lit de Fraiisclie Revolutie.
4e Vervolg.
't Gevaar was dus voorbi), de moedige dame kon zich niet meer
bedwingen en viel in een hevigen aanval van zenuw ziekte... De do-
mestieken kwamen toegeloopen; ze kwam tot haar zeiven en zegde
niets noodig te hebben dan rust; de bovenmeid alleen zou blijven.
Als nu'allen wegwaren, ging Mme Eliot de deur toegrendelen en
verklaarde in korte woorden aan de bovenmeid de presentie van
M. de Champanné en hare vrees te zijnen opzichte.
Dan werden de matrassen weggeschoven.
De Goeverneur lag buiten kennis en verdronk bijna in zijn
zweet; men opende een weinig de venster en plaatste hem op eenen
zetel, alwaar de frische nachtlucht en ecne goede verzorging hem
weldra tot kennis brachten.
Zijn eerste woord was een woord van vurige bedanking en van
hooge bewondering voor zijne kloekmoedige redster. Eliot
zelve peisde niet dat zij ooit zulke gevallen zou kunnen doorstaan
hebben - maar God geeft sterkte navolgens den nood.
Er moest nu gepeisd worden om voor 't overige des nachts eemge
uren rust te hebben. Nevens de groote slaapkamer was een salonske
alwaar de bovenmeid voor M. de Champanné een bed gereed
maakte - zij zou blijven waken, terwijl haar madam en den onge
lukkiger! Goeverneur eene rust zouden zoeken, welke zij, na aide
vermoeienissen van dien dag en van dien nacht, zoo hoogst noodig
hadden maar 't was vruchteloos dat de Markies zijn oogen sloot
't was vruchteloos dat zijn afgemat lichaam procedeerde om den
slaap te bekomen-, zijn geest was te zeer geschokt; en nu begon een
ander gevaarlijk kapittelde goeverneur viel in een ijlkoorts en al
wat hif gezien en geleden had, stond voor zijn oogen, en tot schrik
en angst van zijn bewaakster, wat gebeurde er? Nu, al zijn krach
ten bijeenverzamelende, hij kommandeerde met forsige stem aan
de troepen der Tuileriën, dat zij zich op 't revolutionnair gespuis
zouden werpen-, hij sprak tot den koning Louis Seize, gelijk hij
daags te voren inderdaad had gedaan «Koning, wilt gij uw laat
ste daCT als vorst niet beleven, gordt de wapens aan en stelt u aan
't hoofd uwer lijfwacht en uwer getrouwe dienaars Ge kunt den
ansstpeizender bewaakster en van Mme Eliot, die rust had kunnen
genieten maar die bij wie elk geroep van den Markies al een vliem
door haar hert ging; de kamer was immers met ver van de straat,
de voorbijtrekkende patroeljes moesten eens dit geroep hooren, die
stem herkennen of maar enkel eenig vermoeden krijgen, en t was
g-daan met den Markies en met zijn beschermsters; daarbij, er was
fen dreigend binnenlandsch gevaar, de keukenmeid was thuis, wie
weet of zij niet waakte, of zij niet gereed stond, om t geen in dit
huis gebeurde, als een verraderij te gaan aanklagen! welke droeve
to»standEnondertusschen.de Mark.es ging voort met ijlen,
met luidop te spreken over al de voorvallen van dien nacht over
7iihe vlucht,..over zijn verblijf tusschen de doode en gekwetste
vwitsers over zijn gevaren in't huis van den Jacobijn,... zijne
vlucht met Mme Eliot,... zija gevarendheden aan de poorten,... zijn
angsten tusschen de matras...
Rond den morgend viel hij een weinig stil, hi, nam een warme
slaapdrank in. de koorts kreeg een andere wending, de man was
ziek zeer ziek, hij had geneeskundige hulp noodig, doch waar een
Geneesheer vinden, op welken men zich kon betrouwen? en zou de
Geneesnee ijocteur geen opzien baren, geen vermoeden op
wekken 8 Men wist waarlijk niet welk besluit nemen, er lag daar
"doodziek en men moest leven, alsof er in dit huis mets
een ma. nmgina- gelukkig dat de bovenmeid hare meesteres
getrouwelijk en verkleefdelijk medehielp, anders zou de positie on-
moseïhk geweest zijn om uit te houden, en met den besten wil de.
