-M
2SCJS Tts&ss.
i
-J
[fcste Binders van Vlaanderen,
of de
verhalen uit den Pranschen Tijd,
'd werk van 5'. VAN DER GUCIIT. Kunstschilder
Ie Aalst. 64" Vervolg.
)REAS VERTREKT IN GRAMSCHAP,
de Champetter Jan Clerker zag, riep hij er naar-
iem d'hand, zeggende: Dc groetenis aan mijnen dap-
Pnoot
Jiampetter, antwoordde Jan den handdruk ontfangende,
ns 't geluk u zoo vroegtijdig alhier aan te treffenreeds
elwaren geweest!
Winkelwaren! winkelwaren, ge weet toch wel dat ik hier van
avond ben, ge weet toch wel dat Sprietvlechter aangehou-
en door wie
)üt hij aangehouden is, wisten wij, zeide Jan Clercker.
laar de bijzonderheden! hoe ik hem na een hardnekkig ge-
et gevaar mijns levens, stormenderhand neb aangehouden.
IDreas, vermits wij
en zoo veel werk hadden in 't huis
;n Notaris, zijn deze bijzonderheden ons ontvlogen. Wij
niet, dat het onzen vriend Dreas is, die deze aanhouding
ewerkt
Dit verwondert mij grootelijks, ervatte Dreas, g'heel de stad
net; gisteren avond ben ik van eeniegelijk die mij ontmoette,
gewenscht en door velen dapper getrakteerd.
En nu gaat gij naar huis?
Ja, mijne Vrienden, langer vertoeven zou plichtverzuim we-
1 ,°met deze troebele tijden kan ons dorp zonder champetter niet
ijven.
--- Champetter,vroeg Jan Clercker, na een oogenblik bedenkens,
gaat terug naar Oordegem, zoudt gij dezen brie! willen meêne-
en voor Mr Du Bien?
Wel zeker, Citoyen, waarom niet? dat is een klein plezier,
t vrienden en wapenbroeders gelijk wij zijn,aan malkandergeernc
wijzenEn Dreas nam den brief hem door Jan aangeboden en
gde nem in den binnenzak van zijn jas: «Nog dezen voormiddag,
volgde hij, zal uw epistel reeds in d handen zijn van den vreem-
Doctoor.. Zoo dus, Citoyens,
Halt, riep Victor, vooraleer te vertrekken, zult gij 'ne roomer
p ons gezondheid ledigen en ons wijd en breed verhalen hoe
etvlechter in uw handen is gevallen.
Dit zal ik niet weigeren, sprak Dreas, bij wie d'oogen ont-
den, als hij van wijn hoorde spreken maar ik moet het kort
treff^"' wan.t Oordegem ligt zonder surveillance.
Ba, meinde Victor hem 'ne gevulde roomer aanbiedende, het
zaI«:nin of meer schillen, begin maar; wij luisteren.
pe Champetter trok zijn pijpje uit den mond, ledigde den beker
tot yP den bodem> vervolgens nam hij zijnen hoed van "t hoofd, en
tooi-'1® 'T §at3r door Sprietvlechter-in geschoten: Ziet Citoyens, zegde
h.j; hoe hardnekkig de moordenaar zich heeft verweerd; slechts een
Wt'ir'o lager en ik zou heden het genoegen niet gehad hebben u
mij; wedervarigheden te vertellen.
Maar, sprak Jan, den klakhoed eens goed beziende, de kogel
is een halve voet boven uw hoold gevlogen, bijgevolg was er
naaste gevaar.
Ik peisde, voegde Victor erbij, dat Sprietvlechter een juistere
schiffter was.
