Doktoor Goris, Waaischoot. JSSjj&fö (GORIS WALS). EEN VERHAAL UIT KEIZER KARELS' TIJD, floor s. Van der Gucht, Kunstschilder te Aalst 14 XIV. LAAT ONS DOKTOR GORIS VOLGEN. Pieter Coecke, Herman Brandt en Frans Stroom, de drij Vrienden van Goris Hals, hadden uit vrees der ziekte, niet geraadzaam gevonden het huis van den Geneesheer op hon derd schreden afstand te naderen, en zijne dood vernemende, zegden zij op medelijdenden toon aan malkaar: Het is toch jammer van onzen Doktoor! Zoo vroeg dood! Het was toch een zoo lustigen als onbaatzuchtigen vriend God geve heZooesperUakSe z^en konden nie: vermoeden de roekelooze trankzmnige menschen te verplegen De Jonker was zeer be- j - - r - J rlonr rlpn^n^ vnend met de;n toezichter van dit Gesticht en het was naar j dit oord dat hij Doktocw Goris deed henen sturen. i hoofd een kleinen vilten hoed en kluisterde zijne handen in 1 de boeien, waarna men den patient eenen breeden mantel I over het hoofd gooide, die men zoo behendig samen troste, 5 dat hij niet konde zien; toen geleidde men hem, bedroefd en vervaard zoo hij was, naar het voorhof, alwaar een zuinig gesloten karos, bespannen met twee kloeke paarden op hun wachite; daar stiet men den Doktor in, en de beide helen plaatsten zich aan zijne zijde. Schiers öj denzelfden stond, gaf de koetsier de paarden van de zweep en het rijtuig reed al dreunende voort tot aan de Keizerspoort, welke op hare komst aanstonds werd geopend, en nu rolde men in volle vaart op de heiibaan van Brussel. Ter Stede van Aalst stond toen ter tijde in de Nieuwstraat een uitgestrekt gebouw, welk eertijds door den vader van Jonkheer Jacob van Lommerdael was opgerecht om aid ar onder de waakzaamheid van eenige wereldlijke Broeders de klucht die met hunnen vriend wierd gespeeld, door dengene die hem aan de wraak van Jan Colder moest ontrukken. Ondertusschen was Doktoor Goris ten huize van van Lom- merdael opgesloten in een donkere, geheime kamer. Na lang geslapen te hebben, wierd hij wakker, rond den noen. Hij keek verwonderd op. hij sperde zijn oogen open en zag niets dan een dikke duisternis... Waar ben ik? vroeg hij b zijn zeiven... Ben ik misschien blind geworden? Ja, gisteren avond heb ik gebanketteerd met de Vrienden, een glas te veel heb ik gedronkenIk ben opgestaan in den nacht Radeloos en vol schrik stond hij op, ging al tastende rond, doch vond nergens eene deur, nergens eene vensterHij dompelde rechts, links, aan hoeken en kanten, nergens eene uitkomst... Na langen tijd aldus gesukkeld te hebben, was hij terug aan zijn bedstede en wierp er zich op, niet kunnende raden in welke wereld hij zich bevond. Daar peilde hij weêr zijn hoofd uit... Wat was er met hem gebeurd? Zou hij le vendig begraven worden en van honger moeten sterven, want reeds begon zijn lichaam naar voedsel te vragen? Zou hij om hulp roepen? Wie weet of er geen vijanden stonden, gereed om hem te vermoorden? Zou hij misschien in d'han- den gevallen zijn van Jan Colder? Zou die Tooveraar gewe ten hebben, dat hij raad gevraagd had om hem te doen aan houden Wijl hij,de oogen opwaarts geslagen, schier wanhopig lag te denken, hoorde hij iets in den plafond, een geritsel; er gaat een schuifken open, een twijfelachtige klaarte valt neêr, en langzaam daalt er een schotel at; in die schotel ligt een gebraden kapuin! Er is dus geen spraak van hem uit te hongeren; terwijl hij dit wonder verschijnsel aanschouwt, komt er iets anders af gedaald; een flesch wijn en twee broodjes, kunstmatig in een servet gewikkeld Verbeeldt u zijn verbazing! In 't begin dacht hij op zijnen eetlust niet meer; hij schudde droefgeestig zijn hoofd en als filosoof, van den nood een deugd makende, zegde hij Hoe het komt of niet! het kwaad zal toch zoo erg niet wezen, en moet ik hier sterven, 't en zal toch met geen ijle maag we* zen! Misschien zijn het de vrienden die mij een pert willen spelen! Kom, Goris, laat ons smakelijk eten! De spijs was lekker, de drank fijn en na zich wel deugd gedaante hebben, schoof hij het overige onder zijn bed. Dan gaat 't schuifke nogmaals open en geeft ingang aan eenen nachtrok en een paar pantoeffels, kleêren die zoo wel kom waren als de spijzen, vermits Goris zich nog altijd in Engelen van Waarschot in volle v mik ing. 