De ïrcuw van dee Dronkaard.
Zwarten
Advokaat.
3
III. EI, HOE SPIJTIG
Als de vijand van 't menschelijk geslacht een ziel doet vallen,
dan gaat er in d'afgronden een gegrijns op,van verzadigde afgunst,
maar terzelvertijd weêrklinkt door 't ruime firmament de klacht
Ei hoe jammer! hoe spijtig
Verzadigde afgunst, schreven wij, maar wij moeten ons woord
herroepen; de afgunst der helle zal nimmer verzadigd zijn en nooit
ophouden, dan op het oogenblik als de Almacht tot de groote
scheiding zal overgaan en tot de eeuwige sluiting der afgronden.
Achtbare Lezers en Lezeressen, hebt gij niet gezegd in uw hert:
Welke scheone dag heeft dat huishouden daar te Gent beleefd
Als dat geeu geluk is, dan bestaat er geen geluk in de wereld
Neen, men moet niet rijk of hooggeplaatst zijn, o.n tevreden en
vrolijk en gelukkig te zijn in de were.d
En dit zeggende, dan hebt gij een groote waarheid gezegd.
Eenigen tijd na die Eerste Communie, men schreef nog altijd
't jaar 1874, 't jaar dat de Carlisten vochten in Spanje, dat de
Aartsbisschop van Posen in de gevangenis van Frankfort wicrd op
gesloten en dat in de Walen de groote werkstakingen begonnen,
in Juli 1874 op de Vischmarkt, die oude vermaarde plaats der
stad Gent, eenige arleiders zijn bezig met maandag te vieren; ver
vloekte gewoontezij is zoo verleidelijk! elk werkt't is de verbo-
dene vruch.! men wordt gefiadijd en aangehaald, door bazen en
bazinnen, die 't zweet en 't bloed der Familiën drinken! men drinkt
en kiskast in de kantienen! men leeft eenige uren zonder zorg, en
eilaas men geraakt dieper in de gewoonte!..Een werkman, hij mag
de fijnste en de slimste wezen, eens in die gewoonte, 't is gedaan
met hem! overal krijgt hij de buitenwacht en eindelijk wordt hij
den dwïjl der straat en loopt daar als een rampzaligen plodde, zon
der eer of geld, zonder werk of zonder beklach! 't Is immers 'ne
maandag-gast
Verscheide arbeiders zaten daar in een kelderken, te klingen en
te zingen en een leven van lust en plezier te maken.
Juist was er eenen die zijnen kop uitstak naar de straat, toen per
ongeluk Tonen de steenkapper, onze vriend, daar passeerde hij
moest uitgaan voor zijn Meester.
Wel, lieven adieu, riep degene die zijn hoofd uitstak, 't is
Tonen onzen ouden vriend. Kom binnen, wij trakteeren vandaag!
Susse, 'k en mag niet
Ha, g'en meugt niet, en wie zegt d&dee vrèvve misschien
Hola, kameraden, kom eens zieiJ.. En g'heel de bende komt, ver
wijt Tonen, die zich laat overtwijfelen en die méégaat, het kelder
ken in
Dit gebeurde rond 10 ure.
Een druppelken had Tonen in zijn eigen gezegd éen druppel
ken, en ik ga voort; 't zijn toch oude kameraden en de vriendschap
moet in de wereld blijven
Van éen kwam het tot twee, van twee tot drij en tot vier; 't wierd
noen; men zong en men dronk; er wierd visch gebakken;men sprak
van geen betalen,want de Vlaamsche arbeider is edelmoedig; en de
uren vlogen gelijk een zwaluw boven 't water.
Eensklaps hoort onze steenkapper de klok van 't Belfort dat 1
ure klept: éen ure; wat zal men thuis zeggen welk zal de angst
van vrouw en kinders niet zijn Ongclukkigen, rampzalige die
ik ben, roept hij uit; wat heb ik gedaan! En al zijn geld dat hij
had, op der; toog werpende, is hij weg, als 'ne pijl uit den boog.
