Dcktoor Goris,
Meirelbekel
Leven van Mgr de Ségur
Loopende Nieuws,
(GORIS HALS),
EEN VERHAAL UIT KEIZER KARELS' TITD, 3i
door S. Van der Gucht, Kunstschilder te A a'*t
XXXI. - DOKTOOR GORIS IN 'T GEVANG.
Wat schikt gij met mij te doen? vroeg Biervliet, daar
in die ijzeren keef opgesloten.
Oschiers minder als niet; gij gaat aan den heer Hans
Van Hoevermaet,welkers naam ik zoo deftig kan voeren,
al de goederen afstaan die ten huidigen dage onder uwe
macht zijn, en na dat ik dezelve "ten gelde zal hebben ge
maakt, laat ik u loopen. Nooit, gaf Biervliet tot antwoord,
nooit! liever sterven, als mijn geweten met zoo een heuvel
daad te bezoedelenGij zult welhaast anders spreken,
hernam Colder, daar ik u zweer dat gij geen eten zult krij-
gen, vooraleer gij deze beide dokumenten zult hebben getee-
kend. Liever, meende de Zadelmaker, liever dan dit te
doen, sterf ik honderdmaal de dood! Is dit uw laatste
woord? Ja, onwederroepelijk. Dit zullen wij zien.,, ik
ga u verlaten, om morgen na het middaguur weder te ko
men en alsdan eens te zien of de bittere hongersnood u van
gedacht niet zal hebben veranderd.
Dit zeggende, stond hij recht, liet perkament, pen en inkt
pot op de tafel achter, en na zijnen Marten te hebben ge
wenkt, verlieten zij beiden den kelder.
Inmiddels begon Biervliet zijnen toestand diepgrondig te
overwegen en in zich zeiven zijne lichtgeloovigheid te ver-
Vloeken. Maar dit was nu al te laat beklaagd, en hij besloot
tot straf zijner dwaasheid, liever de verschrikkelijkste hon
gerdood te verduren als zijne dochter en haar een g kind on
gelukkig te maken.
Ondertusschen gingvoor hem den dag en den opvolgenden
nacht met veel bekommernis voorbij. Den honger begon van
lieverlede zich in zijn binnenste te doen gevoelen, echter
werd hij eenigzins gematigd door den schrik van zich onder
de handen van den Rooverskapitein te bevinden.
Jan Colder was van zijn woord; den volgenden dag, na
het middaguur, werd de deur geopend eD hij trad binnen.
He wel, vroeg hij, zijt gij bereid om te teekenen? Neen,
minder dan ooit, luidde het antwoord. Zoodan, tot mor
gen, zegde Colder, hem grijnsachtig beziende, morgen kom
ik voor zonnen-ondergang terug en ik geloof dat gij alsdan
wellicht tot betere gevoelens zult overgaan. Biervliet ant
woordde niet, hij wendde slechts met eenen diepen zucht zij
nen aanblik af, van dezen dien hij zoolang voor eenen koenen
ridder had aanzien en sloot de oogen.
DeRooverskapitein verliet het onderaardsch vertrek, even
zoo eer.toonig als hij gekomen was. Toen de schurk, Bier
vliet had verlaten, deed hij zijn paard zadelen. Ik wil,
zegde hij tot Marten, wijl onze vogel zijnen bek begint té I
scherpen, eens zien hoe men zich te Gent verlustigt en ter-
zelvertijde Brigitta, door eenige leugens gerust stellen over
het lang wegblijven van haren vader; legt inmiddels eenige
lekkernijen in de nabijheid der keef, dit zal onzen poetsenma
ker bekoren, in afwachting van mijne wederkomst. Dit is
een gedacht, gaf Marten tot antwoord, dat schier onbetaal
baar is; waarlijk, kapitein, gij zijt geld waard, om iets stevig
aan boord te leggen.
Kort daarop sprong Jan Colder te paard en was vertrok
ken.
