Doktoor Goris,
Boekhandel.
arEffsssfEEeD ttei!eDie voorWdOT;
201 beWarea
neirrd' -r— V
sTittirepgei,ede"«t
(GORIS HALS),
EEN VERMAAL UIT KEIZER KAKELS' TIJD, 34
door S. Van der Gucht, Kunstschilder te Aalst
De Geneesheer, als om Brigitta voor hare getrouwigheid
te beloonen, drukte haar liefderijk de hand. Dit alles be
wijst niets, sprak hij, het hoofd schuddende, als dat gij eene
eerbare en deugdzame echtgenote zijt, maar zegt eens rond v" 0"«m, opgesiera ais een üove-
mt, heeft dezen Hans Van Hoevermaet een edelen zwier en 500 aanstonds te herkennen. Heer van Lommerdael franco «9* '"J"0.
is er een statig voorkomen op zijn aangezicht te lezen welk feen°e zlJoe verklaring voortte zetten, toen eensklaps Dok- Het RpiRp nnnr* T J
doorgaans de kenteekees zijn eener adelijke geborte? - Jon- toor ?ons! ro°d van aandoening in hunne tegenwoordigheid iB Frankri.k l {OUrdes,
ker Hans zou voor een deftig ridder kunnen doorgaan, ant- vers<;heen Geduchten heer en vriend, zegde hij, het zweet '«Ken. in 1883, door d s*^fCïe Bupt®^0f.ï8'
hei?ad/eWeef' d," hem naam had gevraagd,
1 jCn volgenden dag m verhoor te ontvangen. Ik
lil56?*}/ K®lzer' vervolgde van Lommerdael; toen
deze tot den vreemdeling had gesproken, wendde hij zich tot
mij. - Jacob vroeg hij, kent gij dezen heer Hans Van Hoe
vermaet. Ik antwoordde ontkennend, echter voegde ik er
by, dat mij dacht hem oog elders aangetroffen te hebben,
zonder nu juist te kunnen zeggen, waar of wanneer. Dit was
aumuucuuB, ais uac gij eene ,vee* te den Koovers-kapitein uit
eerbare en deugdzame echtgenote zijt, maar zegt eens rond SeneB£en aad verloren, om hem, opgesierd als een hove-
Ult. hfififr (1 P7Pn TT tnc "\J o *1 UAawnrmnAf- aam J.i.Imp - ZOO tt -r -
De verstandige Hovenier
onderriehtende hoe men tn de 13 maanden van
het jaar op da beate manier, de boven tuinen
lusthoven en boomgaarden za] aohikkei 123-'
den. bepjaetei, bezaaiei, enz. alsmede hoe mm
allerhande Ooft en Fruit, Wortelen Zaden b?m°
eerb«k'vaV^Vbinoi'eir'r,,'''dieeH<>™''ie'.
fan co,9™ °p "k psp,er"riis o.
-odtaoiijtvo geuorier jon-
kw Hans zou voor een deftig ridder kunnen doorgaan, ant
woordde de goede Brigitta, hij is van middelbare lengte,
slechts denkt hij mij ouder te zijn dan hij zich voorgeeft, en
ontsieren zijne grijze kattenoogen niet weinig zijn gelaat.
Van middelbare lengte, dacht Goris bij zijn eigen, en
grijze kattenoogen, kwest heeft men alhier met Jan Colder
niet te doen! En dezen Jonker, vroeg hij, wordt heden bij
onzen Keizer in verhoor ontfange^? Zoo heeft hij mij ge-
zegd. Dit wil ik zien, sprak Goris, ik wil dezen die met
uwen Vader zoo is bevriend en u hedzn zooveel geluk heeft
gewenscht met uwe wederkomst, leeren kennen, misschien
zal ik daardoor nog veel onheilen voorkomen; straks ben ik
terug.
