Doktoer lïcris, ws»eaaa s> uaac SiSLTdSdhin„^c_h®?:^kte? ,in bet d°OT.g.aan 1 Boekhandel. Opwyck. tijd van weenen meer. En schielijkvan haren stoel opsprin- l gende, meende zij met haar zoont'enaar de voerdeur te snel- 41 (GORIS HALS), EEN VERHAAL UIT KEIZER KARELS' TIJD, docrS Van der Gucht,Kunstsckildr; re- AcJ*> Feest bij Doktoor Goris; onrust bij Keizer Karel. Vergeef mij, edele Jonkvrouw, merkte Jacob op, van dit alles weet ik geen woord! nooit heb ik mijnen zaligen Va der daarvan hooren spreken, ook mag ik u verzekeren dat ik nooit voordezen hunnen naam heb hooren noemen Dit :s het kenteeken der christene zielen, meende Alcidia, van op eene bewezene weldaad niet te roemen uw Vader-zaliger was een koenen ridderdiede woordendesHei- lands werkstellig maakte: Dat de linke hand niet behoeft te weten wat door de rechte gegeven wordt. Niettegenstaande Vader daar nooit iets aan mij heeft van gezegd, hervatte de Jonker, ben ik echter verrukt dat hij uwe edele Ouders van dienst heeft kunnen wezen, en daar gij beweert daardoor aan mij te zijn verplicht, zou ik u iets willen verzoeken in vergoeding van hetgene mijnen zali gen Vader heeft gedaan? Mijnheer, en bijaldien uwen voorstel aanne- mentlijk is, zal ik hem gretig aanvaarden. Ik zou begeeren, sprak de Jonker, in uwe goede wer- k.e5 te deden. Ik ben rijk, maar al te veel bekommerd met tijdelijke zaken, om de behoeftige menschen te kennen. Dik wijls zou ik mij kunnen bedriegen, wijst mij degene aan, die medelijden verdienen, en ik zal hen trachten na mijn vermo gen te helpen. Dit sta ik toe, Mijnheer, van stonden aan zal ik daar voor beginnen te zorgen. En daar wij daartoe met malkanderen wel meermaals behoeven te onderhandelen, vraag ik de vrijheid, om zoo haast gij te Brussel bij uwe edele moeder zult wedergekeerd zijn, mij aldaar bij u aan te bieden? P'J ons be'de> sdele heer, zult gij, als zoon van uwen deugdzamen Vader, hoogst willekom wezen. ...Op het oogenblik, dat de jongvrouw deze woorden sprak, trad de waardin, die uit beleefdheid den Doktoor tot aan den trap had vergezeld, en met hem aldaar over den toestand van haren man was blijven praten, terug in de ka mer; dit maakte een einde aan hun gesprek, en Jonkheer Jacob nam op een hofsche wijze afscheid van de Jufvrouw sprak in het doorgaan nog eenige troostende woorden tot den lijder, waarna hij zich insgelijks na beneden begaf. De nacht was inmiddels verre gevorderd, Frans Stroom en Herman Brant waren in afwachting van Jonker van Lom merdael, die volgens hun, veel te lang op de zieke-kamer S pT' r ,MarCk m Crombe aan het kaartspel geraakt, Pieter Coecke zat aan den haard te droomen en Joosken, na wel te hebben geëten, en nog beter gedronken, was door vermoeidheid aan de tafel inslaap gevallen, wij Doktoor Gons, na een tijd lang met luide stem lijne spóttef- nijen lucht te hebben gegeven, jegens alle Barbiers, tegen woordige en toekomende, die zich als heelmeesters aanstellen wachtensmoei naar den stal was gegaan, om dadelijk dé paarden in gereedheid te doen brengen tot het vertrek Ais Jonkheer Jacob terug in de gelagkamer kwam, begon reeds de roodvunge dageraad de oostkim te verlichten Hii mernde zich als werktuigelijk bij de kaarters te voegen, toen de Doktoor hem kwam verwittigen dat de paarden vaardig stonden, en het hoogtijd was om de terugreis te beginnen! J°a n 0p oogblik aan iets geheel anders dacht, dan aan des waards broeder die van achter den her- bergtoogde kaartspeelders gadesloeg, betaalde het gelag en wijl hij jooske wakker schudde, vermaande hij de mail schappen dadelijk hun spel te staken. Allen gehoorzaamden op het eerste