Boekhandel. Laatste Berichten. Eecloo. Jfloerbeke-Koeicacht. Kemseke- Waas. De verstandige Hovenier GENT, den 9 Jtdi 1888. (GORIS HALS), EEN VERHAAL UIT KEIZER KARELS' TIJD, 45 door S. Van der Gucht, Kunstschilder fa Aalst XLV. JAN COLDER KOMT AF. Het was nacht: Doktor Goris die reeds lang insluimerde, genoot ruimsteeg de verkwikking van een weldoende slaap, toen de gewaarwordingen van den vorigen dag, van liever lede op zijne vermoeide hersens begonnen te drukken en te vens onrustwekkende droomen zijnen geest benevelden. Het dacht hem nog in den kerker te zijn, en dat de Gerechtsdie naars hem kwamen halen om gerechtelijk ondervraagd te worden. Men bracht hem in een somberen kelder, waar de pijnbank met al haar folterende omgeving stond, en aan beidfe kanten de twee knechten van den beul, gereed om hun werk te beginnenIn het midden der plaats zaten in zetelstoelen slechts twee personen, den Rechter en zijnen Greffier. De Doktor beefde door al zijne lidmaten, toen hij voorzag wat met hem stond te gebeuren, en hij sloeg door moede loosheid de oogen naar den grond, als de Rechter hem bars weg begon te vragen, of hij halsstarrig bleef loochenen van geen deel te hebben genomen in de aanranding der drie rei zende koopmans, die in de worsteling zijn zwaard hadden gebrokenDe stem van den Rechter sneed als een vurige schicht door de hersens van Goris, en het dacht hem deze bijtende taal nog elders te hebben gehoord hij richtte dan de oogen op dezen die hem kwam toe te spreken, en viel be wusteloos op den grond Doktor Goris kwam in den Rechter Jan Colder te herken nen Gelijk het gewoonlijkin diergelijke omstandigheid toegaat, was de Doktoor, door den schok dat zijn zenuwstelsel had ondergaan, schielijk ontwaakt. Zijn hart klopte geweldig, en het bange zweet beparelde zijn wezen. God lof, zegde hij, het is maar een droom!... En hij richtte zich op en droogde het zweet van zijn aangezicht met zijnen neusdoek weg. Goris was door dezen akeligen droom ten deele ontwaakt en reeds begon hij terug in te sluimeren, toen schielijk de deur zijner slaapkamer met zoo weinig omzichtigheid werd geopend, dat hij er ten volle van ontwaakte. Hij verschoot! en zijn oogen derwaarts wendende, bemerkte hij dadelijk Jan Colder, dievoorzien van een dievenlantaarn, binnentrad! Deze begaf zich, even of hij niets behoefde te vreezen, recht j naar de ijzeren kist, waar de schat van Goris ten deele was men, ontstaken zij hunne fakkels, en ziende dat hij door een vuurwapen aan de borst was gewond, en tevens veel der geburen aan hunne vensters ontwaarden, vroeg hun de overste of zij iets wisten van hetgene er kwam te gebeuren? Deze die meest allen op Goris nijdig waren, verhaastten zich van te zeggen, dat het eerste schot binnen het huis van den Dokter was gelost, en het tweede dicht aan zijne deur. maar dat zij echter onwetende waren wat daartoe aanleiding had kunnen geven. Deze verklaring maakte den aanleider derNachtwacht on gerust, en daar hij begon te vermoeden, dat er ten huize des Doktors een nachtelijke aanval was gepleegd, deed hij de n gewondde naar het Gasthuis dragen, en zond twee zij- zer mannen om den Schout. Deze liet zich redelijk lang wachten, eindelijk verscheen hij, bekleed met al