Dcktoor Goris, Meirelbekel Leven van Mgr de Ségur Loopende Nieuws, (GORIS HALS), EEN VERHAAL UIT KEIZER KARELS' TITD, 3i door S. Van der Gucht, Kunstschilder te A a'*t XXXI. - DOKTOOR GORIS IN 'T GEVANG. Wat schikt gij met mij te doen? vroeg Biervliet, daar in die ijzeren keef opgesloten. Oschiers minder als niet; gij gaat aan den heer Hans Van Hoevermaet,welkers naam ik zoo deftig kan voeren, al de goederen afstaan die ten huidigen dage onder uwe macht zijn, en na dat ik dezelve "ten gelde zal hebben ge maakt, laat ik u loopen. Nooit, gaf Biervliet tot antwoord, nooit! liever sterven, als mijn geweten met zoo een heuvel daad te bezoedelenGij zult welhaast anders spreken, hernam Colder, daar ik u zweer dat gij geen eten zult krij- gen, vooraleer gij deze beide dokumenten zult hebben getee- kend. Liever, meende de Zadelmaker, liever dan dit te doen, sterf ik honderdmaal de dood! Is dit uw laatste woord? Ja, onwederroepelijk. Dit zullen wij zien.,, ik ga u verlaten, om morgen na het middaguur weder te ko men en alsdan eens te zien of de bittere hongersnood u van gedacht niet zal hebben veranderd. Dit zeggende, stond hij recht, liet perkament, pen en inkt pot op de tafel achter, en na zijnen Marten te hebben ge wenkt, verlieten zij beiden den kelder. Inmiddels begon Biervliet zijnen toestand diepgrondig te overwegen en in zich zeiven zijne lichtgeloovigheid te ver- Vloeken. Maar dit was nu al te laat beklaagd, en hij besloot tot straf zijner dwaasheid, liever de verschrikkelijkste hon gerdood te verduren als zijne dochter en haar een g kind on gelukkig te maken. Ondertusschen gingvoor hem den dag en den opvolgenden nacht met veel bekommernis voorbij. Den honger begon van lieverlede zich in zijn binnenste te doen gevoelen, echter werd hij eenigzins gematigd door den schrik van zich onder de handen van den Rooverskapitein te bevinden. Jan Colder was van zijn woord; den volgenden dag, na het middaguur, werd de deur geopend eD hij trad binnen. He wel, vroeg hij, zijt gij bereid om te teekenen? Neen, minder dan ooit, luidde het antwoord. Zoodan, tot mor gen, zegde Colder, hem grijnsachtig beziende, morgen kom ik voor zonnen-ondergang terug en ik geloof dat gij alsdan wellicht tot betere gevoelens zult overgaan. Biervliet ant woordde niet, hij wendde slechts met eenen diepen zucht zij nen aanblik af, van dezen dien hij zoolang voor eenen koenen ridder had aanzien en sloot de oogen. DeRooverskapitein verliet het onderaardsch vertrek, even zoo eer.toonig als hij gekomen was. Toen de schurk, Bier vliet had verlaten, deed hij zijn paard zadelen. Ik wil, zegde hij tot Marten, wijl onze vogel zijnen bek begint té I scherpen, eens zien hoe men zich te Gent verlustigt en ter- zelvertijde Brigitta, door eenige leugens gerust stellen over het lang wegblijven van haren vader; legt inmiddels eenige lekkernijen in de nabijheid der keef, dit zal onzen poetsenma ker bekoren, in afwachting van mijne wederkomst. Dit is een gedacht, gaf Marten tot antwoord, dat schier onbetaal baar is; waarlijk, kapitein, gij zijt geld waard, om iets stevig aan boord te leggen. Kort daarop sprong Jan Colder te paard en was vertrok ken. Wijl dit helsche schelmstuk onder het beleid van Colder en den arglistigen Marten aan boord wierd gelegd, had Dok- toor Goris, in den morgendstond, nadat hij den vorigen avond door zijne vrienden was herkend, zich bij 't Geestelijk Hof begeven. Het was den Abt van St-Pieters, die alsdan als Groot-Vicaris van den Bisschop van Mechelen, dezen Raad voorzat.Gent was toen tertijde nog geen Bisdom. Doktoor Goris werd dadelijk in gehoor ontvangen, en ver haalde breedvoerig al zijn wedervaren aan den Abt, beslui tende met te zeggen dat hij begeerde zijne vrouw 'en goed wederom te bekomen. De Abt, verwonderd bij het aanhoo- ren van dit zonderling geval, beloofde alles behoorlijk te on derzoeken. Hij deed Brigitta, de echtgenote van den Ge neesheer ontbieden, alsook eenige harer geburen. Toen het goede