Doktoer Goris, Boekhandel. riefaan Macharis. (GORIS HALS), EEN VERHAAL UIT KEIZER KA R ELS' TIJD, 32 door S Van der Gucht, Kunslschildér te A'alst' XXXIII. Goris verschijnt voor Keizer Karel. Burgemeester en Schepenen waren reeds op hunnen post en verwillekomden den Keizer hartelijktevens hun spijt uitdrukkende dat zij de aankomst van hunnen Vorst niet spoediger hadden vernomen, om hem behoorlijk te kunnen ontvangen. Karei beantwoordde hun met goedheid, zeg gende dat hij hunne verkleefdheid kende en dat de ontvangst hem zeer aangenaam was. Toen reed hij met zijn gevolg stapvoets de stad binnen, wijl Burgemeester en Schepenen aan beide kanten van zijn paard hem vergezelden. Dè Kei zer was koen opgezeten; hij bereed een der schimmels die Jan Colder hem had gepoogd afhandig te maken en was ge kleed in het zwart fluweel, omzet met gulden boorden en öp het hoofd had hij een zwarten hoed, insgelijks met goud ge boord en versierd met een langwerpige witte pluim. Inde rechte hand hield hij een kunstig van zilverdraad gevlochten slagrootje, omzet met een handhave van louter goud. Ten hal ven der Keizerstraat gekomen, was hij in gebprek met Jonkheer Jacob van Lommerdael, en het moest wel zijn dat deze hem een geestige antwoord had gegeven, daar de Kei zer schielijk uitborstte in eenen schetterenden lach, wijl zijn paard door de beweging die hij tevens met zijn lichaam maakte, een tegenstrijdige wending deed. De Keizer, als een goed ruiter, wist het met den toom te bedwingen, maar te vens het hij door onachtzaamheid het slagzweepje uit zijn handen glijden! Het viel op den grond en daar Karei er bij- zonder veel prijs aan hechtte, hield hij dadelijk stil. Een der Schepen meinde het op te nemen, toen eensklaps een fleren jonkers-wam toegesprongen, en dezenheer voorkomende,het opnam en met eene diepe buiging aan den Keizer wedergaf! De Vorst vestigde zijne arendsoogen op den deftigen Ton- ker die hem dezen dienst kwam te bewijzen en met ongedek- ten hoofde, was blijven staan. Het geheugde hem niet, hem ooit te hebben gezien, der halve vroeg hij hem op eenen vriendelijken toon - Mijn heer zegde hij, aan wie ben ik deze beleefdheid verschui ft-.!^3'1,.'1611 Harlemschen Jonker Hans van Hoever- maet, luidde het antwoord. De Keizer trok een handboekje uit en schreei er dezen naam vluchtig op. Kom, zegde hij, morgen in den voormiddag naar mijn verhoor, wij zullen aldaar malkander beter leeren kennen. De Jonker, die an ders niemand was, dan Jan Colder, maakte eene diepe bui ging en verwijderde zich eerbiedig. Wijl de Keizer inmiddels zijnen weg vervoorderde, keerde luj zich tot den heer van Lommerdael. Jacob, vroeg hij, kent gij dezen Edelman? Neen, gaf de Jonker tot ant woord, echter zijn deze wezenstrekken mij niet vreemd, het dunkt mij die elders nog te hebben gezien. Het bleef daarbij en slechts een vierde eens uur's daarna, was Keizer Karei met zijn gevolg aan zijn vorstelijk verblijf afgestapt, waar men reeds op voorhand alles in gereedheid had gebracht, om hem behoorlijk te onthalen. Na het avondmaal dat Karei met Jacob van Lommerdael en Pené van Nassau deelde, spraken zij nog lang over diversche ontwerpen en wel bij zonderlijk over het kluchtig geval van Doktoor Goris, de middelen beramende, op welke wijze men alles voor den Ge neesheer ten beste zou doen keeren. Inmiddels brak eindelijk de nacht aan en spreidde zijnen grauwen mantel over het aardrijk heên, hetwelk dan ook het edel gezelschap vermaande om den afscheiddronk te drinken en zich ter rust te begeven. Wijl men bij den Keizer de verkwikking van den edelen slaap genoot, zat Doktoor Goris nog altijd in de gevangenis te zuchten. Zoolang hij te Aalst in het Zothuis had opgeslo- kehoorlijk wierd gevoed, had hij met verduldigheid zijn lijden aan God opgedragen, ook dagelijks zijne gewone gebeden gedaan. Maar nu was zijn geduld bit ter op beproeving gesteld; hij werd gespijsd m?t water en brood en men weigerde hem te herkennen voor hetgeen hij werkelijk was! Dit ging te ver, en Goris zat gansch ontmoe- S °P net strooi dat hem tot bedstede versterkte, te overwe- gen, hoe hij wel ooit zoo een buitengewone straf had ver diend, toen van lieverlede als een verwijtende nachtspook voor zijnen geest begon te zweven: hoe hij zoo menigerwerf onmatig had geweest in eten en drinken, en hoe hij zijnen rijkdom meestal te danken had gehad, aan eene ongeoor loofde daad..