zoaderdri"k°"
zic,it van
eakel zes' '"e"'dat de geneze,,e
Men moet ze boogen, een dat- ze droogen.
Gehoord in con sigarenwinkel'. Mejutter, een sigaar Lolo;
als u belieft Och, mijnheer, hangt nu-toch 'i A7n/«niet uil!
Mevrouw (löt de keukenmeid. Maar lieve hemel Joke,-
hoe komen toch al die centen onder de gekookte mossJen nu
zijn zij niet meer eetbaar door het koper groen. Keukenmeid'.
Wel, mevrouw had mij toch gelast, dat ik om' te proheeren of
er geen vergiftige onder mochten wezen, een franc in den pot
moest leggen, en daar ik er toevallig geen bij de hand bad, heb
ik er voor een franc centen in gegooid.
- Eene der belangrijkste instellimgen gaat te Oudenaarde vernie-
ligd worden-. Wij willen spreken van de garde-civiek.
De plaats van majoor-kommandant is open, maar niemand wil
ze aanvaarden.
En nogtans, hoe bloeiend is niet die garde-civiek Zij bestaat
uit ongeveer 30 muzikanten, 3o- officiers en onderofficiers, en 1-7
garden. Onder dezen zijn er van allegeslaalte en vorm': zeer lange
en kleine, dikke en dunne, rechte en kromme en gelijk er varië
teit is in de manschapgen, zoo ook is dezelfde variëteit in de
schakos en tunieken groote en kleine scbakos, tunieken met
gaten en zonder.
Hoe deflig zijn niet de revues Ziet het hart springt op van
blijdschap als men degarde-civiek op liet exercitieplein ziet staan.
daarop twee rangen...
Dit doet denken hoe een land, dat zulke liberale instelling bezit,
niets- te vreezen heeft. De Franschen en Pruisen zouden op
de grenzen bevend stilstaan, als zij de schakos zouden zien prij
ken en in hur.ne rangen zou men hooren Halte-lala garde-
civiquc est 1&
Te Amsterdam verklaren de apothekers zich bereid, over
eenkomstig een door het dep. Amsterdam van de Ned. maatschap
pij ter bevordering der pharmacie vastgesteld tarief allerlei waren
te onderzoeken, om daardoor mede te werken om vervalsching
van levensmiddelen tegen te gaan of te doen straffen. Tot inlei
ding van eene aanbeveling dier instelling herinnert de Amst.
Ct. aan de woorden van Alphonso Karr: Als ik mijn kruidenier
vergiftig, wordt ik geguillotineerdvergiftigt echter mijn krui
denier mij, dan komt hij er af met een lichte gevangenisstraf
Karr had bij dit laatste nog moeten voegen als de man betrapt
wordt.»
De directeur van 't Seminarie te Perpagnau is in den kel
der van het huis vermoni-d,, £rf»vpiirieu<Ji& iwonier fa. ais Ve>--
iP- ,n m,Manü 'nen mcnsch gestorven van 168 jaar
nen buitcnmensch, 'nen boer, versta dit we], die werkzaam
cclde, op zijn gezondheid leeHe en aldus dien lioogen ouderdom
heeft bereikt.
Eene yergetene gemeente. St-Kilda is de naam vaneen
klem rotseiland, het westelijkste van de groep der Hebriden.
Daar woont eene kleine bevolking van chrislcne menschen die
meer afgezonderd, meer vergeten leeft, dan de Eskimo aan de
meeren van Lapland. Men zou iu Engeland zelfs van haar bestaan
niet weten, had niet onlangs eenieiziger baar beschreven,
had zij zelve dezer dagen niet van zich doen hooren, door de ti
gering i verzoek te richten om opgenomen te worden bij den
postdienst van 't Vercenigd Koninkrijk.
St-Kilda ligt in eene altijd onstuimige zee, dertig Eimelschc
mijlen van het naastbijgelegen land, het eiland Lewis,verwijderd
Het is weinig anders dan eene dorre rots, met geen enkelen boom
en slechts kleine strooken bouwland hier en daar. Toch leven op
deze rots i 3 menschen, tot zes gezinnen behoorende, die nauw
aan elkander verwant zijn. Deze brave lieden zijn te arm om zelf
een,boot tó onderhouden, waarmede zij met het overige van de
wereld geregeld ten èenenmale afgezonderd.
Slechts eens in hel jaar bezoekt'hen de agent van den eigenaar
des cilands. otn van hen de verschildigde 60 pond sterling am
pacht te vragen hen van hunne overbodige waren te ontlasten en
m ruiling daarvoor enkele benoodigdheden hun te verschaffen.
De ecnige, die zich hen aantrekt, is hun predikant Mackay de
raadsman, vriend en koning van deze arme lieden.
