De Nihilisten, en hunne Slachtoffers.
)Z(
De Tribulatiën te St Nikolaas.
bij Geuzen werken Men heeft katholieken dwang gezocht en men
ontwaart overal de schimmen van Geuzendwang... Is 't misschien
daarom dat men de vrije getuigen NU niet hooren wilt? ze zijn uit
gesteld tot later.... Laat ons kalm blijven, menschen, en zonder
vrees; waarheid en recht komen toch boven.... En hoe vindt gedat
huishouden te Wichelen, waarover d'Enkwesteurs zoo wreed jam
meren Moeder en 4 kinderen, zeggen ze; de groote manskerel van
27 jaar wordt vernoemd en aanzien als een kind in de wieg
23" Vervolg.
Zijn hooge Edelheid was er niet, een schildwacht werd voor ae
deur geplaatst, en nu naar zijn woonplaats; daar ook was niemand
te vinden. Een half uur later hadden in al de statiën, d'agenten'der
openbare veiligheid, de kenteekens van den baron, met bevel van
hem aan te houden.
XIX. Niet naar den buiten, naar 't gevang
De Syberiaansche kwam van bij den Notaris, met de papieren in
regel die haar aanstelden als gevolmachtigde bestuurster der goede
ren van gravinne Fedora. De eerste persoon die zij ontmoette, was
generaal Pankratief. Hij hield haar staan, stampte met geweld zijn
houten been op den grond en sprak in hevige wanhoop: 't ministe
rie is onteerd, de policie komt een tweede huiszoeking te doen in de
Staatsdrukkerijdie brigands van Nihilisten hadden daar hun volk
ingesmokkeldmet de drukletters van den Staat, maakten zij hun
oproerschriften. 't Is onteerend voor Rusland
De gouvernante gebaarde zich zeer verontweerdigd.
En wat nog schandelijker is, riep generaal Houtenbeen: l*ron
Gunterwald, het hoofd der derde sektie, onzen rechten arm, voor
wie wij geen geheimen hadden."
Welnu? vroeg de Syberiaansche.
Welnu, ge gaat van schrik bezwijkenhij is beschuldigd van
medeplichtigheid met dit kanailjegoed; men zoekt hem overalik
ga hem ook zoeken; hij moet mee met mij naar generaal Gourko
toe, om zijn laffe beschuldigers te beschamen! 't is een openbaar
schandaalde baron moet in zijn eer hersteld worden, met klank, of
ik geef mijn ontslag
En weet men wie deze lasteringen uitstrooit? vroeg de Sybe
riaansche met bevende lippen.
Een ellendige jood,die in de citadel zit sedert die schandaleuse
zaak van Artamoff en dan een afschuwelijk kanailje die, om aan de
galg t'ontsnappen, niet geschroomd heeft van menschen te beschul
digen die boven alle verdenking zijn, dien openhartigen Gunter
wald, mij misschien, de franschman die lessen geeft aan mijne
nichte Fedora, en wie weet ik nog
Er ontbrak niets als dat hij uwe nichte zelve zou beschuldigen,
riep de gouvernante met verontweerdiging. -
Ja, sprak de Veteran, maar ik ga de lasteraars beschamen,'t en
zal daarmee niet gedaan zijn. En hij-ging voort.
De Syberiaansche vervoorderde insgelijks-haren weg, haar lippen
beefden, haar wenkbrauwen trokken boven haar öogen die glinster
den als kolen vuur; 't gevaar was dringend! de drukkerij ontdekt
baron Gunterwald achtervolgd! een bres in 't geheim komité gescho
ten! waarschijnlijk ging het hare beurt worden doch mij, dacht ze,
zullen ze nog zoo gauw niet hebben. Wij moeten zorgen dat de
Franschman niet aangehouden worde.