„ Deze heilzame overweging maakte van hem schier een anderen meusch, hij liet zich op de kniëen glijden en verwekte uit het diepstezijns harten een akte van leedwe zen over alle zijne zonden, een vast voornemen makende alle zijne kruisen verduldiglijk te dragen. Het was in dien toestand dat den volgendenmorgendstond de bedience hem aantrof, toen hij hem uit den kerker kwam halen om in de tegenwoordigheid des Keizers te brengen. Goris die van gansch den nacht niet had geslapen, stond echter aanstonds bereidwillig recht, schikte zijne kleederen zooveel mogelijk wat beter aan het lijf, en volgde den Ge rechtsdienaar naar t Vorstelijk verblijf. Keizer Karei bevond zich alleemg met Jonker Jacob van Lommerdael, die aan zijne rechter zijde gezeten was, in de verhoorzaai; want aan Pieter Zabate was deze geheime zitting verboden. Aan do deur stond een zwartgekleedde Deurwaarder, op welkers borst de teekens zijner bediening praalden, met het uitdruk kelijk verbod, van niemand ongeroepen te laten binnenko men, toen Doktor Goris met een kloppend hart zich aan den ingang vertoonde. De Deurwaarder was van zijne komst en van deze the nog behoorden te volgen, Onderricht; dusvol- gens liet hij hem binnen, met een fluitende stem aanmel- dende: Den heer Doktoor Goris Hals Goris naderde bevende tot den Keizer, boog zijne kniëen en meende als een misdadiger te blijven staan, maar de Kei zer deed kern plaats nemen in eenen leuningstoel aan zijne linkerhand. Dit dacht den Doktoor een goed voortëeken te zijn, en niettegenstaande de Keizer hem zeer koel bejegende en zelfs zijnen groet onbeantwoord liet, schepte hij echter moed. Toen hij gezeten was, deed men, wijl de Deurwaar der hunnen naam en hoedanigheid afriep, de getuigen beur telings binnen komen, die telkens zij hunne verklaring had den gedaan, weggeleid wierden. En het was waarlijk een boertige zaak, waar de Keizer en Jonker Jacöb zich deftig mede vermaakten, van al de getuigen te hooren verklaren: dat Doktoor Goris aan de Blauwveer overleden was en zij hem hadden zien begraven, en dat de persoon die aan de linker zijde van den Keizer gezeten was, onmogelijk den Doktor kon zijn. Keizer Karei, om hun in deze omstandigheid te helpen, deed den Geneesheer rechtstaan en beval hun hem ter deeg waar te nemen, maar vruchteloosu tgenomen eenige, die begonnen te twijfelen, wilde men hem niet herkennen. Deze zegde dat de Doctoor grooter was van persoon, de andere. kleiner; ook waren er die dierven bevestigen dat hij zwart ,5f van hair en zeer bleekverwig van wezen was nietfep-pn- böeksken nan 0,F0 cent. staaude zijn hair eu baard bruLerwi^TzS^S De verstandige Hovenier onderrichtende hoe men m r.-e 12 maanden van liet jaar op de bqsie manier, de hoven, tuinen, lusthoven en boomgaarden zal schikken, berëi* deo, beplanten, bezaaien, enz. alsmede hoe men allerhjnae Oofien Fruit, Wortelen. Zaden Bloe* men. Kruiden enz. zal bewaren en hunne kracht van genezing. Di t alles vindt men ip de verstandige Hovenier, een boek van 196 bl. op dik pjpiér, prijs 0,85 c. frar co 0,95 Het lieisje naar I.ourdes, in Frankrijk, dpor drij Vla;<msche Buitenjonee* i In gen. in 1883. door 0. S... te SI.... Een aller* merkweerdigte boekje;-aangenaam en kluchtig.' och men moet dikwijls hartelijk lachen, om de schoone bemerkingen en de rond'Vlaamsche schrijftrant; ook leerzaam geschreven en met eenvoudige doch