de teekens zijner waardigheid, en vergezeld door zijnen Greffier; de overste verhaalde hem kortbondig de reden waarom hij hem sovulKU uuut ccli KluulB, had ontboden, en de Schout deelde weldra ten volle in zijn prachtig uiigedosch'.te ruiters, die hem tot a 1TT"'1 i i ftfi lifimftPn!PQchfliH inr h.HHan f.r.iVi".Ir) het ™or MOERBEKE koe- WACHT de schoonste dag die het ooit gezien heeft; het was de dag waarop Zijne Hoogweerdig- heid Mgr Lambrecht den Standaard kwam zege nen van het Broederschap van den H Francis* cus. Te dien einde had de Eerw. Pastoor van Moerbeke eenige Genootschappen uit.enoodigd, waaronder Stekene en Ertvelde, met zoo een groot getal en Wachtebeke. en Wijke Doorse- laere, en allen met het Muziek aan het hoefd. Zoc vereenigden zij zich allen te Moerbeke, wijk Terwest. met het Genootschap van Moer beke aan bet hoofd waar dat zij Z. H. stonden af te wachten. Ach. hoe schoon en hoe prachtig, als men dat beziet, bijna geen huis, of het was op die Wijk en op dien Doortocht versierd met vlaggen en wimpels. Na daar eenige rust geno men te hebben, kwam Z. H. daar aangereden van Wachtebeke, gevolgd door een groot getal de Gemeenlescheiding hadden afgehaald. Aan Tervest, daar werd Z H door den E. H. De Ryck, Pastoor te Moerbeke, gevolgd door andere Gees* telijken en andere voorname Personen afgewacht die hem met prachtige rijtuigen waren te gemoet gekomen, Dan is hij te voet naar het dorp geko men hetwelk zoo prachtig versierd was, ook bijna geene buizen ofzij waren versierd en overal maken voor den opkomenden dageraad, en er geen Roovers gaf hij^.eekerüe"-rs-r' kinderen zag, meer t(> e*n nraron c!-a1/-1a V,;; a.'aU TT.i1 rian rlip cnVinc vermoeden. Hij naderde tot de deur en klopte: Doktor Goris zat nog altijd in zijne benedenzaal te drin ken, niet weinig hoogmoedig over hetgeen hij kwam te be drijven, en hij was reeds aan zijne tweede flèsch, toen het geklop aan de deur hem gaande maakte. Hij verschoot! maar ziende dat de nachtelijke duisternis reeds plaats begon te maken voor den opkomenden dageraad, en er geen Roovers meer te vreezen waren, stelde hij zich gerust. Het zal, zegde hij, voor eenen zieken zijn, ofwel is het mijnen knecht die mijne genade komt afsmeeken, om terug in zijnen dienst te worden aanvaard. En hij stond recht, en begaf zich stoutweg naar de voor deur die hij dadelijk opende. De Schout met zijnen Greffier trad binnen, wijl de man nen der Nachtwacht in den gang plaats nemen. Heer Doktoor, sprak de Schout, daar is dezen nacht aan uwe voordeur een schot met een vuurwapen gelost, welk iemand doodelijk heeft gewond, ook beweert men nog een andsr schot in uw huis te hebben hooren klinken; zeg mij, is er al hier een nachtelijke aanranding gepleegd, of wat moet ik gelooven? Het was juist geen nachtelijke aanranding, antwoordde Goris, maar weleer een poging van diefstal, met braak, wel kers dader ik naar den anderen wereld heb gezonden. Hebt gij den kerel erkend?Ten vollen, het is niemand an ders dan Jan Colder, het hoofd der moordenaars en fielen. Jan Colder, riep de Schout met verwondering uit! Jan Colder, die door den Keizer vogelvrij is verklaard, en op welkers hoofd hij twintig duizend Gulden heeft gezetWaar in verborgen, zette de