De Nihilisten, en hunne Slachtoffers. "TgiSlï'SgSHÏtarv ?-*& pt?d\b.fSd» tejürS.W're!"r in in ^/s^strctawss-ritók. noch verwonderd .vccdio aSn°!l.S°nd v.n **lio, ol verraad word, me, de dood gestraft. Volherdt gij in uwe vraag mS r/fiel Keiaêi'e„ Koningen men^e, gg»» ^JTe^kÏe'zTTgê y StóTSS St h*m Nooit 4. Mm i» tm» 9« Vervolg. Ik verwachtte mij eraan, riep generaal Drenteln,'t is de re volutie die begint, maar wij zullen ons verzetten tot het einde toe. Inderdaad/buiten werden de gendarms aangevallen, door een srootc menigte die riep: Leve de Keizer! weg met de Policieen terwijl deze volksoploop hier plaats had, werd de vri)gesprokene Vera in triomf rond St. Petersburg gevoerd. D'opperhoofden der Policie, door zulke stoutmoedigheid getergd^ zonden 't bevel van Vera aan te houdenen in 't geheim naar Siberie testuren, maar toen de Policie dit bevel ging uitvoeren, was Vera spoorloos verdwenen. „„.„tutt y IX. HET GEHEIM KOMITEIT. Gelijk de Syberiaansche gezegd had, met de vrijspraak van Versi en den volksoploop te dier gelegenheid, werd er van de Nihihste gesproken en geschreven, in alle landen van Europa en zelfs in d'overzeesche gewesten. De Policie, door hare strenge maatregelen de gazetten, door hunne artikels dikwijls opgegeven door een lid der sekte, dit alle bracht bij om de sekte berucht en gevreesd te maken 's Anderdaags hingen er op de muren van St. Petersburg plak schriften die de Policie uitgaven als een vuige moordenaarsbende, 't Volk en den Keizer vijandig en Rusland tot meerdere verdrukking ZUTerzelve?üjdenhad generaal Drenteln bericht ontfangen dat den zelfden avond zijne zaak zou onderzocht en gevonmsdworden. De Syberiaansche hadden dag overgebracht met de gravin Fe dora thans meer dan ooit aan de sekte verkleefdlangzamerhand werkte de Governante om haar ons in haar hert de wreede gevoe lens der geheime sekten, te planten, en haar te bewijzenidat tVo zoowel als de Keizers, eene rechtbank mag inrichten, schurken ter dood veroordeelen en de vonnissen doen uitvoeren. 's Avonds begaf zij zich naar de oude gieten] van Ostrofl, een eenzame en verlatene plaats. - sprak he, ordewoord werd binnengelaten, zonder eemg licht over nen donkere koer ge bracht en stond nu voor een ijzeren deur. De leidsman had haar verlaten. Nadia klopte eerst éen maal, dan nog 3 keeren rapper dan 2 Kee- ren traagzaam; door een onzichtbare hand werd de deur geopend en weergesloten de Syberiaansche zag niemand: Wie zijt gij. vroee eene stem Zij zegde haren naam—Weet gi) dat niemand hier ongeroepen komt en er levend uitgaat? - Ik ben pvraagd en «roepen - Geef de teekens - De Syberiaansche gat de teekens Plaats u daar. Er schoof iets rond gelijk 111 de vondelmgs- huizen, en Nadia was weer alleen.doch zag in de verteeenJicJïL - Vooruit, riep eene stem; en binnen, zonder kloppen, men ver W De^amenzweerdster ging door eenen langen, d°"k"en' gang; op 't einde kwam haar een warme lucht tegen, ze geraakt voor een deur, duwde ze open, trad binnen, en wat Eene "roote zaal met steenen vout, wel verwarmd en verlicht, op 't einde Ter zaal eene breede tafel met roode tapijt tot op den grond; zes mannen achter die tafel met maskers overhun wezen voor eiken man, aan 't bereik der hand, lag ne ponjaard[en ne volver Voor de tafel was een blok hout, waarop een boek 8 schen 2 ponjaards. Van weerskanten de tafel stonden twee mansk - Boven de"echters"hi gro.te letters op 'ne zwarten grond, hingen, tooning, waarmee al de geheime Sociëteiten ha""/leTchne te ver- ze sloeg haaroogenop de gemaskerde personen en trachtte te ver geefs iemand te erkennen. Z Na' d i aP eTr o \via d och te r van 'ne martelaar der vrijheid. Wat wilt gij doen? Mijn vader wreken, de tirannie bevechten. Wat vraagt gij Deel te maken van t Geheim Komiteit. Verschrikkelijk zullen uwe plichten zijn. Ik weet het. Onverbiddelijk zijn onze wetten. Ikvolherd. Onderwerpt gij u aan al ons reglementen Ze President gaf een teeken en een lid des Komiteits gaflezing mmsmsss'ss. wereld, de wonderbare inrichtingen omhelzen en vuige benden van Satan aanmoed.gen t is het vuur omne de wagbronneUhStoppen. Ik heb gehoord en verstaan. Gij volherdt Ik