Parlement tusschen Marcus eo Lucas. m - -vu lmi OVESlïCHT- 1 ers, mijn allerduurbaarste dommes, ge moet den eremijt uithan gen wel zien van de kerk bij te wonen en u op een plaats te zetten dat elk u zieten 'ne groote kerkboek meegebracht, er mogen zelfs sloten aan zijn; wilt gij de gebeden uit den kerkboek lezen of 'ne roman als kerkboek doen verbinden, dat trek ik mij niet aan 't bij zonderste is dat gij voor eenigen tijd 't uitzicht hebt van een gods dienstig man te zijn; want hoort en luistert, 'k en wil niet dat ons scholen leeg zijn, 'k moet kinderen, jonge zielen hebben; 't is haas tig, 't presseert; want'het einde der tijden nadert; ik ga voor eeu wig vastgeketend worden, zonder nog eoit een enkel zielken te konnen vangen... Ik vraag, ik bid, ik beveel het u,spaart noch leu gens, noch valschheid, noch list, noch geweld; hoe sterker gelogen, hoe meerder beloond; en als gij er in gelukt iemand te vinden, die wilt drukken met geweld op zijn dienstboden of knechten om hun kinders naar ons scholen te doen zenden, als ge dat kunt,dobbel prée en brengt mij den naam van dien associé der Helle, 'k steek hem triomfantelijk op mijn piek, 'k vlieg er mee d'hellegewelven rond en 'k bereid daar aan dien man een onzer beste plaatskes, hij zal later onder Nero, in 't forneis van chimieke vetstoffen mogen zitten en terwijl hij braadt en kisselt, al dien stank alleen mogen opfretten... En nu, en avant, furwarsch deerste conferentie is ge daan de naaste week, allen op uwen post Engeland heeft :icg niet gedaan met de Afghans en den Emir van Cabuf. Of deze een verrader is ja of neen, kan men nog met geen zeker heid bevestigen, maar de schrikkelijke slachting van gansch het en- o-elsch gezantschap in Cabul doet toch vermoedens en wantrouwen opvatten. 73 personen die hot e-ngelsch gezantschap in den Afghanistan uitmaakten mat den majoor Cavagnari aan 't hoofd, zijn in eene volks opruiin" te Cabul wreedelijk vermoord. Ziedaar dus den oorlog weder om in 't Oosten heropend voor de Engelschen de gevaarlijke oorlog in Afrika tegen de Zulu's is nog niet geëindigd, en reeds moet Keizerin Victoria liet zweerd trekken om haar aziatisch keizerrijk te verdedi gen. Als maar de andere volksstammen niet gezamentlijk tegen Engeland opstaan dit ware de wensch van den Rus en misschien de vernietiging van England's grootheid en macht in Azië. In Frankrijk, te Parijs komen de Communards met vreugde en moed terug, zonder wanorder, zonder geschreeuw. Ze schijnen gematigd, want'z'hebben d'overtuiging van hunne oppermachtze gaan in 't kort de wet geven aan Gambetta en consoorten, en 't is Blanqui, de oude revolutionnair, die oprijst om den scepter over Frankrijk te zwaeien. Zijn triomf te Bordeaux'is zeker, en de Rappel zegt rechtuitaan 'tgou vernement dat de kwestie Blanqui hetzelve vroeg of laat zal doodefi. Te Angers hebben de fransche katholieken onder het voorzitterschap van den beroemden bisschop Freppel een werkmanskongres gehouden. Nuttige maatregelen zijn er genomen om het lot van den werkman te verbeteren; weliswaar wordt op dees uur Frankrijk voortgesleept door den rampzaligen stroom der revolutie, maar die kongressen leggen toch een zaad van redding en beschaving voor Frankrijk neder do her vorming van de werkende klas. De christelijke liefde voor den werkman moet de* maatschappij redden, riep de groote bisschop uit