Tazida Spinael
Boekwerken.
Veemarkten.
Laatste Berichten.
DE OUDSTE DOCHTER DES DUIVELS t.
ton verhaal uit deze eeuw a
door S. VAN DER GUCHT, Kunstschilder te Aalst,
—O— 27 I
Jonker Joseph Vermeulen was altijd een christelijke jonge- f
ling geweest, en al had hij niet immer even verduldig de on-
gelukken verdragen die hem overgekomen waren, echter
was hij niet haatdragende gebleven. In plaats dan van zich -
rechtstreeks bij zijnen gewezen dienaar te begeven, begaf
hij zich eerst vooral naar de Werfkapel, waar de Moeder
Gods Maria onder de aanroeping van Onze LieveVrouw ter j
Druiven, sedert eeuwen lang wordt geëerd. Joseph had
voortijds in deze kapel dikwijls gaan bidden en het was als
om een oude kennis te bezoeken, dat hij deze bidplaats bin-
nentrad en aan den Outaar nederknielde. Hier bad hij grond-
hartig, tusschen het storten van ziltige tranen, deze die niet
gewoon is hare kinderen te verlaten, na eene uitkomst aan al
zijn verdriet en om de gratie en sterkte voor zijne kruisen
verduldig te kunnen dragen.
De jonker bleef lang bidden, ja zeer lang, en hij vond in
het gebed zoo een bovennatuurlijken troost, dat hij schier
zijne vermoeidheid had vergeten. Eindelijk stond hij recht,
en na de Moeder Gods nog eens met een kniebuiging te heb
ben vereerd, verliet hij de kapel om zich bij Qwenel te be
geven.
Dezes huis stond aan het begin der Korte Nieuwstraat,
in de n;rheid der Stadswaag, schuins over de gewezene
Kerk der Carmelieten, die nog altijd in denzelfden uitgeplun-
terden toestand verkeerde, zooals de Sansculotten die ach
tergelaten hadden. (Heden isdeze Kerk in Stadsschouwburg
herschapen.)
Quenel was juist thuis en in gesprek met zijne Marie,
over een aankoop van flesschen die hij kwam te doen, als
Joseph den winkel binnentrad en aanklopte.
Marie spoedde zich naar voren en vroeg met hare gewoon-
zame beleefdheid waarmede zij hem kon gerieven?
De Jonker antwoordde op deze vraag niet, maar haar
droefgeestig: beziende, begon hij te zeggen: Ach Marie,
kent gij uwen ouden meester niet meerik ben Joseph Ver
meulen die u en Quenel nog eens komt bezoeken, vooraleer
deze stad voor eeuwig te verlaten.
Gij! Jonkheer Joseph! zegde Marie, een stap naderende
om hem van dichterbij te bezien; dit is niet mogelijkMaar
zoo op eens werdzij hem kennende, zij uitte eenen gil en liep
binnen.
Man, riep zij uit, spoed u naar voren, Jonkheer Josef is
terug van zijn reis en vertoeft in den winkel.
Deze woorden maakten Quenel als uitzinnig van vreugde,
hij had altijd zijnen jongen meester hartelijk lief gehad en hij
stormde, niettegenstaande hij een zwaarlijvig lichaam had,
in vervoerirg den winkel in.
Al was Joseph veel veranderd, echter had zijn dienaar
hem weldra erkend: hij vatte hem dan geestdriftig bij d'hand
en bracht hem binnen, zonder door aandoening een woord
te kunnen spreken.
Marie kwam eerst tot bedaren, zij bood den Jonker een
stoel aan en wijl hij zich nederzette, sloeg de goede vrouw
hare handen door medelijden bij malkanderen, toen zij den
staat bemerkte waar hij in verkeerde! Ach Jonker, zegde
zij, gij zijt voorzeker op uwe reis niet gelukkig geweest? dit
zie ik op uw gelaat. Ik mag mij echter nog gelukkig noemen,
antviourdde Joseph, van in de grondelooze kolken der zee|
niet begraven, of door den gruwelijksten hongersnood niet
omgekomen te zijn. Nu wilde ik echter de wijde wereld in,
maar vooraleer mijn geborteland te verlaten, was ik begeerig
u beide eens te mogen spreken, over de kromsprongen die
Keuliaen beeft gebruikt, om zonder in het Rasphuis te gera
ken, den gelukkigen eigenaar van gansch mijn vermogen te
kunnen blijven. Ik begaf mij dan op weg en ben, gelijk gij
ziet, u in uw huis komen vinden.