Dit zeggende, liet hij zijn pntbijt staan, reinigde op zijn
spoedigste aangezicht en handen, en begaf zich naar de
kleerkamer. alwaar Vm Y »on i_i
t o o "«juou, cu ucg«u zicxi naar ae
kleerkamer, alwaar hij ie een,eiken houten kas al zijne beste u ,z00 su-"-* -™*.wU„.JUC„, uiu men er met meet
kloeren onaangeroerd vond. Hij kleedde zich aldaar deftig had b®°ren va° spreken. Ik dacht straks op Tan Colder, ver-
?1Jm 8 raPIer a??.de. zijdeen spoedde zich, zon- j®!8 e, en beSaf naar bet Keizerlijk verblijf alwaar ik
verscheen- Geduchten he^ en
met de mouw zijnswambuis van het aangezicht vagende, het
was wel de moeite waard om mij uit de klauwen van Tan
i 7t eT 0"ffl en miJmeer dan een jaar opgesloten te
houden Toen gij mij eindelijk op vrije voeten steldet, was
e schelm reeds lang uit de samenleving verdwenen en gé
dacht, met waar, dat ik niet meer beholfde te vreezen, ti
Jan Colder had verlaten of als een gemeenen dief elders op-
gekneopt was Maar dit waren al praatjens en slechts gis
singen daar ik den schelm zoo even met den Keizer gemeen-
zaam heb zien spreken
En Goris verhaalde, hoe hij in zijne haardstede terug ko
mende, zoo schielijk een kwaad vermoeden had opgevat, op
vühf p' Y0'8™.3 zcffffen van Brigitta, met zijn schoon- i
vader Regies Biervliet, zoo zeer was bevriend geweest en
hem zoo suotiel had deen verdwijnen, dat men er niet meer
naa naoren var» «nruVo., Tl» 1 T
Een aller*
J mouuuu -KU «xIGTaaX Cl©iLl;
aan, viste zijn lang rapier aan de zijde en spoedde zich, zon-
der nog iets aan vrouw of kind te zeggen, dan een haastig
vaarwel, ten huize uit naar het vorstelijk verblijf
jerh°0r W?f reeds beffomlen, vele Hovelingen en
Edellieden vervulden de zaal om hunnen Keizer hhlde te
bieden, en heere van Lommerdael die de plaats had verlaten
die hij gedurende de onderhandeling der zaak van Doktoor
Goris Hals aangenomen had, bevond zich tusschen hen
Keizer Karei zat nog altijd op zijne zelfde plaats, onder
een klein verhemelte, m zijnen Keizerlijken zetelstoel, en ee-
mge schreden achterwaarts lag op het vloertapijt Pieter Za-
SSboS ?U em1eUjk i? fe Za^ toe8elatea «et zijnen
windhond te spelen. Doktor Gons, die door zijne wonder
bare gevallen reeds een zekere vermaardheid had gekregen
behoefde geene moeite aan te wenden, om in de verhoorzaai
te geraken, en de dearbewaarder liet hem zonder eenige op
merking te maken, binnen, juist toen de beurt was gekomen
aan Jonkheer Hans Van Hoevermaet om zich voor den Kei-
Geki°eu a!S deftig h®vebnS en met uitste
kende hoffelijkheid, naderde Jan Colder den Vorst, deed den
gewoonlijken groet en bleef met de oogen nedergeslagen in
een zeegbare houding staan
Jonkheer Hans Van Hoevermaat, sprak Karei, gij ziit vol-
gens uw zegge» een Hollandsch Edelman, wat zijt gij hier
in Vlaanderen komen verrichten
Genadige Keizer, antwoordde Colder, ik ben schier zon-
der na maagschap op de wereld en werd eertijds door mijnen
zaligen Vader tot den krijgsdienst bestemd. Ik heb mijn ge-
bortestad Haarlem verlaten, om een omreisje te doen en
daarna m uwe Keizerlijke Ruiterij dienst te nemen.