De lieden van St-Kilda, in plaats van te verwilderen in hunne
afzondering,, hebben de aartsvaderlijke deugden behouden van
natuurkinderen- Misdaad is onderhen onbekend dronkenschap
eveneens de enkele flesschen whiskij. die dc agent jaarlijks
voor hen meebrengt, dienen tot medecijn. Vechten'doen zij nooif
veeleer vermijdt elk met schier bijgeloovige bijzonderheid, wat
den buurman aanstoot zou kunnen geven. Zij belmoren allen tot
do Schotsche Free Church, vieren den zondag met meer streng
heid, en zijn bijzonder belezen inliet H. Schrift, van welke ci-
vele gansche hoofdstukken van buiten kennen. Hunne taal is
t Gaeliscli de heer Mackaij is de eenige man op 't eiland, die
Engelsch verstaat en spreekt. Huil bestaan is de vischvangst
's zomers, t weven van ruwe klecdingstoffen gedurende de lange
wintermanden. Ilaverbrood met 't vleesch en de eieren van zee
vogels is- bun voedsel want van visch hebben zijv evenals vele'
visschersbcvolkiugen, eenen afkeer. Zij zijn een kloekgcbouw
alacii' van menschen, stoute scheepslieden en klauleraars wat
zij, overigens wel weteii moeten om de eiers en veeren machtig te
worden-van de zeevogels, die op de meest ontoegankelijke hoog
ten hunne broeiplaatsen hebben.
's Zomers, als de mannen uit visschcit zijn, begeven zich de
vrouwen-ongeholpeu naar de omliggende rotsen om daarbij
houdende-zeeganzen te dooden, die zij inzouten tot voedsel voor
den-winter. Dat deze lieden niet vrolijk van aard zijn, laat zich
wel hooren. Hoe zal men opgewektheid zoeken bij menschen, die
zoo eenzaam onder eene sombere hemelstreek wonen, nooit een
boom gezien nooit eene vrucht geproefd hebben, en wier zuige
lingen bovendien onderhevig zijn aan eene vreemde, veelal doo-
delijke ziekte, welke niets anders dan aan het dieet der moeders
kan worden toegeschreven De bevolking van St. Kilda schijnt
vroeger talrijker en ook vrolijker te zijn geweest. Eertijds waren
zingen en dansen dikwijls ook een wedstrijd op 't eiland geliet-
koosde uitspanningen. Van dit alles geen schijn meer; de eilan
ders hebben hunne aloude noordsche logende vergeten. Toch
verlangen zij niet te verhuizen en 'l is opmerkelijk hoe deze
niet onbeschaafde lieden schier geheel iu hun eigen behoeften
voorzien.
't Graan voor hun brood winnen zij zelf op de schrale stukken
grond, die zij bemesten met een mengsel van van turtasch en
en ingewanden van vogels. Wat melk en kaas en wol voor klee
deren worden hun verschaft door eene dozijn koeien en een
paar honderd schapen. Van de taaie huiden van zeeganzen maken
zij schoenen, van de veeren maken zij zich bedden. Kortom, de-
agent die hen jaarlijks bezoekt brengt van hun eiland nog meer
mede, dan hij er invoert. Al wal de eilanders nu vragen, is, dat
een postboot maandelijks hun eiland bezocke, opdat'de enkele
brieven, Yoor hen besterad, hun toekomen, en de predikant
Mackay althans eens per maand, uiteen dagblad zal kunnen ver
nemen wat er in de wereld buiten St. Kilda mag voorgevallen
zijn.
In de laatste S dagen zijn meer dan twee millioen Italiaan-
sche eieren naar Rotterdam en Amsterdam verzonden, deDuitsche
eieren worden hoe langer hoe minder gezocht.
'i "et i.ppin#
krijgswezen zeer wreedaardig.
proeven met paarden. Het geldt
n. I. bet onderzoek boe lang een paard zonde- voedsel kan leven
Een paard dat genoegzaam water, maai- geen vast voedsel out
vtrg, bteld de marteling 23 dagen uit voor let stier! Wen-
overgestelde proef, genoeg voedsel maar geen drinken maakte
reeds den vijlden dag een etude aan bet lijden van liet beestEen
Camaret, een gevangene van Clairvaux, heeft, na uit de »e-
vangents te zijn ontsnapt, op een slimme wijze in een wagon
ilu K k a-bf n ols "aar Parijfe gemaakt. Slechts zeer wcihi-
geld bij zich hebbende nam bij een kaartje naar Dar-Sur Aube°
detdo klasse Aan t station bemerkte bij drie oude dames die
biljetten tweede khisse Parijs genomen hadden. Terwijl de trein
snel voortging, klom Inj uit liet portier van zijn wagon, klom op
dien, waarin de drie dames zaten en doolde het licht uit Weder
omlaag gekomen, opende bij het poi tier. De dames sliepen. twe
biljetten, dames zet Camaret, de dames hem door de duisternis
voor-een conducteur houdende, gaven ze hein over. Cameret deed
alsof hij ze htj t maanlicht bekeek, gal de dames twee barer kaart
jes benevens bet zijne terug en behield zelf een biljet Iweede
klasse, waarmede bij dan ook te Parijs aankwam. Cameret was
evenwel in slaap gevallen ett le Parijs aan 'l station w erd T be-
drog ontdekt en Cameret gevat.
-.ff 'üclo°P bedevaarders lot de rots van Ooslakker is den
dm tn nnnf f"s "?g geweest dan op den 23 Maart.
drieseh aan^ bede™rdere e" 100 rii""Hen kwamen op Slooten-
Men verteit eene nieuwe wonderlijke genezing «ener zieke
Het prachtig hotef, gezegd van Lourdes, in de nabijheid dei-
rot» opgericht, is nu geopend. Men vindt er aiies, wat men aan
ffg' Tm"' nacl,lre,,'bliif-. begeren kan, evenals in de
giootste instellingen-van dien aard, on alles aan geringen prijs.
voo fi .<?pbouwe" der Kerk met den g,motsten spoed
voortzetten, terwijl bet nevenstaande klooster bijna opgemaakt