godvruchtige bemerkingen.... c^and die dees boekje gelezen had. zegde ons: 0 dat plezierig, dat nuttig boekje Kijk. voor O.bo c. hebben wij die reis van 2-27 uren op een vrolijke wijze gedaan. Te koop in ons Bureelen aan 0.8o c. franco 90. vcui wezen was, niettegen staande zijn hair en baard bruinverwig waren en zijnen neus en wangen steeds bloosden als een kriek. Na zich beiden defti r te hebben vermaakt, met dezen gees- tigen drom dikwijls hetzelfde te doen herhalen, en na dat de laatste getuige de verhoorzaai had verlaten, borst Keizer Ka- rel los in een schetterenden lach, waarin Jonker Jacob met de vrijpostigheid van een gunsteling deelde. Niettegenstaande dit spottende gelach niets kwaads voor spelde, meende de Doktor er echter voor hem een onheil spellende voortèeken te zien; hij begon opnieuw te beven en loste een pijnlijken zucht Dit maakte Keizer Karei opmerkzaam, en hij deed aan Jonker Jacob een teeken, waarmede zij op voorhand over een gekomen waren. Deze was aanstonds bij d'hand, hij wendde zich om, en begon naar zijn vermogen den lijder te troosten: - Heer Doktoor, zegde hij, wil u toch niet al te zeer ontstellen, over de getuigenis die uwe geburen hier hebben gegevenDenk niet dat wij die gelooven, verre van daar, want ik maar al te wel kan beseffen, hoe alles toege gaan is, daar ik onvrijwillig de schuld bc-n van al uw lijden. Gij weet, beste vriend, wat schrik u Jan Colder baarde, toen hij u de aanzienlijke som van drie duizend Kroonen poogde j afhandig te maken, en hoe ik, in 't bijzijn van PieterCoecke, - 'as'er ec onschuld, door C. Schmid, schrijver u beloofde, u uit zijne handen te redden. Verschelde malen J SSf&X WMirW boodt gij u bij mij aan, om naar mijne raadgevingen tehoo- Schmid behagen aan oud enam jong en men ren, maar telkens werden wij daarin gestoord door onvoor- vindt e/,ic allerkostelijkste z-ielessen. De prijs ziene bezoeken, die ons beletten tegen malkanderen vrijpos- tig te spreken en gij waart genoodzaakt onverrichter zake, Be Godelieva van G/iicfel met kle.nen troost u naar buiste begeven Echter was ik ver UilXSleL. v.r, „we ...f i...._b ver aoor W. Van dis Putte;. Pastoor; een net boekje, N liet wonderbaar leven van die groote Heilige met de gedichten en gebeden Clnrer eer. Prijs 5o c. franco 56. vmvcuvo i-ui hui teuse qoocnci toeren om een geselschap te vermaken en le renetten, toeren met d" kaart, met flcsschen met gttallen, met stokken ende zoovoorts. Om Franse/, te leeren op korten tijd, fransch gelijk 'nen advokaat, is er te JRonsse een net boekje verschenen van 87 bladzijden en wij hebben het doen komen en wij verkoopen er veel aan 0,40 c. franco 0,45 'T Manna, voor godvruchtige zielen door E. H. Jamar, vol ledig devotie on Coininuniehcek. d- rde verbéterde uitgave; schooner Kerkboek is er in deze eeuw niet geschreven 't is waarlijk een manna, meik en honing voor de ebristene ziel, in baud,roode sneè 2,25 gebrocheerd, l,5o Historie van Valentgn en Oursson. Een oud merkweerdig hoekje nieuwe verbe* terde druk, aan 0,75 c. franco 85. Het Bloemkorfje Werken van St Alphonsus. St Alphonsus de l.iguori is een groote Kerke* Iijke Schrijver; in zijn lx eken vindt men licht voor 't verstand en balsem en horing voor het hert. De werken van St Alphonsus beslaan veel groote boekdeeien, doch de l'aler Re emptonst Theelen heeft het goed ü'gedacht uitgevoerd van uit die werken eenige volksbo kskos te knippen, i; Eeie en dank zij hem voor dezen Apostelijken arbeid. Wij hebben die boekjes leeren kennen door het Gulden Koekje der Mis, een boekje van 62 bladzijden, in vorm van Kerk boek on te koop in ons bureelen aan locent. De schoonheid van dit werkj-- is onbeschrijfelijk en't is reeds in zijn 4-e uitgave, dus 4 keeren is het moeten herdrukt worden- Wij recomman* deeren h6t uit al onze kracht en ais er iemand ...V.UVU uuuni u. liartx uui&ie uegeven. üenter was ik ver van