Dit gedacht is niet slecht, glimlachte Karei, maar door
dien ik met wil, dat zoo een deftig Jonker als gemeen solae-
•^lJJn leger °Ptredenzal> en tot vergelding van de be-
leeldheid die gij mij gisteren bewezen hebt, maak ik u kapi
tein. y
Dank! dank! grooten Keizer, sprak Colder, waarlijk gij
Zijt even zoo milddadig als machtige Vorst
Goed, goed, meende Keizer Karei die geen lof kon dul
den, in welke herberg hoort gij thuis
Vorst1" de Afepanning Het Gulden Zweerd, milddadige
Morgen zal uwe benoeming u aldaar geworden. Tot
wederziens, kapitein Van Hoevermaet.
Jan Colder was zoo onthutst dat hij niet meer antwoorden
kon hij boog dan nog eens de knieën voor den Keizer en
was vertrokken.
Aan de deur der zaal stiet hij onbewust tegen een Edelman,
t IJ8 Zïa' k'nnen kwan, hij maakte een lichte ont-
schulamg en vervoorderde zijnen weg.
De persoon dien hij kwam te stooten, was Pieter Coecke,
die ten allen tijde ongeroepen bij den Keizer toegelaten
werd. Had du onvrijwillig geval geen plaats genomen en
nad Jan Coleer zich niet omgekeerd om zich te verschoonen
buiten eesigen twjjfel zou deze heên geloopen hebben zon'
der door Pieter Coecke opgemerkt te worden maar nauw
ftad de bchilder zijn aangezicht gezien, of hij werd hem
straks kennende en keek hem verwonderd achterna. Wat
duivel, sprak hij in zich zeiven, wat komt deze kwant, dien
i a- !tH8: ^ood Hieende te zijn, hier maken? het is even
alsol hij in verhoor kwam ontvangen te worden!
Vol van deze gedachten voegde hij zich tusschen de aan
wezige Edellieden, ©m door den eenen of anderen achter dit
raadsel te geraken, toen er behoedzaam op zijne schouder
0.8o c. hebbei wij die reis vin s'm ,k' yoor
vrolijke wijze gedaió: 5,7 ur™ een
Te koop in om Bureelen san 0,8o o. fanoo 90.
Tooverboek.
Een net, vertig hoeksteen aan 0 10
franco 55, hcoaitende 140 kmieusèaoochei
toeren om een ge,elschap te rermaSj^te
renetten toeree met ie kaart, met Schei,
met getallen, met stokken endesoZSs
Om Fransch te leeren
Ja° f" "T3 ,-1, -^cizernjK veronji alwaar ik t &„tp 21 1»en advokaai,
den schelm aanstonds Kennende werd. Het blood steeg mij i 87 bla^Sn e7She°At,e l'"f''nen mn
naar het heofd en ik meende hem straks aa» do» g.ii. i en ^}'}bcn W.
v i ,-êwoiu. net Dioea steeg mn
naar het hoofd en ik meende hem straks aa» do, Keizer te j
doen kennen, toen ik zoe gansch alleen tegenover een door-
trap.u schurk, in vertwijfeling tegengehouden werd, ik keek 1 Manna
hi3^efir F en vju r0,ld en zag u beid® i» vouè onder- «er sodvrnch.ige jam„
handeling staan Üit was mij genoeg en ik spoedde mij tot u Lei^de,otihe6n Coa»"a»iebMk,dprdJ"ML
om goeden raad en hulp te ontvangen. - Gij hebt zeer wel l ïerki;0f is ta, ««w
foriftbUJonkAeer Jacob, van het verhoor des Kei- melk:ea boiing v.or de^h&no^,
zers met te stooren, want dit zou wellicht alles hebben kun- 1*1"1' roode sneé 3.3i ïebrpobeerd
nen bederven. Verstaan wij liever malkanderen en laat ons i T -
Keizer Karei toonen, wat een drievoudige verbintenis ver- tstorie van alentun en
mag om dezen die eertijds zijne schimmels had willen stel. n, Oursson.
en het Gerecht nergens heeft kunnen ontdekken, in zijne E,™ .6u<i merkwoerdif bookj»
handen over te leveren. J tode druk, aan 0,75 c. franco 85
Daartoe behoeven wij ons niet veel moeitete geven, serak u e r,,
Goris, begeven wij ons naar zijne herberg, Het Gulden riet Bloemkorf je
Zwaard, daar betrappen wij wellicht den vogel op zijnen TbuW' h°9r C' Sdkmid' 50l,riivor
d» «ij verhoeren cfveei aan 0,10 7!
