De Zwarte" AdvoM
De Pgiêchiekerkea.
F:
Aalst-St-Josefskerk.
lloekcmen verdriet en schande in huis?
Boekhandel
Er is aldaar aan den ingang, links, eenen schoonen Kalvarie berg ge
plaatst; aondag wordt hij ingewijd: sedert gisteren avond zijn de sermoe*
nen van den Jubilé begonnen; 't zijn Paters Capucienen die preeken; des
morgends om 6 ure en 8 ure en 's avonds ten 8 ure groot Sermoen. Zon*
dag en maandag en dijnsdag zullen er vreemde Biechtvaders zijn.
Dramatiek Verbaal uit de verledene eeuw,
naar 't groot werk van S. VAN DER GUCHT.
21 j
XXII. Moeder en Kind.
De deur der eetzaal wi - d geopend: Passchierken was daar, met
baas Goris, Lisebeth en Karei.
En Karei.
D'oogen der Moeder vlogen in die van haren zoon en de eerste
aandoening was een onbewegelijke aanschouwing.
Passchierken had, als een bescheiden man, de Zaal verlaten.
Lieve schoonzuster, sprak de Zwarte Advokaat, wat denkt
u, heb ik de knapheid van uwen zoon overdreven?
Neen, neen, zekerlijk, luidde het antwoord en hare armen
openende, s rak zij met beroerde stem: kom Karei, omhels uwe
Moeder!
De jeugdige knaap, zijn bloed en zijn hert lieten hare slem hoo-
ren en in d hoogste aandoening vloog hij in d'armen van de geluk
kige Angela!.,. Wie zal deze zalige oogenblikken beschrijven! Een
Moeder die na 16 jaren lijdens, haren zoon terug ziet, nadat zij
alle hoop had verloren hem nog op aarde te mogen aanschouwen!
Angela weende van vreugd, Karei- kon geen woord uitspreken,
d'andere omstaanders hadden nimmer in hun leven zoo ontroerd
geweest.
Toen de eerste tochten der moederlijke liefde gekoeld waren,
bleef Angela haren zoon een wijl met voldoening aanstaren. Zij
liet hare band met wellust '.usschen zijne blonde haarlokken glijden
en lachte hem vriendelijk toe, hem da zoetste namen gevende. Zij
had geen ander oogen dan voor haar kind en zag niet dat Jantje
i'Exster zoo luidruchtig rondvloog.
Lieve schoonzuster, sprak de Zwarte Advokaat eindelijk;
uwe vreugd verdubbelt mijn geluk! Waarlijk, wij hebb n rede om
Ged te bedanken die uwen zaon en mijnen neef zoo wonderlijk
heeft bewaard en ons hem op tijd en stond zoo gulhartig komt
weèr te geven.
Zekerlijk gaf de goede jufvrouw tot antwoord, zekerlijk, eeu
wig zal ik God dankbaar zijn, maar tevens zal ik nooit vergeten
wat gij, als den allerbestan der schoonbroeders, tot heil van mij en
mijn kind hebt gedaan, alsook die brave echtgenoten Verschepen
en de Kluizenares Rosalia Van Dalen ben ik grootea dank ver-
scauldigd.
Och, zegde Goris, mevrouw, geldelijken onderstand zullen
wij niet aamveerder.; al wat wij vragen, is van tijd tot tijd te mogen
komen bezoeken, het kind dat wij als onzen eigendom hebben op
gekweekt!
En zestien jaren mei de teede-ste liefde bemind, zoo verbe
terde Lisebeth; mevrouw, 't is uw geluk, maar ons is hst een harde
slag!
Maar, menschen, zegde Angela, wees verzekerd van nu af
zijt gij a's volk van Familie, en Karei zal nooit zijn pleegouders
vergeten!
Och neen, lieve Moeder, zekerlijk niet, sprak de schoone en
deugdzame jong 'ing... Op dit woord van Moeder, hetwelk zij zich
nog nooit had hooren toerichten, kon Angela hare tranen niet be
dwingen.
