RICARDO, DEN VRIJMAAN.
55*^^=0-.
Als 't geluk u lacht, staat Ppde wac<$t.
Echt verhaal uit onze dagen.
178lL' Vervolg.
XXXIV. - Stichtend leven.
Hoe kondet gij toch weten, vroeg Kugeen aan zijn vriend,
dat die vreemdeling een moordenaar was
Eugeen, ik zag liet in zijn oogen beziet al de vrijmetsers;
ge zult in hunne oogen lezen, hetzij woede, hetzij ongerustheid.
Maar g'Lebt u wel uit den slag getrokken
JjfHe! anders ware ik een man der dood ware ik maar een
stap uit de kamer gegaan, hij stak mij den dolk in t hart, en
vluchtte weg, vooraleer gij van uwe verbazing terug waart....
En, alhoewel ik met God verzoend ben, zou ik toch niet geerne
nu sterven.... Ik heb nog zooveel uit te boeten....
't Ware te lang, zegt de Italiaansche schrijver, om de twee
vrienden te volgen, gedurende het jaar dal zij te Roomen over
brachten. Ik zal de bijzonderste gebeurtenissen vermelden.
Na een tweede bezoek bij den Biechtvader, naderde Ricardo
tot de H. Tafel met groote aandoening de tranen bolden over
zijne wangen; 't was zoo lang dat hij den Heere Jesus niet ont
vangen had; eene retret van 9 dagen stelde hem vast op zijnvoe-
ten, en van dan af begon hij een slichtend en bijna heilig leven.
Hij stond zeer vroeg op, bad de morgendgebeden die zijne moe
der hem nog geleerd had, las een godvruchtig boek en ging dan
mis hooren, nu in deze, dan in gene kerk, om daaudacht op
zich niet te trekken; dan ging 't ontbijt nemen in 't een ef ander
kotfijhuis, behalve de dagen op welke hij vastte; de volgende
uren des voornoens waren bestemd om in d'hospitalen darme
zieken te gaan bezorgen. Dan ging hij met Eugeen dineeren,
deed eene wandeling, ging bet H. Sacrament in d'eeneof d andere
kerk bezoeken en besteedde d'ander uren van den dag aan
'i schrijven van artikels voor eene fransche katholieke gazel.
Nooit ging Ricardo 's avonds uitnooit, in den dag, dan gewa
pend met revolver en degenstok, xtene menigte dreigbrieven wa
ren hem toegezonden, uit Parijs, Turijn enz. men bedreigde hem
het pensioen te ontnemen, dat Frankrijk hem betaalde hem als
moordenaar te doen veroordeelenmen voegde erbij dat Roomen
geen Kriir.eé was maar Ricardo bleet vast als eene rots en
beantwoordde zelfs die brieven niethij wapende zich, deed zijn
stalen harnas aan, en stelde zijn betrouwen op de Goddelijke
Voorzienigheid.
Veertien dagen, nadat hem een brief uit Turijn toegekomen
was, had men hem in een hospitaal geroepenrond half zeven
keerde hij alleen naar huis het weer was duister, en achter
't paleis Aldobrandini, een eenzame plaats, zag hij een persoon
den dolk in d'hand naar hem toekomen. Ricardo pareerde den
steek af, deed den dolk uit zijnen stok komen en stelde zich in
verweer. De moordenaar, mceiiende dat Ricardo slechts een slok
had, liep hem ten tweedenmalc op't lijf; doch Ricardo keerde
nog eens den slag at, sloeg den dolk uit 's moordenaars hand,
en greep hem bij de borst met zooveel woede dat hij ten gronde
viel.
Ge ziel, sprak Ricardo, den voet op zijn borst en den dolk op
T hart, ge ziet dat uw leven in mijn handen is; maar ik wil uwe
ziel in d'hel niet zenden en laat u daarom leven.... Blijf liggen,
.otdatik u zeg van op te staan.
Ricardo trok zijn ïevolver uit, stond recht, verbrijzelde het
wapen des moordenaars tegen den muur en zegde hem aan:
Sta nu op en vervoorder uwen weg. Zeg aan degenen die u
gezonden hebben, dat gij nog leeft, dunk aan mij. Verlaat dit
eerloos gezelschap. Keer terug tot God en vrees zijne Rechtvaar
digheid.
Ricardo kwam thuis bleek als de dood.
Wat is er u overgekomen? vroeg Eugeen.
O Heere Godwal hebt gij mijnheer Ricardo kreet Rita.
Ricardo verhaalde zijne schrikkelijke avontuur 't was onge
twijfeld een jonge vrijmetser die zijn ellendig leven begon, voegde
hij erbij eilaas! een oogenblik meende ik hem te dooden; maar
ik peisde dan op mijn vroeger leven en schonk hem genade....
Dat God mij zelve genade doe, gelijk ik hem genade heb gedaan.
Een ander maal werd hij in een hospitaal door twee jonge
doctors zoo hevig bespot, dal zijn bloed kookte.
Waarom, vroeg hem een officier, gij Ricardo, die zoo wel
met de wapens omgaat, waarom brengt zij die uitzinnigen niet tot
rede met de punt van uwen degen?
Maar Ricardo zweeg om uit te boeten wat h:i vroeger door
hoogmoed had misdreven.
Op einde September 1864, met Eugeen'tluiis keerende van een
bezoek naar de H. Trappen, werd Ricardo onpasselijk; eene
groote moeite in de beenen en iets dat hij niet uileggen kon.