'T Manna,
nieuwe verbe*
voor ,Kwe5t' meende Coecke, kwest, ook behoeft men eerst j Schmid behagen aa?oud en aïn^ónê en"men
Af^ Gai.
Konofnmmkdt, ^rrdt^oo^ecL^rwe^if^Lïbet I G hist el
achtig ts open gehouden. Het is een deftige Afspanning,
welkers Hospes ik in zijne ziekten heb verpleegd
Schilder^ bekead' dit verbet«td de zaak, zegde de
derwaZiserhïën.SPrak 3P®®d- wij ons
En de drie gezellen verlieten behoedzaam de verhoorzaal I
en begaven zich dadelijx op weg. Weldra waren zij aan de i
herberg^btnnen e" 'eta' tr°k a'S 00verscb>Uig de
Dokteor Goris vroeg een flesch Spaanschea wijnenwiil
de hospes hun geriefde, vroeg hij of Jonker Hans Van Hoe-
Vfirmapt nipt <gnr»aL'»nlllb- viwrO T__.lVr
Werken van St Alphonsus.
i; ui Alphonsus dë Liguori is een groete Kerkp*
lijke Schrijver; ib zijn boeken vindt men licht
voor 't verstand en balsem en honing vir St
hert. De werken van St Alphonsus beslaan veel
l groote boekdeelen, dech de Pater
Theelea he.lt het ioed utffl "«evoWwn
ïi'dlp wrte'ktaa. volk.boek.kestekaippe"
Eereen dank zij hem voor dezen Anncf/.i;;i/an
dip koe«ePSSiie.S
x, "1J VI junker nans van Woe- L
vermaetmet sprekehjk was? —Jonker Hans, antwoordde Gulden Koekje der Mis,
Zij, Komt zoo even de stad te verlaten. - Spijt, meende Jon- i ',p v0™ «etk-
te ondaeCr°hóuZWenE en °'S.etW° °oge.blikken met tem i
te onderhouden. - En waar is hij heên? vroeg Coecke - en'treeds in zijn dde uiigave, dutS
Dit kan ik met zeggen, Mijnheer; Jonker Hans beeeeft virh ILr';nDl,I5 ruk! wr<lea- Wil recommS"
wel meermaals op reis, zonller onsJooit te zeggen w'aattón;
echter is hij nooit lang afwezig, misschien is hij morgen 7 w,f?ktLa°PB»tB d^ele-dat uit- 't zal een aifer'
kenkan k f T En Weet niet lings wel- "vS IJliTSL'n H fr" TOOT
ken kant hij zijn uitstapjes richt? Neen, hij is een half De Sleut#l« V£»«
uurtje geleden te paard vertrokken, dat is al dat ik weet
Dat is vrij bezondersDit willig ik toe, Mijnheer, echter
kan ik bcstatigen dat andere reizigers hem wel meermaals op
de heirbaan van Brussel hebben ontmoet. Toen reed hii
naar deze Stad, of naar Aalst? Niet altijd, want mijn
zwager, die genoodzaakt was sich voor familiezaken naar de
Parochie van Lede te begeven, heeft hem dicht bij deze ee-
meente tweemaal ontmoet. s
Pieter Coecke meinde zijne ondervraging voort te zetten,
maar Doktor Goris vermaande hem door teekens tot zwij-
gen' (Wordt voortgezet.)
w.erd geklopt. Hij keek om en bevond zich in de tegenwoor- ^Tot'deTedeyoa^e^dïWT "V*A'VOBHeH aen ueciei»it.
digheid van Jonkheer Jacob van Lommerdael. I veme.fi «bmUttn dYfsifa™. tl"? DcCaf) ..ai«'«krepp... Te
De twee Vrienden groetten eikanderen! Heer Coecke heid, de hatelijksle middels, de geneldVt' "ape'», m hii.e"Dt'iad!
lie londagrust.
