hh
was -|°^jk rr wodTd s
(GORS HALS),
EEN VERHAAL UIT KEIZER KARELS' TIJP, 37
door s Van der Guctit,Kunstsakil'i*r te Aalst
XXXVIII. - VERLOST UIT DE KEEF.
Marten vatte hem bij de schouders en Joosken bij de bee-
nen. Zoo naderden zij de deur. Toen zij in deurgat gekomen
waren, veinsde de knaap dat de last hem te zwaar was en hij
bleef schielijk staanAch Marten, zuchtte hij, ik kan niet
meer dragen, laat ons afleggen en een poosje rusten? Neen,
neen, zegde Marten, slechts nog twee schreden zijn wij in
huis, span uwe krachten in en het spel is geklonken.
Neen, sprak Joosken, ik kan ©f wil niet meer dragen. En
hij het schielijk de beenen los! Doch nauw hadden deze den
dorpel geraakt of Crombé sprong schielijk recht, wierp
Marten op den grond en hield hem onder zijne knien ge
sloten J 5
Dit was het teeken waarmede men overeen gekomen was;
en al de manschappen die op weinigen afstand van daar ver
borgen lagen en welkers paarden in het gebosch op het be
vel van Jonker van Lommerdaal in hun bereik vast gebon
den waren, sprongen met bloote zwaarden de woonst van
den houtkapper binnen.
Vooraleer echter Crombé Marten bij de keel had kunnen
grijpen, riep deze uit alle zijne krachten. Verraad! verraad!
kapitein Colder, komt mij ter hulp?
Schiers op den zelfden stond vloog de deur van den aan-
pét enden kelder open en J an Colder stormde met zijn rapier
in de vuist de voorplaats in. Hij had echter weldra bemerkt
dat hij ten vollen was overmand, en gelijk de vrienden hem
gezamentiijk toesprongen,weerde hij zoo veel hij vermopgde,
de punten hunner zwaarden van zijne borst, en begon lang
zaam achterwaarts te deinzen.
Men had het voornemen gemaakt, den Roover levendig
gevangen te nemen, en dit was misschien de oorzaak dat de
zen nog niet was gewond. Maar Doktor Goris was echter
door het aanzien van zijnen vijand, veel te verwoed, om daar
op nog te denken en hij trachtte niet beter, als hem te kun
nen dooden. Colder was reeds tot aan den muur geweken
toen de Doktor, razende van gramschap,het oogenblik waar
aam wijl de schurk genoeg te doen had met zoo vele zwaar
den af te keeren, om hem met zijn lang rapier een beslissea-
den steek toe te brengen; doeh op den zeiven stond vloog
er een verborgen deur, die niemand had aangemerkt, in den
muur open, Jan Coldèr sprong in de opening, en de deur
sloot zich achter hem zoo vaardig toe, dat de punt van het
lang rapier tusschen de spleet verbrijzeld wierd! Allen vielen
eenparighjk woedende van gramschap, op de gesloten deur,
en trachtte haar door geweld open te breken, of in spaande
ren te doen vliegen. Na veel vruchttelooze pogingen, en na
twee pistoolscheuten op het slot te hebben gelost, bereikten
zij echter hun doel en de, deur vloog eindelijk open Allen,
uitgenomen Marck die in het bosch bij de paarden verbleef,
en Crombe die met Joosken den gevangen bewaarde storm
den het gewelf bmnen, dat nu gansch en geheel voor hun
open stond. Zij dachten er Jan Colder in aan te treffen, maar
o teleurstelling! het was geen kelder of kerker waarin zij
zich bevonden, maar slechts een onderaardschen doorgang,
die tusschen den bouwval van het klooster uitkwam in het
gebosch. —Jan Colder is het ontvlucht, tierde Doktor
Gons, met de laarzen grammoedig op den vloer stampende,
dat zijn sporen rammelden. Ontvlucht, na mijn rapier te heb
ben gebroken! - Den schurk,;sprak Jonkheer van Lom
merdael, heeft ons nog eens te slim geweest! daar is niets
aan te doen, keeren wij spoedig terug, van waar wij gekomen
zijn want vooraleer een uurtje verschenen is, kan Colder
met hulp en bijstand zijner mannen ons hier overvallen en
een kwaad pijpje doen rooken.
