wSKïïsjsar*" - °,,8eb,",kt' -~w JAM CLUMLER d" J"*=h2» d?ïï«„r: n°6"ns br,ni" mi,°keei Ti mii d"u bii ""ied" i. laatste Binders van Vlaanderen, l' ,rNnA^VAL T'00RDEGEiM' g][I- - middernacht. derbo2hWen!kan U hier h°0ren' b0°mea 0t misschisn builen of de i i i V®^halen uit den Franschea Tijd (naar het uitgebreid tcerk van S. VAN DER GUCHT, Kunstschilder te Aalst.) Her tciJ"rhVa g' ?Prak Jan; laat de Binders maar komen. Het kasteeltje was omringd van zeer diepe en breede grachten biug was de eemge weg om er binnen te geraken en twee booge muren stonden van aan de beide hoeken des gevels tot aan den gracht, zoodat er geen andere ingang was dan lan<*s de vonf' Ho,,vvaa,rts ,waren al de laagste vensters met ijzeren staven voorzien; honderd stappen van 't kasteel stond een oud gebouw or,JHn|Jerd00k 'tlic!,t 'a de schouw; bij 't maanlicht kon men van OP de kamer een wakende oog nv't ronde houden. Zonder onrust was hi, met, bi)zonderh,k voor de teere juffer Florida doch hij Ii;nenrgZ00/0edm,°fliikalleVrees trachtte de dichter van zijnen vriend en weldoener op den min gevaarlijksten post, achter een der matrassen schutsels te plaatsen. Jan zette zich aan d andere venster, het karabijn in d'hand- d'an- Hal/fw/Cnaa" '««^tusschen beide, in elks bereik. Halt twaalf! kwaart voor twaalf ure. tract^n8hfmp Zr'gdeJr' m°juffer- menzal eerst met listigheid raC„h'e" b,1'lnen te geraken; memand die verdacht schijnt, mag de brug overkomen en de poort naderen, want toen zouden wij ons te ka1mtm0eten°?tbl00t^' °m°P dtf scbelme« vuren, 'juffer, kalmte en goeden uitval. «Middernacht! twaalf ure! sprak Florida. ïeroogen stonden gebrakkeerd, naar de steenen brug Niets stoorde er de stilte; niemand verscheen. 1 waalf uren en vijf minuten. kreut^!homlrnJh"!tml,nheer JJan!JgindersprinSt iemand uit het kreupelhout en bij komt naar den dreef! wil ik schieten naderen^ho.H dlt 7 d°etl'1uffer; niec te haastig laat hem begeert Z°° St :nogell,k; m> zullen Saan hooren wat hij Hnmiddds wa8 de man voortgegaan, anderhalven stap tot aan de naar n meinde <ïr reeds den voet op te zetten, als Jan rechtstond Kik0l!„Tnr P Waïr,de raitan. uitSeduwen waren en zeschie' staan Vnrng t versch°oc gerucht, zag omhoog en bleef odschap, riep Jan, zich toonende zoo groot als hij ZJH»Wr1S UW ve,rz.oek? De vent nam beleefd zijnen hoed af en dorhirr e yC|"-" T Va" Wege '!en Joc[M1' Dubien en zou zijne doch er eens dringend moeten spreken, meTmijnietFcloena?iSreedSlan8 KU0t gi' de b°°d*=baP nie7ro»penaa' kat eem binnen' ik kan dit immers zoo van ver ™i7 ^Vaa-r,?r? niet ik hen, Godlof,niet doof en zou u verstaan zelfs als gij stallekens -spraakt Ik mag niet, de zaak is te gewichtig St7aT-d 77-!r'usterdaa611aI, lna iede hrug over te komen. ir .J',rlep Jan °P hetl? aanJeggende, geen stap voorwaarts of ge dood De man draaide zich om en vertrok. vad7 77' Mni,7'isp7u F,orüa:indien het waarlijk een bode van te eeraken 77 lk met'' C slecbts eea grove binnen Stef pii7rlr7 77?' onv°orzichtige jongeling, sluit toch de ven ster, gij stelt u bloot van neergeschoten te worden. Er is nog geen gevaar, juffer, ik zul wel bijtijds achter de matras staan [n177T,en Vervloge,n- (,,z?rieP Ja". nu komen zij met twee.» ti' 7d'tvVee gjóv;e kerels kwamen uit 't kreupelhout, op een Uen al stappen van aebrng. Goed, riep Jan, daar seffens heb ik 