Wijl dit helsche schelmstuk onder het beleid van Colder
en den arglistigen Marten aan boord wierd gelegd, had Dok-
toor Goris, in den morgendstond, nadat hij den vorigen
avond door zijne vrienden was herkend, zich bij 't Geestelijk
Hof begeven. Het was den Abt van St-Pieters, die alsdan
als Groot-Vicaris van den Bisschop van Mechelen, dezen
Raad voorzat.Gent was toen tertijde nog geen Bisdom.
Doktoor Goris werd dadelijk in gehoor ontvangen, en ver
haalde breedvoerig al zijn wedervaren aan den Abt, beslui
tende met te zeggen dat hij begeerde zijne vrouw 'en goed
wederom te bekomen. De Abt, verwonderd bij het aanhoo-
ren van dit zonderling geval, beloofde alles behoorlijk te on
derzoeken. Hij deed Brigitta, de echtgenote van den Ge
neesheer ontbieden, alsook eenige harer geburen. Toen het
goede schaap, bij klaren dage, in de tegenwoordigheid van
haren man wei gebracht, werd zij hem weldra kennende en
borst in overvloedige tranen los, maar al de anderen beves
tigden zijne dood; zoodat de Abt zich niet weinig verlegen
bevond en schiers niet wist wat besluiten. Gelijk er tusschen
dit alles een doode gemengeld was, zonder dat men kon ach
terhalen, van den eenen of van den anderen kant, wie hij was
of op welke wijze hij in het huis van den Geneesheer was ge-
brac: L, dacht de Abt dat er zonder twijfel eenen doodslag
was gebeurd en deed bedektelijk het Gerecht verwittigen
die dadelijk aanklager en getuigen liet aanhouden, vooraleer
zij de verhoorzaal hadden verlaten.
Den volgenden dag zon het Gerechtshof ten stadhuize van
Gent vergaderen en de Rechter had op voorhand den mees
ter zadelmaker Regies Biervliet doen dagvaarden, om als een
der bezonderste getuigen te verschijnen. Maar hier werd hij
met weinig teleurgesteld Biervliet, de Zadelmaker, had
reeds den vorigen dag zijn huis verlaten, zonder dat men
kon zéggen waar heênen niettegenstaande hij aan zijne be
dienden vast had toegezegd, bij het vallen van den avond te-
rugje komen, was hij tot op het huidig oogenblik afwezig
De Rechter, die veel prijs aan dezen getuigen hechtte,
daar hij vermeende dat hij aan zoo een duistere zaak veel
meer inlichting zou hebben kunnen geven dan al de andere
verschoof hij het verhoor tot den volgenden dag.
Inmiddels bleef de zadelmaker afwezigBrigitta, de ee
nige der getuigen die men in het gcvangniet opgesloten had,
en de afwezigheid van haren Vader door een zijner knechten
had vernomen, deed wijd en zijd naar hem zoeken, doch
nergens „wist men er van te 'spreken. Al wat zij had kunnen
vernemen, was dat twee dagen tevoren de zadelmaker op de
heirbaan naar Aalst gezien was geweest, en dit was alles?
Het Gerecht was ook niet slapende, gebleven, doch alles was
vruchteloos; zoodat de Rechter zich gedwongen gevoelde
van de getuigenis des zadelmakers af te zien.
