He Zout! vim den Sjberiaaii.
EMN PA8TOO1L -- Verhaal, door Louis Veuillot.
MARKTEN EN HANDEL. (Elks gerief).
Hop. Er wordt tul 54 Ir. gegeven (de 5ü kilos) voor Aal-
sterscfie Hop en lol 57 fr. de Foperingsche, hoogste prijs. De
handel verlevendigt.
Dendehmoniib. Lijnolie, per 100 k. G4 fr.Kempolie, 68 fr.
Raapolie, 85 Ir. Kempkoeken, 16 fr. Raapkoeken, 17 fr.
Kempzaad,37,50; Boter per kilol,96 k2,33Aardappels M hl2f.
Ninove. Tarwe, iUO kilos, 81 fr.Rogge 20,50; Aardap
pels, 11 i 12 fr.Boter, 1,45; Eiers de 25, 3,25.
Geekaardsbergen. Tarwe, 100 kilos, 30 fr Masteluin,
27 tr.Aardappels 12 fr. Boter, 2,29; eieren 3,50Vlas, 1,40.
LOKEREN. Tarwe, 105 liters, 31,—jRogge, 17, Haver, 159
liter-, .5.—.
ZELE. - Tarwe, 1C6 liters, Haver, 159 liters, 15,50; Boter
2,41Eieien, 3,18; Kemp, 11,40.
Vet vee Antwerpen ossen 96 a 1,00 per kilo; koeien 52 a 68 centie
mer; stieren a 47.
ji—z-
't Stuiversmagazijn, 2 boekdeelen, aan DRIJ fr. ieder; allerbeste Geschenk als Nieuwjaar. PREMIE voor ons Lezers,
(Verhaal uit onze dagen). 4
Wij moeten hier ons verhaal onderbreken om den Lezer eenige in
lichtingen te geven over 't vreeselijk Siberië, zoo dikwijls besproken en
zoo weinig gekend.
Siberië wordt in Rus'and d'hello genoemd 't is twintig keeren groo-
ter dan Frankrijk die er eens als gevangene ingeraakt, keert er zeer
zelden, bijna, nimmer uit terug.
Siberië ligt 7uol> kilometers van Polen verwijderd; de lange weg
wordt jaarlijks afgelegd door 30,(1110 gevangenen, niet in waggon of op
karren, maarte voeten door versehillige luchtstreken :nu eens stik
kend heet, dan in veertig graden koude; men berekent dat er van die
3l»,n' 0 gevangenen, maar 10,0(10 t'hunner bestemming komen de
20,000 andere sterven van koude, van honger, van ziekte of onder de
knoutslageu der Kozakken.
Siberië is afgezonderd van Rusland door eene groote woestijn, eene
uitgedroogde zee, ganseh onvruchtbaar en onbewoond ten westen paalt
Siberie aan China, ten oosten aan de Caspiaansche zee en aan eene woes
tijn t ee maal zoo groot als Frankrijk en wier zeldzame bewoners,
halfwild, door Rusland zijn aangesteld als jachthonden der gevangenen,
om de vluchtelingen ongenadig te vermoorden langs den andereu kant
van Siberië is eene keten van bergen Altai genaamd, of goudberg.
Ticti maanden lang ligt een groot deel van Siberië met ijs en sneeuw
bedekt't is er ee:. doodsche eri akelige nac; t men hoort er niets dan
't gejoel der tempeesten, 't gehuil dor witte beeren de koude is er som
tijds 7" graden en de vorst 350 voet diep in den grond.
Sibei ië is't afbeeldsel der hpl en op hare poort mag de spreuk van
Dante geschreven zijn Die intreedt, leg'de hoop, voor eeuwig eeuwig
af
Zelden worden er pogingen gedaan om uit Siberië te vluchten; enkele
malen gebeurde bet dat eenige arme gevangenen langs de boorden der
IJs Zee ledding zochten ze stierven van koude of honger, of onder de
tanden der wreede dieren of door de pijlen van de volkeren uit Osiatika;
die wilde stammen zijn door Rusland geoorloofd en gelast alles te ver
moorden wat over de grenzen komt, zonder pasport... Kei s was er een
Sibei iaan lot de plaats Aichangel gevorde.d iuj was een jaar op reis
geweest en bad de wreedste folteringen uitgestaan op 'toogenblik dat
hem 't ein.le zijns lijdensin de verte blikkerde, werd hij teruggenomen.
