De Zwarte Advokaat. Bordwerken, Dramatiek Verhaal uit de verledens eeuw, naar 't groot werk van S. VAN DER GUCHT. i3 XIV. DEURWAARDER EN ADVOKAAT, Deurwaarder Snakkers had nu een brief ken voor baas Goris en zou hem de blijde boodschap brengen; daarmeé was de schalke kerel verschoond in d'oogen van degenen die hij zoo lichtzinnig had beschuldigd voor 't gansche publiek. Hij stapte dus met genoegen al hinkepinkende op den grooten en prachtigen steenweg toen hij achter zich een rijtuig hoorde dat Gentwaarts kwam afgereden. Rijtuigen op de heirbanen waren er destijds alle vijf minuten en Snakkers sloeg er weinig aandacht op, doch keek vrij verwonderd op, toen 't gespan, in plaats van hem voorbij te rijden, schielijk bleef staan. Wie zag hij in 't rijtuig? Advokaat Ponsel, de Zwarte Advokaat van Aalst, die naar Gent uit liefde Gods voor een armen kliënt een rechtsgeding was gaan pleiten. Zat hij in zijn eigen rijtuig Neen, hij had koets noch peerd, doch een zijner vrienden had hem beide geleend Deurwaarder Snakkers moest instappen, deurwaarder Snakkers was niet weinig in zijnen schik en hij begon te praten en te vertellen, met ap- en dependentiën, hoe hij den Onderschout had ontmoet en welke boodschap hem was opgelegd. De Zwarte Advo kaat wist reeds iets van 't gebabbel des Deurwaarders en een fijne grimlach speelde op zijn lippen, toen hij den doortrapten en gesle pen Ambtenaar zijn zaak hoorde uitleggen. Van dan af ontstond ook in zijn hert, de gedachte van die zaak te onderzoeken, al ware het maar uit pure liefhebberij. Aan 't Oud Roklijf gekomen; Snakkers die wel duizendmaal den advokaat bedankte, die met veel pointiljeusheid uit de chees stapte en kromweg zijn intrede deed in 't Oud Roklijfbaas Goris, zijn eerste gedacht was den kerel aan de deur te smijten die aan zijn eerlijkheid had durven twijfelen; maar de sluwaart was zoo beleefd; hij wist in zulke slimme woorden 't gezag van den Onderschout te bekleeden, en zich als zijn afgezant uit te geven, dat de lucht ver helderde; hij mocht dan zijn voeten onder tafel steken en wierd daarbij dapper beschonken. Volgen wij nu haastig de chees waarin de Zwarte Advokaat het grafelijk Aalst binnenrijdt...Wij willen dien man nader van dichtbij leeren kennen In de Nieuwstraat staat hij voor een huis met koets poort, 't is daar dat M. Jacobus Tack woont, M. Jacobus Tack,een brave, milddadige Aalstenaar.die hem peerd en chees heeft geleend. M. Tack is niet thuis; de Zwarte Advokaat geeft een drinkgeld aan den knecht, stapt de Markt over en is eenige oogenblikken nadien te zijnen huize in de Pontstraat. Passchierken Vertarjgen zat in de keuken zijn jachtroer te kui- ■chen, terwijl het eten in den haard stond te koken. Welkom, heer, zegde hij, ik had wel gedacht dal gij voor den avond terug zoudet wezen en heb een deftige maaltijd bereid. Zoo, zoo, sprak de advokaat grimlachende, dit zal mij bijzon der wel komen, wan ik heb grooten honger; laat eens hooren, wat hebt gij bereid Vooreerst een goede biersoep, den haas dien ik over twee dagen heb geschoten, doorgehakt en het voorste gestoofd en het achterste gebraden, waarlijk een koninklijk gerecht, dat reeds op u staat te wachten. Dit is krachtige spijs, meende Ponsel, watertandende, begin maar de tafel te dekken. Passchierker. legde zijn jachtroer aan den eenen kant en begon de vereischte toebereidsel» te maken, wijl zijn heer die zich op wei nigen afstand van daar op eenen stoel bad nedergezet, hem met voldoening zag werken. De advokaat was verre van rijk te zijn, en daar hij zeer mildda dig was en de arme menschen voor niets diende, was er te zijnen huize