Eindelijk brak de dag aan, dat Doktoor Gojis door den
Opperrechter zou worden annhoord. Deze deed dadelijk den
Geneesheer in zijne tegenwoordigheid verschijnen en dreigde
|)em piet de ergste straffen, in,dién hij alles liiët ronduit ver
klaarde Goris was door deze woorden gansch uit zijn stuk
geslagen en hij verhaalde al bevende zijn wedervaren, op zoo
een hartroeren e wijs, dat de hooggeplaatste beambte van
de eene tot de andere verwondering overging. Na het ein-
digen van zijn verhaal leidde men hem terug naar zijn ge-
i Yng>en men bracht in zijne plaats de tegengetuigen voor
1 £_en dag; die beurtelings verklaarden: Dat Doktoor Goris
Hals reeds meer dan een jaar geleden aan de blauwveer was
gestorven en zij allen eenpariglijk zijne begravenis bijge
woond hadden. Dusvolgens dat de persoon die beweerde den
Geneesheer te zijn, een valsche bedrieger was, niettegen
staande hij zeer wel aan hem geleek
De Rechter had door een der getuigen hooren spreken
van al het deel dat Jonker Jacob van Lommerdael in het
ziek-zijn van zijnen vriend Goris had genomen, en hoe zijne
dienaars den stervenden bijgestaan hadden tot aan zilne
dood; en denkende daardoor aan de waarheid te geraken,
zond hij dadelijk een Gerechtsdienaar met een gesloten brief
naar het huis van dezen Edelman. Maar o teleurstelling' de
Gerechtsdienaar kwam weldra terug, met de mare dat Tönk-
heer Jacob afwezig was en zich aan het Hof des Keizers
bevond.
Ziedaar welke ernstige wending al die parten van liever
lede begonnen te nemen! Dit alles bracht den Opperrechter
m meer verlegenheid als te voren, en schiers niet meer we
tende wat besluiten, beval hij hun allen terug naar de gevan
genis te leiden en alle noodige,pogingen te doen om achter
de waarheid te geraken.
Het gebeurde inmiddels dat Pieter Coecke, welkers ver
moedens nog steeds aangegroeid waren, een grondig mede-
lijden voor zijnen ouden vriend begon te gevoelen en zich
bedektelijk bij den Opper-Rechter begaf, dien hij reeds lang
kende en onder zijne talrijke vrienden telde. De Schilder
werd aldaar zeer wel ontvangen, bracht van lieverlede het
gesprek op het Rechtsgeding van Doktoor Goris Hals, en
begon zeer kundig al de moeielijkhede* te wederleggen die
steeds opgezocht wierden, en op zoo eén schrandere wijze
zijn gezeg aan boord te leggen, dat hij niet twijfelde of heer
Jacob van Lommerdael had, met, medewerking des Keizers i
deze poets aan Doktoor Goris gespeeld,
i Coecke kon zijn gezegde met zulke gegrondde redens sta- j
j ven, dat eindelijk de Rechter in zijn argwaan begon te dee-
i len, en vooraleer te scheiden, aan den Schilder beloofde al-
Mes aan te wenden om de zaak in der minne te slissen. De
Opperrechter was van zijn woord, hij deed al de stukken
j van het Rechtsgeding opmaken en stuurde die aan den Kei
zer, hem verzoekende zich te willen gewaardigen in deze
duistei e zaak zelf uitspraak te doen en hem zijnen wil te
1 doen kennen.
Deze daadzaak verspreidde zich welhaast door gansch de
stad, maar doordien de Keizer zich groot achtte om alle
1 duistere zaken te beoordeelen, betrof dit besluit echter niets
i buitengewoons, en de goede Brigitta verwachtte, overstelpt
van droefheid, maar tevens met de grootste onderwerping,
de Keizerlijke uitspraak af.
Begeven wij ons inmiddels ter stede van Brussel.
In eenen met rood fluweel overtogen zetelstoel,op welkers
rugstuk de gulden wapens des Keizers praalden, zat Karei
de Vijfde binnen zijn slaapvertrek te rusten. Op een gepoliste
eiken houten tafel, behanger, met een fluweeleo tapijt van
zelfde verf als die van den zetelstoel en op welkers zijstuk
ken insgelijks zijne wapens, in goud, waren geborduurd, la-
g 1) tusschen diversche papieren en perkamenten, eenige
kleine horlogiën, benevens eenige tangskes en vijlen, allen
noodig gerief om dezelve te stellen.