Eilaas, in bittere smart stond hij daar de voorbijgangers te aan
staren; 't was de eerstö maal sedert 12 jaar, dat zijn drift van dron
kenschap zoo geweldig opbruischte. Hij wilde terugkeeren bij de
drinkebroèrs; van den anderen kant werd hij getrokken naar huis
a Naar huis, zegde hij in zijn eigen; naar huis, mijne schande be
kennen voor vrouw en kinderen! misschien bespot worden en uit
gelachen! Neen, naar huis ga ik niet
Hij deed eenige stappen om naar den werkwinkel te gaan, dcch
nu blies de duivel van slechten Raad hem weèr in Wat gaat ge
daar zeggen? Ge zijt weg van 10 ure; ge naoest van 11 ure terug
zijn! 't Is nu 1 ure, t kwaart na 1 ure! Wat zal men van u zeggen
Gansch radeloos bleef hij daar staan; in zijn vertwijfeling wierd
het half twee, twee ure: Nu is het zeker te laat, dacht hij; indien
ik nog ten 1 ure weggegaan ware; maar nu, ten 2 ure, wat zal ik
zeggen? wat zal ik uitvinden? Liegen!... neen;... men zal mij
niet geloovenDaarbij, liegen doe ik niet! En de ongelukkige
sloeg op zijn hoofd en liep de straat gin, die op de Koornmarkt
uitgeeft!... Zijne schaamte wierd een halve wanhoop, hij ver-
wenschtte zijn eigen, zijne drinkebroèrs, den ongelukkig.en maan
dag, die Vischmarkt, die kantien, waar hij terug in zijnen ouden
drift was gevallen.
Hij ging voort, zonder te weten waar, toen hij aan 't Vleechhuis
bij de schouders werd gepakt, 't was een der maandag vierders
a Tonen, zegde hij, kom toch weêr bij ons! wij willen u geen
kwaad; is uw geld op, wij hebben er nog; 't cn is maar voor éenen
keer.
Eat woord: maar voor eenen keer weerklonk zoetelijk in zijn
ooren; hij liet zich gezeggen, ging terug naar de kantien, werd er
ingehaald als 'ne prins; om den bloodaard niet uit te hangen, zong
en sprong hij meê met d'andere; alsofde duivel het ingeblazen had,
de gezellen spraken van huizen waar de vrouw de broek draagt, van
mans, die achter den bessem staan; van 't Volk der Artevelden dat
moet meester zijn in huis; van 't lustig leven en plezier maken; dat
het altijd dezelve niet zijn die moeten kermis houden.
En alzoo geraakte onze brave steenkapper meer en meer in 'tnet;
verscheide malen sprak zijn goed hert hem van weg te gaan van
dit gezelschap te verlaten; is dat klap voor eenen huisvader zegde
zijn geweten hem; voor 'ne man die zulke brave kinderen heeft
Maar't menschelijk opzicht hield hem daar vastgekluisterd zijn
hoofd wierd bedwelmd; de dronkenschap begon te komen; bij klap
te meê met d'ander; ja wierd 't katje van de baan; en toen hij naar
huis keerde, reeds was het donker avond, en alles draaide voor zijn
oogen: Artevelde, d'huizen, de winkels, de torens der St Jacobs-
kerk; hij was smoordronken; en in dezen toestand stampte hij de
deur van zijn buizeken open en riep: .Hier ben ik
Welk verschil met dien dag der Eerste Communie? Had bij nog
begrijp genoeg om den toestand te zien? zijn vrouw, haar oogen
waren roodgeweer.d; angst en aandoening stonden op haar wezen
te lezen; de kinderkes zagen verbaasd en verschrikt naar hunnen
Vader!... O Dronkenschap! dat zijn uw slagen Den eerbied der
kinders ontnemen voor hun Ouders! O Huisvaders, wacht u wel
van ooit in dronken staat voor uw kinders te komen; gij ontesrt uw
beeld in hun her.! en om in zulke schandige gelegenheid niette ko
men, vlucht, haat, verfoeit de Dronkenschap 1
De steenkapper sprak geen woord, maar strompelde naar boven,
en wierp zich half gekleed op zijn bed. De vrouw bleef in de keu
ken zuchten, weenen en bidden,
's Anderdaags ten 8 ure wierd de steenkapper wakker en wreef
zijn oogen: Reeds dag! mompelde hij; wat heb ik gedaan! ik moest
reeds 2 uren op mijn werk zijn! vervloekte Dronkenschap, door de
duivels op de wereld gebracht; wee mij ik wilde dood zijn
't Was de slechte geest die hem nu zijn misdaad voor oogen
bracht, om hem in de wanhoop en in de razernij te dompelen.Ter
wijl hij in zijne droeve twijfeling en mijmering verkeerde, hoort hij
iemand bov n komen Ik zal, denkt hij, ik zal mij toch niet laten
verwijten. Dien ongelukkigen hoogmoed. Die boven komt, 't is
zijn oudste dochrerken, d'Eerste Communiekante: Vader, zegt zij
met zoete stem. KindVader, moeder vraagt of ge komt; de
kaffé staat gereedBij deze vriendelijke woorden, zijn gemoed
is verweekt en als hij beneden komt en de kafTétafel opgediend ziet,
en als hij zijn vrouw daar ziet, drsef, ja, maar toch goedhertig en
lieftallig, hij is overwonnen; de slechte gedachten zijn hem uit het
hoofd; de goede voornemens staan aan de "deur. Hij leest voor het
eten; 't gebed geeft hem sterkte; na in stilte Jzijn boterhammen geë-
ten te hebben, drukt hij d'hand zijner vrouw en gaat schielijk den
huize uit; maar Barbara is gerust; zij heeft in d'oogen van haran
man gelezen dat hij spijt heeft en een krachtdadig goed voornemen
komt te maken,
De jonge steenkapper begeeft zich naar zijnen werkwinkelhij
gaat zijnen baas spreken.