uwe zaak uit het oog te verliezen. De Oppenachtmees- ter David Serat had u bij nacht, slapende op de straat vin den liggen, in de nabijheid der herberg De Wapens van bpanje! Gij zijt geenen dronkaard, en hij dacht, gelijk een- ïegenjk zoude doen, dat gij u dien avond met uwe vrienden had vermaakt en door het onmatig drinken aldaar nederge- vallen waart. Toen de Oppeijachtmeester, dien ik had ont boden om een Keizerlijke jachtpartij te bespreken, in mijne tegenwoordigheid verscheen, verhaalde hij mij in welken toestand gij u op de Vrijdagmarktbevond en lachte eens har telijk om hetgene u overgekomen was. Ik luisterde deelne mende naar zijn verhaal, maar maakte tevens het voornemen van deze omstandigheid gebruik te maken, om u uit de han den van Jan Colder te verlossen; ik deed u door twee mijner dienaren in uwen slaap oplichten en behandelen, zooals gij weet, denkende dat Jan Colder weldra met het Gerecht zou afgerekend hebben en ik ualsdan ODvriie voeten kon sfp'lpn iaaiujuhu Dit snel was frewnntrd AW ™ri;i m iTIi - deeren h6t uit al onze kracht en ah er iemand c nu n Sewaat>cl, dit wist ik, maar ik dacht dit een wil een exlra goed werk do^n, liij ko >pe er2S, onfeilbaar middel te zijn om u van den moordenaars-kapitein of5oofiooen deeledatut, 't zal een aller* te bevrijden. Ik deed inmiddels in uw huis naapen door IsTCta" '8 12 v00r een uwer trawanten, die veinsde aangedaan te zijn door de De Sleutels van den Hemel. Blauwveer en een tweede mijner bedienden werd door mii i 229Wadzydeu, o,4 c. franco o.44. Onder alle tot zijnen onderstand gezonden. Hii bedroom d<» o^hnr^n 1 °Pzlcbtec een merkweerdig bo; kske. De sleuiels ,8YC":. "y uearoog ae ge Duren en j van den Hemel, wie zou ze niet willen in ziin zelfs uwen schoonvader door zijne schijnbare dood, en men ^u's hebben? deed een doodkist met kalksteenen gevuld, prachtig ter De Namen mijner Moeder aarde bestellen, even of het uw lijk had geweest. i Serhllln*esld28en; over^gin*en,begroetingen. Inmiddels bleef men eenigen tijd zonder iets van Jan Col- Naar den Hemel, der te vernemen, men waande hem dood, echter besloot ik V00J llen die Iijden' dus v00r iedereen, 71 bl. dagen uit de wereld te houden vooraleer u in vrijheid te boekje openslaan of uw he.-i wordi getroost en laten gaan. ft Vprvnlcrt opgewekt. t Vervolgt.) De anerheiligste Roozenkrans, 0.16 centiemen. Gelijkvormigheid aan den wil Gods. 0,15 c. Waarin men leert gerust blijven en kalm, iD vreugd en in leed in voorspoed en in tegenspoed. De groote Waarheden. Dat boek in kerkboek gebonden schcon roode sneê 6S6 bladzijden; z* willen hebben dat de j Paters in dit boek veel stof vinden voor hun - Predikatiën; de Groote Waarheden zijn in dit .Lezers van De Werkman 'ne goe- 1 boekje uiuengelegd,eenvoudig, hertroerend.met den en zaligen Paschen te Wen- schoon verzuchtingen en treffende voorbeelden, schen, den blijden Alleluia en veel nJS Deglórie van Maria, gelukkige navolgende. Ziedaar 't Meesterstuk van Kerkleeraar Alphon- Ja, oude en getrouwe Vriend en Macharis, wij vertrekken sus.:dA(3orL(ïvan ™na *s i0 deChi-ïstene Wereld nair Roemen, len 10 April, op O. L. Vr. Boodschap, I pellekens-kermis aan de Werf, daags voor den Feestdag l Deze nieuwe-uitgaaf is voor taui d:ukeq papier- van PauS Leo I, alswanneer zijn opvolger Paus Leo XIII in S?.SIféSkutoSGen™» bt Pieterskerk plechtiglijk zal Mis celebreeren voor de Ro- i die fraaie uitgave «ie Glorie van Maria was aan meinen, alsmede voor de Fransche en Duitsche Bedevaar- ben gelijk, Polen aan -en Rus. Dit merk weer* ders. Den 10 april is er 's morgends in St BaafsteGent een gSlnonnirf'u™francoS°'9o. 9,,° PontifikaleMis; rond den avond verwacht 't convoi onswij AALST, i April 1888. Teêrgeliefde vriend Macharis, v D'eer en;'t geluk van UEd. en uw Familie en alle Lezeressen en

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Werkman | 1888 | | pagina 3