w
m
Eerste Binders Tan iaaederen^
Urief van Jan Hecht uit.
Sviki mi
of de
VERHALEN UIT DE VOORGAANDE EEUW.
Haar 'i uitgebreid werk van S. Van der GucJd, Kunstschilder fAalst,
48e Vervolg.
XXXVIIII. STRAF EN WRAAKNEMING.
Laurent Peers en Steven Vinck zaten in een uitholling van den
Moelenberg verborgen en zagen ven daar vier Binders, bezig met
hunnen buit ie deelen;de vijlde rooverwas als schildwacht geplaatst
voor 't geval, dat er onraad zou wezen.
Het geld was in viif deelen/burger Tram ging waarschijnlijk den
schildwacht roepen om ook zijn deel te komen halen: Makker,
zegde Peers, al die daar zitten, zijn verstokte deugemeten en oude
moordenaars; schooner gelegenheid zullen wij nooit hebben. Stevenl
Meester, zs i de bosch wachter.
Wij hebben.elk twee pistolen; laat ons tusschen het struikge
was kruipen tot op een tiental schreden van dit gespuis, wij kiezen
eik twee mannen!
Ja, elk twee mannen!
Dan blijft er nog een over, welken wij gevangen nemen en aan
't Gerecht overleveren. Opgepast, de schild wacht gaat terugkomen!
Zij spanden den haan hunner pistolen en gingen den schuilhoek
verlaten, als Peers zijn makker tegenhield: Stil, de schildwacht
komt geloopen, er is ni .uws! Laat ons goed luisteren wat hij segtl
Zij hoorden den schildwacht betoedaaam tot de Bende zeggen:
Daar komen twee gevaarlijke kerels voorbij den Moelenberg!
Kent gij ze?' vroeg Tram.
Ja, t is Flo:us Blankaert, de Commissaris der Centrale De
putatie en den deurwaarder Vei pennen.
Van uit hunnen schuilhoek hoorden deboschwachters een gegrol
als van een uitgehongerde tieger dit: een vette prooi ziet aankomen:
Florus Blankaert 1 gromde Karei Klinke.
Wat kwam de rampzaligaard daar doen?.Ziende dat zijn njlr ging
eindigen en altijd geiddorstig, terwijl 't geld in zijn handen smolt,
kwam Florus Blankaert van Erembodegem, beladen met een grou-
welijk schelmstuk: Een rijke Burger uit Aalst, zijn eenige zoon was
in de loting gevallen en moest soldaat worden; er was geen vrijkoo-
pen aaa; de jongen moest naar de kasern; sedert eenige weken zat
hij verstoken, doch nu had men zijn schuilplaats ontdekt en door
gendarms ging hij gehaald worden cn het wreed lot der relraktairs
stond hem te wachten. Radeloos van angst ging de bedrukte vader
eindelijk raad vragen bij den deurwaarder Verpennen, een goede
kennis van der. Commissaris der Centrale Deputatie; mits belofte
van een goede somme gclds kreeg hij de medehulp van Verpennen;
Florus Blankaert werd gesproken; voor 5ooo fr. beloofde tlij den
zoon vrij te krijgen; op Erembodegem woonde een weduwenaar
met een eenige zoon, die een goed Nr had getrokken; de papieren
van den zoon werden vervalscbt; en den nacht zelve dat de Binders
ii de Pontstraat inbraken, was Florus Blankaert met de gewapende
macht naar Erembodegem getrokken en had den zoon des wedu we-
naars van zijn bed gehaald. De arme jongen lag geleverd, soldaat
worden was zijn lot, en de t wee schelmen keerden welgemoed langs
den Moelenberg naar huis.
Wie hebt gij daar genoemd? vroeg Karei Klinke.
Florus Blankaert. herhaalde de schildwacht.
Florus Blankaert, klap.e de baas tusschen zijn tanden; de
schelm die mijn ingedolven schat geroofd heeft! Dorus, wat zegt gij?
Klinke, de duivel levert hem in ons handen!
Sterven zal hij. sprak Klinke, sterven door mijn hanien! Dit
zeggende, sprong hij recht.
Klinke, zegde burger Tram, hem vasthoudende, geen beestig
heid! Wat! ge zult!
Geen beestigheid,zeg ik u; eerst ons geld in veiligheid bren
gen; daarbij, een gevecht op den aardeweg kan gevaarlijk worden!
Bij alle helsche duivelsl riep Klinke, ge saudt mij beletten
wraak te nemen! Dat zullen wij eens zien!... Dorus!
Ik volg u, Klinke.