Herman Brant en Frans Stroom stelden wel voor, een
verkenning ia het bosch te doen, maar dit voorstel werd als
overbodig van der haad gewezen. - Jonkheer Jacob heeft
volkomen gebjk, meende de Dokoor, keeren wij naar huis
maar laten wij eerst vooral eens naarstig onderzoeken, of
mijn schoonvader Regeis Biervliet alhier niet opgesloten is
J e! i?" ?p huime staPPen terug en begonnen links
en rechts alles te doorsnuffelen. De deur van den kelder
waar de zadelmaker gevangen zat, en waaruit Jan Colder té
voorschijn was gekomen om zijne vijanden zoo kunststellig
te ontvluchten, stond nog open en was dus volgens het eer-
steoord, dat de Doktoor binnen sprong. Deze voorzorg werd
door de vrienden als nutteloos aanzien, maar wat verschoten
ZIJ geweldig, toen zij die zich aan geene verrassing meer
verwachten, een zoo benauwelijke gil door den Doktoor
hoorden aantreffen, dat het bloed schier in hunne aderen
versteel
Allen, zonder eenige uitzondering, dachten dat Goris Hals
verraderlijk aangevallen werd, en men vloog hem eenparig-
lijk ter hulp In den kerker trof hun een hartroerend schouw
spel, de Doktoor, bleek als een lijk, stond aan de deur, en
wees met een bevende hand na de ijzeren Muit waarin zijn
schoonvader lag, die geen teeken van leven meer gaf I
Men bezagen het aangeduidde voorwerp met afgrijzen,
zonder echter m het eerst den zadelmaker te herkennen!
Jonkheer Jacob van Lommerdael naderde den ongelukkigen
met een vasten tree en bleef hem met de armen over elkam
dei en gekruist, een wijl sterlings bezien Toen keerde hij
zich het hoofd afkcung schuddende tot zijne gezellen
Deze mensch, zegde hij is vooraleer te bezwijktn, op een
v,Vbtb° e Tü d?n honger gefolterd geweest, dat is
zichtbaar, want het schuim kleeft nog aan zijne lippen, ook
heeft men om hem nog meer te folteren, eten en drinken on
der zijne oogen gebracht. - Misschien,merkte Goris op, die
nu een weinig begon te bedaren, misschien is hij niet dood, 1 -V-N i -
tSoSSS gaa°/Ief hij' naderde insgelijks tot de Muit, en i DQftkha.TlHpl
trachtte met den lemmer van zijn gebroken rapier het deurtje ~UCIiu"'"UCI.
„Lop?nen' mW1Jzeren gevaarte was te stevig gesloten i De eerstancliae Hovenier
k a J ?Pen?ebroken te worden! Brengt de ge- i onderrichtende hoe men m de 12 maanden vu
reedschap voor den dag, beval Jonker Jacob? Straks was üp dlbeste ™ar'ier. de hoven, tuinen,
die bij de hand en alras vloog: 't deurtie der Weef Tan e+nt-Wen e? ko°mSaa.rdeh zal schikken/berèi*
Men nam dan den meester zfddmXfzoo ELffiffïS 1 SffiAtAST
lijk, uit zijne enge gevangenis en legde hem op de houten S eQZ- bevvarea en hunne kracht
^117' a"™ tr°k den Doktooi-dewambas en hemd j Kta&fit men m;dewlu<HieHovenier
van zijn schoonvader open, en legde hem de hand op 't hart. - oen hoek van 196 hl. op dik papier, prijs o,85 o.
- Hij is nog met dood, zegde hij, gauw brengt mij een l"rf °/95fc .-
flesch wijn of een, roomer brandewijn, misschien gelukt het hel HeiSje naar LourdeS,
mij nog hem tot het leven terug te brengen I I? Fruikrijk door drij vlaamsehe Buitenjonae'
tenDdtnJronomernhmddeflebC\SPaanSChe° Wij" Map- f
ten den roomer had geschonken, om Biervliet te plagen en °ch.'men moet dikwijls hartelijk lachen, om de
die zich nog inde nabijheid bevond, en reikte die aan Goris f °Se bemerkingen en de rond'Vlaarasche
°V,f/Dhe Dd°ktr b b?koeclzaameeni^ druppels vandes- f
zens .nnoud in den mond van den Zadelmaker loonen. Deze Le?a. boekje gelezen had, zegde ons:
aUid£Swaa™?w' de lippen, en liet het vocht na binnen I'urS^SS
glijaen, waarna hij zijne vorige houding hernam. Dit wil vrolijke wijze gedaan.
zeggen, sprak Doktoor Goris, dat het édel vocht hem ver- Te k0°*jn ops Buree,en aan 8o c. franco 90.
kwikt, en hij'er nog van begeert. Dit zeggende deed hij hem r l.
nog diversche reizen, de zelfde bewerking ondergaan 1 OOVerboek.,
Regies Biervliet was altijd een stiuisschen en gezonden Een net, periig loekshtn aan 0,^0 cent.