Ondertuschen '.«ad de Zwarte Advokaat in stilte de zaal verlaten.
In den gang zijn ie, de brave Man weende, en wat ging hij doen?
in zijnen kelder lagen nog vier flasschen ouden wijn, die bij niet
tegenstaande zijne arm de, zorgvuldig had bewaard om er eens
in een bijzonder geval zijne eer mede te kavelen; en nu was hot
voorwaar een der scheelte dagen van zijx leven. Twee dier fles
schen moesten er aan, om op ds gezondheid van Moeder en van
Zoon te drinken
En men begon aan 't vertellen en aan 't klaopen in alle rich
tingen, gelijk 't hert bet ingaf; en men vergat uur en tijd, en men
zou daar nog lang g. z n hebben, indien er aan de dsur niet was
geklopt geweest 't Wa ons Passchierken: Mijnheer, zegde hij tot
dem Zwarten Advoka» lv;t is zekerlijk prijsbaar zich in het heil
zijns naasten te ver' u;;en, maar weet gij wel dat het al drij uren
van den achternoen is?
Drij uren, Passchierken!
Ja, meester, en 't noenmaal staat gereed; dit lan'' vasten zou
kunnen nadeelig zijn san uw gezondheid, en wie weet of jufvrouw
Angela vandaag al ontbeten heeft! v
Inderdaad, gaf Ponsel tot antwoord, maar wat gedaan? Goris
en zijn vrouwzuLen met Karei reeds genoenmaald hebben vooraleer
hier te kernen.
- Neem het mij niet kwalijk, M*, hernam de bultenaar, dit
ma rkt niets aan zaak; die bewéners van 't platte land zijn gewo-
nelijk begaafd met een go :de maag; en om wel te doen, heb ik zon
der hetu te vragea een deftig noenmaal bereid; allessiaat veerdig,
de tafel staat gedekt! Doet z'allemaal binnenkomen, M. 't is tijd
van te gaan eten.
Passchierken, zegde Ponsel, ge zijt een wonderbaar manne
ken, ik dank u; en na io minuten zat heel 't gezelschap aan tafel
en de Zhvarie Advokaat was nogmaals zijnen kelder tot in de ge
heimste schuilhoeken gaan aanspraken.
Welke aangename, smakelijke maaltijd! Altenaal deugdzame
vrienden ondereen, in die gelukzalige oogenblikkenl.. D'uren, ze
vérgicgeu niet,ze vlogenl Da Zwarte Advokaat wist meaigeklucht r
te slaan en veel nuttige bemerkingen te maken; Angela yerzadigde J
haar hert in het aanschouwen
en spreken met Karei, haren
zoon; ze vond hem toch zoo
deugd-aam, zoo eenvoudig, zoo
spraakzaam; en dat was hij, die
jeugdige b'oemedes veldsL.Het
begon van lieverlede donker te
worden en reeds bad baas Go
ris, zijn vrouw Liesebeth in
d'oogen gezien, om te vragen:
Ons huis staat bijna alleen,
wordt het geenen Jtijd? toen er
eensklaps aan de voordeur wierd
gebeld; korts daarna kwam Pas
schierken iets in d'ooren van
zijn meester zeggen en de Zwar
te Advokaat verliet de zaal.
Hij bleef redelijk lang weg, hetgene niemand verwonderde.; men
dacht niet beter of t was esnen kliënt die hem kwam raad vragea;
en men klapte voort, op de gesmabelijkste wijze.
Toen M. Ponsel terug kwam, zag hij er vrij ernstig uit: Vrien
den, zegde hij, groot nieuws; doch 'k was het schier verwach
tende.
Allen luisterden als vinken.
a Stupites Brunneel, zoo ging de Advokaat voort, gij kent hem
allen; ge weet dat hij ziek was en berecht; welnu, zijn laatste oo
genblikken heeft hij beleefd; ze komen mij daar zeggen dat hij
dood is en voor zijnen Opersten Rechter verschenen.