woord; men smeet de kaarten op dc tafel, en éSt t frs' Kort daarop steeg men te paard, en men vertrok in goede orde Gentwaarts heên. De zon rees inmiddels glansrijk uit hetOostenop, en deed beurtehnks den bloos des dageraads, en het licht der starren in hare alles omvattende vuurstralen versmelten; weldra be gonnen de vogelen, als wilden zij den nieuwgeboren dag begroeten, hunne morgenliederen aan te heffen, de vlinder! te dartelen, en de vlijtige homngbiën al guinsende op de pas ontlokene bloemen op buit uit te vliegen. Jonkheer Jacob van Lommerdaal was steeds gewoon den dfr!eVw^atUUr' 'DfJueP?DSte handigheidje bewom deren. Wel meermaals had h,j den dag zien geboren worden echter nooff zulke zielevreugd gevoeld, dan op dezen stond' toen hij de fnssche morgenlucht met wellust door de longeé het vloeien. Onder den invloed dezer zoete gewaarwording toonde hij aan zijne gezellen een blijgeestig gelaat en nipth? genstaande hunnen aanslag was mislukt,scheen de Jonker er zich goedwillig in te troosten. J er Het was, gelijk men wel had voorzien, half inden mor- gendstond, toen de kleine drom de stadépoorten indraSd! üoJT1^ronft v?n Doktor Goris stand te houden oé goede Bngitta, die door onrast, over het wegbiijven van ha ren man van gansch den nacht niet had kunhen slapel zat «de voorzaal met haar zoontje, de jonge Justus, bhterhik te weenen. Gewoon van voortijds met haar geméal kli, ooste'even zat zij al het 'verdriet, en t^ïïSLt&E iverdenken die haar nu reeds veel meer da! een jïr beur .ebngs hadden bejegend, toen eensklaps hare aandacht gaande werd gemaakt, door het getrappel der paarden d~ «aderende ruiters die aan de voordeur bleven staan K>S jaarop werd de deur geopendVoorzeker dit was Dokte -ons haren man, want hij alleen bezat den sleutel kat anders geweest, men had aangeklopt om binnéngeteten te worden.-Justus, zegde de bedrukte vrouw Vaderda laar, droog uwe tranen af, beste Jongen, daar ié nu geen JliJEll I I' ..,M ucsieuvui-iiuc 01a- ^Tijke dorpen van Vlaan deren is de processie van 't Allerh. sacrament statig en groolseb.doch nergens is zij zoo hert- roerend en aandoenlijk als op menige kleine parochie: daaroporbaart zich de eerbied jegeng t Hoogwaardig in zijne krachtitrsie betooging in zijne edelste uitdrukking. Getuige daarvan onze oude vrier.d Macharis die, oij toeval, zich Aondag II. bevond in de nede- ige Parochie van vyanzele. Hoe hoog steeg zijne verbaasdheid «oenmjde Processie zich zag ontvouwen in eone lange rei, samengesteld uilomtrent veer ug ingezetenen die met eene lanlaarn het Hoogwaardig vergezelden, uil verscheidene iceurigegroepen en een aanzien lijk getal blank- geioschte maagdekensHoe groot was zijne ontroering toen hij aan vier l'raai versierde Kapellen de ingetegene menigte zag zegenenl zulk schouwspel verkwikt en verfriseht het heit, voedt en sterkt de godsvrucht. Daar, gelijk Ji'lihmt s,tG^en er> dorpen, worden de heilige plechtigheden van oa/en Godsdienst met ontluisterd door het helsch gejoel van den dans, het walgend gadruisch van verfoeieliike draaiorgels. De ziel caniai w,-> ion on heilzaarnslen f cene reis weerd. —«w o_.il at-meujKvan naren stoei opspnn gende, meende zij met haar zoonttenaar devoerdeur te snel- len, toen de deur schielijk geopend wierd, en Goris met WANZELE.a«l«ieucnde volk- haren vader Regels Biervliet aan de hand, zich aan hïar va" v""~ vertoonde. Achter hen volgde gansch den rnitersdrom Vader, nep de goede Bngitta uit, wijl Justus hun beide aan den hals vloog Vader! zie ik u dan eindelijk weer? Ja kind, antwoordde de Zadelmaker,en dit dank aanuwen echt genoot, Doktor Gons,die mij, met behulp van alle deze hee- ren, van een gewisse dood heeft verlost! - Laat al deze op merkingen op den achtergrond staan, sprak de Doktor, ngitta aan zijn hart drukkende, en u vrouw die ik dezen nacnt met mijn lang wegblijven misschien een weinig onge rust hebt gemaakt, vergeet alles, en roept uwe dienstboden Dijeen, om zonder nog lang te vertoeven, ons een deftig noenmaal vaardig te maken. Vergeet uw geleden verdriet, en laat ons op de verlossing van onzen Vader en Vriend, eens lustig banketteren.