we Sclieliiisliiiilieii d.^r ^Hiiliston, jv f~\ JM»"11"",1 (9d' Vervolg.) „VIII. DE TREIN IS DAAR! Begeven wij ons naar't verlaten huis, een kwartier van Moscou nabij de statie van den ijzeren weg naar St Petersburg. De avond van 3 November 1879 is gekomen. Moscou en 't omliggende rusten onder eene dikke laag sneeuw, t Wintert schrikkelijk; geen ziel op straat dan die er noodzake lijk moet zijn; alle huizen dichtgesloten; bijzonderlijk buiten de stad heerscht de stilte der dood, de eenzaamheid eener woestijn. De vensters van t verlaten huis geven de schemering van een helder licht; sedert verschelde weken is daar tol laat in den nacht licht gezien; t is de duitsche Ingenieur die aan zijn plan werkt, pei- zen de Moscovieters. Dien avond van 3 November vinden wij drij personen in dit huis: Saski, en zijne twee medehelpers in't afgrijse lijk stuk, hem door de Nihilisten opgelegd. Er heerscht een hevige ontroering onder de drij personen; weinig wordt er gesproken; Saski richt gedurig d'oogen naar een gouden za khorlogie die voor hem op tafel ligt. Een oogslag in de kamer overtuigt ons dat die drij personen reisveerdig zijn; met hetgeen zij in hun reiszakken hebben, zal alles verhuisd zijn. Saski draagt de kleederen van duitschen professor, gelijk wij hem bij Nubius heb ben ontmoet. Hall tien! roept hij; mannen,opgepast! neemt den verrekijker en stelt u yoor de venster, de eerste trein zal de bagagiewagen zijn, onmiddellijk daarna volgt een tweede trein, waarin dengenen zit wiens dood en ondergang wij plechtig gezworen hebben. Denkt, roedi_rs, dat morgen onze naam door honderde duizende Russen zal gezegend worden De mannen gingen naar de venster, terwijl Saski voortging in 2ajn opwekkende aanspraak: De beul-keizer dood! het leger der Nihilisten staat op; Syberië komt in oproer! een nieuw volksbestuur rijst op! aan ons de eer en de rijkdommen En Polen vroeg een der samenzweerders. P°'en in weerwil van al ons moeite, van al ons opstokingen Dlijtt dit volk werkeloos. Polen wilt aan onze zijde, met de mid delen die wij gebruiken, hetRussisch gouvernement niet aanvallen Kwaart voor 10 uren; geen oogenblik verpinkt!.— Er lagen twee pistolen op de tafel, welke Saski onderzocht; beide waren in besten toestand.... Een halve uur verloopt. Saski zat nevens de batterij terwijl zijn gezellen naar buiten keken, in de richting van Moscou t Vas bladstil; men hoorde niets dan de ademhaling der drij bandieten, die verslonden waren in hun helsch werk. Kwaart na io ure. Niets verschijnt. Toch, in de verte glimt een lichtt vernadert, 't vergroot; een scherp gefluit doorklieft de heldere sneeuwlucht... De bagagietrein! zegt Saski de bagagie- trein,herhalen de twee andere schurken. Men hoort gerommel en gedommel; men ziet het licht langs den anderen kant verkleinen en verdwijnen. Opgelet zoo gaat de ruwe stem van Saski; opgelet! het oo genblik is daar! de trein die nu komt, is de keizerlijke trein ver- w ittigt mij, zoodra gij hem ziet,yopdat ik op de noodige afstand, onze mijn doe ontploffen; aanstonds na d ontploffing, wij begeven ons naar Moscou; ons medebroeders verwachten er ons De trein de trein! zoo gaat het twee monden te gelijk! de trein in groote vitesse. Saski loopt naar de venster.Zes oogen,nog gloeiender als 't loko- motiefvuur, zes oogen als kogels zijn naar den trein gericht. Saski loopt van de venster weg, naar den anderen kant der ka mer, neemt een pistool, schiet ze af op de batterij een klein ge- rook, een sissende gerucht dat voortloopt onder den grond en juist als de trein rechtover het huis is, men hoort een soort van aardbe ving, als van donderwolken onder den grond twee geweldige ont ploffingen; gekraak en geplotgerucht van een massa aarde en steen dat in de lucht vliegt, waaronder groote stukken hout en ijzer; men zou gezegd hebbeneen Poêrfabriek dat in de lucht springt; en tusschen dit alles hoorde men hulp- en noodgeroepen. Een oogenblik was