€ett bejoek nan JHacljaris.
1 fWÏ
C ewe--.:-»feKBKttC-C VASacïWKS
Eykenvloet, zondag 18 dezer, ten 2 ure zal de aiombekende, Mr De
Beucker van Antwerpen een Redevoering uitspreken.
De Werkman was in zijn bureel,als hij daar opeens ziet afkomen!
Wat? wie?... Niemand anders dan onzen geliefden en duurbaren
Vriend en Konfrater Macharis... Achtbare
Lezers, ge ziet hem daar ook in zijn gewoon
lijk gewaad bijtreden, den braven werkenden
Man, gekenden geëerd voor zijn schoon deftige
Missieven.
Och, Vrienden meester Macharis, wel
gekomen! en we gaan nu'ne keer een generale
Revue doen, en de Ministers over d'hekel ha-
len, dat hun 12 ribben sidderen... Allo, zet u
n eer.
MACHARIS zijn horlogie beziende,
Een half uurke, meer niet.
Hoe! voor'ne keer dat ge komt! en zoo vroeg scheiden!
Wat is er aan te doen, vriend Werkman? Ie devoir avant tout;
en wat zei de Dominé voor zijn rede; als hij in 't sterfhuis van den
prins van Oranje kwam; Och, Familie en menschen, zegde hij, zoo
bestaat ons wereldje:'t is komen en scheiden.... Veel meer troost
kon hij al niet geven, vermits de Protestanten maar een half Geloof
hebben; en'ne mensch zonder goed Geloof is een droef schepsel.
Een droef schepsel, ja, Macharis; maar zet u neer, en ge zult
toch niet weggaan zonder iets te profiteeren?
Van geen refuus, we zullen iets nuttigen;.... 'k ben expres
afgestapt om u te spreken over LUIK.
Ge zijt er geweest, Macharis?
Niet geweest; mijn affaires lagen langs daar nietmaar 'kheb
uit Luik'nen brief ontfangen.... Alla, gezondheid.... 'nen brief uit
Luik ontfangen en 'k zal hem u dadelijk voorlezen.
Ja, Macharis.
Ik begin: Luik, 9 September 1881.
Geachte Vrienden,
Niet alleen bewaren, de Vlamingen hier te Luik hun Geloof en
Christelijke zeden;maar hun ijver schijnt meer en meer toe te nemen om
getrouw hunne Christelijke plichten te vervullen.
Bravo, voor dat defcig volkNOOiT heeft iemand spijt gehad
van zijn Cnrisidijke plichtenvolbrachtte hebben.NOOIT OF NOOITI
Opnieuw hebben zij daar een blijk van gegeven, ter gelegenheid hun
ner jaarlijksche Retret, gepreekt door den E. P. Theunis, in de Kerk
der Paters Redemptoristen. Ondanks het slecht wederwas eiken mor-
gend en bijzonderlijk 's avonds de toeloop groot, om 't Woord Gods te
manhooren. Op de Generale Communie van 's zondags gingen Elf hon
derd Vlamingen ten Onzen Heer.
Elf honderd, Macharis?
Ja, Elfhonderd! Is dat niet superb!
Elf honderd man! Duizend en honderd! Och, dat moest daar
verrukkelijk schoon zijn! Lees verder als 't u blieft.
r Schoone lofzangen en treffende gebeden van den H. Alphonsius,
'tot bereiding en dankzegging voor de H.Communie)van op den preek
stoel gelezen, wisselden eikonder af, gedurende ruim eenejuur, in de
zaligste gevoelens, ook zegden véle Vlamingen: n Het scheen ons dal
wij in den Hemel waren.
Och, Macharis, hier peis ik op Profeet David die zingt: O
Heer, hoe zoet zijn uwe tabernakelen!
11 In den namiddag had de plechtige sluiting plaatsHe ruime kerk
was proppens vol. Het koor zelfwas bazel. De plechtigheid was voorgeze
ten door Mgr. WarbUngs, vicaris-generaal des Risdoms. Die Zeer
Eerw. Heer heeft in hartelijke woorden de Vlamingen gelik gewenscht
over hunnen lever, hen opgewekt de vruchten dezer H. Èelret zorgvuldig
te bewaren en le dien einde lien aanbevolen 't gebed en d'H. Sacramen-
ten; nwarbijzonderlijkhetgetrouwclijkbijwonenderbloeiende Vlaamsche
Vergadering, die in dezelfde kerk op eiken Zondag en Geboden Feest
dag om 4 uren namiddag gehouden wordt.