schaap, bij klaren dage, in de tegenwoordigheid van haren man wei gebracht, werd zij hem weldra kennende en borst in overvloedige tranen los, maar al de anderen beves tigden zijne dood; zoodat de Abt zich niet weinig verlegen bevond en schiers niet wist wat besluiten. Gelijk er tusschen dit alles een doode gemengeld was, zonder dat men kon ach terhalen, van den eenen of van den anderen kant, wie hij was of op welke wijze hij in het huis van den Geneesheer was ge- brac: L, dacht de Abt dat er zonder twijfel eenen doodslag was gebeurd en deed bedektelijk het Gerecht verwittigen die dadelijk aanklager en getuigen liet aanhouden, vooraleer zij de verhoorzaal hadden verlaten. Den volgenden dag zon het Gerechtshof ten stadhuize van Gent vergaderen en de Rechter had op voorhand den mees ter zadelmaker Regies Biervliet doen dagvaarden, om als een der bezonderste getuigen te verschijnen. Maar hier werd hij met weinig teleurgesteld Biervliet, de Zadelmaker, had reeds den vorigen dag zijn huis verlaten, zonder dat men kon zéggen waar heênen niettegenstaande hij aan zijne be dienden vast had toegezegd, bij het vallen van den avond te- rugje komen, was hij tot op het huidig oogenblik afwezig De Rechter, die veel prijs aan dezen getuigen hechtte, daar hij vermeende dat hij aan zoo een duistere zaak veel meer inlichting zou hebben kunnen geven dan al de andere verschoof hij het verhoor tot den volgenden dag. Inmiddels bleef de zadelmaker afwezigBrigitta, de ee nige der getuigen die men in het gcvangniet opgesloten had, en de afwezigheid van haren Vader door een zijner knechten had vernomen, deed wijd en zijd naar hem zoeken, doch nergens „wist men er van te 'spreken. Al wat zij had kunnen vernemen, was dat twee dagen tevoren de zadelmaker op de heirbaan naar Aalst gezien was geweest, en dit was alles? Het Gerecht was ook niet slapende, gebleven, doch alles was vruchteloos; zoodat de Rechter zich gedwongen gevoelde van de getuigenis des zadelmakers af te zien. Eindelijk brak de dag aan, dat Doktoor Gojis door den Opperrechter zou worden annhoord. Deze deed dadelijk den Geneesheer in zijne tegenwoordigheid verschijnen en dreigde |)em piet de ergste straffen, in,dién hij alles liiët ronduit ver klaarde Goris was door deze woorden gansch uit zijn stuk geslagen en hij verhaalde al bevende zijn wedervaren, op zoo een hartroeren e wijs, dat de hooggeplaatste beambte van de eene tot de andere verwondering overging. Na het ein- digen van zijn verhaal leidde men hem terug naar zijn ge- i Yng>en men bracht in zijne plaats de tegengetuigen voor 1 £_en dag; die beurtelings verklaarden: Dat Doktoor Goris Hals reeds meer dan een jaar geleden aan de blauwveer was gestorven en zij allen eenpariglijk zijne begravenis bijge woond hadden. Dusvolgens dat de persoon die beweerde den Geneesheer te zijn, een valsche bedrieger was, niettegen staande hij zeer wel aan hem geleek De Rechter had door een der getuigen hooren spreken van al het deel dat Jonker Jacob van Lommerdael in het ziek-zijn van zijnen vriend Goris had genomen, en hoe zijne dienaars den stervenden bijgestaan hadden tot aan zilne dood; en denkende daardoor aan de waarheid te geraken, zond hij dadelijk een Gerechtsdienaar met een gesloten brief naar het huis van dezen Edelman. Maar o teleurstelling' de Gerechtsdienaar kwam weldra terug, met de mare dat Tönk- heer Jacob afwezig was en zich aan het Hof des Keizers bevond. Ziedaar welke ernstige wending al die parten van liever lede begonnen te nemen! Dit alles bracht den Opperrechter m meer verlegenheid als te voren, en schiers niet meer we tende wat besluiten, beval hij hun allen terug naar de gevan genis te leiden en alle noodige,pogingen te doen om achter de waarheid te geraken. Het gebeurde inmiddels dat Pieter Coecke, welkers ver moedens nog steeds aangegroeid waren, een grondig mede- lijden voor zijnen ouden vriend begon te gevoelen en zich bedektelijk bij den Opper-Rechter begaf, dien hij reeds