ds liefde weike reeds twee drie malen de wereld bekeerd en beschaafd heeft Keizer Wilhelm en de Czar hebben met elkander zeer lang en zeer vriendelijk geklaptwat zij besloten hebben, blijft onbekend maar die ontmoetingen van gekroond hoofden zijn doorgaans gevaarlijk. Bismarck gaat zijnen oostenrijkschen kollega Andrassj ook een be zoek afleggen, waarschijnlijk om hem te troosten over zijne demissie. Italië klimt dagelijks in ellende en misnoegen. Het budjet geeft jaar in jaar uit een deficit van 200,000 frank de belastingen worden'onverdragelijk en de kas is ledig. Er valt nog wei nig kerkelijk goed in te palmen, en dit liberaal landje gaat stillokens naar 't bankroet. Gestolen goed gedijt niet. Turkte, het uitgehongerd en opgeëten Turkte, zou ook georne eene leening doen, maar vindt geen geldverschieters, alhoewel het 60 per honderd belooft. y-y -.V-' 1 Marcus. Ami, 't begint frisch te worden 's nachts. Lucas. Killig Marcus. We zijn fleus half september ook, en nog een sprongsken, 't is winter. Hoe dat de tijd toch vliegt LUCAS. - 't Is 'ne rook, 'ne wind, 'ne weerlicht, een lo- komotief dat komten verdwijnt. Marcus. De wereld is toch een aardig gedoenelk komt voor eenigen jtijd, speelt zijn rolie en is weg. LUO.IS. Naar d'eeuwig- heid Marcus. En ge zijt gij koning geweest of metserdien der, g'hebt alle dagen feest ge had of alle dagen armoede, zoet en zuur, eer en schande, 't is alles verdwenen en gepasseerd. Salomon had nondechiese ge lijk van te zeggenïjdelheid der ijdelbeden LUCAS. En domheid der domheden van hie- veel van onzen neus te willen maken, van den evcnmensch te willen verach ten, van hij die rijk is, zijn geld niet te besteden om goed te doen. MARCUS. Bijzonderlijk, domheid der domheden van te wil len opstaan tegen den grooten Meester. LUCAS. En er zijn er zooveel die 't doen: k was overlest, bij geval, in een restauratie, te Brussel, geraakt; er zaten daar een massa heeren die verstand te koop wilden hebben en die met verach ting naar werkman, burger en boer zien. En Marcus, ge moogt mij gelooven, op mijn consciëntie, en op mijn woord van eer, geenen éenen die voor zijn eten een kruis maakte om God te bedanken! MARCUS. En die loeders naeenen aldus een groot werk ver richt te hebben LUCAS. Ter contrarie, hl de ware realiteit, dusdoende ze zet ten zich onder de beesten een kat, 'nen hond, als ze van hun mees ter eten krijgen, ze zien eens omhoog, met een dankende miene, en 'ne mensch staat op, eet, gaat slapen, zonder eens te peizen op den Grooten Meester, van wie alles komt en moet komenMarcus, zelfs op ons, die 's nachts moeten wandelen,heeft Ons Heer gepeist, hij heeft ons de maan gegeven en de lieve sterrekes die daar staan te pinken en te grimlachenIs er iets leelijker als een ondankbare menschEn is er een grover ondankbaarheid als den Grooten Meester niet t'herkennen LUCAS. Ze noemen dat liberalismus, Marcus! MARCUS. Ik noeme dat schandalismus, verbeesting en nog meer!.... Maar, wacht eens, wie komt daaraf 't Is zeker weeral Tist Vaiïplakket zijnen kadé. Als hij dezen keer lawijt maakt, mijn handen jeuken mij en 'k slinger hem recht naar den bak. LUCAS. Hij heeft zeker alweer de kelderkoortse MARCUS. En dat is 18 jaar LUCAS. Godweet uit welk huizen komt hij Marcus. - 't Schijnt dat Tist Vanplakket er veel mee afziet... De muren van zijn huis zijn rijk getapisseerd, maar kosten ze spre ken, ge zoudt een lamentatie hooren. Lucas. Ja, ja, 't is altijd geen speeltijd, al schijnt de zon.... 