Aan den uitkant van het ledikant, kostelijk gedrapt in witte
zijde, zat op een klein turksche tapijt, Pieter Zabate. Bij
1 den linkenkant van het bed, aan het tapijtwerk van den
muur, stond een schribaan, welkers krollende pikkels en
sierlijk gesneden houtwerk onze hedendaagsche kunstken
ners zou bebben doei blozen, dn artn den anderen kant, eene
kniebank, even kunstig gewrocht als het schribaan, op ivelke
lag de van koordekes gevlochten Disciplien, naderhand zoo
geëerd van Philippus den tweeden, en welke deze laatste
op zijn sterfbed aan zijnen zoon overleverde. 't verv.
ms.ÏÏÏÏ?1 ?rce.lier' *»rkgr>af de Sogur, naar
fi Jhï h.^0u»'gaye vertaald. door Hendrik
♦i k" u68^ j90 ?,sdom Brupge. Gedrukt
S.aar iMd. fan der. Sch.elfleD' 61o bi. in 8°.
«aar de 13d* fransche uitgave! Dat zeet vpaI
13 keerAn1!f«n!hNauWMiiklV6fSChenei' eu reedS
13 keeren den boek uitverkocht! Mgr de Secur
j.mi «ft!6 KihV9°g .ls,m.aar «estorTOn den 9
ia l/o*81... Elk riep: t Is nen heiligen die komt
te sterven... Dit leven zal met welbehagen
gelezen en met veel nut doorbladerd worden!
Men'leert erin kennen Paus Pius IX, de stad
fs°,0f|°;,Keize,r Napoleon III. Meqr dan 3ojaren
Br^v?9.kd blind geweest en meer dan 30
jaren heeft hij gewerkt en geschreven, volgens
?®®'ö'6rd,f de ware oplossing is der sociale
W'.e; Koed doen aan 't Volktoonen dat de
verh0ven is en weldadig! De Weru-
Ki he pen ®n beschermen; de Jonkheid en de
Sfttew;nil8I1iei1 dat leven doorloopt,
-u schat van goedheid en van
Vnnr Hp nv T8 ID Priesterlijk hert besloten!
k2££ Directeurs van Patronaten Werkmaps-
ÏJtPlkamea- voor alle Meestere
0uders i8 dit boek een aangename Leidsman..
Men leert daar dat gouden hert kennen, die al
oekj8S ««Mfcreven heeft Eenige
jaren geleden is er een komiteit geweest van
Heerenom de, werkmanskwestie te onderzoeken
van liberalen en [katholieken; welnu, dat de he-
m&SSLuI1 a lez(' 11 boekjeDe j.mge
werkman raadgevingenen wenk; n. door Mirrae
Segur, en als die liberaal recht; innig wi! spre-
?i£ii n.Mbh0eP ,Daar is d'oplossiug van
f'n h ku Je gelezen en begrepen worde
en wen hebben mets meer te doen, alles komt
m t beste orde... Welkom dus aan 't schoon le
vensbeschrijf van dien wonderbaren man ie*
mand die het onlangs las, ieahnri dieTweicig
van boeken houdt, zegde ons: Dat leven koop en
bewaar ik benevens mijnen Thomas a Kempis,
benevens t leven van Pater Bernard, Radempto-
nst. van den gelakz. Hofbauër, bei..wens Vondel,
Be Kon ink en ander kostelijke boekeD
Meirelbekel groot
Concert op den
2 Paaschdag, door
de felle jongens
van de Patronagie, dat jong schelderas.
DeWerkman wordt ook geïnviteerd en mag
kosteloos komen zien, als 't hij in zijn gazet wilt
i schrijven. T is ter gelegenheid van 't Feest va*
onzen eerw. Bestuurder, den heer O. Van Ryssel-
berghe. die op d'eerste plaats in eenen grooton
zetel zal zitten.
Men zal spelen schoon muziek.
Twee schoone stukskes komiek,
Het een van d'Avokatan,
Waai-veel menschen hun pluimen laten.
Het tweede spreekt van Lange Mol,
Die eet en ronkt zijn bu ksken vol.
Daarbij nog veel andere dingen
Van vertellen, spreken en zingen;
En 't schoonste nog van g'heel het spel
Is 't stomme feest van hem, die jong en snel
Bakt en smeert de koeken wel.