voldoende geweest om den ijzerenweg af te snijden door een groote puinhoop. Van schrik stonden de twee medehelpers als aan den grond vast genageld. Saski was verdwenen hij wilde zijn werk van nabij zien; hij wilde den Keizer en zijn hoog gevolg stuiptrekkend zien of reeds in lijken; hij wilde zich verzadigen met 't gehuil en gekerm der hovelingen: hij was geloopen in den donkeren, naar de plaats der ontploffing. Daar zag hij schrikkelijke puinhoopen; de lokomo- tief,van de rails geworpen; vijf zes waggons gemorzeld en gemalen, de route in puinhoop; twee, drij bedienden, min of meer gekwetst; geenen keizer, geen generaals, geen hovelingengeen angstig en huilend over- en weêrgeloop!... Al zijn werk, al zijn zwoegen, al zijne studiën waren vruchteloos geweest. De gesprongene trein was de bagagietrein! een heesch gevloek rolde uit zijnen mond, een vervloeking tegen zijn eigen en tegen al de Nihilisten; zijn vreugd van daareven had plaats gemaakt voor een satanische wanhoop waggelende als een dronkaard, kroop hij terug naar 't verlaten huis en riep tot zijn medesamenzweerders; Vlucht! vlucht! Wij hebben den keizer gemist! Malledikse op Nadiaidie ons bedrogen heeft! Vlucht! vlucht men volgt de mijn op Waar gaan wij henen? vroegen zij. Overal waar ge wilt! hoe verder hoe liever elk zorge voor zijn eigene.veiligheid Ja, de slag was gemist, doch de Syberiaansche had daar geen schuld in. Uit Krime'e was de keizer vertrokken, gelijk er te St Petersburg was beslist, in den tweeden trein; doch onderweg had men den keizerlijken trein voor den bagagietrein doen komen, en aldus werd het helsche inzicht der schurken en bandieten verij deld. Keizer Alexander stond te Moscou in de groote zaal van den Kremlin, als de tijding der ontploffing hem werd aangebracht. Door aan dedooü om s nap? d°°r ee" bi'zonder geluk Een plechtige stilte volgde op het aankondigen der misdaad. AI ^'^T^plaatste Moscowieters. de generaals en 't keizerlijk ge- olg de Keizer ze f alies stond stom van verschrikking,bij 't gedacht dat het schelmstuk had kunnen gelukken allen huiverden van ninkull 8root:e hoosheid der Nihilisten. Dan, na d'eerste hom* van aandoening, bonsde er een machtig en ontzachlijk heiigeroep tegen de gewelven. Daar staat hij, de Czar van al de Ruslanden, de machtigste Vorst nn^ Hr°Pa v? la' dle °P een teeken zijner hand, miljoenen .ehr.d,anc." Zlet bui&en -en knielen, die nog de volstrekte opper- 211 ovei' ,zl)nf onderdanen. Hij is vernederd, mee. als efT p vernederd zijn ellendiger als de ellendigste zijner on- erdanen, een traan blinkt 111 zijn oud oog; hij ziet verschrikt rond misschien memende daar ook moordenaren te ontdekken zijn oo- .^en ontmoeten oogen van diep medelijdenen hij spreekt alsvolgt inzijn russische taal e x Teergeliefde onderdanen, ge weet wat er komt te gebeuren menr,mnevaan "T ,rf'poolen heelt men 't leven willen ontne men. De Voorzienigheid die over Rusland waakt, heelt ons niet verlaten; het afgrijselijk schelmstuk is verijdeld geworden. Maar de revolut.onna.re geest moet uitgedoofd en uitgeroeid zijn Daarom richt ik mi, tot u en total d'Ouders van Rusland, dat zij i fn Jh<lnderen °p de" weg-der waarheid geleiden, om er nuttige ™*iSCh' en geen schur- Ja keizer Alexander, ge spreekt als goud, de weg der waarheid moet voor de jeugd geopend worden; die niet wilt hooren, zal on dervinden; gij hebt in uw dwaze politiek de katholieken van Rus- lt?freenV?