volherd. Treedt dan bij en zweer. Nadia ging tot voor den blok, legde hare hand op den boek, de twee mannen met de bijl kwamen bij en hielden hunne bijl boven 't hoofd der Gouvernante. Een onzer broeders, sprak de President, gaat u den eed voor lezen, zeg hem na, woord voor woord. Die eed was afgrijselijk; Nadia zegde hem na, zonder beven, met eene stem die als metaal tegen de gewelven klonk. De bijlen gingen van over haar hoofd en de President sprak als- vol°t: a Nadia Petrowna, ge zijt dood als lid der Samenleving die gaat vallen; uw naam zelf behoort u niet meer toe; ge zijt van heden at Pijkevrouw, en 't is aldus dat gij voortaan zult teekenen. Nu heb ben wij voor u geen geheimen meer. bezie en erken ons. Deze woorden gezegd hebbende, trok hij zijn masker af. Nubius, riep zij. r J3j Nubius, in de wereld gekend als Tarakanot, rechter te St Peterburg. Een tweede masker viel.En Nadia herkende in dien samenzweer der baron Gunterwald, een der chefs van de geheime Policie, de rechter hand van generaal Drenteln. Een derde vallende masker toonde t wezen van Docteur Edward, een der voornaamste genecsheeren van St Petersburg, de vertrou weling van al de groote huizen. De vierde rechter was een kapitein der kozakken. De vijfde een Jood bankier, de zesde, een bureel-overste van 't Ministerie. De twee bijlmannen waren officieren van 't leger. Nu verstond de Syberiaansche hoe al de maatregels der 1 olicie verijdeld werden, nu begreep zij de macht en de lengte van den arm der geheime sekte. Aan't werk! sprak de President. Ponjaards en dolken, roode tapijt,opschrift, blok hout met boek, alles werd weggedaan en Nubius begon met het nieuw lid te on derrichten over de vorderingen en de plans van t Genootschap. Er lagen twee kaarten op de tafel, eene van Europa en eene an- Zuster sprak de President, haar doende plaats nemen aan de rafel hier hebt gij 't veld onzer werkingen; want peist toch niet dat wij ons te vrede houden met Ruslmd te bewerken en den Czar van ZiTnitsrdatnotnsTnzriPcht niet? vroeg Nadia, moet de dwingeland niet vallen^kerü maar we verb0nden aan al de groote steden om op 't gegeven oogenblik, overal de Religie te bevechten en de Samenleving uit te roeien. In Italië zijn wij Carbonans of.Ganbal- disten- te Berlijn Socialisten; te Parijs Communisten; hier Nihi listen-'ge ziet die roode sterren op de kaart van Europa; dat zi n ons kampen; 't is als een soort van net, t welk wi, spannen, t zijn i j Italië, met min. Belgenland ook een min BclgcnUnd ook „c,k „cal, in evenredigheid zijner grootte. ste van al, maar 7 ot r (V rij e Volks beoordeeling.) Casimier. - "Wat nieuws, kameraad? Dries 'k Ben te Watteren geweest. Casimier. - En 't was er zoo wreed? Dries. Onzoggelijk; ge moet dat zien; 'tis éen verwoesting Casimier. En 't ergste nog, die arme slachtoffers Dries. Ze zijn dees week begravenj iedeieen liep over van droefheid en compassie, 't is een wreede zaak - Casimier. Én dijnsdag is 't kiezing? Dries. Ja, de groote Kiozing. Casimier. Hoe zou gaan Prids Niemand weet hetelk. hoopt en vreestwant liggen de geuzen boven, ze zullen boozer en hardnekkiger worden. Casimier. Ge zoudt zeggen al zooveel kwaa l gedaan hebben,en nog g'ekozen worden V tmaturen en slaven, maar 'ne vrije Dries. - Door wie te'^rS /or(l0 Pirtj der Vrije man is voor de Party van en 'mot 'listen en bedrog; met de Scholon..En hoe w°rden z g valscha kiezers te fabrikeeren... SpTe| drufzai'niemïndTp de kieslijsten mogen staan, of hij zal moeten °c1smier. S;°wS^ klas die zich vroeger DmES. - .^«XbemoÓSavraagten snakt nu naar 'ne goeien een wet goed Casimier. Ja eerst,eens'6™1 schepsel3, en dan, als do scholen Vv°e°rhtendzijn ^werkeTe SsffinzSuis'komen dwingen. Dries. - Ja dat hebben zy dwen harden win- Casimier. - 1/nU'e^en'/tanHf/VhC zii godaan.... Is dat ooit ter, bun ziokeboeksken1 afgepakt, dat Tot lliert0e was 't gebeurd? Heeft Nero of Robespeer vrouw,meester waren over een heilig recht dat de Hroodw nner m liberaal is gekomen Casimier. - Ja/chatf ^"eHm'st'nSon daf'van dijnSlg.'MmS? scholen, al stond de dood er op

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Werkman | 1880 | | pagina 3