Ze ging naar zijn appartementen, waarvan zij een bijzondere sleu
tel had; Bremont was afwezig, hij stond immers de doodstraf van
Solowieff te aanschouwen zij opende zijn lessenaar, schreef met
haar linker hand een brief ken, legde het op een zichtbare plaats,
deed de deur toe, begaf zich naar huis, ging recht naar boven, nam
uit 't kabinet der Gravinne een handsvol bankbrieven, naaide ze in
haar rijgliji en verbrandde al haar gevaarlijke papieren Nu ben ik
gerust, sprak ze tot haar eigen, alles is in orde; niemand heeft een
regel geschrift van mij; werd Bremont nog gevangen en beschuldigde
hij mij, ik kan alles loochenen... Keizer Alexander, ge zult mij niet
ontsnappen! moordenaar mijns Vaders, u zal ik vinden en straffen!
al wierd 't gansch komité uiteen geroeid, ik weet ander mannen*
zitten, die geweldiger middels zullen in 't wetk leegenLaat ons
nu beneden bij Fedora gaan; de arme sukteles^fPbezig m#kleede-
ren uit te kiezen voor hare reis naar den buiten. Zij oe^^za^jnij
niet ontsnappen
En de gouvernante trok een kalm wezen aan, en begaf zich naar
Fedora, voor het voltrekken harer helsche rol
De Fransche Communard Bremont keerde naar huis; hij was ver
legen, had de koorts en slechte voorgevoelens aanstonds zag hij
dat er iemand op zijn kamer was geweest; rondgezien, het brietken
op zijnen lessenaar gevondeneen hevige schrik beving hem; ver-
scheide oogenblikken stond hij daar, als versteven van angst.
Eindelijk sprak hij tot zijn eigen
Wat gedaan
Eiken oogenblik kan de gendarmerie komen
Ik moet vluchten
Waar?'t Land uit!... maar geld! ik heb geen geld Ha,een
gedacht, de gravinne zal mij geld bezorgen... Haastig! laat ons
schrijven alles is niet verloren, ik zal geld hebben en •veel geld
Hij zette zich aan zijnen lessenaar en schreef zoo rap hij kon.
Duurbare Fedora,
Die kanailje van Aron komt mij aan te klagen, ik heb maar éen
redmiddel, vluchten, ten spoedigste vluchten, en mij verbergen
maar om te vluchten heb ik geen geld, en ik moet nogtans morgen
in Duitschland zijn. Zendt mij dan te Ylaguin, 20,000 roebels, ge
weet in welke plaats. Aarzel geen oogenblik mij dit geld te leenen,
gij hebt deze som in de kas achter 't portret van den Keizer, waar gij
uw geheime papieren verbergt; ge ziet dat ik wel ingelicht ben; als
gij wacht, als ik binnen een uur dit geld niet heb, dan zijt gij verlo
ren; door uw schuld gevangen zal ik aan generaal Gourko de rol
veropenbaren welke gij in de samenzwering hebt gehad en de moor
den door u geteekend onderden naam van Strella. Ge ziet dus....
Zijn deur ging openen wat zag hij
Een bewaker der openbare veiligheid, de hand aan 't gevest van
zijn sabel, en die hem toeriep VOLG MIJ
De Fransche Communard liet zijn pen vallen, stak zijn hand in
een schuif van zijnen lessenaar, haalde er 'ne revolver uit, en de
Officier van Policie alleen ziende, schoot hij er naar en sprong dan
in den trap om beneden te vluchten doch daar stond hij vlak voor
twee gendarmshij loste een scheut, kwetste een der gendarms,
richtte zijn revolver naar den anderen, maar werd zelve getroffen
door 'ne kogel in 't hart en viel dood op den grond.
De Officier van Policie was maar zeer licht gekwetst; hij deed het
kadaver in de kamer brengen, plaatste een schildwacht aan de deur
"'met order van daar te blijven tot verdere bevelen, onderzocht de
gansche kamer, nam het papier mee waarop de bandiet juist bezig
was met schrijven en droeg het aan zijn Overste, die het onverwijld
in d'handen van generaal Gourko overleverde.
Generaal Gourko kon zijn oogen niet gelooven als hij dit briefken
las: Liefste Fedora, Strella.dat gij het doodsvonnis geteekend
hebtZij de gravinne, de liefellinge van t'Hof, de nichte van den
feneraal Pankratief, zij ook was Nihiliste. De. kloeke krijgsman
ad reeds bittere, pijnlijke zaken bijgewoond, meesterstukken van
valschheid erdfcan ondankbaarheid tegengekomen; maar dat baron
Gunterwald Nihilj^^fe, gravinne Fedora ook deel maakte
van 't geheim Comment ^Rg hem in eene langdurige en droeve
mijmering. En twijfel was er niet meer! Zekerlijk, 't kon gebeuren
dat de Nihilisten onschuldige personen belasterden om aldus een ver
warring onder de policie te brengen, Bremont kon een val-sche at-
truggelaar zijn;' maar het ander briefken waar de jood Aron van
gesproken had, de ^etuigeniSMat zij bij hem van kleederen was ko
men veranderen, welke'verpletterende bewijzen!