'k Wil voor geen millioen in M. Tist Vanplakket zijn plaats zijn; ge ziet zijnen kade daar gaan t is i ure van den nacht en dat is 18 jaar 'k Zal'ne keer gaan zien ot hij van zin is stillekes naar huis te gaan LUCAS. 'k Heb hem weggekregen... En wat nieuws? MARCUS. - Is er ander nieuws als die scholen, k ben krieus er eens 't finaal van te zien. LUCAS. Ze zeggen dat 't finaal zal zijn de sluiting der Katho lieke Scholen door de gewapende macht. MARCUS. Dat alleen, al dien dwang toont dat de Gouverne- mentsscholen een instrument zijn van d helle. LUCAS. Is 'nen Ouder meester van zijn kinders ja of niet? MARCUS. Ze kunnen ze dan maar van uit den boenjel nemen, en kaserns maken voor de klein kinderkes! Lucas. Eer dat het zoo ver is, er zullen ander banden sprin- gen. Marcus. Kom,we gaan voortmaar zijt zeker, Belgenland is geen tweede Rusland... Lucas, wat peisde gij Zullen de Framas- sons met hun eeuwige leugens, veel kinders in hun scholen trekken? LUCAS. Marcus, is er ooit 'ne kwakzalver geweest, die geenen aanhang had? Er zullen weeral eenige droeve, blinde Ouders zijn, maar 'k beklaag ze van nu af; kom, we gaan Te Brussel, in de Spoormakerstraat n* io, is een dochterke van io jaar eensklaps razend geworden en overleden; t meisje was den i5 mei gebeten door een hondeken; al de wonden werden dan zorgvuldig uitgebrand en men peisde op t ongeval niet meer... Naar St Hubert gaan is nog't zekerste. O dat verduiveld nachtuitzitten Zondag nacht ten nalver twee, op Etterbeek, waren steenbakkersgasten aan 't drinken en ge raakten in twist. Twee gebroeders Michel en Englebert Leleux, maakten deel van 't gevecht. Michel Leleux bekwam zulke vreese- lijke wonden dat hij korts nadien overleden is. De misdadiger, ze kere Aimé Legrand, is aangehouden. Zaturdag, ten half vier namiddag, is tusschcn- Brugge en Oostende, het elfjarig knaapje Schaverbeke door den sneltiein ver- Te BRUSSEL hedt de Policie van St. Joost-ten-noode drij dieven aangehouden die er zich óp toelegden het lijnwaad derstrijk- sters te gaan stelen; 't zij:i alle drij oude kostkoopers van t Gover- nement. EEN AMERIKAANSCTE Os heeft te Mechelen vieze toeren uitgestoken rond 8 ure 's avonds aan de statie te Neckerspoel, kwam een beenhouwer hem losmaken; de os hefte een zijner Mach tige vicrpooten op en wierp don beenhouwer nen end ver daarop volgde eene groote verwarring, van welke de os profiteerde om de vlucht* te nemen naar 't wijde veld; hij sprong over haag en heg, en verdestrueerde alles waar hij aan of omtrent kon na een uur rondgedwaald te hebben, geraakte de Amerikaansche os op den ïjze- renweg van Mechelen naar Antwerpen; een sneltrein kwam afde os liep er naartoe en randde den trein aaneenige oogenblikken nadien was hij onder de wielen gemalen; maar i lokomotief had een zijner wielen verbrijzeld. We riskeeren 'ne vroege winter te hebben..... In rriesland heeft het al gevrozenWe zullen onzen vriend den zee.draaier eens raadplegen. In AMERIKA is iets wreed gebeurd; de trein van Rio en ban- Paulo naar Santos is ontriggeld en in eenen afgrond geval en van 5oo meters diep. Er waren maar weinig reizigers op, doch a.ien zijn gemorzeld en gemalen.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Werkman | 1879 | | pagina 2