Politiek Overzicht. e Vereering van 't H. Kruis. m I éSSS@.SSS:-iS©$?SSSSSi@S4S@SSSSSSSSSSSSSS©S®S©SSSSSSSSS^.$SSS@@ i ft C«- Overlijdens. L<3 Franschman en Pruis blijven vrienden, maar smalle. De pinhelmen van Metz hebben den Frnnscbgezinde Antoine, als lid van den Reichstag herkozen 'zijnde, zij hebben den dito bij de kiaag gevat en over de grens geleid. Maar, riep Antoin, ik moet in den Reichstag gaan spreken en stemmen. Sehr wohl, antwoordden de trawanten van Bismark, gij moogtgaan, maar in Lor- reinen niet meer wonen cn daar niet meer doortrek ken. De fransche gazetten meesmuilen en rutelen,maar durven hun gedacht niet uiten. Ze gebaren ook van duitsche spioenen die bij den afgezant te Parijs neste len, en vragen dat men geea officieren in 't gezant schap voortaans zou dulden; naar dan, zegt de Pruis, schaffen wij 't gezantschap af, en de voorposten van onze legers zullen alleen redekavelen. Op znnen verjaardag, 22 Maart,heeft Keizer Wilhelm 1648 telegrams van gelukwensching ontvangen, 7 uit Frankrijkst istezeggen van Pruismans die daar wonen. '1 Is nu L de hoofdstad van Spanje dat de dynamiet leelijke perten speelt; in den nacht van raterdag is dair eene bom gesprongen in 't ministerie der finantiën. De glazenmakers zullen in hun handen wrijven. En de Engelschman! wanneer zal hij toch eens mensch worden? Hij gaat nu de prang op den neus zetten in Ierland, en aan dit verdrukt Katholiek volk al zijn vrijheden ontnemen. Eene soort van dwaugwet ligt in 't Parlement gereed om de Ierlanders te doen verschijnen voor engelsche rechtbanken. Zeker, men mag den oproer niet aanmoedigen; maar de Engelsch man maait toch wat hij heeft gezaaid,en't is schande in onze I9de eeuw alzoo een gansch volk te verdruk ken.De moedige grijsaard Gladstone is van verontweer diging tegen die dwangwet opgestaan en uit het Par- lement vertrokken met al zijn mannen. Koning Humbertus van Italië mag zijnen asem eens halen, hij heeft eindelijk een ministerie gevonden, maar 't is een mengelmoes van verschillende partijen en de nieuwe ministers zullen geenen grijzen top scheren. In Bülgarie blijft men tateren en teuteren; de Rus I5J. JAAR. N° 755. 8 April 1887. VERSCHIJNT ALLE VRIJDAGEN. Prijs in Bureel of Winkels, 5 centiem. Voor gffieel Belgenland 2,50 s jaars. Vooral de Landen van Europa, en voora'ander Werelddeelen, 4,50 's jaars, franco thuis. P. DAENS-MAYART, Achterstraat, AALST. PARLOIR. Alle mededeelingen, men gelieven ze te stu ren door tusschenkomst onzer ge6erde Medehelpers. Voor de Rareteiten en 't Kaartspel is o,5o c. armgeld. M. te L. de gazet wordt u nograns fix verzonden. Uit Erw. 19,95. Vr. te Ham. alles wel ontfangen; voor 't ander wordt gezorgd. Uit K. van M. Th. 27,90. Uit Sinaai, de 10,65. Uit Gent van M. D. T. 5.oo 86 en 87. Uit Mech. 5,00 van Mr D. R. voor 2 ab. 87. Goyck M. X. V. D. 2,5o Uit Rym 5 00 voor 2 ab -- Uit Zeelta. W. Euk. 2,5o M. tol in 't kont. S. te V. ja, door zee; de rechte weg is de z< kerste. Uit Flem. 5,oo tot n* 754. De Huiszegens blijven te koop, gelijk meermaals is geschreven. De Bureelen blijven altijd open voor 't aanveerden van nieuwe abonnementen. C. te S. een, onmogelijk; dien dag kan ik niet wee:. Uit Wou^ van M. V. J. 2,5o 87. schijnt ingesluimerd, maar loert er op gelijk de kat op de muis. De Regenten weten niet meer welken heili gen aanroepen, en in Egy pte schrijft de Engelschman met dobbel krijt De Franschman