- Nooit, antwoorde Bngitta, nooit volbrén°JnJ Vn T T' T beVelen met «eer blijdschap brengen. Voorzeker deze dag moet worden gevierd, daar a,ai°,r£eIs- beziel gamet volop dos zuiversten gij mij nu ook voor goed wedergegeven zijt, en Vader friscli f cone SïS. zulk een ln<lruk Is en gezond zijne haardstede weder ziet.. Enniettegenstaande rigitta, inwendig verlangde om al de bijzonderheden te Boekhandel Tot h«iim«'ng kennen, die de verdwijning van haren Vader hadden veroor- mm ,1™ A outer reu usar Roo- meaidXedde Zj£h5aarude kCUken' °m met beMp barer bif3,lta teeLtaJfc ,£X' meid alles in gereedheid te brengen, in afwachting dat men H- Petrus, up kloek rood pipier haar ter tafel hare nieuwsgierigheid zou voldoen. 1 5dgansch^etgezelschap, zonder eeuigeuit-Laatste berichten. tiede zich'hH plaats genomen, en men verius- Men telegrafeert uit Gent dat Z H «JL.W J et drinken van een gesmakelijken beker mor- Mgr Bracq van zijn H. Rechten is be- fn afwachting va "iTt r" ?appége kwi.nkslagen te verhalen, diend; hij is gansch uitgeput van krach- uü fi Banket, dat Bngitta beloofde over- ten-Men vraagt de gebeden der Geloo- heerhjk te zuilen wezen. j vigen. - Mgr Lambrecht, de Hulp- ue goede vrouw had hare belofte niet overdreven want ®IsschoP.bedl™t tegenwoordig 't Heilig nauw was het middaguur geslagen, of de tafel werd bereid Vor°lsel in 't Land van Oudenaarde en Sliru aan zijne dochter, op wat schandige lyke Overheid... Wat zouden wij zijn wijze Jan Colder, onder den naam van Jonker Hans van zonder de Kerk?... 't Is bij 't naderen «oevermaet hem had misleid, en wat deze schelm hem al der Kiezingen dat wij moeten denken, nad doen lijden, om zijn handteeken machtig te worden op aI de s^ecbte goddelooze redens en vooraleer hij door het beleid van Doktor Goris werd verlost' - propoostei?> dagelijks door de liberalen De eenvoudige Brigitta was niet weinig verwonderd, toen aWv?fn";,Kazetten en vergaderin* ZIJ verstond, dat degene die naar heure hand had cestanr ui"i Dibcralismus is een oprechte slechts een dief en moordenaL waVzh LeTtl «j. j i goddeloosheid geworden; men kan, men vreeseliike gedachten ,.ff b ltracbtt® echter deze maS er met voor stemmen, zonder zijn j j hare zmnen te verdrijven, om nog Geloof en zijn Doopsel te kort te doen en welvarend™1? cede.eIen vanharen vader en man gezond Dat is een stabele waarheid. Te Brusé' en welvarend weder te zien. 5 :j sel zal de Kiezing lang duren er zffn De donkere avondstond begon inmiddels de aarde te be- 5 l'jsten... Menschen uit Brabant, past ekken, en het wierd van lieverlede tijd om te gaan rusten, r j?0.1 op!... Op de Paardenmarkt te daar allen oen vorigen nacht slapelooshadden overgebracht J Schellebelle is een Duitsche Paarden- en bij poozen hunne oogschelen als onvrijwilhg b«gonnen té koopman door een paard gestampt, zoo luiken. Jonkheer Jucob van Lommerdael stelde daé den af- I Sm ZyS gebroken is. te Sint scheidsdronk voor, en nog eens wierden de bekers in de Nikolaas zijn subiet gestorven M. A. hoogte gerild c it .:'STaen Qe De?ers m _de 1 Gordyn en zekere De Ridder. ™u'™j voor, en nog eens wierden de bekersin de