lantaarn op den grond en opende Mfc» keer Doktor, indien hetgeen gij bijbrengt, waarheid is, 1, 1 1 1 - noVlt rrii AaTart nn A 1,4- aam. ~a a J ,1.1 T» 1 het slot, even gemakkelijk alsof hij voorzien ware geweest van den echten sleutel De Doktor was niet weinig verwonderd om deze stoute manslag hebt gepleegd? daad en zonder te denken dat de moordenaar, die zoo wei- j mijnheer, wees zoo mij te volgen, nig omzichtigheid gebruikte, misschien nog meêhelpers had, Doktor fïori* *irh nm™». hebt gij dezen nacht een goede daguur gewonnen!... Echter heb ik daarmede geenen vrede, breng mij ter plaats waar 1. -1.4 ia wensche niet beter, En Doktor Goris, zich omwendende, bracht den Schout vatte hij een zijner pistolen, legde op hem aan en'gaf vuur.' 1 zÜn Sev°lg °P zijne slaapkamer, waar het lijk van deu Tan Colder viel zonder een cil te uiten met verhriiVel- Roover nog op de geldkist uitgestrekt lag! De gerechtelijke Ambtenaars, aan zulke dingen gewoon, naderden den ge- Jan Colder viel zonder een gil te uiten, met verbrijzel den schedel op den geldkoffer neêr 0. Doktor Goris sprong dadelijk uit zijn bed, en na be- Wooden die door het bloed dat uit zijne hoofdwonde was ge- statigd te hebben dat Jan Colder opgehouden had te leven, v*oe^> schier onkennelijk was geworden, en bleven~op eeni- nom Viii wiin rar»i#»r #»n Viof ,4a4- nn» m'af n^amknl-an 1 afstand Staan. Doktor, snrak df» fir.hftllf erii k#»Vit wpl nam hij zijn rapier en het pistool dat nog niet afgeschoten was en de dievenlanteern van Colder, en snelde naar bene den. Aldaar vond hij niemand, zelfs waren er al de deuren in het nachtslot gesloten. Het was pikdonker, echter wilde *en.> zeer we^ herkend. l,;; aam a *maaV,*am 4 a r- j_ __i -u smid. fir.hfp.r sr.hiinf dr» Doktor, sprak de Schout, gij hebt wel j getroffen, maar is het wel zeker dat de gesneuvelde Jan Col- j der is? Zekerlijk, ik heb den schelm, voor hem te schie- Maar Jan Colder was geenen hij eens trachten te zien of er in de straat niemand op schild- sn"^> echter schijnt de gedoodde van dit ambt te wezen! wacht stondhij sloot dan de lantaarn en opende behoed zaam de voordeur van zijn huis. Hij zag eerst niemand, maar toen hij zich reeds terug naar binnen meinde te begeven, - om te naderen voor den Zegen; c- dan die schoone woorden, die Hij aan den drem* pel der Kerk sprak, en de Gemeentenaren zoo bedankte; nooit zal dees Feest uit Moerbeek's geheugen gaan, want zoo eenen Stoet, zoo een massa meuschen, heeft op Moerbeke nog zelden plaats gehad, en dat bijna zoo algemeen en prach tig versierd was. Ë9re aan diegene die aan deze zaak zoo hebben bijgebracht om dit op zoo eene grootsche wijze te doen lukken en daardoor den neeriDgdoenden Man eenen goeden dag hebben doen maken. Z H. is 's avonds naar Zelzaete vertrokken onder het geluid der klokken en het bulderen der kanons Kemseke I dat klein Kemseke 1 Wie kent er de fijne schrijnwerker niet JAN ROOMS, zoon van Josef, Jan, die in de Akademie van St Nikolaas, zooveel l«on 28 medaliën bekomen heeft en over twee jaar, te Gent, een diploma en 'nen tweeden prijs, en nu den eersten prijs is toegewezen aan eenstuk, eene dakvenster naar den franschen smaak, door Jan gemaakt. Eere aan Jan 1 Eere aan zijn Familie en eeran