Zou het misschien beter geweest zijn, vroeg Dreas met bitter-
Vnad de schelm mij zijn lood in het hoofd gejaagd en had hij
\de velden ontvlucht?
pit wil ik niet zeggen, maar dat was nu toch geen schieten!
llijnheeren, eeniegelijk weet niet zoo kundig met 't schietge-
m te gaan, als gij; nogtans zou ik niemand ter wereld op vier
afstand koelbloedig naar mijnen hoed laten schieten, als hij
lofd bedekt. In ernstige zaken of in 't hevigste van een ge-
Shet wat anders, alsdan denkt rnen aan geen sterven, bijzon-
lis de natuur u door onverschrokken moed begaafd heeft,
mij t geval is; daar zou ik u: ukken kunnen van vertellen,
.Ier Maria Thr sia diende, en dat de kanonballen rond ons
ooruil raakten, ja, Citoyens, dat waren tijden; als ge peist dat g'heel
ons regiment gesneuveld lag en dat wij toch voorttrokken, over de
kanonballen.
Gatisch alleen! vroeg Victor.
Met de manschappen die gebleven waren, dat spreekt van
zelfs; tegenwoordig worden er zulke batailjen niet meer geleverd;
maar om a plezier te doen, verzoek ik u eens wel aandacht te ne
me;. over verhaal der feiten van gisteren namiddag. Zonder Spriet-
vechter zo[i men niets hebben, nu dat Vosselaer dood is. En wie
heelrVoss1laer aangehouden? Luistert:
En Dreas begon de zaak te verhalen, op grootschen toon, alsof
hij alles moederziel alleen hadde gedaan, en bijzooverre dat de baas
die daar met zijn ellêbogen over den toog lag, de dwaze zwetserij
van Dreas ijiiet meer langer-kon verdragen:
Champetter, zegde hij, fijnekes grimlachende, zonder het kwa-
^eb dezen morgend d'aanhouding vanSprietvlech-
joren vertellen.
||>gelijk, sprak Dreas half gestoord, vermits er
ben geweest! Ik, ik, ik alleen,
hier twee hoveniersknechten 'nen druppel
mij verteld, alle twee, dar zo
wee
pass
mijd
vecht
derlij
gelijk
als ik
mij gaat hot niet
mijn herberg heb hooren vertellen; ten anderen
aan.
En iiij wendde zicb tot andere koopmans die zoo ev n waren
bekreunen^6 zonder zich noS verder met den Champetter te
Maar zegde Jan arglistig weg, zou er bij avonture, niet een
halen? W konn';n ZIln- van hetgene de hospes komt te ve'r-
Hoe is het mogelijk, kaatste Dreas driftig terug, dat gij zulken
onnoozelen klap in aanmerking kunt nemen? Ben ik dan alleen niet
mans genoeg, om ne moordenaar te vangen? Als ik diende een
g heel compagnie mocht alkomen! Hebt gij den tijd vergeten' dat
is met Je gendarms naar Mc-ire optrok, tegen'de BiDd rsï Frr^"
waarvoor heb ik g'heel het Department doo'r. deS naam elkr,^^
van den Schrik der Binders te zijn, als om mijn onversqhroktheid
en zeldzamen heldenmoed?
ne Mensch is krank, zei Victor meesmuilende, en ik van mii-
nen kant, geef veel geloof aan 't zeggen der twee hoveniers!