'tGold immers de Jubelviering van «en prefekt a r Con gregatie van de H. Agues den eerzamen August li Block, van zijn negen jaren li l -a A4it «\sticQt. Alles ademde deelneming: er.i. rn'g des ge- h.iuws. jaarschrift en g die te vlaggen en bloe- mm, inwendige verlichting, enz lie az-ns der v246 le !en verrieden inwendige i d en lank. U scjeuken en bhem uilen w :nien Juni.aar gulhartig aangeboden on we ierk erig nkt 'erd hij met lekker bi r en beziënko 'O. Daags 0 iien «ph 1 St Cecilia diner kwimer. g-dn^vven- schende telegrammen den gees orifv ten top vie ren. Eer en lof aa; d n H ld o n z ine getrouw heid dank om de diensten als l' eiekl a >t ie pa tronage bewezen. Ja zulke feesten Yerheffo) de geesten M. to H. dit schoon al; r oili gs b k van prof. *°os is te koop bij M- i.eiiae ift-s en i'.guie Hoogpoort Gent, en kos' 1 0 L- io f i> Deze, zich voelende wegvoeren zonder te weten waarheen, j kon door verwondering en schrik geen woord uiten, en het j was slechts het oorverdoovend gerammel van het rijtuig en I het getradpel der paarden, dat hem nog deed gelooven den speelbal van geenen schrikkelijken droom te wezen. Gelijk j Marck en Crombé zich van mondkost hadden voorzien, I hielden zij nergens stil, zoodat zij reeds lang voor het mid- daguur met den Doktoor het oude Graven Aalst binnen rol- i den en in de Nieuwstraat aan het Zothuis bleven staan. Crombé behandigde den brief, welken zijn heer hem had toevertrouwd, aan den Toezichter, en na dat deze het mis- sief met veel aandachtigheid had gelezen, werden zij aldaar met vriendschap ontvangen. Dit was echter geen wonder, j de wereld zenden, is tea aliemuciitbaarste zaad daar de goede toezichter zich door den brief van Jonkheer uilvrörp8n- Jacob had laten wijs maken, dat de persoon die men hem j e, t„0 ,lui„ ,,aa deI bracht, een man was van goeden huize, die Zijne Majesteit Rosier, do-r Jufvrouw H. J en s slun ge- DE DOOD EN HARE LESSEN in voorbeelden, door Puur >1 -upp fraai boekske. een krachtig boeksi, e 00 ks e van opwekking en vantreo .mj h ben hm m ee nen adem gelezen en bevva.v-1 mi 1, j 1 tot tijd te raadplegen: zulk ksk- .mi r Volk verspreid dm i* u n g.-ond e;: m si g de rijke putten eruit d-. I f-i e kleine burgers, de werklied n, hat m- n m v 'r.lulligbeid en de rijken en welhebbende» k :e e du dlg- hPid. want eiken stand, h f' e 1 u-tivec n«nt. Wij rècommandeeren datbo-As* is versche nen bij d'heerea Vau S,-?-. se. en te koop aan 0 tO Voor 18 l.ïo. -3 uKe ho. ,-k'sin speeld, waarop men ems lr<r c! ijk beeft gefeest. BERICHT. Uit oorzake der Tombola-Afloting zijn verscheide artikels tot de naaste week moe ten uitgesteld worden 't AALSTENAARKEN is bij den Boek binder: de naaste week zal 't kadèken te koop gesteld worden; men zal nog eenige dagen geduld moeten hebben, de Kiezing en den Tambola hadden ous te veel werk gele verd: daarbij, <TAlmanakken moeten op hunnen tijd verschijnen: rond half November; anders zijn ze versleten lang voor Nieuw- had beledigd en dat hij hem eenigen tijd in het geheim opge sloten wilde houden. Dit was een logen, maar toen ter tijde was er aan den Adel zooveel toegelaten. Er bestond aan den uitgang van het Gesticht een kamer, waarvan de vensters toegemetseld waren en die weleer tot strafplaats had gediend aan kwaadwillige zotten. In dit ver- trek stond slechts een bed, een stoel en een heimelijk gemak, j en bij uitzondering van een kleinen schoorsteen, waren dit al de