lang kende en onder zijne talrijke vrienden telde. De Schilder werd aldaar zeer wel ontvangen, bracht van lieverlede het gesprek op het Rechtsgeding van Doktoor Goris Hals, en begon zeer kundig al de moeielijkhede* te wederleggen die steeds opgezocht wierden, en op zoo eén schrandere wijze zijn gezeg aan boord te leggen, dat hij niet twijfelde of heer Jacob van Lommerdael had, met, medewerking des Keizers i deze poets aan Doktoor Goris gespeeld, i Coecke kon zijn gezegde met zulke gegrondde redens sta- j j ven, dat eindelijk de Rechter in zijn argwaan begon te dee- i len, en vooraleer te scheiden, aan den Schilder beloofde al- Mes aan te wenden om de zaak in der minne te slissen. De Opperrechter was van zijn woord, hij deed al de stukken j van het Rechtsgeding opmaken en stuurde die aan den Kei zer, hem verzoekende zich te willen gewaardigen in deze duistei e zaak zelf uitspraak te doen en hem zijnen wil te 1 doen kennen. Deze daadzaak verspreidde zich welhaast door gansch de stad, maar doordien de Keizer zich groot achtte om alle 1 duistere zaken te beoordeelen, betrof dit besluit echter niets i buitengewoons, en de goede Brigitta verwachtte, overstelpt van droefheid, maar tevens met de grootste onderwerping, de Keizerlijke uitspraak af. Begeven wij ons inmiddels ter stede van Brussel. In eenen met rood fluweel overtogen zetelstoel,op welkers rugstuk de gulden wapens des Keizers praalden, zat Karei de Vijfde binnen zijn slaapvertrek te rusten. Op een gepoliste eiken houten tafel, behanger, met een fluweeleo tapijt van zelfde verf als die van den zetelstoel en op welkers zijstuk ken insgelijks zijne wapens, in goud, waren geborduurd, la- g 1) tusschen diversche papieren en perkamenten, eenige kleine horlogiën, benevens eenige tangskes en vijlen, allen noodig gerief om dezelve te stellen. Aan den uitkant van het ledikant, kostelijk gedrapt in witte zijde, zat op een klein turksche tapijt, Pieter Zabate. Bij 1 den linkenkant van het bed, aan het tapijtwerk van den muur, stond een schribaan, welkers krollende pikkels en sierlijk gesneden houtwerk onze hedendaagsche kunstken ners zou bebben doei blozen, dn artn den anderen kant, eene kniebank, even kunstig gewrocht als het schribaan, op ivelke lag de van koordekes gevlochten Disciplien, naderhand zoo geëerd van Philippus den tweeden, en welke deze laatste op zijn sterfbed aan zijnen zoon overleverde. 't verv. ms.ÏÏÏÏ?1 ?rce.lier' *»rkgr>af de Sogur, naar fi Jhï h.^0u»'gaye vertaald. door Hendrik ♦i k" u68^ j90 ?,sdom Brupge. Gedrukt S.aar iMd. fan der. Sch.elfleD' 61o bi. in 8°. «aar de 13d* fransche uitgave! Dat zeet vpaI 13 keerAn1!f«n!hNauWMiiklV6fSChenei' eu reedS 13 keeren den boek uitverkocht! Mgr de Secur j.mi «ft!6 KihV9°g .ls,m.aar «estorTOn den 9 ia l/o*81... Elk riep: t Is nen heiligen die komt te sterven... Dit leven zal met welbehagen gelezen en met veel nut doorbladerd worden! Men'leert erin kennen Paus Pius IX, de stad fs°,0f|°;,Keize,r Napoleon III. Meqr dan 3ojaren Br^v?9.kd blind geweest en meer dan 30 jaren heeft hij gewerkt en geschreven, volgens ?®®'ö'6rd,f de ware oplossing is der sociale W'.e; Koed doen aan 't Volktoonen dat de verh0ven is en weldadig! De Weru- Ki he pen ®n beschermen; de Jonkheid en de Sfttew;nil8I1iei1 dat leven doorloopt, -u schat van goedheid en van Vnnr Hp nv T8 ID Priesterlijk hert besloten! k2££ Directeurs van Patronaten Werkmaps- ÏJtPlkamea- voor alle Meestere 0uders i8 dit boek een aangename Leidsman.. Men leert daar dat gouden hert kennen, die al oekj8S ««Mfcreven heeft Eenige jaren geleden is er een komiteit geweest van Heerenom de, werkmanskwestie te onderzoeken van liberalen en [katholieken; welnu, dat de he- m&SSLuI1 a lez(' 11 boekjeDe j.mge werkman raadgevingenen wenk; n. door Mirrae Segur, en als die liberaal recht; innig wi! spre- ?i£ii n.Mbh0eP ,Daar is d'oplossiug van f'n h ku Je gelezen en begrepen worde en wen hebben mets meer te doen, alles komt m t beste orde... Welkom dus