Het vertrek naar Pau was treurig, daar dona Margaréta, eclit-
gënoole van don Carlos, hun niet kon vergezellen, weerhouden
zijnde door haren gezegenden toestand, en door het bestuur over
de Cadridadwaarvan de ambulancies nog met gekwetsten opge
vuld zijn. Bij zijn vertrek heeft don Carlos, ons de twee volgende
manifesten ter hand gesteld
Spanjaards,
Begcerende lieden de bloedstorting tegen te houden, heb ik
afgezien van den strijd, die wel is waar roemvol, doch voor het
oogenblik vruchteloos is; indien ik gedwongen ben te buigen
voor de macht der' omstandigheden daarom verzwakt mijn hart
niet, r.och is mijn vertrouwen geschokt, en ik bewaar ongeschon
den mijne rechten, welke de rechten zijn der legitimiteit in
Spanje. Voor de overmacht van het getal en meer nog voor het
lijden mijner trouwe vrijwilligers, tegen wie alles saamgezworen
was, vind ik mij verplicht den degen terug in de schede te
steken. Volgens de overleveringen mijner familie, zal ik den
weg der ballingschap betreden, doch nooit zal ik de hand lccnen
aan onteerende en deloyale conveniosstrijdig mei de waardig
heid van hem, die als ik, gevoelt wat hij beteekent en wat hij
vertegenwoordigt.
Gij kent allen de geheiligde princiepen, waarvan mijn onbe
vlekt vaandel het symbool is. Terwijl ik dit vaandei met vaste
hand omhoog geheven hield, heb ik de vreemde monarchie en de
republiek ter a'arde zien vallen,welke met geweld op Spaanschcn
bodem overgeplant waren, en ofschoon de bijval mijne pogingen
niet beeft bekroond, is dit geene reden opdat de macht onzer
viianden wortel zou schieten, want de revolutie is bestemd om
door de revolutie te vergaan.
Mijn vaandel blijft opgerold tot dat Cod het uur zal doen slaan
voor dc verlossing van het katholiek en monarchiek Spanje,
welke ongetwijfeld na veel opofferingen in de vooruitzichten der
Voorzienigheid is aangelcekend. Vandaag, zooals altijd, heb ik
vertrouwen in het werk van verlossing, waartoe deze Voorzienig
heid mij voorbeschiktvandaag, zoo als altijd, ben ik bereid mij
te slachtofferen voor mijn vaderland, dat ik met cene zoo vurige
liefde bemin, en waaraan ik zooveel verschuldigd ben,
Uw koning CARLOS
Pau, 1 Maart, 187G.
Aan mijn leger,
Terwijl ik opnieuw den vreemden grond betreed, cii mijn hart
nog ontroerd is door uwe hartverscheurende afscheidsgroeten,
denk ik het mijn eerste plicht te zijn, een viiendeinvoord toe te
sturen aan hen, die mijn wappenmakkers waren. Ik was getuige
van uwen heldenmoed in de dagen van zegepraal en van uwe
zelfopoffering, die zoo mogelijk nog heldhaftiger was in het vuur
van tegenspoed nooit zal het dierbaar aandenken aan hen, die
mij getrouw bit ven, uit mijne ziel verdwijnen.
Al de heldenfeiten, welke ik ooit in mijn eerste jeugd in mijne
ballingschap gedroomd heb met uwe hulp te kunnen uitvoeren,
hebt gij verwezenlijkt. Monte jurra, Somorostro, Abarzuza, Ur~'
nie'ta, Lacar en zooveel andere reeds beroemde namen van slag
velden, zijn zoovele stappen, door u vooruitgezet op de baan van
den roem, en roemrijk gevolgd door uwe broeders der andere
provinciën. Van alles 'ontbloot, voorzag usvo standvastigheid in
alles, en r.ooit hebt gij tegenover uwe vijanden hunne getalsterkte
geteld, noch de ongelijkheid uwer hulpmiddelen gemeten, om
tot den zegepraal te komen.
Indien een zoo dapper geloof en cene zoo edele onderwerping
vruchteloos zijn gewonden, ontmoedigt u daarom niet.
Sterk even als ik tegenover het ongeluk, en vertrouwend in den
God der heirscharcn, toont u doen roem waardig, die gij ver
worven hebt, en heb steeds betrouwen in het noodlot van een
vaderland, dat lusschen zijne nederigste kinderen maunen zooals
gij zijt, telt.
Afstammelingen van die oude Spanjaards, welke in de schaduw
van altaar cn troon, eene zoo hooge plaats inde geschiedenis
bekleeden, zal het voor ïrij een roem zijn die door het ongeluk
niet zal verminderd worden, aan uw hoofd gestaan te hebben,
evenals mijne smart heden bestaat iri mij van u ie scheiden.
Uw koniue- en generaal
CARLOS.
Rome, 3 Maart. De Paus, heden den aartsbisschop van
Posen, kardinaal Ledochows'ki, ten gehoore ontvangende, stond
op en sprak Wij verheugen ons met U, onverschrokken' verde
diger des gcloots iu Pruisen God bekroone uw edel streven.
De audiëntie duurde bijna een uur. Mgr, Ledochowski heeft
vervolgens een bezoek afgelegd bij kardinaal Antonnelli en zat
heden ook de andere kardinalen bezoeken.
Pau, 1 Maart 187G,
Zaterdag 26 Febr. 11. huwde te Asten (Holland) voorden
ambtenaar van den burgerlijken stand alhier een paar, welk
huvvebjk daags daarna kerkelijk zou voltrokken worden. De
bruidegom werd echter dien dag zoo erg ongesteld, dat men
genoodzaakt was hem de laatste II.II. Sacramenten te laten toe
dienen. Verleden Woensdag is hij overleden, zonder dat het
huwelijk kerkelijk kon voltrokken worden. Volgens de burgerlyke
wet is de bruid dus weduwe volgens de kerkelijke nog jonge
dochter.
Te Gcn!urnes (Belgie) is een landbouwersknecht vermoord
in zijn bed gevonden, Men kent noch den dader van dit misdrijf,
nccb dc redenen, die hem daartoe geleid hebben.
In Holland heeft een man, Prieur, een eigenaar, met een
keukenmes, zijne vrouw drie steken toegebracht. Twee der won
den zijn doodelijk. De gazet schrijft dat er een huiselijke twist
had plaats gehad. Weeral de tong en de keel. De man, niet wel
bij den zijnen en de vrouw, haar tong niet meester. Daarom zegt
de Apostel JacobusDie met zijn tong (of keel) niet zondigt, is
volmaakt.
Een fabriekwerker, in Holland, die een hulponderwijzer
een slag op 't hoold had gegeven, is tot een maand celstraf ver
oordeeld.
De laster heeft tegenwoordig veel kalanten in de wereld....
Zoo wordt er nu geschreven dat een onderpastoor van Brugge
schandelijk gevlucht is. Doch men vergeet te zeggen dat die on
derpastoor een afgevallen-priester is, die in Zwitserland bij d'an-
dcr apostaten slechte manieren had geleerd.... Met evenveel recht
zou men ons de verraderij van Judas of de ondeugd van Luther
te laste leggen.
Nabij-Luik, te Souverain-Wandre, hebben drie'schelmen
den Pastoor van huis gelokt en hem daarna meteen ijzer op't
hoofd geslegen dat hij ton gronde viel. Hun inzicht was zijn
huis tc gaan bestelen, maar de wakkere meid liep om hulp, de
geburen snelden bij en de booswichten moesten vluchten. Een
der moordenaars is aangehouden, 't Is een Duitsciiman, nog niet
lang in de gemeente wonende.