Er is nog eene andere rede dan de burbuarschheid, die Rusland nan-
spuoi tom Siberië met rampzaligen te bevolken die rede is de goud
dorst. I11 dien onvruchlbaren grond heeft de Voorzienigheid scnaiten
verborgen: mijnen van goud, van kostelij .e gesteenten, grenaten, rubis
safiis topazen, amethystehen andere zeldzame kostelijkheden; gedu
rende lan"en tijd werden al de kwaaddoeners en andere hinderende
personen naar de mijnen van Siberië gestuurd edele hoeren zonden er
de slaven heên, welke zij wilden verdoen; eene wezentiijke jacht werd
"etnaa t naar mijners voor Siberië; en al die ongeluk *igen werden,
per saravaan, naar hunne droeve bestemming vervoerd eindelijk brak
de eerste opstand van Polen los, en dan kwamen de mijnwerkers met
duizenden en duizenden de weg van Polen naar Siberië bleef niet leêg,
en boe groot ook 't getal der bannelingen was, de eenzaamheid van hun
oneindig gevang onderging geen de minste stoornis Siberie zou geheel
de bevulkin" van Belgife bevallen, zonder diit, buiten een elden geval,
er gemeeiisohap tusscben de bannelingen zou zijn. Men vindt mijnen in
Siberië, zoo gruuwzaum ingericht, datde ongeluk-ige er in daalt gelijk
in zijn 'raf, met de zekerheid v.m nimmermeer boven te komen!
Er zijn di'ij soorten van bannelingen in Siberie: bannelingen, die met
groepen op ü'eene of andere plaats worden neergezet om er hunnen kost
te winnen, met streng verbod van hunne grenzen t'overschredenban
nelingen o'rn aan do publieke wegen te werken, of in d'aielies en ban
nelingen tot de mijnen, onder wen-e soort men de grootste booswichten
van Rusland telt en de heldhaftigste katholieken van Polen, degenen
die aan t hoofd van den wettigen opstand waren of wegens hunne rijk
dommen van hoogverraad zijn beschuldigd. Deze laatsten zijn van alle
"emeens. hap met de wereld afgesloten en hebben zelfs hunner: naam
verleren ze worden gekend, geteld, geroepen en gerangschikt hij nu-
""eu zulks gebeurt in ons negentiende eeuw, zulke gruweldaden wor
den gepleegd door eene groote Natie, die den naam wilt hebben van be
schaafd te zijn en dit inderdaad wezen zou, indien zij met 't waar Geloof
iie gevoelens van recht en meiisclilievendheid niet veiioren had.
Eu alsof Ie natuur met bare woestijnen, ijsbergen,liemelhooge steile ber-
.s-en dikke bosschen dit ijselijk Siberie nog niet sterk genoeg afzonderde,
heeil Rusland er Kozas ken gesteld om dag en nacht over de gevange
nen te waken, eene maebt bezittende zonder paal of peik en zelfs geen
rekening moetende geven, als liuniie slachtoffers onder de slaven bezwij
ken. Men stelt op den Register numero i2 ut 2u of 2i o7 is dood, en alles
is gezegd. Is't nu al Noen, rond dit Siberie is eenen levenden muur
gemaakt vau3Uduizend kozak»en, waar man noch muis door kan.
Na deze inlichtingen, die ons noodig schenen, zal ons Verhaal in
't volgend nummer worden voortgezet.
De stem van den goeden pastoor beefde, zijne oogen schoten vol tranen,
zijn gelaat werd bleek. Ik durfde hem niet ondervragen over den tijd en
de omstandigheden van dien dood, waarover hij niet eene ontroering,
00 verschillend van zijne gewone bedaardheid, sprak. Ik wachtte tot
dat hij t "esprek weer zou aankiioopeuen daar ik wel haast raden kon
jat hy aan 't bidden was, had ik ook eenige gebeden voor de zielerust
Tau mijn vriend.
"W'ij naderden Mdat mij een vrij aanzienlijk dorp scheen, en dat
er beter uitzag den men van de dorpen in die streek gewoon is, Üp een
"eweerschot afstands van de eerste huizen stond op een gemeiselden
5alvarieber", een zeer fraai steenen kruis. Eene schoolzuster lag voor
dat kruis "ekniold, met een twintig kleine schoolmeisjes om baar heen.
Allen zongen te gelijk, zoo vaardig, en zoo maatvast als ik't daar niet
verwacht had, het lied U cruxave(Wees gegroet, o kruis!) De pas
tour groette 't kruis, do zuster en de kinderen.
Dat is, zoo verklaarde bij mij, onze kleine school, die Dond -rdags
middags verlof beeft. Als wij lietdurp aan den anderen ant ingekomen
waren,don zouden wij een schoolbroedermet zijn troepjejongens ontmoet
liebben voordat zij naar buiten gaan, zingen zij bet Ave, maris slclla
(gegioet, Ster der zee voor een Moedergodsbeeld.
Diejongens, zeide ik, zullen den pastoor wel nietmet steenen gooien.
Niet meer, Goddanu maar 't heelt moeite irekost 0111 het hun af te
leeren. Zij waren minstens even hard aan die gewoonte gehecht ais onze
vriendjes van ginder, en ik moet bun zelfster eore nageven, dat zij veel
betel' konden mikken.
Zoo, mijnheer pastoor, beeft men u bier gesteenigd?