Als ge toch wilt, zei Tr?m, gaat, maar weest voorzichtig; de
kerel is altijd gewapend!
Zijt gerust; wij brengen hem hier en ge zult zien hoe Karei
Klinke wraak neemt!... ze zijn daar!
Dit gezegd hebbende en schuimbekkende van woede, sprong hij
uit zijnen schuilhoek, den dolk in de vuist, voor de voeten der na
derende beambte! Dorus volgde hem.
De aangerandde verschoten geweldig; deurwaarder Verpennen
nam bescheidelijk de vlucht, Fionas trok zijn pistool legde op Karei
aan, gaf vuur, maar raakte hem niet. Toen sprong Karei Klinke op
zijrie prooi, snakte den Commissaris op den grond en vatte hem bij
de keel; Dorus stak een prop in zijnen mond; bond hem aan handen
en voeten, dat hij zich niet meer kon bewegen; toen namen zij hem
op en brachten hem tusschen de heesters en struikgewas bij hunne
makkers. Geen enkele kreet had de akelige nachtstilte gestoord.
Hier is hij, zegde Klinke, den gebonden man als een zwijn
op den grond werpende. Meester Tram, ge
Eerst ons geld gedeeld en dan zullen wij zien hoe gij met
uwen vent gaat afrekenen.
Terwijl de vijf Binders hun deel van den diefstal in een beurs
staken, vroeg Steven aan Peers; Wat staat er ons te doen? zouden
wij Klinke met Florus laten geworden?
-Wel, waaromniet, laat de tiegers malkan! :r verscheuren;
dat gaat ons venterdekke niet aan.
Gelijk ge wilt; echter is Florus den eigen broeder van Graaf
Gaston, onzen meester.
Zijnen onwaarden broeder, ja! zie, ik zou liever sterven als
hem te misdoen, maar beletten dat dit monster door andere wordt
gestralt, dat doe ik niet
I De geldverdeeling was nu gedaan.
Karei Klinke en Dorus naderden tot Fiorus Blankaert: Nu onze
beurt, sprak Klinke, de Commissaris in zijn aangezicht spuwende,
indien gij ooit een gebed hebt geleerd, zeg het op, want gij gaat
sterven!
Florus had zijnen vijand herkcnd;geen genade kon hij verhopen,
dat wist hij, daarom bij antweordae niet, maur liet een bittere zucht.
Maakt er kort spel mee, gebood burger Tram.jaagt den kerel
'ne kogel door 't hoofd of hangt hem op aan een der boomen daar!
Als 't u blieft, meester, antwoordde Klinke, deze persoon is
't poer niet weerd, om doodgeschoten te worden en de straf van
ophanging is te gemein voor een Commissaris der Centrale Depu
tatie.
Wat wilt gij er dan mee doen?
Och, er zijn immers nog veel ander straffen die niets kosten
en vrij vermakelijker zijn. Die aardige toeren wilt zien, heeft ons
maar te volgen. Dorus, helpt mij dit stekelverken op den Moeien
berg dragen; 't spel gaat er aanvang nemen.
Wij volgen u, zegde Tram.
Klirke nam Florus Blankaert bij het hoofd, Dorus greep zijn
beenen vast, en met deze vracht klommen zij den berg op tot dicht
aan den Mculen; dander Binders volgden. De rampzalige werd
daarop den grond geworpen en Karei naderde den molen, trok aan
de kling der deur: Goed zoo, zegde hij, ik dacht dat wij hier mots
ten inbreken, maar men sluit hier zelfs bij nachts de deur niet;
waarschijnlijk is er weinig te stelen.
't Zal den muldersgast zijn, zegde Stienus Vyzers, den mul-
dersgast zal 't zijn die de deur open gelaten heeft; de kerel is hier
schiers alleen meester; hij drinkt sterk en is van duizenden, wcêr
op zijn lappen!
Och, wis zou er hier gaan stelen, sprak burger Tram; op
dezen molen wordt niets gemalen dan schors voor de Leertou wers.
Nu gaat bij voor iets anders dienen, riep baas Klinke; let op,
makkers! Dorus, gij die va;: alles verstand hebt, spant eens de zeil-
kleercn open, ik zal voor de rest zorgen.
Op vijf minuten stond de Molen veerdig;
Een der zeilen raakte bijna den grond;
Karei Klinke maakte de koorden los die de voeten van Florus
prangden.
Kom hier, beste vriend, zegde hij al spottende, hem oprech-
tende en met de linkerhand zijnen arm nemende, terwijl hij met de
rechte, als een vaardige dief, zijn geld en gouden horlogis binnen-
palmde; Kom hier, zegde bij, wij zullen u een toeiken leeren, daar
gij in d'hel zult weten van te spreken.
