i
Verschijnt alle Vrijdagen.
Opening der Scholen.
Overzicht.
De Rozenkrans.
Wat is een rozenkrans?Een krans,
Van sa am gevlochten rozen;
Waar 't vrouwenoog en dat des mans,
Met wellust, op kan poozen;
Die, om zijn uitgelezen kleur.
En, om zijn hemelzoeten geur,
Tot siersel wordt gekozen.
Wat is een rozenkrans?— Een krans,
Bekwaam om koninginnen
Te smukken met nog grooter glans;
Ze in schoonheid te doen winnen.
Een krans, die reinen liefdegloed
Verbeeldt en 't hart besluiten doet
Om 't ware schoon te minnen.
Wat is de Rozenkrans?— Een krans,
Maria op te dragen
Waar Zij,uit 's Hemels hoogen trans,
Op neerziet met behagen;
En die, om zijn,een voudig schoon,
Zich naast Heur gouden starrenkroon
Op 't maag'lijk Hoofd durft wagen.
Wat is de Rozenkrans?— Een krans,
Gestrengeld door de vromen;
Die, stroomen van genade op gansch
De wereld neêr doet komen;
En, van dit aardsche tranendal,
Gewis heeft een onnoemlijk tal,
ACHTSTE JAAR N° 364 10 October 1879.
Prijs ln bureel of winkels 5 centiemen
Met de post of te huls gebracht 2 50 's Jaars
Vooraf betaalbaar.
Voor Frankrijk en Holland. 4,50.
P. Daens-Mayart, Achterstraat, AALST.
Van kwalen weggenomen. f"
Wat is de Rozenkrans?Een krans,
Een wapen voor den kristen, t
Waartegen.d'Hel een macht van plans
En manschap zal verkwisten; l
Een borstweer, rond de Kristikerk,
Geheel het duiv'lenheir te sterk; 4)
En al zijn helsche listen.
O gij, Maria's kind'renschaar V
Vereer uw lieve Moeder maar f
Aanhoudend Rozenkransen
Zoo baadt ge, de eeuwigheden door, 7
In zeëen van genot en gloor;
En wemelt ge in Gods glansenF. W.
PARLOIR. Uit Luik, alles wel j.
ontv. Ontv, 2,(i0 uit Asp. voor de 7
briefjes Vriend te Eecl. alles wel
ontv. weesthartelijkgegroet. Ontv.
uit Bellem 2,50. M. C, uw gazetje J
vertrekt hier pfonctueel den donderdag^
en TJEd. ontvangt het maar 's zondags! A
'k sta versteld Wij herinneren 7
aan 't Geëerd Publiek ons supplement V
van d'ander week, met den lijst derz
seh oone boeken.
Zonder eenigen twijfel is 't op alle plaatsen gegaan gelijk t'Aalst
want Aalst is een Belgische stad en zooals de E. H. COLLIN het
hier preekte de Belg van alle tijden was getrouw onderdaan, de
Belg was geen revolutionnair, maar de ware Belg van alle tijden had
liefde en eerbied voor zijn Religie en gaf goed en bloed om zijn Re
ligie te behouden.
We gaan dus spreken van d opening der Katholieke Scholen te
Aalst, die maandag geschiedde. Van 's morgens af was er een vro
lijke beweging op straat, en rond half tien, onder 't luiden der groote
klok, trokken de Meesters en Meesteressen met hun blijde scholier-
kes, d'Öuders en de Geloovigen naar de St Martenskerk... Och, 't
was aandoenlijk om zien die klokken vertegenwoordigden de stem
onzer Moeder d'Heilige Kerk en riep hare kinderen tot zich... Bom,
bom, bom, kom o kom, riep de klok, kom, gelijk al dAalstenaars
kwamen die nu in den gewijdden grond liggen. Kom, o kom, er is
gevaar, groot gevaar voor de zielenkom, ouders, breng uwe kin
deren naar de kerk om er onderricht en gezegend te worden!