harrewart over zijn budjet, de repu blikeinen zijn happig en zonden geerne den koek al leen opslokken; 't is er waarlijk voor hen 't huls van Oostenrijk. Welkom aan de Lente. Welgekomen,lieve dagen Van. den schoonen lentetijd; Die, zoo oud, toch even lieflijk, Even goed, verrukkend zijt. Welgekomen, zonnestralen, Die verheugt al wat er leeft, Die aan 't Aardrijk een verkwikking En een gansch nieuw leven geeft. Zie, de bloemen gaan ontluiken, Duizendvoudig rijk en schoon; Bosch en veld in frissche groening Hebben haast hun jeugd ten toon. Nachtegalen komen vinnig, Vliegend over berg en aal, HunDe stem, zoo klaar en helder, Weldra ons verheugen zal. Leeuwerikskes stijgen fladdrend, Zingend naar de blauwe lucht; 't Zoete beekje neemt al kronklend Ia de weide zijne vlucht. Welgekomen, lieve dagen, Van den schoone lentetijd Die zoo oud, toch even lieflijk, Immer goed, verrukkend zijtl Reeds bij d'Eerste Christenen stond het Kruis altijd voor hun 00- gen, in hun kerken, kape'len, Ca- tacomben en woningen: ze wierden genoemd door d'heidenen Aanbid- bidders van 't Kruis. 200 jaren had de Kerk d'hevigste Vervolging geleden; 't getal Martelaars en Mar telaressen was ontelbaar; het waar achtig Kruis Christi was door de Joden weggedolven.waar- schijnlyk op den Calvarieberg zelve; in de 2e eeuw, Keizer Adrianus, een groote vijand van 't Christene Geloof, deed aldaar uit haat tegen do Christenen, tempels opbouwen voor Jupiter en Venus; onder Constantinus de Groote wierden die tempels omgeworpen, doch overgroote puinhoopen lagen op -die plaats en niemand wist waar 't waarachtig Kruis des Heeren lag berustende; de moeder van Constantinus, Keize rin Helena, had daar groot hertpyn in; zij deed de puinhoo pen wegruimen en men begon de nauwkeurigste opdelvin gen; na langen tijd vond men 3 kruisen van gelijke grootte ■en zonder opschrift. De H. Macharius bad met groot geloof dat de Hoer door een wonderbaar teeken zijn Kruis aan de Vereering der Wereld zou overleveren; hij deed een zieke vrouw brengen en al't Volk begon te bidden; op hef derde Kruis gebracht zijnde, de zieke genas schielijk; daags te vo ren was een man gestorven; de Bisschop deed 't lijk halen en aanstonds de doode keerde tot liet leven terug; dat is be wezen door honderden getuigen;enzoo wierd het Waarachtig Kruis ontdekt. L it kostelijk Hout wierd verdeeld in 3 dee- len; eendcel bleef te Jerusalem, een ander wierd naar Con stant nopelen gezonden en een derde naar Roomen bij Paus Sylvester... Men bad en smeekte om een stukje van 't Hei lig Kruis te mogen hebben; men bewaarde zulks in kostelijke Relikwie-kassen en g'heel do Wereld door, kwamen de Ge- loovigen met eerbied hun lippen brengen aan dit onschatbaar Gedenkstuk... Overal wierden Kruisen en Calvariebergs op gerecht... Te Keulen, t'Akon, te Gent in St-Baafs, tot Ant werpen, welke schoone en hertroerende afbeeldsels van het H. Graf en van 't H. Kruis! D'heidenen, van 't begin af, legden een Kruis op den grond en wilden de Christenen dwingen daarop te staan met hun voeten, tot teeken van ver achting; maar 't algemeen geroep wasLiever de dood Louis Veuillot schrijft dat de grootste Princessen van Rus land geerne hun Schismatiekery afstaan, om eenen goeden Echtgenoot te krijgen, en dat onder de Fransche soldaten van Afrika, de jongens uit do slechtsto wijken van Parijs, liever sterven dan 't Kruis te vertrappelen. De Genade van 