sieraden die dit treurig verblijf ooit ingehouden had. j Niets kon men aldaar van den buitenwereld hooren, dan i gedurende een onweder het gekletter des donders, het ge- huil van den wind, of bij kalm weêr, het eentoonig geklep j Jaar- Re Almanak van t Land Waas is der klokjes van de bijgelegene kloosters. Deze kamer werd j 8C enen 611 eK00Paai cen' door den toezichter aan de twee bedienden aangeboden als tijdelijk verblijf voor den Geneesheer, en na dat zij die eens terdeeg hadden bezichtigd, dacht hun deze keus onverbeter- lijk te wezen. Zij draalden dan niet lang, maar namen Dok- tor Goris uit de karos en brachten hem in dit akelig vertrek, alwaar zij hem met de boeien aan de handen op de bedstede nederlegden Korts daarop keerden zij bij den Toezichter terug. Deze 3 had inmiddels twee Broeders, welkers onderdanigheid hij kende, bij hem ontboden, om getuige te zijn op welke wijze men den Patient moest bestieren en eten geven. DOORNIK. -- Uit An'.-'inif wordt gemeld dat een razende hond verledens we 'k de be woners uit den omtrek in opschudding heeft gebracht. Die hond heeft zeventien p rs nen en een overgroot getal honden gebedenf Werklieden door't vieeselijk dier gebeten, 11 dadelijk na ar hot Instituut-Ra tour te Parijs gez nden. Anderen zijn naar St-Hu- bert vertrokken. Men zegt dat de razende hond afgemaakt is op het voorplein eener hoeve, nabij Doornijk. EN 1HIEN. - Een schrikkelijk ongeluk Marck en Crombé toonden zich aanstonds bereid. Zij to- hefft h1ier P'aats ge'ia(h ten gev >lgee< gen hunne slepende kleederen aan en na het aangezicht on- Pe roo°np° Jl^nne,-u schnnw e vlam o 1 11 lampen zette ze op de schouw e viam der een masker te hebben j^rj^troldren |_de•kaproe sloe* „aar binneQ de lamp s,„,,ng en het vocht verspreidde zich .ver de ^Den^n^chen^ag en daarop volgenden nacht bleef de j hunne hoofden. Dan nam Crombé in de eene hand j "X - kamer opgesloten zitten. Hij had' eene brandende fakkel en in de andere een bloot zwaard stoof, 05„,r 10 t waarmede hij zich naar het gevang van den Doktoor begat, Doktoor in die verborgene 1 reeds al zi in spiizenopgeëten en begon weêr te vreezen dat men - -- ij 1 b u„f ooVonfin wul Marck, voorzien van een keurig noenmaal, hem kort op hem van honger zou laten sterven, toen eindelijk het schuitje «AP1 5 6 vnrpn d® hielen volgde. Vermits de deur naar buiten sloot, schoot nog eens openging en hetzellde gerecht van daags te voren 1 1 ni r j- Crombe met groot geweld den ijzeren grendel weg en opende 1 kwam nedergedaald Gons die een stevigen eter was, wierp J P 11 1 rö b, b ,„;;i u;; A^nai schielnk H11 liet znnen makker binnen en bleef aan den in- z,ch al tassende op den gebraden kapmn, en wijl hij denzei- J J J wegvluchten te beletten. De Dok- ven verslond en de w.jnflesch led,gde, begonhy het vnj zon- j S^g hoorendegverschuiven en de deur ziende der ling te vinden dat men de grap zoo lang liet duren. Onze held hald het echter deerlijk mis in zijne ^cdachtem ^gj^gH'^Jj-g^^ontwarende^die^henT weggevoerd "haddenj Het.WaLle^^:^±°rrdtlLtb^^ s werd hij zoo bedroefd, dal hij de oogen foot en moedeloos schuifje, dat zich in het gewelf der kamer bevond, Goris spijsde, want hij wilde niet gedoogen dat het geheim door iemand werd gekend dan van zijne twee bedienden, Marck en Crombé die alsdan nog voortdurend hunne rol in 't sterf huis speelden. Maar toen eindelijk alles aldaar naar wensch uitgevallen was, en Marck, na Regies Biervliet den sleutel te hebben behandigd, met zijnen gezel tot hem was wedergekeerd, riep hij hun geheimzinnig in zijne kamer. Hier toonde hij zich zeer voldaan over de schrandere wijze waarmede zijne bevelen waren volbracht; hij schonk hun de beloofde beloo ning, echter stellig verklarende dat de klucht nog niet uitge speeld was en hij hunnen dienst voortdurend nog noodig had. Lang was hij met hen in