Lang bleet generaal.Gourko ziji^tw6? handen op 't voorhoofd in
diepe wijmering.
Eindelijk springt hij, reent, gaat naar zijnen lessenaar, schrijft
eenige*regels,» vormt het geschrevene in een envelop, sluit dezen
brief, drukt er zijn zegel op, belt en zegt tot den bediende
u Aapstonds naar 't hoofdbureel der policie
Gourko had voor plan genomen, van zijn' zaken alleen te verrich
ten, zonder eenige andere tusschenkomst; en 't was dank aan dezen
maatregel da(.ljj reeds verschelde vangsten had gedaan.
Vijf minuten'later, twee heeren, deftig gekleed, met lange zwarte
frak en lecren handschoenen, belden aan het paleis der g;ravinne
Fedora. ('t Ver volgt.)
^)ie zusters moeten weg! wij bevelen het u
St Nikola^® Wegdie zusters!!! Ge vergeet dat diezusters-
De Ministers. St#ïikolaas
De Stad St Nikola^ Wat belieft -
De Ministers. "fl^fcrhuurt daar een school, den Berkenboom,
aan Religieusen?
St Nikola#. Ja, aan Zusters van den H. Vincentius die er aan
de werkmanskindaren een allerbeste opvoeding geven: iedereen ver-
kondigeden lofy^fcerlt^pboom.
De MiNisTERsr-^Dir
-A# We„
school-daar ai 20 jaa'r is, dat dit huis een fopdatie is, dat alswanneer
die gebouwen aan de stad kwamen, ef een plicht van eer bleef, vol
gens den wil der fondaTeurs, e&n kloostersschool te houden... De wil
aer overledenen is heilig
De Ministers In de lokalen van Berkenboom moet een staats-
sehool voor meiskensen een voor jongens
St Nikolaas. Geuzescholen maken in lokalen die gefondeerd
zijn voor een christelijk werk#!... Een bloeiende zondag- en week-
school buiten zetten voor scholen,die geen leerlingen zullen hebben.
Met al den dwang aangeworven, kunnen de staatsscholie
ren hier nog op hun banken slapen, langelings uitgestrekt.
DesMinisters. Wij bevelen het... Gaat gij de Zusters buiten
zetten
St Nikolaas. Neenneen duizendmaal neen
De Ministers. Rebellen zijt gij
St Nikolaas. Rebellen? omdat wij den intrest der Stad verde
digen! omdat wij ons tegen een snoode gel.dverksvisting verzetten
omda*wij in den naam van ons Volk spreken
De Ministers. 't Is wel, we gaan 'ne Commissaire Special zen
den die in uw plaats, de Zusters en de kinders zal buiten doen
St Nikolaas. Onrecht! geweld! zij protesteeren! zij beroepen
ons op. den Koning
De Ministers. Ze beroepen zich op den KoningWij alleen,
zijn deKoningea; CommissaireSpécial! zet uwen hoed op en rijdt jief
expres naar St Nikolaas
De Commissaire Spécial. St Nikolaas, hier
ben ikik ga, gevolgd van eenige mijner vrienden
uit uw stad op uw groote Stadhuiszaal, de bevelen
der Ministers doen uitvoeren.
St Nikolaas. Schande! Schande!... Onze.
groote zaal niet onteerenhier in ons kabinetMet
welk recht komt gij hier? Noemt een artikel dei-
wet, dat u gelijk geeft
De Commissaire, voor zich ziende die manhaftige
Bestuurders, achter zich die verontweerdigde me
nigte, hij wordt bevreesd en zegtIk moet toch
doen wat de Ministers mij bevelen; geeft de Koning
u gelijk, alles blijft dan gelijk het was.... Ik ga dus
den Raad presideeren
St Nikolaas. Neen, zoo niet! wij protesteeren
en laten u alleen.
De Commissaire. Ik, in naam van de Stad.
't Volk. Leugens! leugenswij vermaledijden uw handelwijze!
De Commissaire. Ik deftreteer 'dat de Zusters weg moeten, en
dat er in de plaats twee Staatsscholen moeten komen, met al d'on-
kosten die de Schoolinspekteurs zullen noodig oordeelen.