De ongelukkige stond daar, meer dood dan levendig; hij scheen
reeds te raden wat men met hem ging doen en had ds kracht niet
meer om te gaan.
Ha, sprak Klinke, gij wilt niet meer marcheren! ook goed!...
Stien Vyrers! als echten Binder, ge moet toch uw touwtje in den
zak hebben; geel hel eens. ('t Vervolgt.)
Geachte Werkman,
A propos, men spreekt niet meer van het alom-
vermaard schoolenkwest; zien die lieeren eindelijk
dat het toch maar dom en belachelijk was? nogtans
de Geuzemeesters hadden ergrooten moed ep, en men
zou gezeid hebben dat die lieeren van het school-en-
kwest het heel serieus op hadden; zij kwajnen af,met
groot gezag, volle macht en veel papieren, en gen
darmen daarbij. Zij kwamen onderzoeken, zegden
zij, wie tegen de vrijheid van het onderwijs werkte,
zoowel voor de liberale scholen als voor dekatholieke,
zij gaven zich uit voor zeer onpartijdig, (wel te ver
staan op het papier). Maar iedereen heel't dan kun
nen hooren en zien dat het op den toren der katholieken alleen luidde;
de Geuzemeesters speelden daar de eerste viool; of zij hun beste deden
om hunnen pastoor en onderpastoor en katholieken burgemeester over
de hekel te halen! Maar toch, al hun la wijt kwam op niet uit, het was een
geblaas in een strooien hoed; met al hun geraas, zij vinden niets ten laste
van de katholieken, preuve daarvan, niet eenen is gestraft en niet een
kind heeft de katholieke school moeten verlaten; alles bleef gelijk het was
en kwaad dat de geuzemeesters waren, omdat het enkwest hen niet ver
ging; en toch, de geuzen schreeuwen en roepen, dat de Katholieken geen
kinders hebben dangedwongene en dat zij, de liberalen, niemand dwingen,
maar iedereen gerust en vrij laten. O die brave liberalenzij dwingen
niemandSpreekt eens aan alle bedienden en aan de ijzeren weg-mannen,
barreelwachters, enz. Dat die onpartijdige heeren van het schoolenkwest
eens wederom kwamen naar Aalst, gelijk zij beloofd hebben, maar zij
durven niet meer, ik zou mij aangeven en hun eens eene wraakroepende
historie vertellen, clie waar is en honderde personen zullen het getuigen;
ik laat hier volgen, hoe de liberalen de menschen dwingen en vervolgen:
Een werkman eener Gemeente bij Aalst, werkte sedert 25 jaren in de
statie van Aalst; hij was daar 20 minuten van zijn huis, kon alle dagen
naar huis gaan bij zijn vrouw en kinders, hetgeen een groot geluk is voor
eenen werkman; er was op zijn gedrag en work niets af te keuren, zelfs
zijn meester bekent dat het eene van de beste was; maar die man zendt
zijne kinders naar de katholieke school, omdat hij over zijne kinders
meester is, en ziet, daarom en daarom alleen is hij verzet van Aalst naai
de statie van Gent; en ziet nu de wraakroepende gevolgen van deze ver
plaatsing: de man is van zijn vrouw en kinders verwijderd, is nu 5 uren
vau huis, moet te Gent vernachten, betaalt 0 franken in de maand voor
zijn logist, is 72 fr. in het jaar; wilt hij eens naar huis komen, hij moet
zijn convoi betalen, 1,65 fr. om enweêr; onderstel dat hij twee maal in
de maand naar huis komt, om verschoon van hemd en kleeron, dat is niet
te dikwijls, dat komt op 49,60 fr. in het jaar, en 72 is 121,60 fr. in 't jaar,
verlies voor eenen werkman met zes kinders en eene oude moeder van
78 jaren en krankzinnig. Dagelijks moet men hem zijn eten zenden naar
Gent met den convoiIk vraag nu, geachte Lezers van De Werkman,
wat zegt gij daarvan? is dit niet wraakroepend, zoo een brave werkman
vervolgen en hem zoo een groot verlies te doen ondergaan? En dat het
yoor de school is, is geen twijfel, want over eenige dagen ontving zijne
vrouw die barbaarsche complimenten: Indien gij uwe kinders naar de
liberale school niet zendt, zal uwen man nog verder gèsteken worden!...
Beulen zijn het! En zeggen dat men geuzcn,vindt, die.daarjiun vermaak
Sa Sn y
'Fk-'i
i