Zoo das, Macharis, alle zondagen ten 4 ure.
Ja, en vrijen Ingang. Och, als men daar in vreemde pays is,
hoe zoet van broederlijk te samen te komen en de klanken der
Moedertaal te hooren! Dat al de Vlamingen te Luik dit deden, men
zuu al die miseriën en criemen niet zien!
Wel gezegd, Macharis; ze spreken dikwijls in hooge woorden
van de Sociale kwestie; maar ei, die kwestie is opgelost, als elk zijn
plicht kwijt en de deugden betracht; dan zijn de Familiën in orde
en in vrede en in geluk. Gelief verder te lezen, mijn goede vriend
Macharis.
n Monseigneur heeft bijzonderlijk de voordeélen doen uitschijnen van
den onlangs ingestelden Vlaamschen Katholieken Kring in 'Luik. De
Panzelijken zegen en een plechtig Lof in muziek met Te Deum hebben
dai schoon feest gestoten. Lang zal het herinnerd worden. Wij zien met
genoegen dat de Vlamingen van Luik en omstreken (en ze ziïn zoo
talriy kLuik alleen telt er 20 duizend) dat zij meer en meer hun Geloof
en Christelijke Zeden verkleven.
ZEDEN is genoeg gezeid, Macharis; er is maar éen waarheid
en éen zedelcer; buiten dit, alles dwaling en zedeloosheid.
n Zij waardeeren meer en meer al de opofferingen welke de E. P.
Redemptoristen zich voor hen opleggen. Verscheide Paters werken daar
uitsluitend voor de zaligheid der zielen.
't Is daarom dat de boozen zoo woedend zijn tegen die Eer-
weerde en kloeke Mannen; ware 't in hun macht, ze zouden hier,
gelijk in Frankrijk, den laatsten Pater verbannen, om daarna op
d'ander Geestelijken te vallen.
n Zij, de Paters, strekken hunnen iever uit, tot in d'omstreken, alwaar
naar hun voorbeeld en door hun toedoen, reeds verscheide Vlaamsche
Vergaderingen gesticht zijn die bloeien. Dezen winder zullen er nog
andere in voege komen
Amen, Macharis, mochte het zoo wezen; want 't leven is kort
en d Eeuwigheid lang. Allo, meester Macharis, hertelijkbedankt, we
zullen dien brief mededeelen. Nu....
Nu zal ik u den goeden dag moeten wenschsn; 't convoi
schampelt niet af; en 'k moet vandaa« nog in v&rscheide steden.
Enge staat al recht, Macharis; aoespij.ig wij moesten nog
zooveel zeggen,
Op 'nen anderen keer.
Toch eenige woorden; wat moet ik van uwentwege in 't Extra
Nr schrijven?
Wat gij moet schrijven, mijn duurbare Vriend Werkman?...
Hoort, geachte Werkman, twee voorname artikels De groote
plaag van onzen Tijd,is de Liberaalderij. Wee de Steden.Prochien
en Familiën, die ervan besmet zijn. Ge zoudt beter den Cholera in
huis hebben. Men vluchte toch de Geuzescholen waren de
Meesters en Mammezellen hun vingers van diamant en deelden ze
goudstukskes mee, was er van den andere kant een vuur, nog zou
men moeten uitroepen Naar geen Geuzescholen En nu, mijn
vriend Werkman, den goeden dag en tot wederomziens!
Ja Macharis, en als 't u believen zal; veel complementen van
al ons Lezers.
fiACHARls was vertrokken en we zaten daar na te denken,
welke andere prachtige, duidelijke en nuttige waarheden
wij in ons Extra-Nr gingen schrijven, als er ons een tweede
bezoek werd gebracht; raadt, geëerde Lezer en achtbare
Lezeressen,wie het was???.Op geen duizend jaren zoudt gij het vin
den.... Niemand anders verscheen voor ons. dan zijn gevreesde,
ontvleeschde, gestrenge en onverbiddelijke Majesteit PIETJE DE
DOOD; ja Pietje de Dood, die ratelende en knapperende en rond
kijkende met zijn zeissen, voor ons stond.
Ach, M' Pietje de Dood! Alzoo onverwachts.
Zijt gerust, 't voorniemand van u.
Maar, wat geeft ons d'eer....