Dood! dood! kreet Angela, schielijk verbleekende.
Lieve Schoonzuster, sprak M. Ponsel, wil u over dit droef
geval niet te zeer onstelien; uw broeder was zekerlijk zeer boosaar
dig geweest; doch hij heeft zeer lang zijn schelmstuk uitgeboet en
nu is hij boeiveerdig gestorven...'t Is God die alles zoo geschikt
heeft; zijn leven ware toch een foltering geweest; lieve schoonzus
ter, ik ga u straks moeten verlaten om naar 't Sterfhuis te gaan en
alles daar te schikken. Ga ziet, Vrienden, dat de buste vreugd hier
met droefheid i3 omgeven; daarom, laat ons geenen staat maken,
op alles wat aardsch is; laat ons Christelijk zijn en goed voor den
Evenmensen en alles nemen gelijk de goede God het overzendt.
©oris, zegde Lisebeth, in stilte tot haren man; die M. Pon
sel spreekt waarachtig gelijk'ne Predikant! Dat is toch een won
der, dien mensch; na zijn dood, ze zullen er nog boeken over
schrijven
Goris knikte van ja; en als de Zwarte Advokaat weg was, ze
stonden ook op, bedankten hartelijk de goede mevrouw, omhels
den geestdriftig Karei hun pleegzoon, en buiten zijnde, 't wierd
hoog water bij Liesebeth, ze snikte, maar Goris zegde dat het nu
geenen dag was om te weenen, dat men moest blij zijn en God
bedanken, dat ze daar toch zoo wel onthaald waren; doch in 't Oud
Roklijf komende,Goric wierd ook droefgeestig en zuchtte diep. al
denkende: Welke verandering! ('t Vervolgt.)
De Parochiekerken! In dezen tijd, in dezen droeven
[•tijd, al de goei Christene Menschen moeten ieverig
(zijn en zich vereenigen in de Parochiekerken; dc Pa
rochiekerken verbinden ons met ons Moeder d'H.
jKerk en d'H. Kerk brengt ons na 't lijden en 't strij-
|den tot den Hemel... Te Luik is verklaard dat men in
Stad en Dorp,aan de Diensten der Parochiekerken moet
houden... 't En zijn geen goei Christenen die zelden naar hun Parochie
kerk gaan.. Hoogmis, Vespers,Lof, de Confreriën in de Parochiekerk, dat
moet ons ter herte liggen... Eendracht is macht: de Christene Kerk lijdt
en zucht; de Legers der Vrijmetsers, de Legers van 't Zedebederf, de Le
gers van de Goddeloosheid komen tegen ons Moederkerk op... Mogen
wij onverschillig blijven? Neen, neen! neen!! 't zijn lastige tijden, maar
tijden van groote verdiensten; hier dus gewerkt met icver en zelfeopoffe-
riug, in 't eeawig leven verwacht ons de rust en de gelukzaligheid.
Hoe komt 't verdriet en de schande in veel huizen Rijke menschen,
die dienstmeiden hebben, zullen nooit gedoogen dat die jonge dienstmei
den 's avonds en 's nachts loopen; 't is gebeurd in Aalst, zelfs in liberale
huizen, dat de dienstmeid was uitgeloopcn naar de danskoten; en 's mor
gends haar veertien dagen wierden opgezegd. Hoe komt 't verdriet
en de schande in d'huizen? omdat veel Werkmenschen voor hun kiu
ders niet doen, wat de Rijke meuschen en de Burgers doen voor hun
dienstmeiden... Ach, de plaats van een dochter is t'huis bij haar Ouders,
e* in den tijd dat al de Farailiëa zich vermaakten t'huis, met te kaarten en
te klappen ot te lezen cn op de dagen van vermaak met koeken of wafels
te bakken, met samen een wandeliug te doen, dan was er vreugd en ver
maak in de wereld... Een dochter die 's avonds en 's nachts loopt, dat en
wilt niet gepeisd zijn; dat wordt een lelie met drek beworpen, aat wordt
een plaaster, een ju weel,een onweerdig schepsel.