Keuliaen, antwoordde Qwenel,heeft zich bij het Gerecht
zoo wit weten te wasschen als sneeuw. Maar laat ons over
dit alles later spreken en liever uwe gelukkige wederkomst
vieren, want, geloof mij, Jonker, wij zijn gelukkig van u we
der te zien; zou Mijnheer, in afwachting van het noenmaal,
niet een stukje op de hand nemen, wijl ik u eens mijnen mor-
gendwijn zal laten proeven?
Joseph schudde treurig het hoofd: Heb dank, goede
menschen, zegde hij, ik ben ziek, ik kan niet eten, echter
zou een glas water of bier mij wiilekom zijn, want ik brand
van den dorst. Het ware een schande, wedervoer Qwe
nel, dat een dienaar zijnen heer met water of bier zou be
schenken, als hij wijn in den kelder heeft... Verbeid een 00-
genblik, ik zal u eens iets deftiger toedienen.
En Qwenel verliet de kamer, om kort daarna weder te ko
men, voorzien van twee flesschen wijn.
Inmiddels had Marie waargenomen datde jonker bibberde
van de kors, maar het goede mensch dacht ook dat een roo
mer wijn hem zou versterken en had dusvolgens aan haren
man geene opmerking willen maken.
Deze ontstopte dan ook een flesch ouden Bourgonje wijn
en schonk er drie roomers van vol die op de gezondheid van
van jonkheer Joseph werden geledigd. Van eene omschin-
king kwamen er twee en drie, ja, bijzoover dat de tweede
flesch werd ontstopt.
De wijn scheen inmiddels aan Joseph zeer wel te bev- >n
hij scheen veel beter en zijn wezen, eerst bleek a een lijk,
werd van lieverlede met een lichten bloos overtog
De Echtelingen aanzagen dit voor een goed voorteeken,
en toen eindelijk de Jonker, overwonnen door vermoeienis,
en vaak, zijne oogen toevielen, bracht men hem op een def
tige logeerkamer, waar Marie op voorhand hem reeds een
mollig bed had gespreid. Qwenel hielp hem te bed en hij
plaatste in zijn bereik, op de nachttafel een kleine bel.
Zie, Mijnheer, zegde hij, indien gij u niet wel zoudet gevoe
len, gij behoeft maar te bellen, en straks zal ik of mijne
vrouw bij u wezen om uwe miaste wenschen te voorkomen.
Ik geloof, antwoordde de Jonker, dat ik u niet zal moe
ten lastig vallen, ik heb nu een weinig de koorts, die, gelijk
zij gewoon is te doen, mij na twee of drie uren rust, wel zal
verlaten. Dan sta ik op en zal trachten een weinig te ontbij
ten, om wellicht mijne vorige krachten te kunnen liernemen;
want ik bezit eenen vriend en weldoener, die mij na eenige
dagen hier ter stede zal komen afhalen... ook heb ik aan u
nog veel mededeelingen te doen.
Dit zeggende, legde hij zich neêr, kroop onder zijne de
kens en viel oogenblikkelijk in eenen koortsachtigen slaap,
wijl zich Qwenel op de teenen verwijderde, omin zijnen win
kel de klanten te gerieven, en Marie zich in hare keuken on
ledig hield.
Kort daarna hadden deze goede menschen het zoo druk
gehad met een bezonderen aankoop dien zij kwamen te doen,
dat zij zelf gedurende bet noenmaal niet regelmatig met mal
kanderen hadden kunnen spreken. Ondertusschen verliep de
dag met rasse schreden en het was reeds 4 uren in den na
middag, als Qwenel met zijn wederhelft in zijne keuken een
gesmakelijk kopje koffie zat te drinken, eindelijk sprak:
Vrouw, zegde hij, als half ongerust, mij dunkt dat Jonk
heer Joseph een goed trokje doet, hij is van elf uren in den
voormiddag te bed, dit maakt op dezen stond 6 uren slaap.
De Jongeling was vermoeid, antwoordde Marie, de slaap
zal hem verkwikken. Dit neem ik aan, maar kwest heeft
hij van gansch den dag iets geëeten. Zeer wel mogelijk!
Indien wij eens behoedzaam gingen zien? Ik meinde
hetzelfde te vragen. Drinken wij dan eerst onzen koffij uit.
Zoo gezegd, zoo gedaan: de echtelingen ledigden hunne
kopjens en gingen naar boven. Aen de deur der slaapkamer
gekomen, bleven zij staan. Qwenel opende en op hunne tee
nen traden zij binnen en tot aan het bed.