De prijzen der plaatsen zijn van 1 fr. en 50 c.
PARLOIR. üi' Oud. outf. 1 fr. in postz. zon
der aanduiding. BR Lond. van M. V. J. 2.5o 88.
- Vr. te Ryn. alles wel, de Kr. des flemeis is
woensdag verzonden. Nog ontf. een beschrij
ving over Zele's teesteo. wij zullen ze {e naaste
weck meédeelen. Zulke Feestviering verdient het.
- Uit B. van M. L. Tr. 2,50 tot Meert 88."— Te
naa,ste week een oua tie ken op 't Bitter Lijden.
- Uit TL. van M. M.2 ,i0 88. - Bit Luik van M.
V. J. 2,ro voor 88.
Tot Haarlem is overladen de weduwe Jan Knappert, oud iol ja
ren Ze maakte seep van Haarlemsche olie In Hosgarië te
Tel «ter is een jonge vrouw levend' begraven. Ze gebruikte 'veel
slaapmiddelen, en eens werkten die middels voor iO i2 dagen.
Uilenspiegel zegde: Zaaien naar den zak!... En dat was nog zoo
dom niet Sottegem krijgt een groote markt; ge zoudt alle w^-
ken zeggen 't Is er Jaarmarkt. TAalat liggen de steenen gereed
voor 't voltrekken der St Josefskerk... Bravo voor dat goed nieuwsl
D'ander week is te St Maria-Andenhove afgebrand een deel der sa
cristy van de Kerk... De Volkeren hebben met groote dapperheid het
vuur bestreden. - In 't kort geven wij merkweerdige studiën over
Vissen, Vlinders en Vogels. By M. Van den Daole, te Ronise,
I gaat verschijnen een VlaamscHe Vertaling van een werkje door Z. H.
Paus Leo XIII opgesteld ever de Oefening der Ootmoedigheid.
j 't Is dees jaar 't Wihterke geweest, hier en byna overal I In Holland»
eiland Wieriugen,Waren 2 Paters een Missie komen geven; de eerste
GENT.
Pribstbbxijke Benoemingen: De E.
H. Bertrand, onderpastoor te Geeraards-
bergen, is pastoor benoemd te Onkerzele
in verhanging van den E. H. Van Huffel,
ontslaggever.
Zyn Onderpastoor bonoemi: te Zomer-
gem, de eerw. heer Van den Abeele onder-
1 pastoor te Lebbeke; te Geeraardsbergen,
de eerw. heer Mistiaen onderpastoor te
Kieldrecht; te Lebbeke, de eerw. heer
Buysse onderpastoor te Heusden; te Kiel
drecht. de eerw. heer ie Saedeleer, ender
pastoor te Overboelare; te Heusden, de
eerw. heer Peyne onderp. te Beriare; te
Overboelare, de eerw. heer Van Langen-
hove profesor te Oudenaerde; te Beriare,
de eerw heer Van Lancker onderpastoor te
Herzele; te Herzele, de eerw. heer De
Moyer onderp. teQuaremont;te Quaremont,
de eerw. heer Uyttersport onderp. te
Kerksken; te Kerksken, de eerw. heer
Nuttinck onderp. te Vinkt; te Vinkt, de
eerw. heer Burrick onderp. to Deftiuge;
te Deftiage, de eerw. heer Cosquyt onderp.
te Nieuwerken; te Nieuwerkerke, deE.
Machtelinekx priester in het Seminarie.
De Heer Van de; Mynsbrugge. subdiaken
in het Seminarie wordt surveillant te Oude
naarde.
BRUGGE, zatardag.
Per hectoliter.
Tarwe
Rogge
Boekweit
Haver
Garat
Boonen
Aardappelen loo kilo
Boter, per kilo
Eieren, per 26
14 25 a 14 75
10 - a lo
Oo a eo
6 5c a 8 00
- Oo 00 5o
5 00 4 7
2 18 a
2 0 -