8 M iw verbliif van den Goeverneur zou ontdekt geweest zijn.
W No«VÏ.ch "ed«B» lang «a, ar binnan Parijn veel geruch, ge
maakt over den Goeverneur. bij l.lrgke Kon,ngagea,oden gebeur-
maaKt overm dreigde den eenen steen op den anderen
den huisz°®kl"| honderde gijselaars te vangen, van hun
met re laten, mensprak van^ dg Markies bin.
leven te verpan .verd werdi al die onschuldige menschen
nen de 14 dagen g d Want reeds begon het bestuur
zouden ter dood gejjracMwmden^^
van Bloedho bloed van Frankrijk en dat ten
Bestuur, dat brastfHWn huivering zal overpeisd worden
Ware deMarkies bij zijn verstand geweest en hadde hij de pro-
Ware de JViarK 1 moordbedreiging hooren uitroe-
klamatien van schr kaWn«u^ch aan.ija beulen hebben over-
pen, geen twl),el onbewegelijk te bed, wist niets van hetgeen
geleverd; maar hij ^Xe Eliot hoopte dat God, die hun tot nu
LTbiKïïe k»k«n ,ot oen goed eind,
Z°Ondenusschemetngërucht over den Markies verminderde op an-
dePhooge Personen was d'aandacht gevestigd; de Komnkhjk Fa-
mi ie na eenige dagen in een kamerken nevens de Nationale Ver-
Sr'inB eezeten te hebben, was naar een sterke gevangenis over-
g t orhr en er sansch afgezonderd en in 't strengste geheim
gC£nnden Frankrijk ging aan de wereld 't gruwelijk voorbeeld
gehouden.... rr yer00rdeeiing en de moord, met alleen
geven van p anschen Vorst, maar van zijn edele Echtge-
van den we.t.C'8®V chti„e Zuster en van zijn twee kinderen
D°opmaaking van dit Proces hield d openbare Opinie sterk gevestigd;
D opmaking van nnen in opstand {e komen; men sprak
daarbij, de Ven vlotten gesmeed, om den Koning te verlos-
b"""Twïgd«driftig niet mSer gezocht
sendit alles brac strenge plakkaten met uitgevoerd
de ï.dspoo,..,. min zorgvuldigge-
daan; daarbij, Robespeer moest'ne schijn van «ri|hc.d aannemen,
(juist gelijk tegenwoordig in Belgenland de geuzen Robespeer
wilde aan Europa doen gelooven dat Frankrijk in volle vrijheid,
zijnen Koning op Tribunaal riep en ging ter dood veroordeelen.
Dit alles maakte dat er nu eenige kans kwam voor den Markies
van uit Parijs te geraken; zijn gezondheid was tot dusverre gebe
terd dat de reis mocht ondernomen worden, en tien dagen na de
huiszoeking, terwijl de keukenmeid in een ander kwartier der stad
was gezonden, de Markies werd als knecht verkleed, een huurkoets
kwam aan de deur der woning van Mmc Eliot; zij stapte met haren
zoogezegden knecht in't gerij en gelukte erin, zonder veel moeie-
lijkheden, buiten Parijs te geraken....
Nu werd de Markies g'installeerd op 't buitengoed van Meudon
en er zorgvuldig verborgen gehouden. Zijn beschermster bleef niet
werkeloos en legde den voorzichtigsten iever in 't werk om voor
den vluchteling een pasport voor Engeland te bekomen. De moeie-
lijkheden waren groot en menigvuldig; gelijk wij hooger zegden,
Vendeê was in opstand gekomen tegen het Bestuur van deugenieten
en kapoenen dat Frankrijk onteerde; dagelijks vermeerderden de
legers der Koningsgezinden, een groot gevaar bedreigde de Repu
bliek, er was spraak van ontschepingen der gevluchte edellieden,
die hulp kwamen bieden aan de boeren van Vendee en Britanje; de
kusten der zee werden dus met de grootste zorg bewaakt, en niemand
mocht aan boord van een schip gaan of aan Land komen, zonder
dat zijn naam, hoedanigheid, funktie en oorzaak der reis neerstig
waren onderzocht.
