i£>-w-?v "t Is den 14jEn September, dat de Plechtigheden ter eere van 't H. Kruis t'Exaarde beginnen Alsdan, op den Feestdag van Kruisverheffing ten half drij 's namiddags, zal de eerste maal den Pl-chtigen Omgang gegaan worden, met de twee kruisen, mirakuleusgeonden, korten tijd nadat de Bisschoppen St-Eligius enSt-Amandus 't Graafschap vanVlaan- deren, tot het waar Geloof hadden bekeerd. In dezen tydt, sc'nryft de Cbronycke, heeft het God belieft 't zynder glorie ende tot verheffinghe van Exaerde', dat daer was onder ander inwoonders eenen prochiaen, eenen pachter genaemt Baudewyn met den negen Ponden, goedt ende devoot van leven synde, quam delven in synen Acker, nu synde den hey- ligen Putte genaemt, ende met syne spade genaèkende de syde van 't eerste Cruys, heeft gesien de specie van claer roodt Bloedt, waardoor Baudewyn, Godt danckende ende opstaande van der aarde, heeft het Cruyce devotelijk thuys gedragen. Men meldt uit Amerika het overlijden van den eerw. P. de Meul- der, geboren te Beleele, missionnaris in de Vereenigde Staten. In 1859 vertrek de E. H. de Meulder naar het bisdom Louisville. On langs keerde hij weer naar zijn vaderland,|om zijne gekrenkte gezond heid te herstellen zich merkelijk beter gevoelende, was hij op nieuw naar Louisville vertrokken alwaar hij den 3 aug. is overleden. Eeneontzaggelijke volksmenigte woonde zijnen lijkdienst bij, die ge celebreerd werd door Z. H. don bisschop van Louisville. Gedurende den nacht, van vrijdag tot zaturdag zijn drie soldaten, een gids, een grenadier en een karabijnier, welke in het militaire gast huis te Brussel verpleegd werden en na hunne genezing naar het verbe teringshuis te Vilvoorden moesten gebracht worden, uit het gasthuis ontsnapt. Ongelukkig was de grenadier, toen hij over den muur van het gasthuis klom, gevallen en moest hij door zijne kameraden gedragen worden. De drie vluchtelingen begaven zich naar Etterbeekdoch het cebeurde kwam weldra aan de ooren der policie, die aanstonds eene draagbaar zond, om den gekwetste naar het militaire gasthuis terug te brengen. De twee andere soldaten zijn er in gelukt te ontsnappen. °Men schrijft uit Sinaai, (Waas). Op zondag 15 September, zal hier,'s namiddags, de gewone jaar- lijKsche Processie der H. Kindschheid uitgaan. De volkstoeloop op an dere jaren was groot; dit jaar, mogen wij denken, zal hij grooter nog zijn. niet alleen omdal de Processie in pracht weer heeft gewonnen, maar ook, en wel bijzonderlijk, omdat men de gelegenheid zal hebben, tusschen Vespers ou Lof, oene aanspraak te hooren betreffende het Werk der H. Kindschheid, uit den mond van den E. H. Hagaerts, uit het Seminarie van Scheut, die geruimen tijd Zendeling was in hel thans door den hongersnood zoo zeer beproefd Mongolië. De Bohemers. Die vreemde soort van volk is weèr in 'tland. Gisteren morgend,schreef men d'ander week uit Gent, hebben de Bohemers het plein aan de Houvelpoort verlaten, waar zij sedert eeniga dagen hunne tenten had den opgeslagen, en zijn naar Audenaarde gereisd. Onze uitdrukking is nietT juist: hun reizen heeft geen doel. Misschien zijn zij de afstam melingen dier Gipsys, welke in de XVI* eeuw onze Vlamingen zoe- veel schrik aanjaagden en sedert doorgansch Europa rondzwerven. Voor de Zingari is hot gansche menschdom eene zandwoestijn: zij doorkruisen deze in alle richtingen en nergens vinden zij de plek waar hunnen heerd duurzaam kan geplaats worden. Dit, volk telt 800,UÖO man. over de gansche oppervlakte des aardbodems verspreid: het heeft met zijne stanmenoten geene betrekking, maar vlucht ze. De gewoonten der Bohemers zijn zeer goed gekend. Zij leven van wat zij kunnen krijgen en alle middelen zijn hun even goed om in hun onder hóud te voorzien In de strezen waai' zij niet verdreven worden en waar zij er in gelukken de inwoners belang in te boezemen, stellen zij zich ais eene aardigheid ten toon en doen den toegang tot hun kamp betalen, als voor wondere dieren op eene jaarmarkt. Zijn hunne toe schouwers bygeloovig, zij voeren duivelskunsten uit; zoo niet lappen zij ketels, waar de stukken 's anderendags weer afvallen. Wanneer de Bohemersvrouw, de eerste schoonheid barer jeugd heeft verloren, wordt zij afschuwelijk, 's Avonds loopt zij half gekleed, het veld 