aan 't schoon le vensbeschrijf van dien wonderbaren man ie* mand die het onlangs las, ieahnri dieTweicig van boeken houdt, zegde ons: Dat leven koop en bewaar ik benevens mijnen Thomas a Kempis, benevens t leven van Pater Bernard, Radempto- nst. van den gelakz. Hofbauër, bei..wens Vondel, Be Kon ink en ander kostelijke boekeD Meirelbekel groot Concert op den 2 Paaschdag, door de felle jongens van de Patronagie, dat jong schelderas. DeWerkman wordt ook geïnviteerd en mag kosteloos komen zien, als 't hij in zijn gazet wilt i schrijven. T is ter gelegenheid van 't Feest va* onzen eerw. Bestuurder, den heer O. Van Ryssel- berghe. die op d'eerste plaats in eenen grooton zetel zal zitten. Men zal spelen schoon muziek. Twee schoone stukskes komiek, Het een van d'Avokatan, Waai-veel menschen hun pluimen laten. Het tweede spreekt van Lange Mol, Die eet en ronkt zijn bu ksken vol. Daarbij nog veel andere dingen Van vertellen, spreken en zingen; En 't schoonste nog van g'heel het spel Is 't stomme feest van hem, die jong en snel Bakt en smeert de koeken wel. De prijzen der plaatsen zijn van 1 fr. en 50 c. PARLOIR. üi' Oud. outf. 1 fr. in postz. zon der aanduiding. BR Lond. van M. V. J. 2.5o 88. - Vr. te Ryn. alles wel, de Kr. des flemeis is woensdag verzonden. Nog ontf. een beschrij ving over Zele's teesteo. wij zullen ze {e naaste weck meédeelen. Zulke Feestviering verdient het. - Uit B. van M. L. Tr. 2,50 tot Meert 88."— Te naa,ste week een oua tie ken op 't Bitter Lijden. - Uit TL. van M. M.2 ,i0 88. - Bit Luik van M. V. J. 2,ro voor 88. Tot Haarlem is overladen de weduwe Jan Knappert, oud iol ja ren Ze maakte seep van Haarlemsche olie In Hosgarië te Tel «ter is een jonge vrouw levend' begraven. Ze gebruikte 'veel slaapmiddelen, en eens werkten die middels voor iO i2 dagen. Uilenspiegel zegde: Zaaien naar den zak!... En dat was nog zoo dom niet Sottegem krijgt een groote markt; ge zoudt alle w^- ken zeggen 't Is er Jaarmarkt. TAalat liggen de steenen gereed voor 't voltrekken der St Josefskerk... Bravo voor dat goed nieuwsl D'ander week is te St Maria-Andenhove afgebrand een deel der sa cristy van de Kerk... De Volkeren hebben met groote dapperheid het vuur bestreden. - In 't kort geven wij merkweerdige studiën over Vissen, Vlinders en Vogels. By M. Van den Daole, te Ronise, I gaat verschijnen een VlaamscHe Vertaling van een werkje door Z. H. Paus Leo XIII opgesteld ever de Oefening der Ootmoedigheid. j 't Is dees jaar 't Wihterke geweest, hier en byna overal I In Holland» eiland Wieriugen,Waren 2 Paters een Missie komen geven; de eerste GENT. Pribstbbxijke Benoemingen: De E. H. Bertrand, onderpastoor te Geeraards- bergen, is pastoor benoemd te Onkerzele in verhanging van den E. H. Van Huffel, ontslaggever. Zyn Onderpastoor bonoemi: te Zomer- gem, de eerw. heer Van den Abeele onder- 1 pastoor te Lebbeke; te Geeraardsbergen, de eerw. heer Mistiaen onderpastoor te Kieldrecht; te Lebbeke, de eerw. heer Buysse onderpastoor te Heusden; te Kiel drecht. de eerw. heer ie Saedeleer, ender pastoor te Overboelare; te Heusden, de eerw. heer Peyne onderp. te Beriare; te Overboelare, de eerw. heer Van Langen- hove profesor te Oudenaerde; te Beriare, de eerw heer Van Lancker onderpastoor te Herzele; te Herzele, de eerw. heer De Moyer onderp. teQuaremont;te Quaremont, de eerw. heer Uyttersport onderp. te Kerksken; te Kerksken, de eerw. heer Nuttinck onderp. te Vinkt; te Vinkt, de eerw. heer Burrick onderp. to Deftiuge; te Deftiage, de eerw. heer Cosquyt onderp. te Nieuwerken; te Nieuwerkerke, deE. Machtelinekx priester in het Seminarie. De Heer Van de; Mynsbrugge. subdiaken in het Seminarie wordt surveillant te Oude naarde. BRUGGE, zatardag. Per hectoliter. Tarwe Rogge Boekweit Haver Garat Boonen Aardappelen loo kilo Boter, per kilo Eieren, per 26 14 25 a 14 75 10 - a lo Oo a eo 6 5c a 8 00 - Oo 00 5o 5 00 4 7 2 18 a 2 0 -

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Werkman | 1888 | | pagina 3