mensch geweest, en het was dank aan ziine kloeke lichaam q- {ranc0 55> bevattende 140 kurieuse goochel
£newa?Sbdat reedS *iei vanhongireX'stotgX-
P°?mf en van den Doktoor om hem te redden, getaüen, met stokken etiieaiovoorts
gelukten ook ten vollen, en het was waarlijk boeiend den
goeden sukkelaar van lieverlede te zien herleven, en tet ziin - Cr,sP'15 S"edj de Kamer van
verstandvermogen weder te komen. Een halve uur daarna Montecii.crio neefi mei toejaicding gestemd
kon hij zich reeds overeind zetten en Sgon Uj mSktgendé i -
stem eten te vragen, men gaf hem den helft van den gebraden bedt »u de-velteee van Italië. Slechts 41
Kapum, die voor Jan Colder bestemd was geweest uit vrees I Jarieutentrkder, durfden andeis denken,
dat zwaardere spijs nadeelie aan ziine maae- zou brhhm C^spl heefl «"H1;Wij zijn ie Massenah en
kunnen zijn, dielor het ifng vaSen Tgeliergeld was 1 W'iveaI toe
Daarna gmg men over met hem breedvoerig te ondervragen,
met welk vooruitzicht Jan Colder hem in een ijzeren muit
opgesloten had De Zadelmaker die nu voor goed vrijelijk
hem overkomen was^Toen keerde h^rich^otXr Doktoor' P™slerlijk®.BtMemingM, - Sterfgevallen.
hod hk rkendt' eudankte hem hartelijk voor I E°a"Tb
aienst aie hij hem kwam te beweizen, niettegenstaande hij I SchcrpeBbenrel is onderpastoor E H Smcv-
zich jegens hem eemge dagen te voren vijandig had gedra- vaa Tdissclt. Te Zarren in
gen. Ook vroeg hij verschooning over den onbeschoften 1 Vrc.pis,e?,'. bej'8emb B: H. Gaespniére
u ™een"e te zijn, en dezen, die zich als zijnen Sls'do*, door'ziekelijkheid getitfoneen 2xjn
persoon aanbood, voor een bedrieger had genomen die zich ontslag televen en nu overleden zaterdag
de nalatenschap van zijn schoonzoon poogde toe te eigenen w? 9 f1"6 3 avoa^s>" 's mergeuds had hij nog
Niettegenstaande den floktoor de losse handeling vL zij! £az£*"ie£ Ht8
ëhristeo0°H1Va'^r afkeur,de' 1am hli echter als een goedaardig «eemd E. H, De R.aWizf Pjstear vaa Avaipg
ehr sten, deszelfs verschoomngen aan. Hij reikte hem vrien- i -
denlijk de hand, en zegde dat hij misschien in diergelijk ge- Bemerkingske.
val, het zelfde zou hebben gedaan, en hij hem alles hart- Elk kaa "'ssen, elk kaa vallen, elk moet
grondig vergaf. waken, elk mset de slechte geselschappen
Er was inmiddels reeds meer dan een uur verlooDen van ■°a4fnni'^P0$tdsa was er'ne
fouklmef Tdacoiahne?0lderMbZd0° WaS °ntS"api' en i ÊteÉu
Jonkheer Jacob het voorstel had gedaan van zoo haast mo- Luther was kleosterliag geweest, -«ierd een
gelijk den Bellaert te verlaten, uit vrees van door drie dub- siramra vaa zedeL«sieid. Het kaa gebeuren
bele macht van vijanden overvallen te worden Het wa« dan aat„er ,vei(r.rgenis is in de Christenheid; doch
ook hoog tijd dezen raad werkstellig te maken om, indien dktóSe"S
het nog mogelijk was, alle gevaar te ontkomen. De Jonker en blijdschaojtoonen en de veroardeelindrofd
gebood dan, zonder nog langer te dralen, alles bereid te ma- kraaie3-- haö «allen, deck v«or eke kie
ken tot het vertrek. In den stal had men het rijpaard van Tan 21B§ de Yri,aaeise^ar'T een slachtoffer,
Colder vinden staan, hetwelk een flinkschen draver was fn *c?> ^at geen peerden kunnen
men had het gerief bij de hand, en j K
getoomd en gezadeld, om door Regies Biervliet bereden te 'eveeg in staal is, valschegeta geu op te halen
worden. Inmiddels was van Lommerdael overgedaan met ,bctaleü-- De vreugdegeroepen der
den gevangen Marten, die nog altiid vastgebonden lav t* Vri^enkers a|ser '«e Katholiek, veroordeeld
t -u vermoedde wat lot hem te wachten meene regel de; deftig ieid is.deV.oddijkii#id,
stona, wilae met SDreken. en volhardde matoi s en een versardetling de groote uii/oadering.
I 't duren?