mnTa;netbrrSf' £chre.ïuvvde de Champetter, gij doet met uw ver
moeden te kort aan m.jn eer! - Ba, ba, zegde Jan, ge momn dit
niet kwalijk nemen, wij kennen u immers al lang genoeg om m-tte
weten dat gi, volgens gewoome uwe daden hebt ovcrdr^l Ten
eerst m, gen heot de gendarms maar vergezeld, puur en sim nel om
hun den weg te wijren; en wat den naam van Schrik der BtrMers
aangaat, dien naam hebt gij'uw eigen zeiven gegeven, nooi, h.-ÜGk
binnen mijn leven, u alzoo hooren noemen, |c moogt immers ÏÏn—
goede kennissen, geiijk wij zijn, geen doekskes voor d'oogen willen
speten! Victor schoot op dit gezegde in 'nen hartelijken lach-
Maar Dreas Jachtte met; hij beet van gramschap op de lippen bezag
mjdig de twee Vrienden stond op. cc' r van zljnLtoSèp ri n
besace van onder de tafel, en smeetze met gramschapop zijnschou-
aers, uitroepende: «Menheeren. indien ge mij niet gelooft is her
met nood.gmi, spraakzaam te maken... En rood van gramschap en
van schaamte, binnensmonds babbelende en dreigende zelfs verge
tende zijn baardbrandc; ken te doen vuinsen, verliet hij d'Afspannine
en luisterde niet naar de .vee Vrienden, die hem toeriepen da? hij
ongelijk had zich zoo hchiveerdig te smoren en beter zou doen
vooraleer naar huis te gaan. met hen 'ne goeden
de weêrlicbt Dr"S luislerde ni« cn wastfjfc als
Nauwelijks was d'herbergdeur achter hem toegevallen al zii
weder open gmg en wie zagen onze Vrienden verschijnen?
John Stiermarck 1
Goed nieuws! riep hij uit.
Jan en Victor sprongen op.
Goed nieuws! de Binders zijn in alle richtingen geklopt- gen-
overalbcw'i"n vaaheJdcnmoedgegefen;
Waar de schurken al zoolang in nestelen, sprak Jan
Is gekmscht cn gezuiverd I
Inderdaad goed nieuws, zegde Victor, d'hand van den V
heden""3" s°ed nicuws voor ons en voor alle deftige
Geen betere tijding konden wij ontvangen, riep Jan met d'eene
hand deze van John drukkende, en met d'andere zijnen hoed in
a hoogte zwaaiende: Leve t Gerecht!
En' y°efdfa de aanwezige koopmans erbij, leve degenen die
de Binders in Aalst en omstreken hebben ontdekt! Mijnheeren de
Samenleving is u veel dank verschuldigd'
Een nieuwe flesch werd bijgebracht; z'c schonken en dronken en
tikten met al daanwezigen, den baas niet uitgezonderd en e?
heerschtte een geestdriftige Aalsterscbe blijdschap
De menschen jager riep korts nadien zijn vrienden op zij- Miin-
heeren, zegde hij, zijn portefeuille uit den zaknemende en er ecnige
papieren uithalende, er is hier iets dat ons persoonlijk raakt en
waarvan ik u beide een schriftelijk bevel moet overleveren - Wat
is ei? vroeg Jan. - Dat wij ons moeten in gereedheid houden om
binnen d acht dagen naar RiJSSEL te vertrekken. - Naar RijsselS
herhaalden beide, verwonderd; wel, John, ons verwondering k
groot. - Ja, was d antwoord, de eerste Consul BONAPARTE is van
zin een uitstapje te doen m deze Nederlanden, en wij worden ver"
zocht, benevens een.ge uuspcurders van mijn soort, h in od ziine
te'houden®6» l™ ei"de Wake"de °Ver zi'ne»
U('t Vc-volgt.l
LOOPENDE NIEUWS.
De VLAAMSCHE LEEUW ontwaakt in alle
gewesten waar V lamingen wonen; 't is maar,
dat de VlHimr^en van everouds bekend st.,an!
yfyeU - bÉtf f «-rn Vo.-. dat geen verdrukk ng kan lijden-
r braaf Z'J1. wel werken, maar weedie in Vlaan-
-J deren de Burgerlnke en Godsdienstige Vrijhs-
den aanraakt! De Prysdeelingen hebben ge
toond waar het hert en de ziel der Vlamingen
is; en in de Walen te Hollogne.om u te dienen
menheeren, daar zal op 't einde van September
een Vlaamsch Feest plaats hebben. 'Tot inter
at i""- 1 - '-'oor de nadere berichten. En ongetwufeld zal'
Macharm ons veel nieuws brengen uit Frankrnk en jrem zaI
?t;
