Reisje naar Mecbelen STICHTENDE LEZINGEN VOOR VASTETIJD. MAïkKTEN. HA WBEL EKNIJVERHEÏD GEERARDSBERGEN. Tarwe, 31 fr.; Masteluin, 28,50; Haver, 23,00; Booncn, 22 fr. boter per kilo, 3,Q7;Vlas per kilo, 1,37; aardappels, 13,50; lijnzaad, 37 fr. koolzaad, 40 fr. LEUVEN: Tarwe, 31 fr. Rogge 20,00 Voederhaver, 21,00; Tarwebloem42,00; tarwe zemelen 13, fr.; Aardappels 13 fr; Boter per kilo 3,00. DENDERMONDE: Lijnolie, 66 fr; Kempolie, i0 fr.; Raapolie, 00 fr.; Koolzaadkoeken, 21,50; Raapkoeken, 18 (r. Boter, per kilo, 3,00 k 0,00 eieren, per 25, 1,91 k 2,00. V3T Er zijn nog eenige Stuiversmagazijnen te koop; aan 3 fr. voor onze inschrijvers. par avapeur. Eerste Statie. Sara. (Op 't convoi zittende en den kop door 't vensterken). Wel, mijn zilveren muts! 't es onzen kozijn Pee-Jef! Pee-Jef. Ei, mijn nichtge gaat een reisken doen? Sara. Naar Dèrremonne, kozijn en pij? Pie-Jef. Naar Mechelen...'t És op't zelfde getrek da'k moet, als gij, geloof ik. Sara. 'k Zal 't aan de garde 'ne keer vragen Hé, vriendjschap moet Mechelen hier ook op Ja, Pachtes, MechelenEn voiture en voiture alla, pachter, een betje t'osten wè vertrekken. Maar, kozijn Pet-Jef, wat blijf-de daar staan doen! fleus rijdt den avapéer nog weg zonder dat g'er op zitGeeft uw pak alhier. Maar, nicht, is dat juist voor Mechelen'ten es maar dat overtijd.... En voiture! en voiture allo pachter Mechelen mijnheer Ja, Mechelen, Ma lines Pee-Jef trekt er op't lokomotief zucht en schuifelt, de deurkes wor den met geweld toegeslagen de trein komt in beweging en men hoort in de verte 't getoet van de barreelwachters. Pee-Jef. Als wij nu maar goed zitten, nicht! Sara. 't En kan niet min, kozijn ge moet Derre-monde passeeren, om naar Mechelen te rijden en daar changeeren 'k heb die roet al menige keeren van mijn leven gedaan, in den tijd dat onzen Sis te Me chelen in den dipo lag En daarbij, 't is gevraagd Pee Jef. Die gardes, nicht, zijn dikwijls nogal aardig! Sara. Maar, kozijn, z'hebben toch altijd den kop vol en ze moeten toch op alles letten of er niemand opkomt met groote honden, of elk zijn kaartjen heeft, of de deurkes wel toe zijn, of er geen onbeschofte zatterikken op zijn, en te veelom te melden. Wij mogen ons tegenwoor dig beloven, kozijn Pee-Jef, tegenover eenige jaren als d'avapeurs ver geven waren van Walen Pee-Jef. Ja,'k weet dat ook nog! d'eenigste antwoord die ge kreegt was Keskedikeskesca mafoue bouger komprendpasge zoudt uw dood g'haald hebben van op 't konvoi te komen. Sara. En noteert wel, kozijn, er kwamen daar abusen meê en de Walen maakten zich kwaad en óvervloekten dikwijls het volk JSTu is alles beter! 't is raar dat ge 'ne chef of'ne garde vindt die geen vlaamsch kent en 'k heb hooren zeggen, Pee-Jef, dat 't katholiek nog een ander dingen gaad doen voor 't volk dat al de bedienden, n'inporte dewelke, in Vlaanderen zullen moeten Vlaamsch kennen Pee-Jef. En 't is niet just, nichtEr is geen een volk in de wereld, die zijn taal laat verachten gelijk de Vlamingen Is 't van zijn leven g'hoord dat 'ne mensch in zijn eigen land met zijn taal niet kan te rechte komen Is dat geen abominatie... Maar, zie 'ne keer Sara, hoe dat dien heer daar opkijkthij zou mij met zijn oogen verscheuren. Sara. Laat ons stillekens klappen, Pee-Jef! 't ziet er 'ne Geus uit! En de verkeering met zulke gasten moet neerstiglijk geschuwd wor den niet da'k benauwd ben 'k heb overtijd nog renconters g'had 'k zal u dat eens vertellen.... Ja, 't es 'ne Geus 'k zie 't aan zijn trotsche miene en aan de gazet die hij leest. Pee-Jef. En kadé zag juist op, als ik van abominatie sprak Sara. Perijkeleus meende hij dat ge spraakt van de kalvakade van Brussel Pee-Jef. 