veeltijds gebrek. Deze toestand was echter gedurende den jachttijd veel verbeterd, en dit door eene omstandigheid die wij, wijl de bultenaar de biersoep op de tafel stelt, kortbondig willen verhalen Ponsel had aan zijn huis een kleine* tuin waarin eenige zeldzame fruitboomen groeiden; hij zag gaarne bloemen, doch kon zich niet inlaten met deze te bezorgen, dit dacht hem al te eento nig, maar zijn geliefkoosde bezigheid bestond met, als hij niet be hoefde te pleite», zich aldaar in het schieten met de pistool onledig houden. Dit verveelde dikwijls de geburen, die veeltijds wensch- ten dat den advokaat veel te pleiten mocht hebben, om zoo niet gedurig door het schieten te worden ontrust. Ponsel was een eigen- aardigen vent, maar, dit schieten daargelaten, was hij een zeer goe den gebuur, en daar hij steeds van eenieder wierd bemind.wachtte men wel hem daarover iets te laten blijken. Toe* Passchierken begon groot te worden, leerde hij hem ook, hoe hij zich van een Pistool moest bedienen, de bultenaar, had in dit spel genoegen ge vonden en weldra evenaarde hij in behendigheid zijnen meester. Toen ter tijd bestonden er te Aalst, buiten de maatschappij va* St Antonius gilde, twee herbergen die een uitgestrekte schietbaan hadden en waar eeniegelijk zich met karabien kon gaan oefenen. Passchierken had 's zondags, in deze herbergen, eenige malen me- degekampt met een oude bus, dat hij van den baas had geleend, en zelfs eenig geld gewonnen, hetwelk hij met hoogmoed 's avonds aan zijnen meester had overgeteld. Ponsel had een bijzondere ge negenheid voor den armen dwerg en het deed hem genoegen dat deze zich ia het schieten zoo dapper had gekweten, echter gaf hij hem den raad, niet al te dikwijls naar de schietlanen te gaan, daar men er gewoonlijk veel geld verteert en allicht een dronkaard word. Passchierken die gewoon was de woorden van zijnen heer op te nemen als «en goddelijk orakel, hield zich voor verwittigd en liet zich aldaar niet meer zien dan voor de groote kampstrijden. Deze onderdanigheid behaagde zoo zeer aan den Zwarten Advokaat dat hij hem een oud karabien ten geschenke had gegeven,waarmede hij zich in zijne jonkheid placht te oefenen. De Stadsregeering was alsdan nog gewoon den eersten dag der Kermis een gaaischieting te geven aan al de liefhebbers! van het karabien. Het was Kermis, en om aan der Voorvaderen gewoonte niet ie kort te blijven, wierd er aan de St Martinus-kerk, langs den kant der Pontstraat, op de hoogte van het gebouw waar men ten huidigen dage een steenen kruis ziet pralen, een ijzeren prang met vergulde vogels opgerecht. Het waren doorgaans deftige geldprij zen die er te winnen waren, en van wijd en zijd vloeiden de schut ters toe om mede te dingen. Gelijk men wel kan denken, was Pas schierken Vertangen eeD der eerste om zich in te geven velen lachtten met z;;ne verwaandheid, maar toen het schietspel aanvang had genomen, en hij in drie schoen twee hoogvogels had geveld, nam het spotten schielijk een einde, om plaat» te maken voor een algemeene bewondering. Heer Jacobus Tack was altijd een grooten liefhebber geweest in het schieten en stond benevens ander nieuwsgierigen, het spel te aanzien, als Passchierken zoo vaardig zijne behendigheid toonde; en deu bultenaar gemeenzaam op den schouder kloppende, zegde hij hem: a Vriend, gij belooft veelmet een weinig goeden wil zoudt gij een vaardigen jager kunnen worden; gij weet dat ik be vriend ben met uwen heer, indien gij wilt, zal ik hem de toelating vragen om voor mij te jagen Uwen jager worden, antwoordde Passchierken, zal ik nooit doen; de heer Ponsel heeft met mij verhevender