God lol I Men begint meer en meer Ie begrijpen, k.e mlis e» ver
kwikkend, hoe noodiakeliik voor ziel e» lichaam, de Zondcerns' is
•1 Is eene natu.rwet. - Wal de Schegper kee t bev.Ie», d.t heeft het
schepsel van noode om te leven. aK"
Do dwaze republikeinen van 93 wilden die natnnrwet hervormen-nil
goddelooze moedwil schallen ze den Zondag afcn vonden den Decadinit.
Tot de redelo®ze dieren toe konden den fVe-od. n-
Sj JJ V an J-.UUILUC1 U<
De twee Vrienden groetten eikanderenHeer Coecke
is reeds lang in deze zaal? vroeg de Jonker. Gansch het
tegendeel, antwoordde de Schilder, ik kom daar zoo even
binnen. Dit is te betreuren. Hoe zoo? Wel, omdat
ik er een persoon bij den Keizer heb zien toelaten, die ver-
duivcln WpI nor» Tor. P11_ 1 r-> V 1
beid, de liatelijks
op te dringen.
Den Decadi viel ender den algemeeien spatlach.
Wat zijn ze dwaas en uitain.ig, de mannen die eenwenonde, natunr-
h)kewctlcn, volgens h«n»en goddeloozen gril willen veranderen I
Ze mcenen groole filosofen ie zijn, en 't zijn bespottelijke dwergen
En men zeese met. dat één Jsi ',tn'
Colder geleek! En Jonker Jacob Z-
haalde hoe deze. Hen vnno-e« rio.v v,«4- oi»~.j T»- en nijverheid^ dat die dag het zevenste dee! van het meascheJijk leven
i. »i ,,w ".aujau turner geieeKi nn lonKer a cob ver- tu nica zegge
haalde hoe deze, den vorigen dag het slagrootje van den Kei- d
zer opgeraapt had cn met veel beleefdheid hem terug geee- Ziot S^d'lV, a z - c
ven, en dat Zijne Majesteit, zoo voldaan over deze hlffehjk- in wcérgaloozn'n"
ri v 'eruers
De Sleutels van den Hemel
229 bladzijden. o.4 c. IrancTo^ older nlle
opzichten een merkweerdLÈoekske slentels
hufiWhSf1' "15Z°U ZC "iel willep ia z'i»
De Namen mijner Moeder
SSrhïSa ag6D; overweKiD8en,begroetingen.
Naar den Hemel,
n die ,VdeE' dus voer iedereen, 71 bi.
0.16 c. en per loo of ?o genomen, geliik hpt
boekje der Kis. Ge kunt geen bladzijde van dit
opgewekt.® 338 °f aW h6rt wordl «etroost en
De allerheiligste Roozenkrans.
0,10 centiemen.
Qehjkvormigheid aan den wil Gods.
f'lft.c* Waarjn men leert gerust blijven en
tegenspS." ,n voorspoed en in
De groote Waarheden.
D?afc2euk,' 'n kerkboek gebonden, schoon roode
sneè 8S6 bladzijden; ze willen hebben dat de
^l«rf »n dit boek veel stof vinden voor hun
Predikatifto; de Groote Waarheden zijn in dit
boekje uiteengelegd,eenvoudig, hertroerend me"
De glorie van Maria.
Ziedaar 't Meesterstuk vaa Kerkleeraar Alphon-
S.sida Glom van Bsna is i. deChristens WSêfd
wzl de Navolging Chri.ti is, de Geestelijke SlPjd
enz., een bijbliivend bock, in alle Uien verspreid
Deze min tutga.1 is voor laai druk en paniCT
allerbent bezorgd, als dit boek toekwam Jrwa.
r«i u ons Bureel Eerw. Geesteiiiken uit Gent er
die fraaie uitgave de Glorie van Maria was aïï
bes gdijk Folee aar. den Bus. Pit merkwwr"
dig boek koat m roode sneè 1,95 fanoo 2 lo
gekartonneerd l.75fa»co i.9o.