K emseke nd errichtende hoe men m de 12 maanden van het jaar op do beste manier, de hoven, tuinen, .usthoven en boomgaarden zal schikken, berei* den, beplanten bezaaien, enz. alsmede hoe men allerhande Ooft en Fruit, Wortelen, Zaden, Bloe* men, Kruiden enz. zal bewaren eu hunne kracht van genezing. Dit alles vindt men in de verstandige Hovenier een boek van 196 bl. op dik papier, prijs o>85 o. franco 0,95. EEKLOO! EEKLOO 'tis daar zoo hemelsch schoon geweesteen half uur was er noodig om den stoet te zien doortrekken; al de straten van Eekloo waren als lusthoven; Z. H. de Bisschop heeft willen langs een Werkmanswijk inkomen. 't Was zoo erg te Boom dat veel gendarms gekwetst zijn en dat men twee hunner peerden moest wegslijpen. Op het u te bestelen, echter behoef ik wat beter te weten, als van vuurwerk der Muide te Gent zijn ver- uwe verklaring alleen, of de gedoodde werkelijk den per- j scheide persoi personen gekwetst door vuur- winkel 700 fr. gestolen, binst 't vuur- Ilk weet niet juist, waarvoor de schurk zich als dusdanig heeft vermomd, echter houde ik staan dat hij Jan Colder is. En Goris verhaalde breedvorig, hoe alles binst den nacht kwam er als een zwarte schaduwe voor de kling,die hem be- toegegaan was,en hoe hij van aan zijne deur op den tweeden hoedzaam naderde, en het scheen hem een welgespierde k°over had geschoten. Heer Doktor, wedervoer de manskerel te zijn. Schout, gij waart volkomen in uw recht met dezen nacht- Kapitein, sprak deze, ik heb u hooren schieten, hebt dief te dooden, juist op het oogenblik dat hij bezig was met gij mij noodig? Maar schier op denzelven stond werd hij den Doktoor f Br.««1- kennende en zag de wapens in zijne handen flikkeren; hij 1 soon 1S> dien gij beoogt. Kunt gij mij niemand aanduiden die - sprankels;ook is in eenen kruideniers- sprong achterwaarts en meinde te vluchten. Bedaard, zoo 3 Jan Golder kent? :-i-i - r_ ....4.». - het een moedig man betaamt, legde Goris op hem aan; de scheut brandde los en Marten viel kermende neêr! Hij was niet genegen om den gewondden voorts af te maken, ver van - 0,r daar, en het was hem voldoende door zijn schot den schurk I die mij zeer toegedaan is, en nog eenige goede vrienden Pie- geweest; over de rails loopen naar onschadelijk te hebben gemaakt. Hij keerde in zijn huis en n—Cl na de voordeur wel terdeeg te hebben gesloten, begaf hij r zich naar zijne slaapkamer terug. Hij huiverde, toen hij het Daarmede, sprak de Schout lachende,heb ik meer dan rails geworpen, lijk van den Roovers-kapitein aanschouwde, alsook maakte te veel getuigen, en ik zou die allen ter zijde laten, indien zijn 15 personer Jonkheer Jacob van Lommerdael zich wilde gewaardigen den gedoodden te komen herkennen. Maar deze Jonker is een machtige heer, een gunsteling des Keizers, die zich niet f licht om zulke beuzelarijën zal bekommeren. Niets is gemakkelijker, antwoordde Goris, vooreerst werk. Zondag is te' Dendermonde mijnen schoonvader Regies Biervliet, die, door hem opge- ----- I sloten heeft geweest, als ook den Jonker van Lommerdael, de Commissaris der Statie M. Claes- sens, maar een greep van zijn dood geweest; over de rails loopen naar zijnen dienst, door een lokomotief ge pakt worden en gelukkiglijk buiten