Ricardo nam een puigatie 't en beterde niet 's anderdaags had
hijde koortseen Franseh geneesheer werd geroepen Ricardo
had in zijne tong, die 't kouleur van rood-zwart had, de teekens
van den typhus gezien. De Fransche doctor schreef een krachtig
geneesmiddel voormaar Ricardo wilde eerst vooral den pastoor
spreken. Ik ken die ziekte, zeide hij; men verliest erspoedig tver-
standbij.
Als madame Rita van den Pastoor hoorde spreken, viel
't mensch bijna in onmacht.
Hoe is T mogelijk, zeide zij, hij, die zoo geregeld leeft, zou
den typhus hebben? Maar ook, waarom moest hij van s morgens
af in die hospitalen zitten r
De werken van bermhertigheid oefenen, madame nita, is
't geene Christene plicht
Tot morgen, zegde de Pastoor aan madame Rita, als hij van
des zieken kamer terugkwam; hij wil zou gauw mogelijk berecht
worden. G'hebl daar een ware Christen in huis, een voorbeeld
Madam Rita kustte al snikkende de hand aes ITiesteis.
De ziekte deed snellen voortgang; zij maakt reuzenstappen,
zeide de Fransche doctor; de Pastoor werd verwittigd en kwam
nosr denzellden avond met OnsHeeren helH. Olnset. Ricardo
was no£f bij zijn verstandhij ontving hel Brood der Engelen
met eene devotie die de omslaanders tot weenens toe omroerde.
Nadat alles gedaan was, zei de Mesier hem SI. Rioardo wij
honen dat alles wel gaan zal, maar laat ons toch den Wil Gods
aanbidden. - An
Zekerzeker dank u Eugeen, gij zult alles in de
schuif van mijne lessenaar vinden.... Na mijne (lood zult gij den
Generaal der Fransche bezetting en den prefekt moeten verwilti-
^Twee uren nadien lag Ricardo in de ijlkoorts hij sliert den
vijfden dag zijner ziekte. i
De Goede God was bermherttg en liefdevol voor den bekeerden
Vrijmacon, wiens laatsteoogenblikkenstichtenden schoon waren;
hij sprak van den Zaligmaker, dezes Heilig Beeld een,ge oogen
blikken voor zijne dood kwam hij bij zijn verstand, drukte de
hand aan Eugeen en aan den Pastoor en ging gerust d eeuwig-
hei 1 binnen.
Hij was maar 34 jaar oud.
In' den lessenaar vond men zijn testament, volgens de Fransche
Wet opgesteld. Ricardo werd met de militaire eer begra\eu
F& (Wordt voortgezet.)
OPWERPINGEN TEuF.N SPAREN EN RE
SPA ARK. ASSEN
1 mii toe zegt ds E. H. Van den Drie.sche, eenige opwerpingen aan te
halen en te b,•antwoorden Eerst, de opwerpingen welke tk uit den mond .an
riikpn en weihebbenden zelf gehoord lieb.
iZiin al nieuwigheden al die inrichtingen over twintig en vijf en
twinti" iaren, dat bestond al niet en 't «mg ook.
Arm? ODWernin", er zijn vete nieuwigheden sedert dertig jaar vanhier;
iizeienwegen dorschmachienen, naaimachienen.en duizer.d andere uitvindin
gen en omdat hetnieuwigheden zijn, mag u-mand met bet convooi n et
g?" 2 milat h«t nieuwigheden zijn, raag een landbouwer ziju graan niet
douchen met de machien f Mag een schoenmaker zijne schoenen en bottmnen
nkt Stikken op de nieuwe manier? Moet een kleermaker nog alUjd voor .1
in ,.k 7iinPe vingeren gebruiken Zulks houden staan ware belagchehjk.
Ah dieinrichtingen 'bestonden over vijf en twintig met, zegt gr,he wel
«n.petaan 't ware beter geweest; wij zouden reeds de
vruchten'g'mtt™ dl» wij lat.r'door die inrichtingen menr zullen kunnen be-
™,t,n W planten »n boomkens, on die boomkmj knnnen al met eens met
gro», lrd«f™«r later zij -mekten dragen,' waarvan andere mi.sohlen
heWhamne"enedntinede gaan met onze eeuw voor't-goen goed en geoorloofd
is Wii mo^eu niet slaande blijven onder voorwendsel dat het nieuws is en dat
lJt veranderingen zijn want alles verandert op de were d eene zaak alleen
s onveranderlijk en altijd dezelfde het geloof, de waarheden van het geloof
èn der /edeleer en de kerk van Jesus-Ckr.s'us en hare loering maar op den
stoffelijken en maatschappelijken grond mogen er veranderingen en verbete
ringen beproefd worden.
Ten kantoor van Geerts, landmeter te Geeraardsbergen, kan men
hei omen biina al de plans der gemeenten van Oost-y 1. den minsten prijs
franken dito plans berusten in den overschot der plans Aan wij-
lenden Hoer Geraril Inspecteur van he. Cadaster men me ft er op aan
de grootte en aard van ieder partij en de N \an t Cadaster enz
't Was moetens.
nu ,1e inhalin- van den Eorweerden Heer pastoor van S. Joris-Weert,
vededene maand, had eon pachter op zijnen bakoven de volgende rym-
kens geschreven herder niet beminnen
Die moeten dozen oven binnen.
Wijze antwoordden.
D. Meester. - Jongen wij zullen oorlog krijgen,
neü Jomren. - Ja maar veel eerder sneeuw,
np Meeste, - Ik ben geboren als de kerken gesloten waren
r Tvamlzsn Ik ben ik ook geboren als dc kerken gesloten waren,
w.nrier«r,nJ.»re'.io»r«n.gn bij ens op den buiten zijn d.» Md,
kerken gesloten.