't Was bijzonderlijk tot den hertog vin Orleans, dat Mme Eliot
zich wendde; en 't zij dat die persoon waarlijk een werk van mensch-
lievendheid wilde doen,'t zij dat hij vreesde door de talrijke ver
zoeken der Engelsche dame in achterdocht te komen bij Robespeer,
hij gaf eindelijk toe en beloofde zijnen invloed te zullen gebruiken
om den Markies een pasport te doen bekomen... Ondertusschen
herbegonnen de huiszoekingen rond Parijs, niet zoozeer naar den
Markies, maar achter al d'Edellieden en Koningsgezinden welke
men kende. Op Meudon, waar veel kasteltjes zijn, waren bijzonder
lijk d'oogen gevestigd; elke dag was dus een dag van gevaar, totdat
eindelijk 't paspoort met al de - gepaste aanduidingen toekwam. Er
was te Meudon een hopkoopman, die jaarlijks in dit saisoen naar
Engeland trok; hij had den ouderdom endc gestalte van den Markies;
't paspoort werd dus op zijnen naam gemaakt; en in d eerste dagen
van October begaf de Goeverneur zich op wegna duizendmaal zijne
edelmoedige redster bedankt te hebben; hij geraakte zonder ongeval
in Engeland, en gelukkiger als vele andere, mocht hij later in zijn
Vaderland terugkeeren, en vertelde overal zijn wonderbare redding,
die aan Mme Eliot d'algemeene dankbaarheid en 't groot Eeiekruis
verwierf.
NAMEN, 2 meert. Een brutale diefstal is zondag avond te
Bouge gepleegd, in de herberg van M. Rostenne. Twee kerels kwa
men omtrent 8 ure in de herberg. Vrouw Rostenne was alleen
thuis. De twee kwaaddoeners sloten de deur bij middel van den
sleutel en vroegen geld aan de vrouw. Daar deze zich niet haastte
om hen te gehoorzamen, ging een der kwaaddoeners naar boven,
doorzocht de meubels, nam er al het geld uit dat hij kon vinden, en
kwam daarna terug bij zijn makker, die de vrouw bewaakt en haar
belet had om hulp te roepen; zij ontnamen haar nog al het geld,
dat zij in hare zakken had, en namen daarna de vlucht. Tot nu toe
zijn zij aan alle opzoekingen ontsnapt.
De policie van Namen heeft vrijdag eene belangrijke aanhou
ding gedaan. Een vreemd heer, zeer net gekleed, had in den Berg
van^Bermhertigheid een ringvan grootewcerdete pand aangebouen:
de policie werd aanstonds verwittigd en hield den vreemdeling aan.
Deze was in het bezit van eenekleinedoos, bevattende acht-en-zestig
rin"en, waarvan de minste 40 fr. weerd was, benevens eene gouden
horioe'ie en eene som van i5o fr. in goudstukken; hij verklaarde te
heeten Eduard Wolfer, kok, geboren te Laval en wonende te Parijs.
Hij bekent dat hij de doos met de ringen gevonden heeft in het huis
van een juweelier te Bern, (Zwitserland.) Die zonderlinge vinder is
naar de gevangenis gebracht.
Te P0PER1NGHF, is een duif teruggekeerd, die reeds weg was
sedert den grooten prijskamp van Rootnen.... Welke wondere
natuurdrift in die duiven.. Godweet waar dit beestje opgesloten zat.
't wordt vrijgelaten en 't komt recht naar zijn oude verblijfplaats...
Recht kurieus!
Dander week is te Calmphons een manneken van 12 jaren
door eenen trein verrast en de twee beenen afgereden; eemge uren
nadien is 't kind overleden.
iv de POLDERS; Maandag laatst te Watervliet, opening der
katholieke school. Niemand gedwongen, iedereen is daar vrij; t moet
zoo zijn ook. 260 Kinderen in de pastoors-school Mr de Deken van
Eecloo wijdde't prachtig lokaal in, en M' O Geulenaar, inboorling
van Watervliet en groote weldoener der school, sjirak over t geluk
dat^nu zMn geboorteplaats te beurt viel. God zalH u loonen. We
man alsook al de andere weldoeners! In de gemeenteschool zijn nog
60 kinderen. Als de menschen klaar zullen zien in de wet van I ietje
de Grafmaker dan zal er de 6 wel afgaan. - Te S» Marante kwam
een deurwaarder de katholieke school sluiten omdat zij gegeven
werd in een huis van de kerk. T is tegen 't algemeen welz.jnvaa
daar een katholieke school in te houden, zeggen ze te Brussel; Lu als
men daar een kot vaneen herberg in maakte, dat zou mogen zijnen
dan zouden onze bazen zwijgen! Is't niet wraakroepend, menschen.
\ls meester deurwaarder zijn exploot had afgelezen.de jongens pak
ten kükken en klakken en trokken al zingende naar een ander
schoollokaal, 20 stappen verder. Of mu de deurwaarder stond te
ld ken lijk'nen uil op'ne kluit. Manlief, de complimenten aan Piet
Van Humbeeck; de katholieke school gaat voort. Ie Waterland-
oudeman staat de Vrije School geschilderd en opgepoetst om eerst
daags te beginnen.