De Keizer van Brazilië ligt ziek te Milanen;
mee roept doktors van Parijs; 't is erg.
a V1.UU6UUC wat iui riem ie wacnten
stond, wilde met spreken, en volhardde met al de vragen 1
die hem toegestuurd wierden, onbeantwoord te laten. Den
Jonkheer beminde de klucht, en was niet gewoon van zich n h
lichtelijk te vergrammen,makrtoen hii.eens^eTer/d l °'°ijP™
- J Aiiciio^u. jLaoKtoor Lxons
n Pieter Coecue zoo lang bij zijnen schoonvader r"', - -- -
opgehouden had, was nu ook nieuwsgierig genoeg tot den i L. c- °?s ce? e"aUe '5
gevangen genaderd, juist op het oogefuS dat JorS* Jacob! j MC
wit van gramschap, den valSchen houtkapper, een laatste ZÊLE, 1b de herberg DeHaudboos
maar tpvnnc non 1 7 x - - - 6
0 -.T, .uiowiwi nwuusitppcr, een laatste -
maar tevens een beslissende vraag kwam toe te sturen die is er ■woensdag avcad 5r_
dfzpn prlitpr Avon oio «1 j1. p'ten medegenomen, onge!ukJigli;k neeft dc
i een speljaskaar-
-- n.nau.1 wc ic sturen, uie
dezen echter even als al de andere, onbeantwoord had ge- -j.;: 1/
laten. pik poka er maar 31; eene kaart js na deu
t Vervolgt.) diefstal gevonden, de baas Em.I ;e bericht dat
i de 52e kaart bij hem mag kosteloos
afhalen, vermits hij hem aan de spreuk van
l (eerlijkheid duurt langst) radiec gedragc.
Welke zoete, schooue feest heeft de Werk-
DENDERMONDE. r Ml ue werK-
lijk. Rëecis lijn er 28. LebeuiMfttï e? ta
leaV<f:';ü Ra/d SSfrSl dle'l erf°nieirin)/ P|acl,,li«o"J-;- Fees'olijka zittTng; tieiine De Vruchten dei-
va» een Baan d« r al 8e Leden, Hgh Fcestmaall.Geluk.ige 8ezege„de instel Aarde staan in eenen
ZELE. ?e Groole Bedevaart „„«iem van 0. L Vr. DonckkapeL voor beldagensweerdigen
...i i i re,ers'0majl,schril"mraoiis. heefl de Esrweerke fierder, toestand: Rogge en
dacd rata»r/w°Hiertfl '."I pich Resehaard. oe Side-aart opgeleid en Tarwe kwijnen en be-
lovenweiaigvoorde»
«nDif l^riInCeö «i'iaaI1SPra.aVep !iarer eer le VerüieUWt L 6H 13edévaaraL'rs T7?^S V.^rS jP
•p .e leiden. Op hiuxen is t de FeestdaK der Predilcanten; dan deed de Heilige Vlas staan ellendig;
Petrus zijn eerste sermaea en 1- 6.
o.. rooskudd uor rrcainamen; «au aaeu ae Heilige v
jnen en er waren 3ooo bekeeriugeu. Eere. HuUeen Dank al
aan al degenen Qie aan t Woord Gods verkondigen! I
lie schoene aemeentfi IS ftp. liflH 7Ïi Hsnlr aindnllih nat- V
alles bidt om Warm-
4-. k.v»u»40u u.c--U I wouru uoas verKontigen! te en om Re^cn- orh
Doel. In i,e schoene gemeente is or. God zij dank. eindelijk o»k i u „„f Ti
een policiereglemeDt en eene bdasling gestemd o;i de ver- woensdag, er
ettenrift OrcplhalR on alia .Jeffion
i-tu MuiiGioiogmiueui eu eoce Deiastmg gestemd ou de ver- v,»
vloek.e en verplettende Orgelbals, en alle deftige burgers en christelijke va^ nat» weêr ver-
bJav®| eer/.nridaE.k ,aa2. R»®dslede -ie in dit werk warmt; Mochten Ma-
en verleend! Dat is treffelijk, en men zal toch wel een- f nuels deze week hun
stemmig geweest zijn 9m die duivelsche vermaken tégen te werken, zult gij jf - 1-
aenken? maar gij bedriegt u, menschen. Zelfs in den gemeenteraad vsra Doel §azetten ronddragen in ne go.eten, u-a
zijn erivier die er met klank hebben tegen gestemd. God vergeve het han schen vetten regen
want zij begrijpen mat wat zij doen.
Men schril'ftjhs uit Lozer. De meditatiënop de Vil Weeënyan
- T Maria hebben dit jaar eenen bui*
tengewonen bijval gehad. Eene uur voor het beginnen der diensten zag men
net voiK van hier en van de omliggende parochiën met groote menigte toegc-