7" '7 NPublen wandelen gezonden en nu zijn er waar schijnlijk twee! Niet waar, mijn lieve vrienden, ge zijt ook van den Docteur gezonden, om ztjn dochter iets bijzonders nU te deelen Geen antwoord maar alle twee naderden. Halt! nep Jan, geen stap meer, of ik schiet! ge kunt mil van daar wel zeggen, wat gij begeert VVat wij begecren, antwoordde er eenen met een grove stem en wat onze hoofdman u doet zeggen, is dat gij straks goedS de deur moet ontsluiten! Als gij braaf zijt, zullen wij u sparen an ders wordt ge vermoord! allen tegenstand is nutteloos; we zijn' m»t meS6 manU8n' en gl)' l°ngel'ng. ziV hier alleen met een weerloos lllCloi C« Ha, ge zijt met 251 het is de moeite niet weerd, voor mij en dit weerloos meisje; spoedig, maakt rechtsomkeer, of ik antwoord u door de tromp van mijn karabijn a Zoo, gij wilt niet openen? - Neen! - Daar! en hij loste zijn pistool naar d opene venster. Al snorrende, zonder de jongeling te rasen, bleef de kogel in de raam steken. Terzelvertijde knaldel ér hazenp^ote'n den bos/b?n7 tU'me,de d°°d; "in ge'el vl°0g troffen e" Fl0"da hadden beiden denzelfden persoon gemikt en ge- Spoedig^ greep Jan een tweede geweer en hield loop en oog star lings naar t houtgewas gevestigd; een oogenblik bemerkte hij tus schen de takken van t elzen hout een hoofd; hij lostte zijn scheut «en naar geschreeuw klonk uit 't kreupelhout en de tweede boos wichten t hoofd getroffen, had opgehouden van televen. Veerom eenen, sprak Jan, die ons niet meer zal hinderen-ze waren met v',ft,enen en niet 25 gelijk dit gespuis beweerd? zoo van i 5 is ra, het is voorzichtig de rekening wel te maken. En hi'j nT nT* 7 6n bega7id! achter de matras, aan de uitgeduwde it. De karabien herladende, sloeg hij d'oogen op Florida- schril- was^op heur aangezicht met te zien, doch bleek was zij van aandoe- k'.,77nheer clerke,r' 'k verzeker u dat ik in 't geheel niet ver laven, 'i |iea ik er re vee! van aebrnlke.i n.len de dampeTmli'ku" nen naar t hoold gaan en ,n t schieten hinderen... Doch Sm, opmerkzaam z,,„ „qoffer. en zien wat er baden .«t„ gouden de Binders nog durven komen, M lan? Wie weet? het is mogelijk, dat zij achternitdeinzen na drie hunner kameraden verloren te hebben. Twee, mijnheer. Drie, mejuffer. Wanneer den der fe"? "dke" 't Is waar maar zie, ginder achter den Dreef, wat mag dit zijn. Ge zoudt zeggen mannen die iets langwerpig dragen? cr-k k S ia:as-vsrpig! Achju, houd u gereed; ik zie wat het is; de loop en na 1 kasteel met een boomstam, om de Poort open Dan is er wezenthjk gevaar? hl7~ In,cl'e? wl) °P onze hocde niet waren, voorzeker; maar hoort! blijf wel achter de matras, want om den boomdragers optocht te beveiligen, zal inen op ons schieten uil den eenen of anderen hoek van t hout; zoohaast gij bescheidelijk de mannen kunt onderschei den, mikt alsdan den voorsten in de borst; ik gelast mij met den tweeden; op zulke wijze moet de zware boom ter aarde storten. Toen aan wij voort dit gespuis neer te schieten; 't is boos vernijn, het a t maar leven om onschuldig tdoed te vergieten ivlejuffer na uw eerste scheut wacht, tot als ik tceken geef, wij hebben geen scheuten te veel. Mikt met, als naar volle borst; naar 't hoofd schie ten is wel kunstiger, maar min zeker. Nauwelijks waren die woorden uitgesproken, of er kraakten een tiental geweerschoten yan