Die baas was een treffelijk man en 'nen Borger met een christelijk
hert; begonnen als leergast, zonder fortuin, was hij door vlijt en ie-
ver opgekomen en stond nu aan 't hoofd van oen groot werkhuis.
Van als hij zijnen steenkappersgast zag aankomen, wist hij wat er
gebeurd was; hij kende de fouten van zijn jonkheid en had hem in
groote achting genomen, omdat hij manhaftiglijk zijnen drift tot
dronkenschap had bstengeld. ('t Vervolgt
LoOPENDE NIEUWS. Op 't doodbeeldeken van den
achtbaren heer AchillesVandermersch, uit Rollegem W.-Vl. n
wij de volgende treffende bemerkingen
Jongelingen, wilt niet rekenen,
Op de wereld die u wenkt;
Licht zal God u palen tcekenen.
Welke gij zoo dicht niet denkt.
Spoedig eindigt 't aardsch genot.
En... uw ziele staat voor God.
Te Bergen, in 't Gasthuis, is nu 't besluit genomen, dat, om
er berecht te worden, de zieken uitdrukkelijk hunnen wil moeten
verklaren en daarna moet er een onderzoek zijn om te zien of er
geenen kerkelijken invloed tussc len zit... Och Heere, en die arme
zieken moeten daar liggen te zieltogen, binst dat al die geuzen pro-
tecollen plaats hebben. Te Marchiennes heeft een rijke Christe
lijke mevrouw 5oo,coo fr. gegeven voor een Hospitaal. Al de men-
sch< n die met een karavaan naar Lourdes gaan, kunnen getuigen
met welke teederheid d'arme zieken onderwege en ter plaatse, be
zorgd worden. T'Aalst waren dees jaar 5o kath. kandidaten voor
't Kiezings-recht door bekwaamheid36 zijn er gepasseerd; er waren
11 liberalen en behalve 3 vielen allen van 't brugsken in 't water
ken. .Tot Aarschot, van de i5 Katholieken, 14 gelukt; van de 3 li
beralen 2 gebuisd. En nogtans biijven de liberale gazetten roepen
Aide geleerdheid isbij ons! - Wel, wataa'dige sesoenen: Vrijdag
heeft het gesneeuwd langs de kanten van Spa. Te Berlyn, omdat
er zooveel paltöts en overfrakken in d'hotels gestolen worden, ma
ken ze nu die kleedingstukken met haak en slot en sleutel, zoodat
zij van de kapstokken niet kannen genomen worden. 't Gaat in
Russisch Polennog altijd droef; Nu mag een lid der Katholieke
Geestelijkheid zijne Parochie niet verlaten, zonder toestemming
der plaatselijke Overheid, aan wie hij verplicht is de reden en het
doel zijner reis meê te deelen. Te Stryp, bij Eindhoven, vierden
onlangs d'echtelingen Ch. Van Goor en Maria Van Doorn,hun ju
belfeest, een arm maar braaf huisgezin; een ko.r.iteit had voor alles
gezorgd en wilde de vrouw een paar nieuwe schoenen geven; maar
't mensch had nog niets gedragen dan witte holleblokken en d'hee-
ren van't Komiteit ontvingen de nauve antwoord: 'k Dank u wel,
m'neeren, ik heb nog nooit iet aan m'n vuut gehad als blokken, en
wilde me die 'n paar present geven, daar he'k vree mee. Tot
Hcogstraeten zijn tegenwoordig 285o manschappen, sedert de
werkstakingen zijn er 25 a bijgekomen, wegens bedelarij en land-
looperij Zij zien er ntèrslachtig uit en ontmoedigd. Antwerpen
heeft een gelukkige tijding ontvangen: dat zijne Zeehave door
Duitschland boven die van Vlissingen is verkozen.