Meiiigen, menigen keer maar belaas, ik was niet iemand die
den marteldood verdiende. Toen heb ik St. Stefan us als een onzer patroons
gekozen. Wij zullen zoo meteen zijne kapel bezoeken eenisen van de
steenen, waar men mij indertij 1 mee gegooid heeft, zijn in de in iren ge
metseld. Eu bijna al die steenen zijn daar gelegd door dezelfde banden,
die ze vroeger naar mij wierpen. Gij ziet dus wel dat ik geloof waaruig
ben, als ik zeg dat de bloesems vruchten aankondigen. 'Ik heb bier drie
lange, lange jaren gesleten, voor dat ik een enkelen bloesera, wat zeg
ivoor dat ik het minste knopje zag opkomen aan den boom, dien 11c
met mijn zweet en mijn tranen beg< ot. Deze parochie haatte de priester
nog meer, was nog bedorvener dan die, waar wij nu juist van daan
komen O, boe machtig ën goed toch is God, boe groot Zijne ontferming.
Wij stonden in de voornaamste straat van het dorp. De inwoners
groetten den pastoor op hartelijke wijze de kleine kinderen kwamen
naar hem toeioopien om eens te hooren dat zij best opgepast bad Jeu.
Wij gingen de herberg voorbij; op hetsplinternieuwe uithangbord
stonden de Drie Koningen geschilderd, die oude patroons van den reiziger,
die den nieuwen Mensch en den nieuwen wereld ontdekt hebben. De
herbergier die aan üe deur zat, stond deftig op, nam met de eene naiid
zijne lange pijp'u>t den mond en met do andere zijn wollen muts af.
Ik wist wat voor een voornaam heer de kasilein op een dorp is, en rk.
feliciteerde den pastoor, dat hij zoo zeer gerespecteerd werd door z'oon
notabel man.
Hij is nog n.eer notabel dan ge zoo denken zoudt, z"ido mij de
pastoor. Hy was lang mijn vinnigste tegenstander. Nog, toen alle leden
van den gemeenteraad reels m.jne vrienden waren, viel hij in den raad
tegen mij uit. Thans staan wij op zoo'n goeden voet, dat wij elkaar
wederzijds presenten geven. Ik heb hem zijn uithangbord cadeau ge
daan, e* wat niemand wilde gelooven voor hij het zag, liij heeft mij
een scbooue zilveren ciborie ten geschenke gegeven. Nu sluit hij zijn
herberg alle Zon- en feestdagen, zoolang er kerk is.
Ik begin te vermoeden, dat gij wouderen doet, mijnheer pastoor.
O neen, maar Hij die wonderen doet, weigert ze niet aan de z -ak-
ke:u '.„u zijn dienaar. Zijne liefde komt mijne onmacht te hulp Somtij Is
geeft Hij mij de neodige woorden en daden in bijna altoos wer t Hg
zelt. Ik was nog druk bezig met een uinderpaal uit den weg te runnen,
dien ik niet heb kunnen wegmaken, noen verzetten, noch verwrikken
zelfs; en zie, de hinderpaal was er niet meer.
Ik werd, zoo ging hij voort, mot deze parochie belast, na de Juli-revo-
lutie t,van 't jaar 183J). Mijn voorganger was op de onbeschofste wijze
uitgeplunderd en weggejaagd, 't Was een mijner vrienden. Hij kwam
mij opzoeken in 't groot Scmina.ie, waar in professor in de filosofie was.
Na mij verhaald te hebben, wat voor werk en wat voor moei e hij gehad
had, en wal Hij daar had geleden, vertrouwde hij mij toe dat hij, daar
't hem onmogelijk was naar die parochie terug te keeren, t voornemen
had iiiissiomiaris te worden. Terwij ik hem zoo aanboorde, schaamde
ik mij haast over mijn zoo rustig en lang niet lastig leven ik vatte het
plan op om met hem te vertrek ken Ja, laat ons 00gaan. Doen onze
bisschop gaf ons te kennen, dat hij niet in eens twee nuttige priesters
missen wilde, eu dat hij er vooral op stond, dat ik bleef. - Wat u aan.
gaat,zeide hy tot den gewezen pastoor van M..,ik geef u geen verlof om
op de missiën uitte gaan dan nadat gij mij een plaatsvervanger in uwa
oude parochie kunt aanwijzen. M tar wien zal ik zulk een kruis op de
schouders leggen Kent gij iemand, die bet dragen kan i Ja, Monsei
gneur, antwoordde mijn vriend; daar staat bij, deze geliefde ambtsbroe
der, die evenals ik den last van het apostolaat op zich wenscht te nemen.
Wat dunkt u daarvan? professor, zeide mij de bisschop. Stemt gij er
in toe 0111 die missie hetbekeeringswerk te beginnen? Die missie zal even
verdienstelijk zijn als eene buitt iilandscbe. W. V.
Aalst. Tarwe 33 fr.; rogge 21 fr.; hop 48a 52fr.; Boter, 3 kilos 6 a
9 Ir.; vlas per 3 küos: 4 a 5,25.
BLOEM. Neiging tot daling. Petrool, vaste markt, iloopende
maand en januari, 31 1)2.
Op de Beurs gaan d'Oo"tenrijksche, Russische, Spaansche en Turk-
scbe actiën achteruit Belgische 4 1/2 veel te koop aan lu3 3/4 Ant-
werpsche 1807 94 en 94 1/2, id. 1874 02 3/4.