En de menigte kwam, zoo talrijk dat onze groote kerk gansch was
opgevuld; en zoovelen die niet mochten komen, uit oorzake van
helschen dwang, ze stonden met de tranen in d'oogen van verre 't
geluk der ander Ouders af te zien. Ach, ongelukkige Meesters, hoe
kunt ge toch zulk verdriet doen aan brave menschen, die de gan-
sche week voor u werken? weet gij niet dat,als gij aan een moeder
hart 'nen traan ontrukt, dat God dien traan opneemt en hem op
tijd en stond als een kogel op uw hoofd zendt?.. Ach, waar zijn uw
arme gedachten? Denkt gij boven God gewassen te zijn en niets
meer te vreezen te hebben 1 En ge moet niet zeggende Staatsscho
len blijven goed; ge weet dat de Staatsscholen onder den dwang der
Vrijmetsers staan en dat gij ook gehoorzaamt aan den dwang van
die doodsvijanden van 't Christene GelootWilt gij niet stichten
of tot 't goed opwekken, laat ten minste toch aan den ambachtsman
zijn vrijheid, zijn vrijheid over zijn kinderen, om ze in Christelijke
Scholen te plaatsen en voor God en de Deugd op te brengen.... Er
valt daar nog veel, zeer veel over te zeggen: doch we gaan voort
met de plechtigheid; Ten 10 ure werd de Lofzang tot den H. Geest
gezongen en begon de Mis met alle solemniteit van kerkgewaad en
van zang; achter't Evangelie beklom de E. H. COLLIN den pre
dikstoel en sprak tot de menigte over de kracht van 't Geloot die
wonderen uitwerkt en immer triomfeert, over de beweging in 't
Land, over 't recht en de plicht der Kerk om de Christene hin
ders in de kennis en den eerbied van 't Geloof op te voeden, - over
den feestelijken dag en elks vreugd, die bijzonderlijk moet uitblij-
ken in lol en dank aan God, aan de Maagd Maria, aan den H. Jo
sef, aan de Beschermheiligen van ons Vaderland, aan d'Engelen-be-
waardersgeen woord van den eerweerden Predikant ging verloren;
de menigte luisterde zonder te durven adem halen, en menige traan
vloeide, elks harte klopte, als hij gewag maakte van de mogelijkheid
dat er Meesters zouden zijn, zoo hartloos, zoo goddeloos van de
Christene kinderen te beletten, tot hunne Moeder de H. Kerk te
komen, dat er Meesters zouden zijn die aan hun Volk een recht zou
den afnemen dat gewaarborgd wordt door de wet der Natuur, door
de wet van God en door de burgerlijke wet. Verre van mij, zegde
hij, hier een bitter woord naar die arme verdwaalden te zenden, hoe
dieper zij ongelukkig zijn, hoe meer zij onze liefde verdienen, wij
moeten voor hun bidden, maar wij zijn hun ook de waarheid schul
dig, en de waarheid is dat het God is die de rijkdommen geeft en
die'de rijkdommen afneemt, dat, zij die de kinderen van 't volk ver
drukken moeten vreezen voor hunne familie en voor hunne kinde
ren.... Och waren ze daar geweest, de Dwingers, ze zouden zekerlijk
't vast voornemen gemaakt hebben van hun s'echte handelwijze te
laten varen.... Eindelijk richtte de eerwaarde Predikant zich tot de
Ouders, die hunne kinders aan de teedere zorgen der H. Kerk ko
men toevertrouwen; hij sprak over de gerustheid der Ouders, over
de vreugd welke zij van hun kinders zullen hebben en over hun
nen troost op 't sterfbed als zij de volle zekerheid zullen voelen van
altijd onderdanig geweest te zijn aan d Heilige Kerk en zorgvuldig
voor d'opvoeding der kinders... Verscheide malen ook sprak de ge-
wijdde Redenaar over de groote verdienste der Inrichters en On
dersteuners van goede Scholen: der Onderwijzers en Onderwijzeres
sen die zich aan 't Vrij 't Christelijk Onderwijs toeleggen
Na die treffende aanspraak werd het H. Sacrificie der Mis voort
gezet* en 's namiddags ten 2 ure, trok een talrijke godsdienstige
Stoet naar de drij nieuwe scholen der stad benevens de Geestelijk
heid waren al de Paters Jesuieten aanwezigen de Stoet werd ge-
volgd door een ontelbare menigte. In de scholen waren de kinderen
aanwezig en werden met hunne lokalen, volgens de kerkelijke ge-
bruiken, gezegend en ingewijd, t Was een schoone plechtigheid t
is een allerschoonste dag geweest, waarvan nog lange jaren zal ge
sproken worden... TAntwerpen had maandag dezelfde" plechtigheid
plaats; er waren boven de 6000 kinders in de kerk... Laat ons moed
hebben envolherden, menschen, en d'oog op den Plaatsvervanger
Christi, malkander d'hand geven, tot glorie van God en tot behou
denis van 't Geloof in ons Vaderland en tot zaligheid der zielen.
Bijna al het nieuws van de week bestaat in eenige diepgegronde
voorzichten; maarzeker is het, dat die voorzichten op groote en
ernstige gebeurtenissen dragen. In Duitschland schijnt het zoo lang
voorzegde ophouden van den Religie-oorlog eindelijk nabij te zijn.
Zekerlijk moet men aan deze voorzegging geen vermetel geloof
hechten zij dient rijpelijk onderzocht te worden, juist omdat zij zoo
dikwijls door den uitslag is geloochend. Het is een artikel van het
offiiceëel blad La Correspondance Provinciale, die deze hoop meest
heeft doen aangroeien. En waarlijk, het schijnt de eerste maal te
zijn, dat een orgaan van 't goevernement zoo ver en zoo klaar durft
spreken. Hetzelfde gebeurt voor de gazetten der duitsche liberalen,
zij geven klaarlijk te kennen, dat de definitieve kiezingen voor den
landdag, die deze-week zullen geschieden, hun ten hoogste nadeelig
gaan zijn. Niet min dan twintig zetels, zegt een dier gazetten, zul
len voor ons verloren wezen; de klerikalen, voegt het erbij, zouden
dan in den Landdag, zoo niet de meerderheid hebben, toch den
doorslag kunnen geven. Zal het zoo zijn? God gave het. In alle ge
val de lucht in Duitschland wordt klaarder. Zullen de feiten aan de
hoop beantwoorden? De uitslag zal 't uitwijzen: RESPICE fiNEM.
De engelsche dagbladen geven over den oorlog met de Afghans
weinig en slecht nieuws. Een sterk detachement engelsche soldaten
is door de volkstammen der gebergten omringd, en geeft geen tee-