't Kruis is machtig en edelmoedig.'t Is daardoor dat men alle jaren op Paschen zooveel bekeeringen ziet; dat Kruis trekt met een hevig geweld; het legt knaging en on rust in d'herten; het toont van den anderen kant de zoetig heid der bekeering. Te Londen bewaart men veel Cruici- fixen, waaruit bloed is gevloeid; de geleerde Thomas van Aquineo, zijn Crucifix sprak tot hem met menschelijke stem en zegde dat hy wel geschreven had; als de brave Cris- toffel Colombus den 5 Oktober 1492 Amerika ontdekte, was zijn eerste werk uit eenen eiken bosch een boom te doen kappen, aan den ingang der vallei van de Immacolata Con ception en met eigen handen maakte hij daar een Kruis van; voor dit Kruis deed hij en zijn Volk hun eerste gebed in Ame rika. Later werd dit Kruis zeer vermaard; in groote me- nigtekwamende Bedevaarders toegestroomd en de mirakelen waren daar menigvuldig. Vier honderd jaren bleef die pLats eene druk bezochte bedevaartplaats om het Wonder van dit Vera Crux te loochenen, moet men de echte en bewezene geschiedenis van geheel Amerika ontkennen. j Niet lang geleden,te Bergiers, in Frankrijk, zekere Ber- 1 trand, Gemeenteraadslid en Vrjydenker had gestemd met de j anderen van de Kruisen uit de velden te doen wegnemen; ee- i nige dagen nadien, zyn schoonzoon gaat wandelen; hij ziet een groot steenen kruis op eenen draaiweg; hij loopt er naar toe om het weg te trekken; 't Kruis valt op hem en 's avonds 's hij dood. Te Beaune, in Bourgonje, wilde de godde- looze kliek ook de Kruisen doen afzagen of afkappen. Nie mand op 't dorp wilde dit schandig werk uitvoeren; uit de naburige stad komt een schrijnwerker: Ha, zegt hij, ik be- na«wd zijnik heb al dry Kruisen afgekapt en ik zal zeker lijk komen Wat kan dit stuk hout mij schillenHij gaat uit zijn huis om naar Beaune te komen; hij valt op den dor pel en is dood. In 1867 te Trauternau in den Tyrol, gaat een Priester het Hospitaal bezoeken; hij vindt daar een Pruisische soldaat, in den oorlog van Bohemen zijn twee armen afgeschoten. -e Priester troost hem on de soldaat zegtM. de Pastoor, ik heb mijn straf verdiend; met ons regiment in Ocstenryk ko mende, zagen we daar een Kruis staan; ik trok mijnen sabel en kapte de twee armen van 't Kruis af. God is rechtveerdig en ik vraag hem alle dagen vergiffenis. In 1832 te Brou, (Eure en Loire Frankrijk) een deur waarder schoot met zijn jachtgeweer naar 't Kruis van den Calvarieberg. Op denzelfden stond voelde hy schrikkelijke pijnen, juist in de deelen van zijn lichaam,waar hy 't Kruis beeld had getroffen. Geen geneeskunde kon baten, hij be zweek, doch bieehtte rouwmoedig. Te St Paul na den Jubilë van 1828 was er op 't kerkplein een kruis geplant, 't Volk had er groote Devotie voor; in 1831, als de Revolutie te Parijs losberstte, 6 Vrijdenkers maken een komplot en kappen 's nachts dit Kruis af; de ver- ontweerdiging was groot; korts nadien do eerste der Vrij denkers vaart naar Manilla; hy wordt daar vermoord; de tweede wordt doodgebliksemd in een onweér; de derde wil te St-Denys óver de rivier zwemmen, hij verdrinkt en zijn lijk wordt door d'honden afgeknaagd; de vierde stierf in 't ge vang; de vijfde viel in een schrikkelijke ziekte: dat hij de spraak verloor, grolde als een varken en op zyn handen en voeten liep: hij stierf gelijk Voltaire; de zesde was erbij ge weest, doch had het Kruis niet geraakt, hij moest de wacht houden, als 't schelmstuk