Van mijn bezoek, wilt gij zeggen.... Hoort en schrijft wat ik
u ga zeggen en Pietje de Dood lei zijn zeissen tegen onzen lesse
naar, zette zich met een stuk van zijn geraamte op 'ne stoel,dan bij
schuivende, en zijnen wijsvinger, als een lancet op ons tafel stel
lende, SCHRIJFT, zegde hijschrijft voor uw Extra-Nummerde
menschen moeten dat weten; want alzoo iets bijwonen; alla, 't is
te wreed! Gesidderd en gebeeft heb ik; en Pietje de Dood beefde
nog, ge zoudt gezegd hebben, 't hagelt op ons ruiten.
Maar wat is er dan toch, Excellencie de Dood?
SCHRIJFT, want mijn minuten zijn geteld! Gelijk ge mij hier
ziet, kom ik direkt van 't sterlbedde van 'ne VOLKSBEUL: 'ne
rijke vent, misschien miljonnair, maar geus, bloedzuiger, herfret-
ter, die zijn volksbeulderij had gebruikt om aan den Ambachtsman
't kostelijkste te ontrukken, dat hij op de wereld kan hebben, zijne
kinderen.... Ach, dien mensch had tranen van verdriet doen storten;
want dat is den eersten keer dat ik in Christene Landen zie, dat
er kinders van hun Ouders worden ontrukt, vooreen slecht onder
wijs.
Gepasseerde week, alles wel opschrijven zulle, en de Dood
stak haar knokkenhoofd nevens 't onze, over ons papierGe
passeerde week, hij
speelde lustig en vro
lijk met zijn gezellen
op den biljard, en
zag met verachting
de brave werkende
Volkeren passeeren.
Lap! zegde ik, ka-
ranbol! en hij had
mijn eerste citatie in
zijn lijf.... Een on
passelijkheid, peisde
hijmaar 't was
naar d'Eeuwigheid
met trein-expres....
Ik volgde hem naar
zijn huis, waar men
hem te bed moest
leggen... Werkman,
-* alzoo 'nen doodangst
heb ik nimmer ge
zien.... Zegt toch aan al degeen die schuldig zijn aan Volksbeul
derij, die kinderen aan hun brave Ouders ontrukken, zegt toch
dat z'op hun borst kloppen en de Volkeren in hun vrijheid laten...,
Vier en twintig uren lag de volksbeul in tormentenen wanhoop
éen die gaat onthoold worden, ziet niet meer af; zijn Engelbewaar
der sprak ten besten, en zijn rekening werd opgemaakt; van den
cenen kant, eenige goede werken, eenige aalmoesen," nog eenige
verzuchtigen die hij deed; maar van den anderen kant, schelmstuk
ken, ongerechtigheden, vuilheden, gel k men in 't leven van god
deloos volk aantreft. Er zou nog Genade geweest zijn maar "dan
kwam zijn Volksbeulderij als 'nen helse en pardaf in de schaal val
len; er weerklonk een vonnis van vermaledijding en de duivels wa
ren met den Volksbeul weg.... Is 't opgeschreven? zei Pietje de
Dood, nogmaals zijn geraamte over ons papier buigendegoed!
ik moet voort; voegt er nu nog bij, 't volgende Sedert 6000 jaar
dat de wereld bestaat, er zijn wreede goddelooze kerels geweest
maar niet éenen, ik heb dat bijgewoond, ik ,die zoo oud ben
als de wereld, niet éenen heeft op zijn sterfbed den schrik van
d'Eeuwigheid kunnen overwinnenSchrijft dat op!.... Wij
hoorden een geratelsel, gelijk 'ne wekker die afloopt; Pietje de
Dood was weg en verdwenen.
Terwijl de Geuzen alle middelen gebruiken om't Katholiek geloof
uit; te roeien en de zedeleer der francmassons te doen zegepralen, spa
ren de Katholieke noch moeite noch zelfsopofferingen om hunne kin
deren te bewaren van Ongeloof en Zedebederf, daarvan hebben wij
wederom getuige geweest te RASSE VELDE Maandag en Dijnsdag
was het de pnjsdeeling der Katholieke Scholen,700(zevenhonderd) kin
deren werden er beloond met boeken en kleedingstukken. Eer en dank
aan de Katholieken van Bassevelde.
nooIt zULLen zIJ, De VaLsChharTIgb gkUzen, oVer De zIeL Van
't &InD zegenpraLen.