Ouders, beminde werkende Ouders, wilt gij.geen
verdriet en schande ;.i huis hebben, past op,van als
uw kinderen jong zijn; om dc Liefde Gods, past op,
bijzonderlijk in deze tijden; zijt streng, onverbidde
hjk op dat punt, dat bijzonderlijk de, Dochters niet
uitloopeu en dan zult gij brave cn deugdzam; kin-
ders behouden en op uw sterf bedde, ge zult de bit
tere knaging niet hebben van d'Ouders die slechte
kinders achterlaten. Ze zcggen:de tijden zijn slecht,
maar is 't niet dc schuld van veel Ouders, die d'Op
leiding hunner kinderen verwaarloozen, of maar
beginnen streng te zijn als het te laat is... Een jong
rijsje kan meD buigen, een boompje niet meer. De
Welvaart der Huisgezinnen hangt af van d'Op voe
ding der Kinderen.
PARLOIR, De ge-
verniste Huiszegens
zullen gaan komen. We
zijn des te meer ver
heugd over den grooten
bij val dier merk weerdige
prent, vermits de winst
die er aan is, besteed
word aan de Kerk en
de School eener Paro
chie van 3400 zielen,
gansch, gansch en ge
heel uit werkvolk sa
mengesteld. Men pleegt
dus een dubbel goed
werk, met die Prent te
koopen;koeragie, Vrien
den, laat ons den Huis
zegen zoodanig ver
spreiden, dat hij in alle
treffelijke Huizen te
vinden is... Zooals ge
zegd is, dal blijft statu-
quio; bij elke Prent 2
Litaniën. 't H. Aan
schijn en ter eere van
O. L. Vr. in Nood.
Ontf. uit Rup. 6,80.
D. B. Ganshoren ak5o.
Ontf. Uit jWelden
van M. C. 2,5o voor 86.
uit Burght van M. V.
d. 2,5o.
MIJNHEER,
Gelief de goedheid te
hebben, hst volgende
nieuws in uw gazefje te
schrijven, want wij ge-
looven dat het nog nooit
gebeurd is, van twee
oude Vaders, die zondag
namiddag op den bak
hebben geschoten, den
oudsten vader Ambro-
sius Van den Bergbe,
van Denderbelle, is 93
jaren geworden en heeft
het eerste spel gewon
nen tegen Medardus
Waulers, van Mooreel,
cud 80jaren. Zij hebben
dan nog eens gespeeld
en dan heeft den jong-
sten gewonnen, dat doet
dat zij malkaarniet kon
den afwinnen. WmzB.
De Deugd voor alleState'
door Paier HiJlegeer S. J
0,75
Nieuwe Kabinetsekretaris,
brieven, petitiën,enz^nz.
noo
't Beste Koopmans Reken
boek, voor alle soort van
koopwaren l ,00
Opkomst der Stoomtuigen
JAN CLERKER of de
Laatste Binders, dit hoogst
merkweerdig Boekdeel,
prijs 2,25 franko 2,50.
Nieuwen Likeurstoker
2,00
8 Bloemen ii. band,8 boek
jes van Liguori, te samen
fevoegd 1,30
ereiding tot de Dood ia-
band 1,80
Gulden Boekje der Mis,
boekje van troost en op
wekking (-,16
Jan van Noorde, 3 dikke
boekdeelen, te samen
2,00
2 Christene Helden, de
HH. Stratonica en Selecus
0,30
Gelijkvormigheid aandfca
wil van God 0,16
Manna voor Christene
Zielen, in band van
25o en 2,60
D 100 Huiszegens
in 't Fransch te naaste
week.