onderhandeling gebleven en had Crombé een toegezegelden brief behandigd, waarna htj hun oorlof had gegeven om te vertrekken. De twee bedienden die nu volkomen onderricht waren van. ihetgene zij nog behoefden te doen, brachten zoo eentoonig mogelijk den dag over, maar toen eindelijk de duistere nacht jmet zijnen grauwen mantel reeds uren de aarde had bedekt, {vermomden zij zich met lange sleepende kleederen. welkers kaproen hun hoofd verduikte, en met het aangezicht gebor gen onder een stevig masker, nam Crombé onder den arm een volledige kleeding en in de handen een brandende fakkel, wijl Marck zich voorzag van twee handboeien, waarmede zij zich naar de verborgen kamer begaven waar Doktoor Goris zich nog altijd in bevond. j Schielijk vertoonden zij zich aan zijne oogen en dwongen hem, met dreigende gebaren, hij die door angst als een riet beefde, het bed te verlaten en een lijfrok en broek aan te neerzeeg! Toen hij eenige stonden daarna die weder opende. was hij niet weinig verwonderd een der twee gemaskerde Mastelain de kleeren van den barbier en van zijne zes kinderen, die rond de stoof zaten. Twee der kinderen bekochten het met den dood, de vader zal insgelijks zijne wonden niet overleven on de andere kinderen zijn in gevaarlijken t sstand naar het gasthuis overgebracht. -w™— Aalst, zatardag HOP 18S7 extra-plak Hop gewone plak Tarwe per 100 kilos Rogge kerels te zien, die op de tafel nevens zijn bed een servet openspreidde, waarop hij een deftig noenmaal plaatste, be nevens twee flesschen wijn. Goris aanzag dit spel met open gesperde 00 en, echter matigde het een weinig zijnen schrik. Toen de tafel behoorlijk van mondkost was voorzien, naderde de zonderlinge kerel tot den Doktor, ontmaakte hem van zijne boeien en deed hem door teekens verstaan dat het eten hem wachtte. ('t Vervolgt.) OOP EN DE NIEUWS. Te Brussel in 't Huis dor Werklieden is een Tentoonstelling van schoen- makerswerk, door deleden ondereen, als kamping en aanbeveling Zoo gaat het ook in de D itsche Vereinen. T'Antwerpen in 't Huis vau de Vrede, zijn 2 tableauxop 't een staan de namen der Bazen die knechten vragen, op 't ander de namen der Werk lieden die werk zoeken - T'Aalst gaat de Werk- manskringwel vooruit; de nieuwe groote Zaal is in 't droog; er zullen 2''0 Personen de Feesten kunnen bijwom-n; in d'eerste Patronagie begint veel orde to komen, niet zon derrederiop BisschopLambrecht t'Aalst uitDie Patronagie't is een Reddingsboot; de leden der Patronagie moeten handelen gelijk reizi gers op een schip. Onlangs hebben wij met 'na wip Sylves er ge zien. de brave geleerde Sylvester de schrijver van al die Tooneelstuk- jes, 'waar kruim in zit, èu lust, dn vreugd.... Sylvester heeft stukjes geleverd voor Sociëteiten, voor Kringen, voor Patronagiën en voor Scholen... Eero aan dien weerdigon Mam! Hij zag ons ook, en 't deed ons deugd van z:,jn groetenis te ontfangen. Sedert 14 dagen staat er t'Aalst in de Wacht 'neschoone nieuwen Paraplu ofte Regenscherm, Haver .1 eerst Aardappelen zakken Boter p 3 k. get. kil. Eieren per 25 Vlas per 3 kilo Viggens ,0o 4K 50.Co 17,5o a 18,50 13, k 13,75 15. - a 16,00 13,5o a i5,oo a C6.a o7,00 7.63 a 8.72 3.18 4 3.36 2.80 a 3,5o 15 00 a 20,oo trekSi van Se nln17m op het door fe^d verloren. - Men vreegt of de Kroon des Heme, in >,t LbüVü: Tarwe p.iüO Rogge Haver Garst Hooi Strooi Boter per kiio Eieren do 26 Koolzaadolie Meel Mout Aardappelen 1. 1 1 flov. k. 16.co a i 7 5o i2,F0 a 0o,0o 12.Go a 12,50 16,50 a ,00 7, - a 0,00 4.50 a o,— 2.50 a 0,00 2,30 a 0,— 54,_ a ,=,00 -,00 a - 7^50 a 0,00 Dendermonde maandag Lijnzaad (Inl.) Raapzaad Lijnkoeken Kempk jü ken Raapkoeken Tarwe Rogge Haver Boter per kilo —,00 a —,00 ik 17.oO k 18. - a 13,50 a 14,- 18,4(1 a 13,50 i 14,— a 2,70 2,80

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Werkman | 1887 | | pagina 3