Hier verwachtte hun een droevig sehouwspel; de goede
Joseph lag uitgegut van krachten en nat van het zweet, ia
zijn bed, zich krampachtig te bewegen. Zijn adem joeg en
zijn verwilderde oogen schenen niemand meer te herkennen.
Groote God, riep Marie uit, wat gaan wij beginnen?
Ach! zie! de Jonker gaat sterven! Laat ons geen nutte-
looze uitroepingen slaken, sprak Qwenel, misschien is het
niet zoo erg dan wij vermeenen, wij hebben gelukkig twee
sleutels van onzen winkel, gij, beste vrouw, spoed u om den
Doktoor Van Puy velde, die in de Kattestraat woont, ik, van
mijnen kant, zal voor een Geestelijk Man zorgen. Maar,
man; wij kunnen immers gelijktijdig ons huis niet verlaten!
In zulke gevallen kunnen en moeten wij alles, sprak Que
nel, op eenen toon die liethooren dat hij gehoorzaamd wilde
Marie dierf niet meer tegenspreken, zij nam haren mantel
en liep om den Doktor, wijl haar man, na vruchteloos te
hebben gepoogd den zieken een tuigje water te doen drin
ken en hem behoorlijk in zijn bed te hebben geschikt, zijne
beste jas aanspeelde en zich om eenen Priester begaf.
Het geval wilde juist dat Marie den Geneesheer in de
straat ontmoette, die na zijne zieken te hebben bezocht, zich
naar huis begaf en zij verhaalde hem met korte woorden,
wat hun met Jonker Joseph Vermeulen overgekomen was.
De Doktor had eertijds den Jonker zeer wel gekend, geen
wonder dat hij haar aanstonds volgde en vijf minuten daarna
stond bij reeds met Marie aan het ziekebed. ('t Vervolgt.)
te Koop in ons Bureelen s
Gedachtenis van mijn Eerste Communie.
Gebedenboek ge roeken ui: da werken van 8t Aiphonsos, met le
vensregel, voorbeelden, en*. Een allerprettigste en a!!erprachügs»e
boekje, verebeide prenten, elke bladzijde iuee: rood encadremem..
Niets beters kan men schenken aa i Eerste Commujiekaaten; ze kunnen
het gebruiken jaren eh jaren nadien..
Prijs in leêren baud vergulde sneê 1,00 franko 1,15.
BUITENLANDS. Tot Ajaccio, op 't eiland Corsika,
waar Napoleon I geboren wierd, heeft een herder bij vergis
sing op gendarms geschoten. De gendarms schoten weêr,
ook bij vergissing en de herder viel dood, door een spijtige
vergissing. Te Pietra in Liguria, in de warme plezierige
streken van Italië is de dochter van den Consul Iessendorf
op 't Convoi vermoord. Te Pittston, Amerika, is een
koolmijn gesloten over 6 weken; er werkten daar 10 duist
man... Dat zija wreede gevallen! Al weêr een zeeramp,
nabij Manilla, Spanje. De piketboot Mindonas is gevaren ep
den stoomboot Visayas, met zulk geweld, dat de paketboot
zonk, 3o man der matroozerij dood en al de passagiers, 'k en
weet niet hoeveel; de Stoombootkon al zwinkeldepinkelende
d'have van Manilla bereiken. Hij ging ook zinken. Te
Moskou in de rookzaal van den Schouwburg heeft de oud
officier van Policie Arlow, den koorzanger Befanië doodge
schoten. In Pruisisch Silezië en Saksen zijn zware over
stroomingen, tot last en schade der bevolking. Geen doo-
den, tot hiertoe. In Engelsch-China is opstand geweest
tegen d'Engelschmans. 't Volk lijdt daar hongersnood.
Een wreed geval te Bordeaux, die groote Fransche stad,
'nen brand gelijk in een helle, dat de muren en vensters aan
den overkant van de breede straat zwert geroosterd warea,
als 't binnenste van een kaffetrommel; 't is de groote Stokerij
Leurent en Bernard die maandag morgend ten 1 ure tot pol
ver is vernield al de machienen en getuigen, 3oo duizend
kilos mais, al den alkooi, 't is al vernield; er was alkooi uit-
geloopen, een brandendegazbek heeft er 't vuur aangesteken
en alzoo die Ramp veroorzaakt. Men rekent de schade op
een half millioen fr. en nog meer. De Keizerinne vaa
WEG DER GODDELIJKE LIEFDE
door Kerkleeraar St-Alphonsius de Li-
euori, met Mis, oefening voor Biecht en
Communie, Kruisweg enz. prijs i,*5 in
baad, roode sneê.