inzichten in het oog. De heer Tack begon hartelijk te lachen. Wie spreekt u van mijnen jager te worden, zegde hij; luistert wat ik wil zeggen: ik heb hier in het omliggende veel landerijen en gebosch; gij zoudt als bet u gelegen valt, mij voorzien van wild en ook uwen heer niet vergeten... Hebt ge mij verstaan O, zeer wel, mijnheer, dit noemt men spreke* Nog denzelfden dag had M.Tack deswegens een onderhandeling met den Zwarten Advokaat die zich wel wachte een voorstel af te slagen, die hem zoo voordeelig kon zijn; en twee maanden daarna was de bultenaar reeds een hardnekkigen jager geworden, die veel bijbracht, om zijnen heer niet van hor.ger te laten sterven. De spijzen wierden nu opgediend advokaat Ponsel en Pas schierken zetteden zich aan tafel en na gelezen te hebben,begonnen zij smakelijk te speisteren; na den eersten lust voldaan was, begon men te klappen: Van deurwaarder Snakkers, van M. Steenspscht, van Goris uit 't Oud Roklijf, zoo wreed beschuldigd. Ze zouden toch moeten weten, zei de Zwarte Advokaat, wie de aanrander is geweest. - Zekerlijk, zegde Passchierken. Heden nog ga ik ar op uit, sprak advokaat Ponsel. Mijnheer, vroeg Passchierken, ge spreekt van een pistool? Ja, met't pistool van den moorde naar heeft de Gentenaar geschoten en zegt hemgekwetsr te hebben. En dit pistool, M ls ter plaats niet meer gevonden; is't door iemand opgepakt? Heeft de moordenaar het teruggehaald? Niemand weet het Maar dat is van geen groot bela*g. Te weten, zegde Passchierken, dat een vernuft manneken was, te weten en toen zijn meester uitging, dan zegde hij in zijn eigen: Morgen is 't don derdag; morgen ga ik op jacht langs Oordegem; morgen zal ik mijn stappen vervoorderen tot Wetteren en Kwatrecht.en 'k wil veertien weken aangebrand eten nemen, als ik niet weel waar dit Pistool gevaren is... ('t Vervolgt.) KERKELIJK NIEUWS. - T'Aalst heeft veel rijk Volk, Dames en Juffers, Zondag een schoon voorbeeld gegeven, met de Processie te volgen, eerbiediglijk en in stilte biddende. Rijk en arm, wij hebben altemaal Ons Heer noodig en gelijk Bossuet schrijft, de rijken bijzonderlijk moeten 't voorbeeld geven van eerbied e» van dankkaar- heid aan den Gever van alles. T'OPWYCK is overclden de E. H. Jansens, Pastoor-Jubilaris dier brave en achtbare Parochie. Het leven van dien Herder is een gestadige zorg geweest voor zijn Parochianen, en hij vond t'Opwyck eerbied, medehulp en behulpzaamheid. Wij hebben zijujubilé-Viering bijgewoond, ze was waarlijk algemeem en ze kwam uit gciegene en dankbare Zielen. Dat is een schoon getuigenis welke de E. H. Jansens in 't ander leven zal kunnen geven, tot lof en eer en tot belooning voor Opwyck. WON- TERGEM, Zondag toek. 22 dezer, om 2 1/2 ure nam. zal de inhuldiging van den E. H. Pastoor plaats heïfbenjdc landbouwers der omliggende Ge meenten worden vriendelijk verzocht den stoet te vergezellen, l zij als rui ter of met een rijtuig. De Stoet zal allerprachtigst zijn en de inwoners ho pen dat er veel nieuwsgierigen zullen komen. Bouchoulberg^BrlbantscSt, dat verrukkelijk gezicht, waar men van den eenen kant de stad Aalst voor zijn voeten ziet liggen en het statige Affligem aan zijn rechterhand heeft, waar men zich omdraaiende, de Dendervallei met al haar kerktorens en hoplochtingen ontwaart, Bouchout vierde giste ren Feest en Triomf voor d'Eerste Mis van den E. H. VICTOR DE VIS, jongste zoon eencr achtbare Familie van 9 zoons en 3 dochters, allen nog in leven. Men schrijft ons, dat de Feestviering ongelooflijk schoon is ge weest: Plechtige Mis, opgeluisterd door Aalstersche Zangers en Muzikan ten, Plechtige Eerste