hoogte getild, en op de gezondheid van den vrijgevenden S Geneesheer en zijne deugdzame Echtgenote geledigd. Toen i t-. _.j «la^uciu, uruKxen m net doorgaan 3 beurtelings de hand van den meester Zadelmaker, die bijna 1 met wist hoe zijne dankbaarheid te betoonen, en begaven ach, naar huis, ten uitersten voldaan van het goed onthaal dat zij hadden genoten. Om Fransch te leeren op korten tijd, fransch gelijk 'netaimkaat, \t jSse een boekje verschenen van Vroegtijdig in oen morgendstond van den derden dag, na S eL hebben hel doen komen dat Jonker van Lommerdael met zijne gezellen het keizfrliik 3 verko"*tn erveel aan °=45 franco verbhjf had verlaten, zat Keizer Karei binnen zijn prachtig 1 0,50 slaapvertrek in zijnen rood fluweelen zetelstoel, Het Blopmknr fre mismoedig te mijmeren. Diclit bij hem zat op zijne gewoné i m LJlOeniKOrJje turksche tapijt, Pieter Zabate met eenen duikelai te speten 11 ?ESC-hula' ">oor C'Sabmi Keizer Kaiel was zichtbaar ongerust; hij kon niet wijs wor- den, waarheen Jonkheer van Lommerdael vervaren was, hij j die als zijnen gunsteling dagelijks gewoon was, eenige uren in zijne tegenwoordigheid over te brengen! Denkende dat de J nk lnff zl®k was, had hij reeds van den vorigen dag een page naar zijn huis gezonden, om achter hem te vernemen, Svcrïr^' ïe spreken- De toezichter alleen had verklaard dat hij Mijnheer van Lommerdael, met zijne twee dienaars Marck en Crombé te paard had zien vertrek ken, gevolgd van Pieter Coecke, Doctoor Goris, Joosken Wy-neesen nog twee andereruiters. Allen waren gewapend, dit had hij gezien, maar dit was alles, hij kon niet zeggeé waar zij heen getogen waren a °uTa TeJklr r?g stelde Keizer Karei ten halven gerust; hij dacht dat de Jonker met zijne vrienden een speelreisje was gaan maken, en door het een of ander geval langer bleef talmen, dan hij voorgenomen had te doen. Dit gedacht had hem getroost, maar na dat den Jonker en zijne gezellen zich b even in het zoeken laten, begon Karei voor goed ongedul- •gi ■1*' en' Hij het de gewoonlijke bezigüeid met zijne norlogien staan, had reeds lang zijne boeken en hand- a!n T kant gEsmeten, en daar hij geen lust had tot mallen, had hij van gansch den morgend, nog geen enkel woord tot zijnen Hofnar gesproken. ('t vervolgt.) es ODSchulu, ioor C. Sclimid, schrijver van Rosa van Tannenburg en van veel ander Marlcweerdige boeken. De verbalen van C. Scniaid behagen aan oud ea aan jong en man vmflt erm allerkostelijkste zedelessen. De nriia van_Jt_bloemkorfje is o.7S e. franc i o.85. Leuven Boter por küo 2,80 4 3,oo Eieren de 28 2,40 2,oo Koolzaadolie 57. -- a OG oo Meel a o oo Mout a oo.oo 12.25 a 12,75 a 18 a 7,5o a 7,5o ,59 i Haver Garst Hooi Strooi BRUGGE, zatardag. Per hectoliter Ooggetuigm zijn ons komen verklaren dat de Plech* vaD 't Vijftigjarig Jubelfeest van den achibaren burgemeester 3e Smedt, toch zoo wonder baar, onbeschrijfelijk sehoon was. 12 groepen, allen D elk 7.11 n Plffhri ondnuht nf llud rha kunRiri'k nr.OCo»oiH 11 0.n°eschrijfelijk sohoon v\ ^DictfereU-T n» S."""?'!" ofli<i' Er rcoelon t'Opwvck dc 9provinciën en hsïto vóSfoS™ tPeI,slc',1,,"t vertecemvoordieden Opwyck reikt zijn breede hand Aan Godsdienst, Taal en Vaderland. 15 75 k 16 oO a oo Oo oo k o oo a 0 Oo S 00 oo Tarwe Rogge Boekweit Haver Garst Boonen Aardapp. loo k. 6 Oo 8 Boter, per kilo 2 18 a 2 63 Eieren, per 26 1 63 6. 72 Dendermonde maandag Lijnzaad (Inl.) -—,00 a Raapzaad Lijnkoeken Kempk jeken Raapkoeken Tarwe Rogge Haver Boter per kilo —.00 17,50 a oO. 13,So a lg,5® k 15,00 a 13,50 2,35'—

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Werkman | 1888 | | pagina 3