\ f^m0tterdc°? VerV0lgd' gi|' hebc d'onschuld ge- st aft en de braafheid naar Siberie gezondenmet honderde katho lieke 1 riesters, die uw land moesten beschaven, houdt gii in de mijnen van Siberië gekluisterd hooveerdig schepsel, ge wilt gij het hoofd der Religie zijn, en in pjaats van met u w onderdanen het hoofd voor den Almachtigen te buigen, ge steldet u bijna nevens tjod op eenen troon, van welken gij nu neêrgedonderd wordt. De Nihilisten zijn uwe straf, gelijk ondeugende kinderen de stral zii'n van hooveerdige ouders, zoo verblind van de geuzerij te vol gen; verachtelijk zijn de Nihilisten, even als al de ondankbare en ontaarde kinderen, verachtelijk en verstootelijk zijn maar even als ..et onkruid de straf is van den luien landbouwer, zoo vindt gij in uw slechte onderdanen eene les en vermaning Sprak misschien 't geweten van den machtigen keizer in dezen zin? Wij weten niet, doch dien nacht, terwijl de Russen naar 't Kremlin stroomden, terwijl de honderde kerken van Moscou hun klokgelui heinde en ver zonden, keizer Alexander behield zijn streng stuur en droefgeestig wezen,en toen hij na ecnige uren de reis voortzette wierp ht) angstige blikken in 't ronde. Wordt voortgezet - De Vrijmetsers op hun ronde, komen aardige zaken tegen: te Brugge vonden zij Vlamingen die manhaftig hun tanden toonen te Aalst en op veel ander plaatsen, naar katholieken dwang zoekende, liepen zij zich binten tegen stommen wreeden geuzendwung en moesten hooren, gelijk mt Schoonaardc, dat hun eigen kopstukken en niemand anders, afgrijselijk gedwongen liadden, dat kopstukken der geuzen met den mei op de borst van katholieke Ouders staan, om dezes heilig ste vrijheden te ontrukken; te Buffel outmoetteden de drij Inkwisi- teurs den E. H. Pastor-Deken Ableloos, die hen verscheide maal bot zette en beschaamd; en te Lier, hoort wat daar gebeurd isJantje Yan Lier zal daarvoor wel afkomenze zaten in een splinternieuwe zaal van boven zijn drij windvensters, en eensklaps uit eendier vensters valt er gesmolten sneeuw, juist op't hoofd van den Iukwisiteur-Presi- dent Devigne, denzelfsten die te Aalst den vis-a-vi van sieur Lin- pens was. Devigne drupte yan de nattigheid, de rug van zijnen stoel was gansch doorweekt en zijn stoel zag er uit alsof er een 'klein kind had opgezeten. D Inkwmiteurs werden blauw en bleek van koleire, terwijl ubhekzich krom lachte over de avontuur van den President diem t splinternieuw was gewasschen. - Te Lier is een geuzinnè komen klagen dat haar d Absolutie was geweigerd en zij zelve ver- klaarde m den biechtstoel gezegd te hebben dat de Paus 'ne valschaard is. Ik zal voegde zij er bij, ik zal direkt met God afrekenen... Direkt met Ons Heer t Is fameus; laat al de dieven en moordenaren spreKeu, ze zullen zeggen: Ik trek mij de Geudarms of de Rechters nier aan; ik zal direkt met de Recbtveerdigheid rekenen... Dat is 't ge makkelijkstvoor die niet recht in zijn schoenen loopt Te Lier en te Buffel is met waarheid verklaard dat al de werkende Ouders die vn/ffdfiten worden, hun hinders naar de katholieke school zenden. GENT. Een baldadig studentenfeest heeft plaats gehad de nachtslemperij duurde tot 's morgends ten 7 ure. Men onder zoekt het feit van den slotmaker De Meulenare, die in 't gevang zoo wreed aan zijn dood is geraakt. Een zatte schipper heeft vrijdag van op zijn schip, aan 't gesticht Lousberg.op eenen nacht waker geschoten; hij was cr gelukkiglijk neven, doch is 's ander daags morgends door de Justicie van zijn schip gehaald. INSTORTING. Vrijdagavond, op het oogenblik dat verscheidene personen in den molen van Ponney, te Mouzon, (Ardennen), bezig waren het avondmaal te nemen, zijn de zolders eensklaps onder het gewicht van het graan ingestort. Men legde onmiddellijk de hand aan de reddingswerken, en na vele vruchtelooze pogingen, bereikte men eindelijk de 'keuken waar die personen onder de puinhoopen begraven warenvier hun ner waren dood: een kleine knaap, een zestienjarig meisje, de mo lenaar en een dienstknecht. Drie andere personen hebben erge wonden bekomen. 6 lp Hamburg heeft de policie een voddenhandelaar gevat, die zijnen hond geleerd had, in de keukens der groote huizen tè loo- pen en daar het zilverwerk te stelen. De man werd door de Policie verrast, toen hij uil den muil van den hond twee lepels overnam welke het dier uit eene keuken meegebracht had.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Werkman | 1881 | | pagina 3