'in en klopt aan de eenvoudige boerenwoning, waar zij haren afschuwelijken Jkop als eene tooverheks vertoont; zij perst eene aal moes af terwijl zij de verschrikte inwoners het brood van tafel en, zoo dieren uit den stal ontsteelt. Dan is 't feest in het kamp: men steekt het dier aan het braadspit en de "-ansche zwerm neemt deel aan het maal. Een achtbare burger onzer stad. verzekerde ons gisteren, dat dezelfde troep, die te Gent gelegerd heeft, aan de inwoners van een klein dorp van Frankrijk een waren afschrik had ingeboezemd. De peerden der Bohemers werden in 't veld losgelaten, de oogst ver woest de boeren uitgeplunderdde meier moest de bescherming der gewapende macht uit eene naburige stad inroepen, om de landstroopers te ver wijderen, gelukkig er op die wijze van ontslagen te zijn. De Bohemers gelukken echter er niet altijd in zich op die wijze geld offline levensmiddelen te verschaffen. Dan getroosten zij zich in hun lot, en eten katten, honden en zelfs ratten, mollen en muizen. Nergens echter hebben zij ooit goede herinneringen achtergelaten. Ontelbaar zijn de gevallen van aftruggelarij geweest, gedurende hun verblijf te Gent. Aan hen die zoo lichtzinnig geweest zijn hun ketels of anderen huisraad toe te vertrouwen, hebben de Bohemers bo venmatige prijzen doen betalen; kwamen de bedrogen lieden 's ander daags'terug, ómdat de voorwerpen weer aan stukken lagen, bedreigde men ben met stokken. Anderen die levensmiddelen verkocht hadden, konden geen geld krij- of werden met munt betaald die niet gangbaar was. De policieburee- len werden gestadig door aanklagers bestormd. Ken wagenmaker had wielen geleverd; en toen hij de betaling voor 'werk vroeg werd hij vreeselijk mishandeld; gelukkig kon hij de der omheining bereiken vooraleer z.j gesloten werd, anders ware zyn deur hii wellicht niet levend uit hun Immp geraakt. JMen zc"-t zelfs dat een policie-agcnt insgelijks door hen ^afgeranseld. De Bohemers zijn, zoo wij hooger zeggen, thans op weg naar Aude naarde- vandaar zullen zij naar Meehelen trekken. Wij wenschen dat de'besturen dier steden krachtdadiger maatregelen dan dit van Gent zullen nemen. De Bohemers, welke van Gent, alwaar zij ongeveer twee weken ver bleven hadden, naar Audenaarde vertrokken, zijn dinsdag namiddag in deze stad aangekomen en hebben aldaar hunne negen tenten op het i Andriesplein opgeslagen. Het waren de vrouwen, die dit werk deden, terwijl de luie mannen eene pijp rookten en in'de velden rondwandelden.' 1 Een hunner kreeg echter twist met een zijner gezellen en bedreigde hem 1 met een wapen, doch de overste kwam tusschen beiden en wierp het wapen in de Schelde. De twistzoeker werd aangehouden, doch later in vrijheid gesteld. Eergisteren, zondag, is de geheele bende, op zes wagens gezeten, ieder door drie neerden voortgetrokken, ;in vollen galop langs de Kor- trijkschepoort op nieuw te Gent aangekomen, doch zij is enkel door de stad getrokken. Waarde Bohemers nu hunne tenten zijn gaan opslaan, zullen wij weidra vernemen. Naar men ons meldt zouden zij van zin zijn zich naar Antwerpen te begeven. Nieuws van diefte, ramp, moorden brand. In Ame rika is 'n Goeverneur failliet, van den Staat Olus. De rechtban ken van Engeland hebben beslist dat, als een telegrafist in 't zenden der depêchen, schadebijbrengende misslagen doet, de Maatschappij of den Staat responsabel is. 't Was daar gebeurd dat iemand een dêpeche zond aan eenen bloemist voor two hand bouquets (twee schoone bloemruikers) de telegrafist seinde two hundred bouquets (twee honderd bloemr). De 200 werden gezonden, geweigerd; en de Maatschappij is nu veroordeeld om al de schade te vergoeden, 't Is maar recht ook. In een dorp, 3 uren van Calcutta, komen zoo veel apen, boschmenschen, dat de dorpsbewoners de hulp eener Compagnie vrijwilligers hebben moeten inroepen Twee Duit- sche doctors zijn in Zwitserland verongelukt, op d'Alpen gaande, op vervrozende grond gekomen, door 't ijs geraakt en 200 voet diep gevallenden gids benevens een der docteurs dood en den anderen 't been gebroken. I11 Frankrijk zijn aanhoudende regens en groote overstroomingen, daarbij op verscheide plaatsen hagel: Er zijn hagelsteenen gevallen van 147 grammen gewicht. Ze zeggen nu dat de moordenaars van generaal Metsentsoff, twee joodsche studen ten zijn, van rommedom de 20 jaren. Er is in Frankrijk een voijageur overleden, ten gevolge van een fosfoörsteksken aan zijnen gekwetsten vinger te brengen. T'Antwerpen heeft de bliksem d'ander week in een kamer waar 2 vrouwen waschten, de ketel water omgeworpen, de vrouwen waren halfdood van schrik, doch zonder eenig ander ongelukt'Olsene zijn twee koeien, 't eenig vee van den landbouwer, gedood. Te Ronsse is 't lijk van een 2 jarig meisje uit den beerput gehaald; 't arm schaapje was cr bij ongeluk, ingevallen. 