Mis, bijgewoond door g'hcel de Parochie, triomfan telijke Ontfangst, Arken, versierde Poorten, Waranden van groen en van vlaggen, en bovenal een zeer groot getal meesterlijke jaarschriften. Wij geven de bijzonderste als slot van dees artikeltje. En als wij die Feestvie ring zien, ter eere van den jongen Priester, als wij hooren hoe^ader, Moeder, Zusters, Broeders, Kennissen en Vrienden, getuigen van groote deugdzaamheid cn achtbare ieverigheid in hunnen Lieveling,en als wij dan die liberale schriften lezen, vol haat cn afkeer voor het Priesterkleed, die dc Priesters afschilderen voor al wat slechten vcrfoeielijk is, dan moeten wii uitroepen: De Taal dier gazetten is een valsche en een helsche taal, wij kunnen die leugenschriften niet genoeg verachten en verfoeien; het zijn zij'die de Samenleving in schande, in druk en ellende helpen...«Men schen, g'en zoudt niet geloovcn wat die liberale geschriften durven afge ven tegen al wie 't Geestelijk kleed draagt. En als men Feest viert voor de Dienaren des Autaars, als men ziet hoe zij zich tot hunnen Staat berei den door een onberispelijk en voorbeeldig leven, deor jaren van gebed en afzondering, dan mag men wel eens denken op 't afschuwelijk werk dat J in onze Christene Landen gepleegd wordt, door de gazetten van 't Libe- Varia. St Nikolaas, Solo Slim gespeeld dijnsdag avond in ae Zwaan door M' Van Gaver, hij heeft zijn mede spelers d'heeren Van Dries - sche,Dennewit en Pannier op een lekkere pint ver- gast. Proficiat! Te koop in ons Bureelen een goede Partij Pond-pa pier, per occasie. MrG. Vr. wij zenden u heden die 4 boekd. Deugd voor alle Sta ten; er zijn geen scheon- der boeken in den wereld; elk Huisgezin zou dit boek moeten hebben, de prijs is 0,79 c. 't is het Mees terstuk van Pater Hillegeer den grooten, wereld be roemden. Predikant, ge- bortig van BeverenWaas.. De Deugd voor alle Sta ten! Verloren. Zaterdag over I4 dagen tussche* Kerkxken end'Hautemsch Leeuwbeek eeu Paraplu onlangs nieuw, gele stok, bruine streep op, een zwarte stof, aan den kop een holleken ingebrana; die hem terugbrengt bij den verliezer, Jan Baptist Van der Haegen, Neer- hassclt, zal een goel be danking en belooning ontfangen. Zondag waren te Deftinge in eene herberg aan 't spelen met de kaart den baasCoDst.Preraerenr met nog 2 ander Dorpelin gen namsntiijk J. B. Da Clercq en L. Van Damme; F. J. Verhelst diende tot maat van ;den baas -, den deel wa3aan Van Damme, eu Verhelst toonde eenen derden van hoeken aas en eenen 4den van de 10; De Clercq teg«nstrever 'no 4d«n Taü klaver vrcaw, Premureur 'non 3den van herten heer cn eenen 3d*® van schippen negen en Van Damme had "ne 4dw» van sehippen aas betwell" troef wa?. Wederom ge deeld, Verhelst had 4 azen en eenen 4dsn van koeken aas, De Clercq had eenen 5d#a van klaver heer, Pre- mareor 'ne 4dfn van herten heer en eindelijk Van Damme, 'ne 4e van schii>- pen vrouw, troef. PARLOIR. - Ontf.voor Luik nit Aalst 5C franken uit Aalst id 25 franken.— Het is ons onmogelijk an der boeken te leveren dan degene welke wij aankon digen. LE11BEKFI PRIJSKAMP Raa-:-'«1 vier kant. 't Mot lozes zijn in plaats -i Noë. Vla:, ohe Keukenboek 1,00 't Boste Koopnaans-Re- kenboek l,oo De Kroon des Hemels 2,oo Kabinot-Sekretaris Baekelana Uilenspiegel Nienw Too verhoek Reizen naar den pool 1,00 l.oo 0,50 o,5o Noord- 1.00 üpkomEtder Stoomtuigen l,oo Blijft tc koop: JAN CLERKER of de Laatste Binders, dit hoogst merkweerdig Boekdeel, prijs 2,25 franko 2,50. Do Nieuwe Likeurstoker 2,oo 't Kasteel der Verdoe menis* 2,00 franco 2,25

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Werkman | 1886 | | pagina 3