't Es weêr iets geweest, zeggen ze Sara. Zwijgt, kozijn; d'helle was uitgelaten onze nieuwe Paus is vertoond, en 't Geestelijk! eu de Broeders! en de Kloosterzusters Pee-Jef De lachen Sara. Pee-Jef, jongen, klapt stillekens of ge gaat hier 't spektakel hebben Ja, zatte Geuzen zaten op 'ne wagen en vertoonden en kloos terzuster die kinderen,sloeg Pee-Jef. En de wet permetteert dadde Sara. - Op 'nen anderen wagen, kozijn, zaten Pastoors en Paters, en bessemvagers daarachter, en Bismarck die riep Dat gespuis 't Land ■it Pee-Jef. Welwelwelwel Hoe en scheert de grond niet open En dat gebeurt in ons land En dat wordt gepermetteerd Sara. Ja, kozijn, en noteert wel dat die schandalen gepotegeerd werden door de Policie maar z'en hebben toch in 't leeg van 't stad niet terven komen ze floreerden meest langs de nieuwe kortieren, waar onverschillig of slecht volk woont. Pee-Jef. Nicht, ons Land en moet in 1880 geen feesten vieren; want alzoo kan 't niet lang meer bestaan En ge zoudt zeggen, wie recht dat allemaal uit! Sara. Wie de Vrijmetselarij, Pie-Jef, die haar knechten uit zendt om te-zien hoe ver ze mag gaan en hoe ver de lankmoedigheid der Katholieken reiktWio recht dat uit slechtaards en schandalen bazen uit slechte koten we moeten niet verder f. aan Wie was over 2 jaar aan 't hoofd van die kalvakadcs 'ne Jood, Emmerique, van wie 't later uitkwam dat hij in zijn Bank rond 't millioen gestolen had en die nu als schelm en dief tot tien jaar kot veroordeeld is! En zulke soort komt edele schepsels aanranden, rijke juffers, die hoogen staat en alles wat de wereld kan geven, verlaten om hun leven bij arme kinderen in een school of bij arme zieken in een gasthuis te slijten. PeC-Jef. 't Es waar zouden al die vliegenvangers te samen in staat zijn te doen, het honderdste paart van 't geen de Religieusen van beide geslachten voor 't menschdom verrichtenWat is immers 'ne Re ligieus 'ne Mensch die zegt ik geef mij g'heel en gansch ten beste voor den evenmensch Die schandalen die schandalen van Brussel! Sara. Kozijn, kozijn daar hebt g'het nu hij legt zijn gazet neêr... Ha, we zijn te Gijsegem! Wordt voortgezet. (Uit het leven van Pater Bernard, Redemptorist.) Toen die wonderbare Man uit Roomen als Doctor in Godgeleerdheid terugkeerde en zijn hoogwaardige Vriend, den Bisschop van Luik ging bezoeken, bood deze hem een Leerstoel aan in de Katholieke Universi teit; maar de jonge Hollandsehe Priester sprak met zooveel geestdrift en overtuigende oprechtheid van zijn voornemen om Redemptorist en Missionnaris te worden, dat Mgr Van Bommel niet meer aandrong en hem zegde Ga gerust, mijn waarde Bernard, maar gij moet naarhier terugkomen; want ik wil Redemptoristen in mijn Bisdom hebben. «De Jongeling ging naar Weenen zijn Noviciaat doen, en in 1833 was hij te SintTruiden strijdvaardig Nu zal ik gaan werken, schreef hij; de Hemel schenke mij hulp en bijstand Na een jaar Professor in Theo logie geweest te zijn, werd hij uitgezonden om te prediken.» Van de Burgerwacht trek ik ind'Armée, schreef hij aan zijne Moeder... Der tig jaren streed hij als de heldhaftigste Missionaris; in vier talen, Neder- duitsch, Fransch, Duitsch en Engelsch, hield hij Predikatie, in België, in Holland, in Engeland, in Duitschland, in Amerika, zag somtijds 20 duizend man rond zich en bekeerde er met, duizenden. Op eene zijner missiën hield hij eene predikatie uitsluitend voor militairente voren was aangekondigd, dat zij alleen toegang tot de kerk verkrijgen konden. Het was een treffend gezicht zoovele militai ren in hun uniform rond den preekstoel vergaderd te zien, allen in eerbiedige heuding, begeerig om het woord Gods te hooren en het met krijgsmansmoed in beoefening te brengen. P. Bernard begon zijne preeK met zich zeiven voer te stellen als een officier hij comman deerde, alsof men op het exercitie-veld ware. De spanning, waarin zijne hoorders verkeerden, laat zich beter denken dan beschrijven. Na al de commando's doorloopen te hebben, vroeg hij de aanwezige officiers: of hij goed gecommandeerd had zij antwoordden hem toestemmend. Toen