'ne kadé van S'-Joost-ten-noode, die valsche wissels maakte, met inzicht van schrokkerie, is te Wavre aangehouden; hij stapte reeds op den trein om weg te vluchten, als een koopmans zoon, wiens vader hij bestolen had, hem bij zijn frank van 't Convoi trok en in d'handen der policie leverde. Te Luik is d'echtgenote Closter, al water puttende, in den put gevallen, en er als lijk uitge haald. Te Sl Nikolaas, een 5 jarig kind, op den peerdensmolen rijdende, er afgevallen, een erge wonde aan 't hoofd bekomen, en gestorven op d'armen der menschen die het naar huis droegen. - Te Grobbendonk, in't Antwerpsch, reed M. Prims met een kar voeder huiswaarts, toen 't peerd verschrikte en de geleider onder de kar geraakte en zoo erg overreden werd dat de dood er op volgde. Uit Abraham A Sancta Clara. Er zijn scherpzinnige schil ders, onder welk ook diegene moet geteld worden, welke een reiziger had geschilderd, die bij warm zomerweêr uit eene beek dronk, toen nu iemand bij de aandachtige beschouwing van dit stuk, in opgetogen be wondering zeide Er ontbreekt aan dit beeld niets dan de spraak, antwoordde de schilder dadelijk Mijnheer, wacht toch totdat hij ge dronken heeftmen kan niet drinken on spreken tegelijk. Erzijn ook onverstandige schilders, zooals dio was welke op eene plaats in Oostenrijk, Christus den Heer schilderde, Lazarus van den dood verwekkende, waarbij hij tevens eene doodkist plaatste, waarop een kruisbeeld, twee kandelaars met brandende kaarsen en een wijwa tervat. Er zijn diefachtige schilders; een zoodanige was te Roomen ten tijde van den beroemden Buonaroti. Deze schilderde op zekeren tijd eenen gekruisten Christus maar had alles van andere meesterstukken over genomen van den eene het hoofd, van den anderen den hals, van dezen de armen, van genen de voeten, enz. Toen hij zijn werk later aan Buo naroti liet zien, prees deze het bijzonder, doch voegde erbij, dat hij zich voor den dag des oordeels zou in acht nemenalsof hij wilde ze ggen: op den jongsten dag zal een ieder zijr.e leden terugeischen,'en indien alsdan deze schilder, zijn hoofd, een andere, zijne handen, een derde, zijne voeten zal wegnemen, dan zal u eindelijk niets overblijven dan de linnen schaamtedoek. Er zijn ook roekeloose en vermetele schilders eeri zoodanige werd er eens te Refadali, in Sicilië gevonden toen hij de afbeelding der Moe der Gods in eene gouden lijst plaatste, en iemand hem vroeg wanneer dit beeld mirakelen zou verrichten, en welke? antwoordde de schilder al spottende Als mij horens zullen aangroeien nauwelijks had hij zulks gezegd, of er kwamen twee horens, ter lengte van omtrent een vinger uit zijn voorhoofd te voorschijn. (Pagat. P. 2, fol 322). Intusschen verdienen alle kunstrijke cn daarbij deugdzame schilders eenen onster- felijken roem en lof. Middel tegen de Trichienen. Op het kongres der nijverheids- vereenigingen te Pirna heeft M. Roscher het volgende zeldzaam feit meegedeeld Een grondeigenaar nabij Zitt.aa was zeer bevreesd voor de trichinen. Daar er in die streek geen vleeschkeurder was, wist hij zich echter te behelpen. Telkens wanneer hij een varken liet slachten, deed hij eenige grooie worsten maken, zond er een aan den burgemeester en een aan den schoolmeester ten geschenke, en wachie alsdan of een van beiden niet ongesteld werd. Was dit na verloop van eenige dagen het geval niet, dan at hij gerust van het geslachte varken, en liet er zijne huisgenoten insgelijks van eten. Wondere Wenseti. Sus, riep een metserdiender tot eenen anderen werkman, uw vaan steekt door uw broek 't is kermis. 'k Wilde, zei Sus, dat het honderd ellen lang was.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Werkman | 1878 | | pagina 2