gebeurde; in 1850 leefde hy nog; als men van kruisbeelden sprak, dan zegde hij met nadruk Och, raak de Kruisen niet oneerbiedig aan, dat brengt on geluk by, Gaat naai* St Denys in Frankrijk, en 't minste kind zal dat vertellen. DE VEREERING VAN 'T H. KRUIST'Aalst in St- Martenskerk, 't is hertroerend om zien, hoe 't H. Kruis se dert den Jubilé met meerderen eerbied wordt omringdGe durig brandt er licht. Ten allen tijde was bij de Vlamin gen het bijzonderste huismeubel een schoon Kruisbeeld. Laat ons volherden en versterken in die oude treffelyke gewoonte; wij moefen met spijt en droefheid aanhalen dat het de Socialisten van Gent zijn die in dezen tijd de vinnig- ste smaadreden tegen 't Kruis hebben uitgebraakt in hun ge zangen of liêkes, waarin zij wenschen dat de Werklieden het Kruis zouden van hun schouw nemen en op de straat werpem. Dat toont hun slechte inzichten. T'Eecloo heeft M. de Burgemeester zijn echtgenote verlo ren, madame De Wachter, een goedhartige en christelijke Dame, die innig en algemeen wordt betreurd. T'Antwer- pen is overleden de dochter van wijlen Jos. Kockx, boekhan delaar, die getrouwd was met M. Mertens, bestuurlid der Katholieke Bewaarschool, Kinderkribbe Bethleëm. To Antwerpen is overleden M. Frans Caris, een ieverige Katho liek en verdienstrijke Vlaming; hij schreef veel in Reynaert De Vos. Te Brussel zijn overleden Generaal-Major Lavisé oud 80 jaren en M. Crockaert-Vau Regemortel, Onder-voor zitter der Katholieke Vereeniging, oud 48 jaren.M. Frans Caris, de betreurde overleden van Antwerpen, was de broe der van E. P. Caris. die t'Aalst langen tijd deklas van Rfae- torika deed. Wathooren wy uit Hekelgem? Dijnsdag uit de kerk komende, de koster, de achtbare M. Strens krijgt een geraaktheid en sterft korts nadien. Kort en goed. Ds lange Sermoenen zijn altijd üe beste niet.De Aalmcesenier vaneen celgevang, een man van hooge jaren, deed eeru aan zijne gevangenen het volgende Sermoen Mijne lieve Vrienden, zegde hij, als gij nog in de wereld leefdet, hebt gij ongetwijfeld moer dan eens gehoord, hoe men met Godsdienst en Geloof kan spotten, ja. laat het mij zeggen Gij hebt daarin wellicht meêgedaan. Welnu, het volgende is zekeren gij zult dat allen gsreedefijk bijtreden Haddetgij gedaan wat de Godsdienst u leert, voorwaar, gij zoudt hier niet zitten. Amen. Deze korte predikatie maakte den grootaten indruk; en als de Aalmoesen er den Outaar had vei laten, bleven do gevangenen nog in diepe overdenking. Haddet gij gedaan, wat de Gods dienst u loert, gij zondt hier niet zitten. Allen moesten beken nen, 't ie waar 't is waar Zimmercoann, de beroemde Geneesheer, werd gedurende de laatste ziekte van Froderik de Groote u't Hanover ontboden. Eens zeide de Koning-Veldheer tot hem Gij zult waarschijn lijk al wel verscheiden menschen naar de andore wereld gehol pen hebben. Dit was een bittere pil voor den doktor, doch hij gaf Zijne Majesteit een hardere pilSire, antwoordde hij, niet zooveel als Uwe Majesteit, ook niet zooveel tegelijk en evenmin met zooveel roem. Iemand, die ver gereisd had, vertelde dat er in Oost-lndië bijen zijn, zoolang als 'ne vinger. Ik heb Oost Indische bijen korven gezien, zeide een ander, en de openingen waren niet grooter dan gewoonlijk; hoe kunnen de bijen er dan in Dat is hun zaak, luidde bet verlegen antwoord.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Werkman | 1887 | | pagina 1