riep P. Bernard met telkens luider stem uiten dat zonder vloeken en dat zonder vloekeneene schrikwekkende predikatie ever die zonde volgde, en had tot uitwerking, dat zelfs die hoorders, van berouw over hunne zondige gewoonte, luide weenden. Bij eene andere gelegendheid had P. Bernard bemerkt dat het volk te weinig eerbied had voor het H. Sacrament des Altaarsmeer malen had hij vermaand, dat men de gewoonte van te blijven staan Onder Consecratie en Benedictie zou afleggen, doch al zijn preêken was te vergeefs. Eindelijk neemt hij een ander middel te baat. Op het oogenblik waarop de Benedictie ging gegeven worden staat hij achter in de kerk en roept met donderende stem A genoux (op de knieën.) Het volk ging knielen, en de oude gewoonte was voor goed uitgeroeid. De kleinste zaken wist hij somwijlen in een machtig wapen om te scheppen. Een der paters was op zekere missie bezig met de H. Com munie uit te reiken. Achter in de kerk nu stond eee arm man, die voor hij zijne plaats verliet om naar de Communie-bank te gaan, zijne klom pen bij de deur der kerk nederzette. P. Bernard had dit bemerktdiep getroffen door deze eenvoudige eerbiedsbetuiging van een recht geloovig hart, beklimt hij den predikstoel, en weet het schoone van die eenvou dige daad des armen zoo treffend in zijne improvisatie te doen uitkomen, dat de tranen der hoorders getuigden, hoezeer hunne liefde voor het Allerheiligste Sacrament verlevendigd was. Op eene der missiën te New-York kwam een bejaard zeeman tot bekeering, welke, na door een slechten vader opgevoed te zijn, bijna zijn gansche leven op schip had doorgebracht. Eéns slechts in zijn leven had hij gebiechthij kende thans ternauwernood één gebed meer, en alleen het schietgebedje Jcsus Maria Joseph hetwelk hij gewoon was nu en dan te herhalen, was hem in het geheugen gebleven. Onlangs op een zijner zeereizen in groot levensgevaar verkeerende, had hij gedu rende den storm aan God gevraagd, dat Hij hem niet in doodzonde zou laten sterven, tevens belovende, dat hij zijn leven zou verbeteren, indien hij behouden aan wal mocht komen. Gods goedheid schonk hem die wel daad maar de zeeman vergat weldra zijne belofte en leefde als voor heen. Op zekeren avond evenwel hoorde hij toevallig eene preek der missie, en zie thans werd hij door Gods genade zoodanig getroffen, dat hij aanstonds ging biechten en van dat oogenblik af een geheel ander leven begon te leiden. God schijnt liever slecht gediend te zijn met nederigheid, dan goed gediend met verwaandheid. Wie niet vermorzeld wordt bij het zien van den Gekruisten God, hij heeft geen hart efgeen geloof. (H. Alphonsius de Liguori). NINOVE. Tarwe, 3i fr.; Rogge, 21 fr.; Boontjes 23 fr.; Aard appels, i3 a 14 fr.; Boter, per halve kilo, 1,45; eieren 1.75, ASSCHE. Tarwe 3i; Haver, 23,5o; hop 5o; boter 1,60. LOKEREN. Tarwe, 30 fr.; Rogge, 18 fr.; Haver, -15,50. AALST Tarwe, 30 fr.; Masteluin, 25,50, Vlas per 3 kilo 4,70 45,31; Aardappels 13,00; Hop42 fr; Boter, 3 kilos 8,54 h,10,36. Markt van GENT. Boter, 3 a 3,10; eiers, a 1,70. Vlas en Lijn waad, geene verandering. Zele" Tarwe 3ü,90; Rogge, 18,25; Boter 2,90; Eieren, I,b5; kemp, per 11 kilo 11,40. Mechelen, Veemarkt, op Neckerspoel. 60 stuks ïnlandsch ras, van fr. 2u0 tot 310. 638 stuks hollandsch ras, van fr. 315 tot 725 Binnen de Stad. 3o stuks inlandsch ras van fr. 195tot 290. 107 stuks hollandsch ras van fr. 245 tot 550. StNiKOLAAS. Tarwe, per 106 lieters 28,5o; Boekweit 18,00; Haver 17,5o; Vlas 5,10; Aardappels, 12,00; boter, 2,91; Hooi, per honderd bussels, 38,00; eieren per 26, 1,82. ANTWERPEN. Inlandsche Tarwebloem. Van 36 tot 42 fr. Rog" gebloem, 3o fr. Op de veemarkt waren 49 Varkens te koop gesteld, er zijn verkocht per kilogram op voet 1 a 1,08 Aalst, drukkerij met snelpers van PDaens-Mayart.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Werkman | 1878 | | pagina 4