de - Uit Passchendale zijn ib personen naar Amerika ver trokken. het bloed dat uit zijne wonde stroomde en het tapijtwerk be- zwalkte, hem hevig afkeerig. Het was zijne plicht, en dit wist hij maar al te wel, van op staanden voet, al hetgeen er in zijne woonst kwam te gebeuren, aan het Gerecht over te ----jXT geven; maar de donkere nacht bedekte nog altijd met zijnen Heer Schout, wedervoer de Doktor, wil zoo niet spre- --9 me? ae Dag grauwen mantel de aarde, en hij vond het niet geraadzaam ken. Jonker Jacob is mijnen innigen vriend, die bij aldien j baandag vergetendie toeloop zijn huis, al ware het ook maar kortstondig, alleen te laten. kij kon vermoeden wat alhier omgegaan is, reeds ten mij- Vreemdelingen, die Versiennar Neen, dit wilde hij niet beginnen, dit ware te onvoorzichtig, nen kjiize zou wezen. Maar, vervolgde hij, daar ik hoor 1 1 1 t_:: dat zijne tegenwoordigheid u aangenaam zou wezen, wil ik hem aanstonds ontbieden. TWordt voortgezet.) veel liever kwam hij tot een ander besluit. Hij herlaadde zijne twee pistolen, kleedde zich aan, en na zijn Toleeds ra pier aan de zijde te hebben gevest, en nog eens te hebben bestatigd, dat Jan Colder wel terdeeg opgehouden had van te leven, verliet hij de kamer en begaf zich naar beneden, al waar hij uit zijnen kelder een frissche flesch morgendwijn te voorschijn bracht, waarmede hij zich bij een lamp in de eet zaal plaatste, in afwachting van den aanstaanden morgend- stond. Inmiddels waren de geburen, door de dubbele bruissing der pistolen ontwaakt, en op 't gekerm van den ter dood ge troffen Marten, waren eenige opgestaan en hadden hunne vensters geopend. Ook kwam weldra de Nachtwacht, die uist langst die kanten haar ronde maakte, dadelijk toege- oopen. Aan de plaats gekomen waar Marten nog lag te ker- Inhaliag van Mgr Lambrecht. Nooit zal men aldaar de Dag van aandag vergetendie toeloop van Vreemdelingen! die Versiering die f Intrede,als Z. H. den Bisschop zoo teerhartig de Volkeren zegende en bij zonderlijk de Kinderen der Werkende j< Klas en hunne Oudei^... Als de men- schen daar op denken, z'hebben nog St Nikolaas. Grooieioiberesdscle worden-hier gereed de trama m doogen. gemaakt voor de Inhaling van Mgr Lam ^®lsh^sÊf!ï??i?W.?nck< Sodvruch brechtBisschop van Gent, vrelke aa! plaats hebben zondig 22 Juli aan mFÏEo rl ^raene« schepsne sti-aade. Reeds veleMaaischappijen der Slad en van bet onliggende heb- f toarsteeodettiistePammön'zJnli'doSdtatba'a'i ben hunne medewerking beloofd,ten einde aan Mgr de groote verkleefd* i i»at «naohiin Hoe iioo.»n i"^?sl .:ai heid zijner Waassche diocesanen te doen kenmerken. "Dat er dien dag a.np rsnt^lnor^* md«1 tmllr in "Mtlrrtlo-ic »ail - 1-*aaa a.a1 IiaUt eene ontelbare massa volk ia St. Nikolaas zal zijn, kan men wellicht be grijpen. Volgens genomeue inlichtingen belooft de Stoet schitterend te zijn. Werkman, gisteren oormiddag hebben de afgevaardigden der Congregatie der Jongelingen hunne eerbetuigingen aan onzen volksgeliefden nieuwen Bis schop Mgr Lambrecht afgelegd. Na dezelve zeer vriendelijk onthaald te hebben' dige weldoener, wijze raadsman ea trouwe boe* zem vriend komen te verliezen.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Werkman | 1888 | | pagina 3