DE SLEUTELS VAN DEN
HEMEL
door den H.Alphonsus en eenig andero
schrijvers, prijs 0,40 c. franko 0,45
HOE HEILZAAM HET IS DIK
WIJLS TE BIECHTEN.
Prijs 0,07 centiemen. Een boekske van
propagande.
LEVEN VAN D'H. BARBARA,
een Lier s«hoon boekje in 16. Het leven dier
grcoU- M iil«o kü Xarwlar~8, volgens d'alcude
haadsehrifien, franke thuis o.So 0
Veemarkt van Brugge van 26 feb.
ter markt. Verk. Pr. per kop,
12 Fr. 185 A 49a
77 200 a 520
82 220 A 500,
13 225 A 500
116 150 a 400
Stieren 18
Ossen 89
Vette koeien 97
Melkkoeien 18
Vaarzen 130
I
Brussel, 21 Maart,
Varkensmarkt. Teutoongesteld
0670. Prijs per stuk op veet, van
fr. 0,87 tot 0,97.
Brussel, Kalvermarkt, er waren
620 Kalvers, prijs per kilo, levend gewo
gen 90 4 1,35. Ter Veemarkt warea
1370 beesten, prijs per kilo, levend ge
wogen: Ossen 58 a *4; Stieren 38 a 62;
Koeien en Vaarzenj8 a 62.
Gent, Er waren 1015 Koebeestenj
toede stalbeesten gingen van 0,90 A 1,30
c Varkens go Idea van 80 tot 97 c. per
kilo, levend gewogen.
Vermarkt van Antwbrpbn 10 Maart
Verkocht vee. Betaalde prijzen per kilo
°»77 3eo,67
029 ossen i° fr. 0,87
020 koeien 0,80
oio vaarzen 0,74
02 stieren 0,70
229 kalveren 1,10
0.70
°»7+
0.60
1,
0,60
0,64
O,; O
0,90
Hammb, zaterdag.
Aardappelen 10,00 4 11,00
Kemp 9,50 A 10,80
Boter per kil© 2,63 d 2,91
Bieren per 26 1,65 A i,8i
Lijnzaad co,00 a 00,0c
Tarwebloem 100 kil 28,50 A 29,50
Waregem, zaterdag.
Op onze vlasmarkt waren omtrent 300
balen te koop gesteld die verkocht wer
den aan de volgende prijzen
Vlas, i° kw. per kilo
1,40 a 1,50
1,25 a i,35
i,i' a 1,15
0,80 A o,co
7,; 9 A 9,01
,40 a 2,90
Werk
Aardappelen per 100 kilo
Boter per kilo
E. H. Marichal schrijft in zijn boek
werk dat er in Argentine op 100 men
schen 97 katholieken zijn. De Godsdienst
wordt er in de gazetten noch veracht,
noch beknibbeld. Elk is er overtuigd
dat een ongodsdienstige mensch, een
ongelukkig schepsel is en dikwijls een
gevaarlijken mensch.... Wij herhalen
hier dat het boek der heeren Marichal
een Meesterwerk is.. Elk zal dat uitroe
pen na de lezing van Argentina. En in
't woord van 'ne Priester mag men altijd
trouw hebben. 't Zou kunnen veel
beter gaan in 't Bestuur vau ons Vader
land... Geliefde Menschen, laat ons die
zaak aan gebeden en goede werken aan
bevelen. te Deinze is Zondag nacht
afgebrand de pachthoeve van Lodewijk
Casteur 'jwijk Kouter, 11 koeibeesten
en 2 vette zwijnen zijn er ingebleven.
Men denkt dat er kwaadwilligheid in het
spel is. Maandag is te Loochristi
doodgereden Cas. Van Hoorde, knecht
bij J. Versypt. Hij had ongelukkiglijk
in aen binnenkant der droef gereden.
Te Gent in de L. Abeelstraat is een kat
razend geworden en heeft verscheide
personen geschrabt. Te Wetteren is
t lijk opgevischt van Juffer Van Was-
senhove, oud 50 jaren. De soldaat
Lodewijk Van Istcndael is tot 15 jaren
gevang veroordeeld, om zijn sergeant
met den kolf van zijn geweer geslagen te
hebben. De sergeant weefde den sia;- af,
anders was hij dood. Spanje gaat 16
millioen pesetas sparen. Men spreekt
in Frankrijk van sture maatregels tegen
goulanger.