fipprnnrrirnOil Yerin'!s menbezigis met de Parochiekerk 1
\wtUUi Cfsvi li. ^£er slaa te herstelleD, zoo wordt de
Meimaand gevierd in de vermaarde kapel van den Oudenberg. Alle zaturdagen 1
der maand Mei zal er ten 6 ure 's morgens V'ergaderiog zijn io de groote kerk, i
om processiewijze n?ar den Oudenberg te gaan, alwaar ten halfzeven. Solen
nele Mis... Geeraardsbergen. daar zoo schilderachtig gelegen aan den voet van
den wonderbaren Oudenberg, isals stad bekend sedert de jaren ICO;. In deja-
aen 1C00 was zij een der grootste steden van ons Land, had een uur omtrek:
d'ambachten en neeringen bloeiden er en de tapijtwerken en kanten der S ad
van Geeraard waren de wereld door vermaard. Nu zijn er 1788 huizen en 9745
inwoners. D'Uoofdkerk van St Bartholomeus is zeer oud en heeft veel schil
derstukken van groote Meesters. In 15t6 wierd die kerk door de geuzen ver
woest, en zoo deerlijk geschonden dat er een lièken opgemaakt wierd en dat
't Volk zong
Luthers calanten, snoode trawanten, kerckschenders,
Sach men tot Geerdsberge breken hunlieden lenders.
BOEKWERKEN te koop
in onze Bureelen.
De Maand Mei toege
wijd aan O. L. Vrouw van
Gedurigen Bijstand, over
wegingen en gebeden
voor eiken dag der Maand
0.20
De Maand Mei, Maria,
voorbeeld van de Christen
Godvruchtige Lezing voor
eiken dag der Maand 0,75
Reisje naar Lourdes, door
3 Vlaamsche buitenjonge
lingen, 0,75
Naar den Hemel!
voor zieken en lijdenden
0,16
Het gulden boekje der
Mis 0,15
Jan Clerker, of de laatste
Binders van Vlaanderen
2,25
't Kasteel der Verdoe
menis 2,00
8 bloemen in band 1,50
Uitgezochte gebeden van
den H. Alphonsius de Li-
guori in band, goude sneê
1,50
Gebeden van troost voor
zieken en lijdenden, aller
schoonste overwegingen
en gebeden, per honderd
Opkomst der Stoomtui
gen, door E. H. Maitens
1,00
De nieuw eLikeurstoker
een boek van allergrootste
nut voor deskundigen 2,00
TE KOOP TEN ONZEN
BUREELE
MARIA ERKEND,
gediend, bemind, ge
volgd en aanroepen bin
nen de Miaud Mei, uiet
toegevoegde voorbeel
den en zedelessen, door
P. J. Heymans, oud-Pas
toor te S. P( eters-Jette.
Een boekdeel tien
minuten lezingen van
ongeveer 300 bladzijden
in 88, met groote letter,
op sterk [papier. Prijs
fr. l,5o; franco 1,05.
PARLOIR. Uit Houth.
2,50; Boeken en gazetten
zün te Koop tot Hauthem
Veurne, bij M. Loonis
schippersstraat. Uit
Pam. van M. K. 2,50 tot
Juni 86. Die hun adres
doen veranderen,gelieven
te zeggen, waar zij vroe
ger woonden.
Aan de Personen van
rond Aalst recommandeé-
ren wij onze Drukkerij-:
een bijzondere groote en
schoone keus van Dood-
beeldckens, goedgekeurd
en met Vlaamsche, op
schiften ,gematige prijzen,
klaren druk en spoedige
bediening; zelfs franko
gezonden, als men niet
wachten kan. Men gelieve
het voort te zeggen.
Jua' begin-
nen wij het
groot verhaal: DEN
Zulk verhaal zal
in Vlaanderen nog niet
verschenen zijn: boeiend,
treffend, leerzaam en de
menschen leerende ken
nen, om op zijn hoede te
wezen.
Een dappere.
Bij den slag van Sedan,
heb ik eenen Franschman
de twee beenen afgekapt
stoefte een pruisisch
officier. Waarom niet
eer hem den kop afge
kapt? vroeg men. De
kop was hij al kwijt—was
het antwoord 1 Proficiat!