uit het vervallen pachthof; de vensterrui- ten kletterden aan stusken en zelfs eenige kogels drongen inde matrassen, doch zonder iemand te kwetsen. Opgelet! rfep Jan, opgelet; laat't gespuis schieten; opgelet naar de boomdragersyze gaan binnen scheut komen; niet te haastig! gij den voorsten,'ik den achtersten. Vuur! Twee scheuten brandden gelijktijdig los en de twee aange,luidde Binders tuimelden neer, den eersten, getroffen in volle borst den anderen met eenen kogel in 't voorhoofd', tusschen d'oogen Door den val der twee gedoodde, plofte de boom met het vooreind, op den grond ett deed door zijn zwaarte de overige Binders wanke lende staan. Gezwind, mejuffer! riep Jan, ander geweêren! geliik ik u ge zegd heb. schiet met als nadat ik geschoten heb.... Voorzichtig, blijf achter de borstweer, want g hoort de kogels boven ons hooiden ronken. Inderdaad, de binders schoten van uit het Pachthof doch zonder iemand te kwetsen, terwijl Jan en Florida beurtelings'scho ten naar de roovers, die den boom wilden oplichten zij zouden erin gelukt zijn, zonder de tusschenkomst der twee moedige verde digers, welke te samen vier man neervelden; de overige liéten den z waren boomstam met veel gedruis neêrploffen en namen de vlucht naar t Pachthof, waaruit men gedurig volhardde met schieten. Eb zegde Jan, de fielen moeten veel meer in getal zijn dan ik dacht; de wachter sprak van i5 man; er zijn er al q dood, blijft 6 ditniertegenstaande zitten er ten minste roop ons te vuren, uit dit oud kot van een pachthof; wat mag dit beteekenen? Maar opeens vertoonde zich een roode klaarte tusschen het bouw vallige Pacht hol; men hieldop van schieten en welhaast brak 't vuur sissende en krakende door 't overblijfsel van het lak; de rook steeg opwaarts en was weldra gevolgd door de blakende vlam. Het gebouw was aan t branden geraakt door 't geweldig schie. ten der Binders, welkers laadpapier vlam had gevat en zich mede gedeeld aan t strooi en de takkeoossen w-aarmede het was opgevuld. Jan rechtte zich op om den brand wat beter te zien. Dit was hem bijna noodlottig (Wordt voortgezet.) Kerkelijk Nieuws. - Den Jubilé toch niet te vergeten en de conditie van kerkbezoeken, aalmoes, een dag vasten, biechten en t Onzen Heeregaan; lang uitstellen is dikwijls gevaarliik de Dood kan ons verrassen. Een Rus, M. Oytovitch, gazetsciirijver, komt zich te b"keeren en zal Jesuiet worden. Russische schismatieke ga zetten verklaren dat de nieuwb k ierde een der weerdigste Russen was. De katholieken die afvallen, zijn rebut en afval, de Protestan ten, Jolen, Schismatieken of Geuzen die katholiek worden, zijn de beste van bun sekte. Benevaart uit Geeraards bergen naar Oostakker, op Dijnedag 30 Augustf aanstaande. De vereeriigde Le den van den II. Bartbolomeus verwittigen de personen die verlan gen deel t,e nemen aan dozen stoet, dat zij zich van lieden, ?2 Juli tot 7 Augusti. mogen doen inschrijven ten hu;ze van d'heer Joannes Tusscnaeas, iu de vleiue Kar.nelietestraal N° 50. te Geeraardsb -r- gen, alwaar men a!le noodige inlichtingen kan bekomen. Prijs der reiskosten enz. per hoofd fr. 1.55. Vertrek: 7 ure's morgens, terug: 7 ure 's avonds. Eene Mi* zal gecelebreerd worden in de kerk té Oostakker; na de aankomst der Bedevaarders.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Werkman | 1881 | | pagina 3